The Black Goat calmly looked at Che

The Black Goat calmly looked at Chen Chang Sheng, before suddenly lowering its head and lightly tapping his forehead.

Chen Chang Sheng misunderstood its meaning and started searching himself for anything edible, but found nothing, upon lifting his head, he saw that a tree to his right had some fire loquats; seeing that they were ripe, he silently motioned some gestures towards the Black Goat and tiptoed to pick them, before handing them towards the Black Goat’s head.

The Black Goat lightly tilted its head, continuing to quietly observe him. This made him feel slightly uncomfortable; he couldn’t help feeling that the gaze was laughing at him, causing him to feel slightly helpless, upon this moment, the Black Goat lowered its head, took the fire loquat and slowly began eating.

Chen Chang Sheng let out a breath of relief; feeling as if he had managed to complete some sort of monumental task.

After the Black Goat finished its chewing, it nudged Chen Chang Sheng’s knee, before moving towards the woods. Previously, at the Imperial Palace, it had used this same method to lead the way for Chen Chang Sheng, thus, he followed the Black Goat, thinking to himself, “Where does the goat want to take me?” while thinking this, he saw light from within the woods.

It was that stone table; an oil lamp; a pot of tea; two tea cups and the middle-aged woman that couldn’t speak.

Chen Chang Sheng greeted the middle-aged woman, his expression was calm, but he felt nervous; he knew that the Black Goat had a special status within the Zhou Dynasty’s Imperial Palace; according to rumours, only Mo Yu could approach it, for the Black Goat to accompany this middle-aged woman tonight to the Hundred Herb Garden; who was she?

He had initially thought that the middle-aged woman was a Lady Official of the Imperial Palace, maybe even the Principal Lady Official, but now it seemed possible that she ranked even higher.

He thought of a different possibility but immediately denied it, this was because everyone knew that that Saintly Countenance had a charm that could dazzle the world, and was the continent’s most famous beauty during the reign of Emperor Taizong. If she really were to be that Saintly Countenance, why would she intentionally change her appearance and come looking for a nobody like himself?

Upon realising that the person approaching was Chen Chang Sheng, the middle-aged woman did not reveal any sign of surprise, she only looked at the Black Goat with a faintly twitching brow, akin to reprimanding it for bringing him here.

Tapping noises could be heard, as the woman used her finger to gently rap upon the stone table.

Chen Chang Sheng sat down, raised the tea pot and filled in the two tea cups, before respectfully passing one of them towards the woman.

The woman held the tea cup between two fingers, akin to someone pinching a stone by the riverside, and brought it to her lips, gently sipping.

Chen Chang Sheng used two hands to raise his cup, akin to clasping a Luminous Pearl, and brought it to his lips, gently puffing at the hot tea.

The woman looked at his actions and gave out a silent laugh, an expression that felt indescribably free and natural, it seemed like she was laughing at him being overly careful.

“It’s too hot, there’s no other reason behind it.”

Chen Chang Sheng explained, while being slightly embarrassed. He then remembered that she couldn’t speak and seemed to also have problems with hearing; he placed his teacup on the table and did a few gestures with his hands.

After that, came the tea drinking.

The same as that first time they met each other in the Hundred Herb Garden, the middle-aged woman and youth didn’t converse with each other and only sat down drinking tea; their gazes rarely landing upon each other.

Chen Chang Sheng was used to this kind of atmosphere, reminding him of his Senior; he did not know how his Senior was doing back at the Old Temple in Xi Ning village, nor when would he be willing to travel to the Capital.

What he also didn’t know, was that Mo Yu had sent people to Xi Ning village and found the Old Temple vacant; Taoist Ji and his Senior Yu Ren had disappeared to some unknown location.

Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the middle-aged woman for a moment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แพะดำใจเย็นมองไปที่เฉินช้าง Sheng ก่อนก็ลดหัว และแตะเบา ๆ ที่หน้าผากของเขาChen Sheng ช้างเข้าใจผิดความหมาย และเริ่มค้นหาตัวเองสำหรับสิ่งที่กินได้ แต่พบอะไร เมื่อยกหัวของเขา เขาเห็นว่า ต้นไม้ทางขวาของเขามีบางไฟโลค เห็นว่าพวกเขากำลังสุก เขาเงียบ motioned สัมผัสบางรูปแบบไปสู่แพะดำ และ tiptoed จะรับพวกเขา ก่อนที่จะมอบหมายให้ไปทางหัวของแพะดำแพะดำเบา ๆ เอียงหัว การสังเกตเงียบ ๆ ของเขาต่อไป นี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาไม่สามารถช่วยให้รู้สึกว่าสายตาถูกหัวเราะเขา ทำให้เขารู้สึกเล็กน้อยหมดหนทาง เมื่อขณะนี้ แพะดำลงหัวของมัน เอานี้ไฟ และค่อย ๆ เริ่มกินได้Chen Sheng ช้างให้ออกลมบรรเทา รู้สึกว่าเขามีจัดการเพื่อดำเนินการเรียงลำดับของภารกิจหลังแพะดำของเคี้ยว nudged เข่าเฉินช้าง Sheng ก่อนที่จะย้ายไปสู่ป่า ก่อนหน้านี้ ที่ มันได้ใช้วิธีการเดียวกันเป็นผู้นำสำหรับ Chen Sheng ช้าง ดังนั้น ตามแพะดำ คิดเอง "ที่ไม่แพะต้องพาฉัน" ในขณะที่คิดนี้ เขาเห็นแสงจากภายในป่ามันเป็นตารางหิน มีตะเกียง หม้อชา ถ้วยชาสองและหญิงวัยกลางคนที่ไม่พูดChen Sheng ช้างประทับใจผู้หญิงวัยกลางคน นิพจน์ของเขาได้สงบ แต่เขารู้สึกประสาท เขารู้ว่า แพะดำมีสถานะพิเศษภายในพระราชวังของราชวงศ์โจว ตามข่าวลือ Yu Mo เท่านั้นอาจมีวิธีมัน สำหรับแพะดำไปกับผู้หญิงวัยกลางคนคืนนี้ที่สวนสมุนไพรร้อย เธอคือใครเขาคิดในตอนแรกว่า ผู้หญิงวัยกลางคนอย่างเป็นทางการ เลดี้ของ Imperial Palace บางทีแม้กระทั่งการเลดี้หลักอย่างเป็นทางการ แต่ตอนนี้ ดูเหมือนได้ว่า เธอจัดอันดับสูงขึ้นเขาคิดไปได้ต่าง ๆ แต่ปฏิเสธมันทันที เนื่องจากทุกคนรู้ว่าสีหน้าผู้ใจบุญมีเสน่ห์ที่สามารถทำให้ตาพร่าโลก และเป็นความงามที่มีชื่อเสียงมากที่สุดทวีปในรัชสมัยของจักรพรรดิไท่จง ถ้าเธอจริง ๆ จะ ว่าสีหน้า ผู้ใจบุญ ทำไมต้องเธอตั้งใจเปลี่ยนลักษณะของเธอ และมาหาไม่มีเหมือนตัวเขาเมื่อตระหนักถึงว่า คนเข้าใกล้มี Chen Sheng ช้าง ผู้หญิงวัยกลางคนไม่เปิดเผยใด ๆ เข้าสู่ระบบของความประหลาดใจ เธอเพียงมองที่แพะดำกับคิ้วกระตุกรวย ๆ คล้ายกับ reprimanding เพื่อนำเขามาที่นี่แตะเสียงสามารถได้ยิน ผู้หญิงใช้นิ้วของเธอเขกเบา ๆ โต๊ะหินChen Sheng ช้างนั่งลง ยกกาน้ำชา และกรอกข้อมูลลงในถ้วยชาสอง ก่อนกราบผ่านอย่างใดอย่างหนึ่งของพวกเขาต่อผู้หญิงผู้หญิงถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้ว คล้ายกับคนจับหิน โดยริเวอร์ไซด์ และมาถึงริมฝีปากของเธอ จิบเบา ๆChen Chang Sheng used two hands to raise his cup, akin to clasping a Luminous Pearl, and brought it to his lips, gently puffing at the hot tea.The woman looked at his actions and gave out a silent laugh, an expression that felt indescribably free and natural, it seemed like she was laughing at him being overly careful.“It’s too hot, there’s no other reason behind it.”Chen Chang Sheng explained, while being slightly embarrassed. He then remembered that she couldn’t speak and seemed to also have problems with hearing; he placed his teacup on the table and did a few gestures with his hands.After that, came the tea drinking.The same as that first time they met each other in the Hundred Herb Garden, the middle-aged woman and youth didn’t converse with each other and only sat down drinking tea; their gazes rarely landing upon each other.Chen Chang Sheng was used to this kind of atmosphere, reminding him of his Senior; he did not know how his Senior was doing back at the Old Temple in Xi Ning village, nor when would he be willing to travel to the Capital.What he also didn’t know, was that Mo Yu had sent people to Xi Ning village and found the Old Temple vacant; Taoist Ji and his Senior Yu Ren had disappeared to some unknown location.Chen Chang Sheng’s gaze fell upon the middle-aged woman for a moment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แพะดำใจเย็นมองที่เฉินช้าง Sheng ก่อนที่จู่ ๆ ก็ลดหัวของมันและเบา ๆ แตะที่หน้าผากของเขา.

