Synthetic antioxidants such as buty

Synthetic antioxidants such as butylated hydroxytoluene (BHT),
butylated hydroxyanisole (BHA) and tertiary butyl hydroquinone
(TBHQ) have been widely used by the food industry because they are
both powerful and inexpensive. However, BHA (Sherwin, 1990) and
BHT (Chen, Pearson, & Gray, 1992; Sun & Fukuhara, 1997) are suspected
carcinogens, and consumer concern has led to a decrease in their use in
the food industry (Namiki, 1990). Vitamins in meat also play a role in
preventing lipid oxidation. However, while vitamin oxidation may
protect fatty acids from oxidation, the nutritional value of meat can be
negatively affected by a general reduction in the availability of vitamins
A, D, E and C (Madhavi, Deshpande, & Salunkhe, 1996).
For the food industry, the use of natural antioxidants can be
advantageous because natural products do not require extensive
safety testing prior to use. Examples of natural products include
oregano, sage (Fasseas, Mountzouris, Tarantilis, Polissiou, & Zervas,
2007), rosemary (Sebranek, Sewalt, Robbins, & Houser, 2005), black
pepper (Martínez, Cilla, Beltrán, & Roncalés, 2007), tea (Bañón, Díaz,
Rodríguez, María, & Alejandra, 2007), and chickpea flour (Verma,
Ledward, & Lawrie, 1984). However, natural products are often more
expensive and less effective than synthetic antioxidants. As a result,
special attention has been focused on the extraction of antioxidants
from inexpensive or residual sources from agricultural industries,
such as potato peel (Singh & Rajini, 2008), grape seeds (Brannan,
2009), citrus peel and seeds

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์เช่น butylated hydroxytoluene (BHT)
butylated hydroxyanisole (BHA) และอุดมศึกษา hydroquinone บิวทิล
(TBHQ) ได้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลายโดยอุตสาหกรรมอาหารเพราะพวกเขามี
ทั้งที่มีประสิทธิภาพและราคาไม่แพง แต่ BHA (Sherwin, 1990) และ
บาท (เฉินเพียร์สันและสีเทา, 1992; Sun & Fukuhara, 1997) เป็นที่สงสัยว่า
สารก่อมะเร็งและความกังวลของผู้บริโภคได้นำไปสู่การลดลงของการใช้งานใน
อุตสาหกรรมอาหาร (Namiki, 1990) . วิตามินในเนื้อสัตว์ยังมีบทบาทสำคัญใน
การป้องกันการเกิดออกซิเดชันของไขมัน อย่างไรก็ตามในขณะที่การเกิดออกซิเดชันวิตามินอาจ
ปกป้องกรดไขมันจากออกซิเดชัน, คุณค่าทางโภชนาการของเนื้อสัตว์ที่สามารถ
รับผลกระทบจากการลดลงทั่วไปในความพร้อมของวิตามิน
A, D, E และ C (Madhavi, Deshpande และ Salunkhe, 1996).
สำหรับ อุตสาหกรรมอาหาร, การใช้งานของสารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติที่สามารถจะ
ได้เปรียบเพราะผลิตภัณฑ์ธรรมชาติไม่จำเป็นต้องครอบคลุม
การทดสอบความปลอดภัยก่อนที่จะใช้ ตัวอย่างของผลิตภัณฑ์ที่เป็นธรรมชาติรวมถึง
ออริกาโน, สะระแหน่ (Fasseas, Mountzouris, Tarantilis, Polissiou และ Zervas,
2007), โรสแมรี่ (Sebranek, Sewalt, ร็อบบินส์และเจ้าของบ้าน, 2005), สีดำ
พริกไทย (Martínez, ซิลล่า, BeltránและRoncalés 2007 ) ชา (Bañón, Díaz,
Rodríguezมาเรียและ Alejandra, 2007) และแป้งถั่วเขียว (Verma,
Ledward และลอว์, 1984) อย่างไรก็ตามผลิตภัณฑ์ธรรมชาติที่มีมากขึ้นมักจะ
มีราคาแพงและมีประสิทธิภาพน้อยกว่าสารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์ เป็นผลให้
ความสนใจเป็นพิเศษที่ได้รับการมุ่งเน้นไปที่การสกัดสารต้านอนุมูลอิสระ
จากแหล่งที่ไม่แพงหรือเหลือจากอุตสาหกรรมการเกษตร
เช่นเปลือกมันฝรั่ง (Singh & ราชินี 2008), เมล็ดองุ่น (Brannan,
2009) เปลือกส้มและเมล็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์ เช่น จักรภพ ( บาท ) ,
อาการเกร็งหลังแอ่น ( bha ) และบิวทิลตติย hydroquinone
( TBHQ ) มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมอาหารเพราะพวกเขา
ทั้งสองที่มีประสิทธิภาพและราคาไม่แพง อย่างไรก็ตาม , bha ( เชอร์วิน , 2533 ) และ
บาท ( เฉิน เพียร์สัน &สีเทา , 1992 ; Sun & Fukuhara , 1997 ) สงสัย
สารก่อมะเร็งและความกังวลของผู้บริโภคได้นำไปสู่การลดลงในการใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร (
นามิกิ , 2533 ) วิตามินในเนื้อยังมีบทบาทใน
ป้องกันการออกซิเดชันของไขมัน . อย่างไรก็ตาม ในขณะที่วิตามินออกซิเดชันอาจ
ปกป้องกรดไขมันจากออกซิเดชัน , คุณค่าทางโภชนาการของอาหารสามารถ
รับผลกระทบจากการลดลงทั่วไปในความพร้อมของวิตามิน
, D , E และ C ( madhavi deshpande & , ,
salunkhe , 1996 )สำหรับอุตสาหกรรมอาหาร การใช้สารต้านอนุมูลอิสระธรรมชาติสามารถ
ได้เปรียบเพราะผลิตภัณฑ์ธรรมชาติไม่ต้องทดสอบความปลอดภัยอย่างละเอียด
ก่อนที่จะใช้ ตัวอย่างของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติรวมถึง
ออริกาโน , Sage ( fasseas mountzouris tarantilis polissiou , , , ,
zervas & , 2007 ) , โรสแมรี ( sebranek sewalt ร็อบบินส์ , & , เจ้าของบ้าน , 2005 ) , พริกไทยดำ
( มาร์ตีเนซ cilla . kgm beltr , , N , & roncal é s , 2007 ) , ชา ( บา ñó nD í az
ลุยส์โรดรีเกซมาร์ , เมือง , เมือง , & alejandra , 2007 ) และแป้ง ( verma ถั่วเขียว , ข่าว&
, ลอว์รี , 1984 ) อย่างไรก็ตาม ผลิตภัณฑ์ธรรมชาติมัก
ราคาแพงและมีประสิทธิภาพน้อยกว่าสารต้านอนุมูลอิสระสังเคราะห์ เป็นผลให้
พิเศษความสนใจได้มุ่งเน้นการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากราคาไม่แพงหรือตกค้างจาก

แหล่งอุตสาหกรรมการเกษตร เช่น เปลือกมันฝรั่ง ( สิงห์&โรงเรียนราชินี , 2008 )เมล็ดองุ่น ( เบรนแนน
, 2009 ) , เปลือกส้มและเมล็ด