Testosterone influenced palatabilit

Testosterone influenced palatability traits slightly but had no effect on cooking loss or Warner-Bratzler shear values (Table 10). Juiciness, beef flavor intensity, overall desirability, and Warner-Bratzler shear were more desirable (P < .05) at 42 d than at 0 d (Table 11). No further benefit was observed in the cows fed for 84 d. Dryden et al. (1979) observed similar
trends in quality. The Warner-Bratzler shear results are similar to those observed by Matulis et al. (1987).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฮอร์โมนเพศชายมีอิทธิพลต่อลักษณะ palatability เล็กน้อย แต่ก็ไม่มีผลต่ออาหารสูญหายหรือค่าแรงเฉือน Bratzler วอร์เนอร์ (ตาราง 10) Juiciness เนื้อรสชาติเข้มข้น ปรารถนาโดยรวม และเฉือน Bratzler วอร์เนอร์ได้เหมาะ (P < .05) ที่ดีกว่าที่ 0 d (ตาราง 11) 42 ไป ประโยชน์ถูกพบในแม่โคที่เลี้ยงใน 84 d. Dryden et al. (1979) สังเกตเหมือนกัน แนวโน้มคุณภาพ Bratzler วอร์เนอร์เฉือนผลจะคล้ายคลึงกับผู้สังเกตโดย Matulis et al. (1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮอร์โมนเพศชายมีอิทธิพลต่อลักษณะความอร่อยเล็กน้อย แต่ไม่มีผลต่อการสูญเสียหรือการปรุงอาหารที่วอร์เนอร์ Bratzler ค่าเฉือน (ตารางที่ 10) ชุ่มฉ่ำรสเนื้อเข้มปรารถนาโดยรวมและวอร์เนอร์เฉือน Bratzler เป็นที่ต้องการมากขึ้น (P <0.05) ที่ 42 กว่างที่ 0 d (ตารางที่ 11) ไม่มีผลประโยชน์ต่อไปพบว่าในวัวที่เลี้ยง 84 d ดรายเดน et al, (1979)
ตั้งข้อสังเกตที่คล้ายกันแนวโน้มในการที่มีคุณภาพ ผลการเฉือนวอร์เนอร์ Bratzler มีความคล้ายคลึงกับที่พบโดย Matulis et al, (1987)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กินฮอร์โมนเพศชายมีอิทธิพลต่อลักษณะเล็กน้อย แต่ไม่มีผลต่อการ สูญเสีย หรือตักเตือน bratzler เฉือนค่า ( ตารางที่ 10 ) ความชุ่มฉ่ำ เนื้อรสเข้ม ความพอใจโดยรวม และ วอร์เนอร์ bratzler เฉือนได้มากกว่านี้ ( P < . 05 ) 42 D กว่าที่ 0 D ( ตารางที่ 11 ) ไม่เพิ่มเติมประโยชน์ที่พบในวัวที่เลี้ยงเป็นเวลา 84 วัน ไดรย์เดน และคณะ ( 1979 ) พบแนวโน้มที่คล้ายกัน
ในคุณภาพวอร์เนอร์ bratzler เฉือนผลลัพธ์จะคล้ายกับผู้สังเกตโดย matulis et al . ( 1987 )