เฉินช้าง Sheng เข้าใจผิดความหมายของมันและเริ่มค้นหาตัวเองสำหรับสิ่งที่กินได้ แต่ไม่พบอะไรเมื่อยกศีรษะของเขาเขาเห็นว่าเป็นต้นไม้ที่จะ ขวาของเขามีบาง loquats ไฟ เห็นว่าพวกเขากำลังสุกเขาเงียบ motioned ท่าทางบางอย่างต่อแพะสีดำและสี tiptoed จะเลือกพวกเขาก่อนที่จะมอบหมายให้พวกเขาที่มีต่อหัวแพะสีดำ.

แพะสีดำเบา ๆ เอียงหัวของมันอย่างต่อเนื่องที่จะเงียบ ๆ สังเกตเขา นี่เองที่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกว่าสายตาคนหัวเราะเขาทำให้เขารู้สึกหมดหนทางเล็กน้อยเมื่อขณะนี้แพะดำลดลงหัวของมันเอา loquat ไฟและค่อยๆเริ่มรับประทานอาหาร.

เฉินช้าง Sheng ให้ออกลมหายใจด้วยความโล่งอก ; รู้สึกว่าถ้าเขามีการจัดการเพื่อดำเนินการเรียงลำดับของงานอนุสาวรีย์บาง.

หลังจากที่เสร็จสิ้นแพะดำเคี้ยวมันสะกิดหัวเข่า Chen Sheng ช้างก่อนที่จะย้ายไปยังป่า ก่อนหน้านี้ที่พระราชวังอิมพีเรียลมันก็ใช้วิธีการเดียวกันนี้จะนำไปสู่วิธีการที่เฉินช้าง Sheng ดังนั้นเขาตามแพะดำ, คิดกับตัวเองว่า "ที่ไหนไม่แพะต้องการที่จะใช้ฉัน" ในขณะที่คิดนี้เขา เห็นแสงจากภายในป่า.

มันเป็นโต๊ะหินที่มิ โคมไฟน้ำมัน หม้อชา . สองถ้วยชาและหญิงวัยกลางคนที่ไม่สามารถพูด

Chen Sheng ช้างทักทายหญิงวัยกลางคนการแสดงออกของเขาคือความสงบ แต่เขารู้สึกประสาท; เขารู้ว่าแพะสีดำมีสถานะพิเศษภายในพระราชวังอิมพีเรียลราชวงศ์โจว; ตามข่าวลือเท่านั้นโม Yu สามารถเข้าใกล้มันสำหรับแพะสีดำจะมาพร้อมกับคืนนี้หญิงวัยกลางคนที่จะร้อยสวนสมุนไพร; ซึ่งเป็นเธอ?

เขาเริ่มคิดว่าหญิงวัยกลางคนเป็นเลดี้อย่างเป็นทางการของพระราชวังอิมพีเรียลแม้กระทั่งหลักเลดี้อย่างเป็นทางการ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่ามันจะเป็นไปได้ว่าเธอรับการจัดอันดับที่สูงยิ่งขึ้น.

เขาคิดว่าเป็นไปได้ที่แตกต่างกัน แต่ปฏิเสธทันที มันเป็นอย่างนี้เพราะทุกคนรู้ว่าสีหน้าศักดิ์สิทธิ์มีเสน่ห์ที่สามารถทำให้ตาพร่าโลกและเป็นความงามที่มีชื่อเสียงที่สุดของทวีปในช่วงรัชสมัยของจักรพรรดิ ถ้าเธอจริงๆจะเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์สีหน้าจะทำไมเธอจงใจเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเธอและมาหาไม่มีใครเหมือนตัวเองได้หรือไม่

เมื่อตระหนักว่าคนที่ใกล้เป็นเฉินช้าง Sheng หญิงวัยกลางคนที่ไม่ได้เปิดเผยสัญลักษณ์ของความประหลาดใจใด ๆ เธอมองที่แพะสีดำกับคิ้วกระตุกแผ่วเบาคล้ายกับตำหนิมันสำหรับนำเขามาที่นี่.

เสียงกรีดอาจจะได้ยินเหมือนผู้หญิงที่ใช้นิ้วของเธอเบา ๆ เคาะบนโต๊ะหิน.

เฉินช้าง Sheng นั่งลงยก หม้อชาและเติมเต็มในสองถ้วยชาก่อนกราบผ่านหนึ่งของพวกเขาที่มีต่อผู้หญิงคนนั้น.

