Lifespan development and lifelong l

Lifespan development and lifelong learning. ‘Development’ is one of those familiar concepts that seeps almost unnoticed into the conversations of educators. They are self-evidently concerned with the development of people. But what is development? Are there particular stages that we pass through in our life course?

Contents · introduction · development · stages · gender, culture and political convenience · life events · conclusion · further reading and references

For adult educators, youth workers and those concerned with lifelong learning one of the great attractions of the literature examining life course development is that it may identify qualities or problems that are the distinctive property of young people and adults. If this can be done then the grounds exist for the establishment of specialisms such as youth work and adult education or learning. In the case of the latter, for example, we might look to possibilities around:

process – do adults think differently? (This is what came to the centre of Knowles’ theory of andragogy)
situations – do they find themselves in different circumstances to other age groups?
experiences – does the accumulation of experience change things. What difference does having been through a greater range of things make?

A further interest is that if there are some qualities that are uniquely youthful or adult, there may be implications for the sort of learning environments that could, and should, be fostered – and what subject matter should be attended to.
Development

How are we to define development? The first and obvious element is change – that development involves movement from one state to another. As a result an interest in development leads one to a concern for transitions. How is it that a person moves from this state to that? A second aspect is that this change is understood to have a permanent or lasting impact, or at least having some degree of ‘carry-forward‘. However, development is not change of any kind.

The feeling of satiety after a good meal clearly involves change, but no one would see that as developmental… Reference to lasting change does not provide a satisfactory solution, because some alterations that are obviously developmental may have no long term consequences; they serve their purposes at the time but they leave no lasting imprint… On the other hand some degree of carry-forward would seem to be necessary for most aspects of development. (Rutter and Rutter 1992: 63)

Third, in common usage developmental often refers to growth, to a progression through certain stages. More than that it is frequently linked to an unfolding, a movement toward a certain fixed point. In terms of human development the notion commonly used here is ‘maturity’. Here we move into contested territory. While it may be possible to get some agreement about where physical growth stops, how are we to approach personality development? What may be maturity to one person or culture, may be nothing of the sort to another. Furthermore, ‘maturity’ is something that is presumably demonstrated in action – and what may be appropriate behaviour in one setting or situation is not in another. Some writers have tried to find a way around this by turning to endpoints like adulthood, individuality, inner unity, self-actualization and so on. However, each of these notions is still borne of a particular historical moment and culture – and there are distinct problems in thinking of them as universals.

Building on these elements Rutter and Rutter (1992: 64) use the following as a working definition of development in relation to humans:

systematic, organized, intra-individual change that is clearly associated with generally expectable age-related progressions and which is carried forward in some way that has implications for a person’s pattern or level of functioning at some later time

The concern here with intra-individual change does highlight a problem in some of the literature. There has been a tendency to focus on what is going on inside the individual with a corresponding lack of appreciation of inter-personal or social forces and dynamics (see selfhood). This ties in to all those rather fruitless nature-nurture debates that were especially prevalent in the 1960s and 1970s. Arguably, today, with the development of genetic research, and more sophisticated appreciations of the self, the focus is rather more on gene-environment interaction. This involves looking for the various ways in which genetic influences may orient and open up people in different ways to environmental influences; and how environmental elements may become part of a genetic inheritance. However, looking at a definition like this we can get stuck on the notion of ‘progressions’ – there may be changes or transitions – but are they all forward movements? What are these changes?
Stages

One attractive way of handling the idea of development has been through the idea that people pass through various stages. People are seen as making systematic progression in a certain order through a series of phases. Step by step they move closer to some form of adult status. This movement can be seen as involving changes in intellectual and physical powers (for example around changes in intelligence, expertise and ability to reason); and the impact of life events and experiences. Aristotle proposed a three-stage model, Solon divided life into nine seven year stages, Confucius identified six stages, The Sayings of the Fathers (from the Talmud) contain fourteen stages, and Shakespeare proposed seven stages (Tennant and Pogson 1995: 69).

