Aquaculture is the main source to i

Aquaculture is the main source to increase fish supply. Fast development of aquaculture and increasing fish demand
lead to intensification of fish culture, magnifying stressors for fish and thus heightening the risk of disease.
Until now, chemotherapy has been widely used to prevent and treat disease outbreaks, although use of chemical
drugs has multiple negative impacts on environment and human health e.g. resistant bacterial strains and residual
accumulation in tissue. Hence, disease management in aquaculture should concentrate on environmentally
friendly and lasting methods. Recently, increasing attention is being paid to the use of plant products for disease
control in aquaculture as an alternative to chemical treatments. Plant products have been reported to stimulate
appetite and promote weight gain, to act as immunostimulant and to have antibacterial and anti-parasitic (virus,
protozoans, monogeneans) properties in fish and shellfish aquaculture due to active molecules such as alkaloids,
terpenoids, saponins and flavonoids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่งที่มาหลักการเพิ่มอุปทานปลา พัฒนาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและความต้องการปลาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนำไปสู่แรงเลี้ยงปลา แว่นขยายลดปลา และท่านดังนั้น ความเสี่ยงของโรคจนถึงขณะนี้ เคมีบำบัดมีการใช้เพื่อป้องกัน และรักษาโรคระบาด แม้ว่าใช้สารเคมียาเสพติดมีหลายค่าลบผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์เช่นสายพันธุ์แบคทีเรียที่ทนและส่วนที่เหลือจากสะสมในเนื้อเยื่อ ดังนั้น การจัดการโรคในสัตว์น้ำควรเน้นสิ่งแวดล้อมวิธีที่ดี และยั่งยืน ล่าสุด เพิ่มความสนใจมีการชำระเงินกับการใช้ผลิตภัณฑ์พืชโรคควบคุมในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นทางเลือกในการบำบัดทางเคมี รายงานผลิตภัณฑ์พืชเพื่อกระตุ้นความอยากอาหารและน้ำหนักตัวเพิ่ม เป็น immunostimulant และให้ยาปฏิชีวนะป้องกันเสียงฟู่เหมือนกาฝาก (ไวรัส และโปรโตซัว monogeneans) คุณสมบัติในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำปลาและหอยจากโมเลกุลที่ใช้งานอยู่เช่น alkaloidsterpenoids, saponins และ flavonoids

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่งที่มาหลักในการเพิ่มปริมาณปลา การพัฒนาอย่างรวดเร็วของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและเพิ่มความต้องการปลานำไปสู่แรงของวัฒนธรรมปลาขยายความเครียดสำหรับปลาและทำให้ความสูงความเสี่ยงของการเกิดโรค. จนถึงขณะนี้ยาเคมีบำบัดที่ได้รับการใช้กันอย่างแพร่หลายในการป้องกันและรักษาโรคระบาดแม้ว่าการใช้สารเคมียาเสพติดที่มีเชิงลบหลายรายการผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์เช่นแบคทีเรียสายพันธุ์ที่ทนและตกค้างสะสมในเนื้อเยื่อ ดังนั้นการจัดการโรคในการเพาะเลี้ยงสัตว์ควรให้ความสนใจกับสิ่งแวดล้อมการเป็นมิตรและยั่งยืน เมื่อเร็ว ๆ นี้ความสนใจที่เพิ่มขึ้นจะถูกจ่ายให้กับการใช้งานของผลิตภัณฑ์พืชโรคการควบคุมในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นทางเลือกให้สารเคมี ผลิตภัณฑ์จากพืชที่ได้รับรายงานในการกระตุ้นความอยากอาหารและส่งเสริมการเพิ่มน้ำหนักเพื่อทำหน้าที่เป็นภูมิคุ้มกันและการที่จะมีการต้านเชื้อแบคทีเรียและป้องกันปรสิต(ไวรัสโปรโตซัว, monogeneans) คุณสมบัติในปลาและเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำหอยเนื่องจากโมเลกุลที่ใช้งานเช่นลคาลอยด์, terpenoids, saponins และ flavonoids

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นแหล่งหลักในการเพิ่มอุปทานของปลา การพัฒนาอย่างรวดเร็วของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ และเพิ่มความต้องการปลา
าแรงของการเลี้ยงปลา ปลา และดังนั้นจึง ด้วยขยายปัจจัยความเสี่ยงของโรค .
จนถึงตอนนี้ เคมีบำบัดได้ถูกใช้อย่างกว้างขวางเพื่อป้องกันและรักษาโรคระบาด แม้ว่าจะใช้สารเคมี
ยาที่มีผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสุขภาพของมนุษย์หลาย เช่น ป้องกันแบคทีเรียและตกค้าง
ที่สะสมในเนื้อเยื่อ ดังนั้น การจัดการโรคในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำควรฝักใฝ่กับสิ่งแวดล้อม
เป็นกันเองและวิธีการที่ยั่งยืน เมื่อเร็ว ๆนี้ความสนใจเพิ่มขึ้นจะถูกจ่ายให้กับการใช้พืชสมุนไพรเพื่อการควบคุมโรค
ในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำแทนสารเคมีผลิตภัณฑ์พืชได้รับการรายงานเพื่อช่วยกระตุ้นความอยากอาหารและส่งเสริม
เพิ่มน้ำหนักเพื่อแสดงเป็นสารกระตุ้นภูมิคุ้มกันและมีแบคทีเรียและป้องกันพยาธิ ( ไวรัส , โปรตัวซัวส์ monogeneans
, ) คุณสมบัติในปลาและหอยเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเนื่องจากโมเลกุลที่ใช้งาน เช่น อัลคาลอยด์
เทอร์ปีนอยด์ saponins และ flavonoids , .