ผู้หญิงคนนั้นถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้วคล้ายกับคนฉกหินโดยริเวอร์ไซด์และนำมันไปริมฝีปากของเธอเบา ๆ จิบ

เฉินช้าง Sheng ใช้มือทั้งสองข้างจะยกถ้วยของเขาคล้ายกับกุมเรืองแสงเพิร์ลและนำมาให้ริมฝีปากของเขาเบา ๆ พองที่ชาร้อน.

ผู้หญิงคนนั้นมองไปที่การกระทำของเขาและให้ออกหัวเราะเงียบการแสดงออกที่รู้สึกคลุมเครือ ฟรีและธรรมชาติก็ดูเหมือนว่าเธอได้รับการหัวเราะที่เขามีการระมัดระวังมากเกินไป.

"มันร้อนเกินไปไม่มีเหตุผลอื่น ๆ ที่อยู่เบื้องหลังมัน."

เฉินช้าง Sheng อธิบายในขณะที่เป็นอายเล็กน้อย จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอไม่สามารถพูดและดูเหมือนจะยังมีปัญหาเกี่ยวกับการได้ยิน เขาวางถ้วยน้ำชาของเขาบนโต๊ะและไม่กี่ท่าทางด้วยมือของเขา.

หลังจากนั้นมาดื่มชา.

เช่นเดียวกับที่ครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกันในร้อยสวนสมุนไพรที่หญิงวัยกลางคนและเยาวชนไม่ได้ พูดคุยกับแต่ละอื่น ๆ และเพียงนั่งลงดื่มชา อาศัยการมองตาของพวกเขาไม่ค่อยเชื่อมโยงไปถึงเมื่อแต่ละอื่น ๆ .

เฉินช้าง Sheng ได้ถูกใช้ในบรรยากาศแบบนี้ทำให้เขานึกอาวุโสของเขา; เขาไม่ได้รู้วิธีการอาวุโสของเขากำลังทำอะไรกลับมาที่วัดเก่าแก่ในหมู่บ้านจินหนิงหรือเมื่อเขาจะยินดีที่จะเดินทางไปยังเมืองหลวง.

สิ่งที่เขายังไม่ทราบก็คือว่าโมยูได้ส่งคนไปยังหมู่บ้านจินหนิง และพบว่าเป็นวัดเก่าแก่ที่ว่าง; เต๋าจีและเขาอาวุโส Yu Ren ได้หายไปยังสถานที่ที่ไม่รู้จักบาง.