One, quite popular way of expressing this is from Levinson (see below and taken from Tennant and Pogson 1995). In this model ‘each era has its distinctive and unifying character of learning’ (op. cit.: 72). Each transition between eras requires a change in the character of one’s life (and this can take between three and six years to complete). At the same time there is a process of individuation occurring.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อายุการพัฒนาและปรับเปลี่ยนรูปแบบการเรียนรู้ 'พัฒนา' เป็นหนึ่งในแนวคิดที่คุ้นเคยที่ seeps เกือบส่งในการสนทนาของนักการศึกษา พวกเขาจะ self-evidently ที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคน แต่การพัฒนาคืออะไร มีขั้นตอนเฉพาะที่เราผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา·เนื้อหา ·แนะนำ ·พัฒนา ·ระยะ เพศ วัฒนธรรม และขาดความสะดวกทางการเมือง ·กิจกรรมชีวิต ·สรุป อ่านเพิ่มเติมและอ้างอิงสำหรับนักการศึกษาผู้ใหญ่ แรงงานเยาวชนและผู้ที่เกี่ยวข้องกับเรียนรองหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวมากของเอกสารประกอบการพัฒนาหลักสูตรชีวิตตรวจสอบอยู่ว่า มันอาจระบุคุณสมบัติหรือปัญหาที่มีคุณสมบัติโดดเด่นของคนหนุ่มสาวและผู้ใหญ่ ถ้านี้สามารถทำได้ แล้วมีอยู่ในการก่อตั้งของ specialisms เช่นงานเยาวชน และการศึกษาผู้ใหญ่ หรือการเรียนรู้ ในกรณีหลัง เช่น เราอาจหวังจะไปรอบ: กระบวนการ – ผู้ใหญ่คิดว่า แตกต่างกันหรือไม่ (นี่คือที่มาของทฤษฎี andragogy ของโนวส์) สถานการณ์ทำพวกเขาหาตัวเองในสถานการณ์ที่แตกต่างกับกลุ่มอายุอื่น ๆ ประสบการณ์สะสมประสบการณ์เปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ สิ่งที่แตกต่างไม่ได้ผ่านช่วงของการทำกิจกรรมมากขึ้นสนใจเพิ่มเติมคือ ถ้ามีบางคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์อ่อนเยาว์ หรือผู้ใหญ่ อาจมีผลกระทบสำหรับการเรียงลำดับการเรียนรู้สภาพแวดล้อม ที่จะ ควร ถูก เด็ก ๆ – และควรจะดูแลเรื่องสิ่งพัฒนาเราสามารถพัฒนาอย่างไร องค์ประกอบแรก และเห็นได้ชัดคือ เปลี่ยนที่พัฒนาเกี่ยวข้องกับการเคลื่อนย้ายจากสถานะหนึ่งไปยังอีก ดังนั้น ความสนใจในการพัฒนาเป้าหมายการกังวลสำหรับช่วงการเปลี่ยนภาพ คือที่คนย้ายจากสถานะนี้ว่า ด้านที่สองเป็นที่เปลี่ยนแปลงนี้เป็นที่เข้าใจได้ถาวรยาวนานผลกระทบ หรือที่ มีบางส่วนของ 'ยก' อย่างไรก็ตาม พัฒนาไม่ได้เปลี่ยนแปลงใด ๆ ความรู้สึกสามารถหลังอาหารดีเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงชัดเจน แต่ไม่มีใครจะเห็นว่าเป็นการพัฒนา... อ้างอิงการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนให้โซลูชันที่น่าพอใจ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่เห็นได้ชัดพัฒนาอาจไม่มีผลกระทบระยะยาว พวกเขาใช้วัตถุประสงค์ของพวกเขาในเวลา แต่พวกเขาปล่อย imprint ไม่ยั่งยืน... บางส่วนของยกคง จะดูเหมือนจะจำเป็นสำหรับการพัฒนาด้านมากที่สุด (Rutter และ Rutter 1992:63)สาม ร่วมงานพัฒนามักจะอ้างถึงก้าว ก้าวหน้าผ่านขั้นตอนบางอย่าง มากกว่ามักเชื่อมโยงกับการแฉ ย้ายไปยังจุดคงที่แน่นอน ในด้านการพัฒนามนุษย์ แนวคิดที่ใช้ที่นี่เป็น 'กำหนด' ที่นี่เราย้ายเข้าไปในระหว่าง