English people feel they have to us

English people feel they have to use "to be" (is, are, am) a whole lot. In Chinese you can say, "I very good" and that is acceptable, or you can say, "I eating." In English you need to put, "I am very good" and "I am eating."

I am giong to shower and eat and go to work now. Goodnight.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวอังกฤษรู้สึกว่า พวกเขาต้องการ "เป็น" (เป็น อยู่ กำลัง) เป็นจำนวนมากทั้งนั้น ในภาษาจีนที่คุณสามารถพูดว่า "ฉันดี" และเป็นที่ยอมรับได้ หรือคุณสามารถ พูด "ฉันกิน" คุณต้องใส่ภาษาอังกฤษ "ฉันดี" และ "ฉันกำลัง กิน"ฉัน giong อาบกิน และไปทำงานตอนนี้ Goodnight

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาวอังกฤษรู้สึกว่าพวกเขาต้องใช้ "ให้เป็น" (คือมี am) เป็นจำนวนมากทั้ง ในจีนคุณสามารถพูดว่า "ฉันดีมาก" และที่เป็นที่ยอมรับหรือคุณสามารถพูดว่า "ฉันกิน". ในภาษาอังกฤษคุณจะต้องใส่ "ฉันดีมาก" และ "ฉันกิน." ฉันกำลังgiôngไปอาบน้ำและกินและไปทำงานในขณะนี้ ราตรีสวัสดิ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนอังกฤษ รู้สึกว่าต้องใช้ " เป็น " ( เป็น อยู่ คือ ) มาก ๆ ในจีนคุณสามารถพูดว่า " ฉันเก่ง " และที่เป็นที่ยอมรับ หรือคุณสามารถพูดว่า " ฉันกิน " ในภาษาอังกฤษที่คุณจะต้องใส่ " หนูดี " และ " ฉันกิน "

ฉันกำลังจะอาบน้ำ กินข้าว และไปทำงานได้แล้ว ราตรีสวัสดิ์