จ้องมอง Chen Sheng ช้างลดลงเมื่อหญิงวัยกลางคนสักครู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แพะดำอย่างใจเย็นมองเฉินฉาง เซิง ก่อนที่อยู่ๆก็ลดหัวของมัน และค่อย ๆแตะที่หน้าผากของเขาเฉินฉาง เซิง เข้าใจความหมายของมันและเริ่มค้นหาตัวเอง อะไรที่กินได้ แต่พบว่าไม่มีอะไร เมื่อยกศีรษะของเขา เขาเห็นต้นไม้ด้านขวาของเขามีโลควัทไฟ เพราะมันสุก เขาเงียบจึงบางท่าทางต่อแพะสีดำและ tiptoed เลือกพวกเขา ก่อนจะส่งพวกเขาไปยังหัวสีดำ แพะ .แพะดำค่อยๆเอียงหัวของมันยังคงเฝ้าดูเขา นี้ทำให้เขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย เขาไม่สามารถช่วยให้ความรู้สึกที่จ้องมองอยู่หัวเราะใส่เขา ทำให้เขารู้สึกเล็กน้อยไร้ประโยชน์เมื่อสักครู่นี้ แพะดำลดหัว เอาไฟ Loquat และค่อยๆเริ่มกินเฉินฉาง เซิง ปล่อยลมหายใจโล่งอก ; ความรู้สึก เช่น ถ้าเขามีการจัดการที่จะเสร็จสมบูรณ์บางส่วนของงานอนุสาวรีย์หลังจากแพะดำเสร็จของเคี้ยว มันสะกิดเฉินฉาง เซิง เข่า ก่อนย้ายสู่ป่า ก่อนหน้านี้ ที่พระราชวัง ก็ใช้วิธีเดียวกันนี้เพื่อนำทางฉางเฉินเซิงจึง เขาตามแพะดำคิดกับตัวเองว่า " แล้วแพะต้องการใช้ฉัน " ในขณะที่คิด เขาเห็นแสงจากภายในป่ามันอยู่ที่โต๊ะหิน ; ตะเกียง ; หม้อชา ; แก้ว 2 ใบ และผู้หญิงวัยกลางคนคนหนึ่ง ที่ไม่สามารถพูดได้เฉินฉาง เซิง ทักทายหญิงวัยกลางคน สีหน้าของเขานิ่ง แต่เขารู้สึกกังวล เขารู้ว่าแพะดำมีสถานะพิเศษในราชวงศ์โจวเป็นพระราชวัง ; ตามข่าวลือ แต่โมยูสามารถเข้าถึง , แพะดำให้กับหญิงวัยกลางคนคืนนี้ไปร้อยสมุนไพรสวน ; ที่ เธอ ?เขามีความคิดในตอนแรกที่หญิงวัยกลางคน เป็นหญิงอย่างเป็นทางการของพระราชวัง แม้กระทั่งครูใหญ่ผู้หญิงอย่างเป็นทางการ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นไปได้ว่าเธออันดับที่สูงขึ้นเขาคิดว่ามีความเป็นไปได้ที่แตกต่างกัน แต่ปฏิเสธทันที นี้เป็น เพราะทุกคนรู้ดีว่าสีหน้าธรรมิกมีเวทมนตร์ที่สามารถทำให้ตาพร่าโลกและความงามที่มีชื่อเสียงที่สุดของทวีปในระหว่างรัชสมัยของจักรพรรดิ . ถ้าเธอจะเป็นนักบุญที่สีหน้า ทำไมเธอต้องจงใจเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเธอและตามหาใครชอบตัวเองเมื่อตระหนักว่าคนที่เข้ามาคือเฉินฉาง เซิง ผู้หญิงวัยกลางคนไม่พบวี่แววประหลาดใจ เธอมองแต่แพะดำกับกระตุกคิ้วอย่างแผ่วเบาคล้ายกับกำลังว่าให้พาเขามาที่นี่เคาะเสียงอาจจะได้ยิน เป็นผู้หญิงที่ใช้นิ้วเคาะเบาๆ บนโต๊ะหิน .เฉินฉาง เซิง นั่งลง ยกหม้อชาใส่ในแก้ว 2 ใบ ก่อนกราบผ่านหนึ่งของพวกเขาที่มีต่อผู้หญิงผู้หญิงที่ถือถ้วยชาระหว่างสองนิ้วคล้ายกับใครบางคนหยิกก้อนหินริมน้ำ และพาให้ริมฝีปากเธอเบา ๆจิบ .เฉินฉาง เซิง ใช้สองมือยกถ้วยของเขาคล้ายกับการเอาไข่มุกเรืองแสง และนำมันที่ริมฝีปากของเขาเบา ๆพองที่น้ำชาร้อนหญิงสาวมองดูการกระทำของเขาและให้หัวเราะออกมาเงียบ สีหน้าที่รู้สึกอย่างคลุมเครือฟรีและธรรมชาติ ดูเหมือนเธอจะหัวเราะเยาะเขามากไปหน่อย" มันร้อน ไม่มีอื่น ๆ เหตุผลที่อยู่เบื้องหลังมัน . "เฉินฉาง เซิง อธิบาย ในขณะที่เพียงเล็กน้อยอาย จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอไม่สามารถพูด และดูเหมือนจะยังมีปัญหากับการได้ยิน เขาวางถ้วยชาของเขาบนโต๊ะ และไม่กี่ แสดงท่าทางด้วยมือของเขาหลังจากนั้น มาดื่มชาเหมือนครั้งแรกที่พวกเขาพบกันในร้อยสมุนไพรสวน หญิงวัยกลางคน และเยาวชนไม่ได้สนทนากับแต่ละอื่น ๆและเพียงนั่งดื่มน้ำชา ของพวกเขาชื่นชอบ ไม่ค่อยลงบนแต่ละอื่น ๆเฉินฉาง เซิง ได้บรรยากาศแบบนี้ เตือนเขาของรุ่นพี่ของเขา เขาไม่รู้ว่ารุ่นพี่เขาทำกันที่วัดเก่าใน ซีหนิง วิลเลจ หรือเมื่อเขาจะเต็มใจที่จะเดินทางไปยังเมืองหลวงแล้วเขาก็ไม่ได้รู้ ว่า โม ยู ได้ส่งคนไปซีหนิง หมู่บ้าน พบเก่าวัดว่าง ท่านจีและรุ่นพี่ยูเรนหายไปบางส่วนไม่ทราบสถานที่เฉินฉาง เซิง จ้องล้มเมื่อหญิงวัยกลางคนสักครู่