ในขณะที่อาจได้รับข้อตกลงบางอย่างเกี่ยวกับการที่หยุดการเจริญเติบโตทางกายภาพ วิธีใดเราวิธีพัฒนาบุคลิกภาพ อะไรจะครบกำหนดที่บุคคลหรือวัฒนธรรม หนึ่งอาจจะไม่เรียงไปอีก นอกจากนี้ 'กำหนด' เป็นสิ่งที่น่าจะแสดงให้เห็นว่าในการดำเนินการ- และสิ่งที่อาจเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมค่าหนึ่งหรือสถานการณ์ไม่ได้อีก บางอย่างผู้เขียนได้พยายามหาวิธีมา ด้วยการเปลี่ยนปลายทางเช่นวุฒิ บุคลิกลักษณะ ความสามัคคีภายใน self-actualization และ อย่างไรก็ตาม แห่งความเข้าใจเหล่านี้จะยังคงเสาะเฉพาะช่วงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม – และมีปัญหาที่แตกต่างในความคิดของพวกเขาเป็นลักษณะทางชาติพันธ์อาคารองค์ประกอบเหล่านี้ Rutter และ Rutter (1992:64) ใช้ต่อไปนี้เป็นคำนิยามงานพัฒนาเกี่ยวกับมนุษย์: ระบบ จัด ภายในแต่ละการเปลี่ยนแปลงที่จะเชื่อมโยงอย่างชัดเจนกับก้าวหน้าที่เกี่ยวข้องกับอายุโดยทั่วไป expectable และที่จะดำเนินไปข้างหน้าในบางวิธีที่ได้ผลสำหรับบุคคลรูปแบบหรือระดับของการทำงานบางครั้งในภายหลังกังวลต่อการเปลี่ยนแปลงภายในแต่ละเน้นปัญหาในบางส่วนของเอกสารประกอบการ มีแนวโน้มที่จะเน้นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในบุคคลเพียงพอสอดคล้องกันขึ้นระหว่างบุคคล หรือสังคมกำลังและ dynamics (ดู selfhood) นี้ผูกในการทั้งหมดธรรมชาติสำคัญ fruitless แต่การเจรจาดังกล่าวที่แพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงปี 1960 และทศวรรษ 1970 ว่า วันนี้ กับการพัฒนางานวิจัยทางพันธุกรรม และ appreciations ที่มีความซับซ้อนมากขึ้นของตนเอง โฟกัสได้ค่อนข้างมากกว่าในโต้ตอบยีนสิ่งแวดล้อม นี้เกี่ยวข้องกับการหาวิธีการต่าง ๆ ที่อิทธิพลทางพันธุกรรมอาจโอเรียนท์ และเปิดในวิธีการต่าง ๆ ในสิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อ คน และ วิธีการองค์ประกอบสิ่งแวดล้อมอาจเป็น ส่วนหนึ่งของการสืบทอดทางพันธุกรรม อย่างไรก็ตาม คำนิยามเช่นนี้เราสามารถได้รับการติดอยู่บนแนวคิดของ 'ก้าวหน้า' – อาจมีการเปลี่ยนแปลง หรือเปลี่ยน แปลง- แต่พวกเขาเคลื่อนไหวไปข้างหน้าทั้งหมดหรือไม่ เปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีอะไรบ้างขั้นตอนวิธีหนึ่งที่น่าสนใจของการจัดการความคิดของการพัฒนาแล้วผ่านทางความคิดที่คนผ่านขั้นตอนต่าง ๆ คนจะเห็นเป็นระบบก้าวหน้าในการสั่งผ่านชุดของระยะ ขั้นตอนที่ย้ายเข้าไปบางรูปแบบของสถานะของผู้ใหญ่ สามารถเห็นการเคลื่อนไหวนี้เป็นเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในอำนาจทางปัญญา และทางกายภาพ (เช่นรอบการเปลี่ยนแปลงในปัญญา ความเชี่ยวชาญ และความสามารถในการเหตุผล); และผลกระทบต่อชีวิตและประสบการณ์ อริสโตเติลเสนอรูปแบบสามขั้น Solon แบ่งชีวิตเก้าปีเจ็ดขั้นตอน ลัทธิขงจื้อระบุขั้นตอนที่ 6 ที่คำพูดของบิดา (จากมัด) ประกอบด้วยขั้นตอนที่สิบสี่ และเชกสเปียร์เสนอ 7 ขั้นตอน (Tennant และ Pogson 1995:69)นิยมมากวิธีหนึ่ง คำ นี้มาจากเลวินสัน (ดูด้านล่าง และถ่ายจาก Tennant และ Pogson 1995) ในรูปแบบ "แต่ละยุคมีความโดดเด่นและสามัคคีของเรียนรู้' (op. cit.: 72) แต่ละเปลี่ยนระหว่างช่วงต้องการเปลี่ยนแปลงของชีวิต (และนี้สามารถใช้เวลาระหว่าง 3 ถึง 6 ปีให้เสร็จสมบูรณ์) ในเวลาเดียวกัน เป็นกระบวนการเกิด individuation

