CUCUMBER SCAB RESISTANCE OF THE RIL

CUCUMBER SCAB RESISTANCE OF THE RILS. In the results for
2007, the DI for parental lines 9110Gt and 9930 were 17.5 and
83.6, respectively. The resistance of 9110Gt and the susceptibility
of 9930 to cucumber scab were confirmed. The F1
generation had a DI of 20.0, and was judged to be resistant.
There were 72 plants in the RIL population resistant to
cucumber scab with a DI < 45.0, and 76 plants susceptible to
cucumber with a DI > 45.0 (Fig. 1). The segregation of
resistance and susceptibility fit a ratio of 1:1 (Table 2).
In 2008, line 9110Gt had a DI = 12.8 in the artificial
inoculation, and was confirmed to be highly resistant to scab.
The DIs for line 9930 and the F1 generation were 76.9 and 20.0,
respectively. There were 71 plants in the RIL population resistant
to cucumber scab with a DI < 45.0, and 77 plants susceptible
to cucumber with a DI > 45.0 (Fig. 1). The segregation of
resistance and susceptibility fit a ratio of 1:1 (Table 2).
The results from 2007 and 2008 were consistent except for
one line of RILs. This line was identified as moderately resistant
with a DI of 38.9 in 2007. However, it was rated susceptible
with a DI of 45.7 in 2008. The reason may be due to environmental
conditions. Analysis of the data for parental lines, the
F1 generation, and the RIL population confirmed that a single
dominant gene controlled resistance to cucumber scab.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แตงกวาตกสะเก็ดต้านทานของกลุ่มที่แสดง ในผลสำหรับปี 2007 DI สำหรับสายผู้ปกครอง 9110Gt และ 9930 เป็น 17.5 และ 83.6 ตามลำดับ ความต้านทานของ 9110Gt และความอ่อนแอของ9930 จะตกสะเก็ดแตงกวาได้รับการยืนยัน F1 รุ่นมี DI 20.0 และได้รับการตัดสินที่จะทน. มี 72 โรงงานในประชากร RIL ทนต่อการเป็นโรคผิวหนังแตงกวากับDI <45.0 และ 76 พืชที่ไวต่อการแตงกวากับDI> 45.0 (รูปที่ 1). . การแยกจากกันของความต้านทานและอ่อนแอพอดีกับอัตราส่วน 1: 1. (ตารางที่ 2) ในปี 2008 สาย 9110Gt มี DI = 12.8 ในเทียมการฉีดวัคซีนและได้รับการยืนยันที่จะเป็นสูงทนต่อตกสะเก็ด. Dis สำหรับ 9,930 เส้นและ รุ่น F1 76.9 และ 20.0, ตามลำดับ มี 71 โรงงานในประชากร RIL ทนที่จะตกสะเก็ดแตงกวากับDI <45.0 และ 77 พืชที่ไวต่อแตงกวากับDI> 45.0 (รูปที่ 1). การแยกจากกันของความต้านทานและอ่อนแอพอดีกับอัตราส่วน 1: 1 (ตารางที่ 2). ผลที่ได้จากปี 2007 และ 2008 มีความสอดคล้องยกเว้นหนึ่งบรรทัดของกลุ่มที่แสดง บรรทัดนี้ถูกระบุว่าเป็นปานกลางทนกับ DI 38.9 ในปี 2007 แต่ก็ถูกจัดอันดับความเสี่ยงที่มีDI ของ 45.7 ในปี 2008 เหตุผลที่อาจจะเกิดจากสิ่งแวดล้อมเงื่อนไข การวิเคราะห์ข้อมูลสำหรับสายผู้ปกครองที่รุ่น F1 และประชากร RIL ยืนยันว่าเป็นหนึ่งเดียวยีนเด่นต้านทานควบคุมตกสะเก็ดแตงกวา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แตงกวาต้านทานโรคของ rils . ในผลลัพธ์
2007 , DI สำหรับ 9110gt เส้นของบิดามารดาและ 9930 เป็น 17.5 และ
83.6 ตามลำดับ ความต้านทานของ 9110gt และความไวของ 9930 จะตกสะเก็ด
แตงกวาได้รับการยืนยัน F1
รุ่นมี ดิ คาดว่า และถูกตัดสินให้ต้องทน
มี 72 ต้นในประชากรริลทนต่อ
แตงกวาด้วยดิ < 45.0 ตกสะเก็ด ,76 ต้นต่อ
แตงกวาด้วยดิ > 45.0 ( รูปที่ 1 ) ความต้านทานต่อการแยกจากกัน
และพอดีในอัตราส่วน 1 : 1 ( ตารางที่ 2 ) .
ใน 2008 , สาย 9110gt มี di = 12.8 ในการประดิษฐ์
, และได้รับการยืนยันที่จะเป็นสูงป้องกันโรค .
จากสาย 9930 และ F1 รุ่น 76.9 และ 20.0
, ตามลำดับ มีประชากร 71 ในพืชทน
ริลการตกสะเก็ดแตงกวาด้วยดิ < 45.0 และ 77 ต้นที่อ่อนแอ
แตงกวาด้วยดิ > 45.0 ( รูปที่ 1 ) ความต้านทานต่อการแยกจากกัน
และพอดีในอัตราส่วน 1 : 1 ( ตารางที่ 2 ) .
ผลลัพธ์จากปี 2007 และ 2008 มีความสอดคล้อง ยกเว้น
หนึ่งบรรทัดของ rils . บรรทัดนี้ถูกระบุว่าเป็นค่อนข้างต้านทาน
กับตี้ของ 38.9 ใน 2007 อย่างไรก็ตาม มันถูกจัดอันดับเสี่ยง
กับตี้ของ 45.7 ใน 2008เหตุผลอาจจะเนื่องจากสภาพสิ่งแวดล้อม

การวิเคราะห์ข้อมูลสำหรับสายผู้ปกครอง
F1 รุ่นและริลประชากรยืนยันว่าโสด
เด่นยีนควบคุมความต้านทานโรคแตงกวา