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อายุการใช้งานการพัฒนาและการเรียนรู้ตลอดชีวิต 'พัฒนา' เป็นหนึ่งในบรรดาแนวคิดที่คุ้นเคยที่ซึมเกือบจะไม่มีใครสังเกตเห็นลงในการสนทนาของนักการศึกษา พวกเขาเป็นตัวเองอย่างเห็นได้ชัดที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาคน แต่สิ่งที่พัฒนา? มีขั้นตอนโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เราผ่านในหลักสูตรชีวิตของเราหรือไม่เนื้อหา··แนะนำขั้นตอนการพัฒนา··เพศวัฒนธรรมและความสะดวกสบายทางการเมือง·กิจกรรมในชีวิต·สรุป·อ่านต่อไปและการอ้างอิงสำหรับการศึกษาผู้ใหญ่แรงงานเยาวชนและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ตลอดชีวิตหนึ่ง ในสถานที่ท่องเที่ยวที่ดีของวรรณกรรมการตรวจสอบการพัฒนาหลักสูตรในชีวิตก็คือว่ามันอาจระบุคุณภาพหรือปัญหาที่เป็นทรัพย์สินที่โดดเด่นของคนหนุ่มสาวและผู้ใหญ่ ถ้านี้สามารถทำได้แล้วในบริเวณที่มีอยู่สำหรับการจัดตั้ง specialisms เช่นงานเยาวชนและการศึกษาผู้ใหญ่หรือการเรียนรู้ ในกรณีของหลังยกตัวอย่างเช่นเราอาจจะมองไปที่ความเป็นไปได้รอบ: ขั้นตอน - ไม่ผู้ใหญ่คิดแตกต่างกัน? (นี่คือสิ่งที่มากับศูนย์กลางของทฤษฎีโนของ Andragogy) สถานการณ์ - พวกเขาพบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่แตกต่างกันเป็นกลุ่มอายุอื่น ๆประสบการณ์ - ไม่สะสมของประสบการณ์สิ่งที่เปลี่ยนแปลง สิ่งที่แตกต่างไม่เคยผ่านช่วงที่มากขึ้นของสิ่งที่ให้? ความสนใจต่อไปคือว่าถ้ามีบางส่วนที่มีคุณภาพที่ไม่ซ้ำกันอ่อนเยาว์หรือผู้ใหญ่อาจจะมีผลกระทบต่อการจัดเรียงของสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่สามารถและควรได้รับการส่งเสริม - และ เรื่องสิ่งที่ควรจะเข้าร่วม. การพัฒนาเรามีการพัฒนาที่จะกำหนดได้อย่างไร? องค์ประกอบแรกและที่เห็นได้ชัดคือการเปลี่ยนแปลง - การพัฒนาที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวจากรัฐหนึ่งไปยังอีก เป็นผลให้ความสนใจในการพัฒนานำไปสู่หนึ่งที่จะกังวลสำหรับการเปลี่ยน มันเป็นวิธีการที่คนย้ายจากรัฐนี้ว่า? ด้านที่สองก็คือว่าการเปลี่ยนแปลงนี้เป็นที่เข้าใจกันจะมีผลกระทบถาวรหรือที่ยั่งยืนหรืออย่างน้อยมีระดับของบางอย่างที่นำติดตัวไปข้างหน้า ' อย่างไรก็ตามการพัฒนาไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ . ความรู้สึกของความเต็มอิ่มหลังรับประทานอาหารที่ดีอย่างเห็นได้ชัดที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลง แต่ไม่มีใครจะเห็นว่าเป็นพัฒนาการ ... อ้างอิงถึงการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนไม่ได้ให้ทางออกที่น่าพอใจเพราะการเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่อาจจะเห็นได้ชัดในการพัฒนา ไม่มีผลกระทบในระยะยาว พวกเขาตอบสนองวัตถุประสงค์ของพวกเขาในเวลา แต่พวกเขาไม่ทิ้งรอยประทับที่ยั่งยืน ... ในการศึกษาระดับปริญญามืออื่น ๆ บางส่วนของที่นำติดตัวไปข้างหน้าดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับด้านมากที่สุดของการพัฒนา (รัตและรัต 1992: 63) ประการที่สามการใช้งานทั่วไปในการพัฒนามักจะหมายถึงการเจริญเติบโตเพื่อความก้าวหน้าผ่านขั้นตอนบางอย่าง ยิ่งไปกว่านั้นมีการเชื่อมโยงบ่อยครั้งเพื่อแฉการเคลื่อนไหวไปยังจุดคงที่บางอย่าง ในแง่ของการพัฒนามนุษย์ความคิดที่ใช้กันทั่วไปนี่คือ 'ครบกําหนด' ที่นี่เราย้ายเข้าไปในดินแดนที่เข้าร่วมแข่งขัน ในขณะที่มันอาจจะเป็นไปได้ที่จะได้รับข้อตกลงเกี่ยวกับการที่การเจริญเติบโตทางกายภาพหยุดบางวิธีการที่เราจะเข้าใกล้การพัฒนาบุคลิกภาพ? สิ่งที่อาจจะครบกําหนดให้เป็นหนึ่งในบุคคลหรือวัฒนธรรมอาจจะไม่มีการเรียงลำดับไปยังอีก นอกจากนี้ 'ครบกําหนด' เป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นอย่างน่าในการดำเนินการ - และสิ่งที่อาจจะเป็นพฤติกรรมที่เหมาะสมในการตั้งค่าหรือสถานการณ์ที่ไม่ได้อยู่ในที่อื่น นักเขียนบางคนได้พยายามที่จะหาทางรอบนี้โดยหันไปปลายทางเหมือนวัยบุคลิกลักษณะความสามัคคีภายใน actualization ตัวเองและอื่น ๆ อย่างไรก็ตามแต่ละความคิดเหล่านี้จะยังคงเป็นพาหะของช่วงเวลาในประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง - และมีปัญหาที่แตกต่างกันในความคิดของพวกเขาเป็นสากล. อาคารองค์ประกอบเหล่านี้รัตและรัต (1992: 64) ใช้ความต่อไปนี้เป็นคำนิยามการทำงานของการพัฒนา ในความสัมพันธ์กับมนุษย์: ระบบการจัดการเปลี่ยนแปลงภายในของแต่ละบุคคลที่เกี่ยวข้องอย่างชัดเจนกับก้าวหน้าที่เกี่ยวข้องกับอายุ expectable ทั่วไปซึ่งจะดำเนินการไปข้างหน้าในทางที่มีผลกระทบต่อรูปแบบของบุคคลหรือระดับของการทำงานในเวลาต่อมาบางส่วนกังวลที่นี่ กับการเปลี่ยนแปลงภายในของแต่ละบุคคลไม่เน้นปัญหาในบางส่วนของวรรณกรรม ได้มีแนวโน้มที่จะมุ่งเน้นในสิ่งที่เกิดขึ้นภายในบุคคลที่มีการขาดที่สอดคล้องกันของการแข็งค่าของกองกำลังระหว่างบุคคลหรือสังคมและการเปลี่ยนแปลง (ดู selfhood) ความสัมพันธ์นี้ให้กับทุกคนที่ไร้ผลค่อนข้างอภิปรายธรรมชาติบำรุงที่เป็นที่แพร่หลายโดยเฉพาะอย่างยิ่งในปี 1960 และ 1970 เนื้อหาในวันนี้มีการพัฒนาของการวิจัยทางพันธุกรรมและ appreciations ความซับซ้อนมากขึ้นของตัวเองโฟกัสอยู่ค่อนข้างมากในการทำงานร่วมกันของยีนสภาพแวดล้อม นี้เกี่ยวข้องกับการมองหาวิธีการต่างๆที่มีอิทธิพลต่อทางพันธุกรรมที่อาจปรับทิศทางและเปิดให้คนในรูปแบบที่แตกต่างกันเพื่อมีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อม และวิธีการที่องค์ประกอบด้านสิ่งแวดล้อมที่อาจจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของการถ่ายทอดทางพันธุกรรม แต่มองไปที่ความหมายเช่นนี้เราจะได้รับการติดอยู่ในความคิดของ 'เจริญ' - อาจจะมีการเปลี่ยนแปลงหรือการเปลี่ยน - แต่พวกเขามีการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าทั้งหมดหรือไม่ อะไรคือการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้หรือไม่ขั้นตอนวิธีการหนึ่งที่น่าสนใจของการจัดการความคิดของการพัฒนาได้รับการผ่านความคิดที่ว่าคนที่ผ่านไปผ่านขั้นตอนต่างๆ คนจะมองว่าเป็นความก้าวหน้าของระบบการทำในลำดับที่แน่นอนผ่านชุดของขั้นตอน ขั้นตอนโดยขั้นตอนที่พวกเขาย้ายใกล้ชิดกับรูปแบบของผู้ใหญ่บางสถานะ การเคลื่อนไหวครั้งนี้สามารถมองเห็นเป็นที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในอำนาจทางปัญญาและทางกายภาพ (เช่นรอบการเปลี่ยนแปลงในหน่วยสืบราชการลับความเชี่ยวชาญและความสามารถในการให้เหตุผล); และผลกระทบของเหตุการณ์ในชีวิตและประสบการณ์ อริสโตเติลเสนอรูปแบบสามขั้นตอนโซลชีวิตแบ่งออกเป็นเก้าเจ็ดขั้นตอนปีขงจื้อระบุหกขั้นตอนสุนทรพจน์ของพ่อ (จากลมุด) มีขั้นตอนที่สิบสี่และเช็คสเปียร์ที่นำเสนอเจ็ดขั้นตอน (นันต์และ Pogson 1995: 69) หนึ่งในวิธีที่นิยมมากในการแสดงนี้มาจากเลวินสัน (ดูด้านล่างและนำมาจากนันต์และ Pogson 1995) ในรูปแบบนี้ 'ยุคแต่ละคนมีตัวละครที่โดดเด่นและการรวมของการเรียนรู้ (op. ซีไอ .: 72) การเปลี่ยนแปลงระหว่างยุคแต่ละคนต้องมีการเปลี่ยนแปลงในลักษณะของชีวิตหนึ่ง (และอาจใช้เวลาระหว่างสามและหกปีให้เสร็จสมบูรณ์) ในขณะเดียวกันมีกระบวนการของ individuation ที่เกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาการใช้งานและการเรียนรู้ตลอดชีวิต ' พัฒนา ' เป็นหนึ่งในผู้ที่คุ้นเคยแนวคิดที่ seeps เกือบไม่มีใครสังเกตในการสนทนาของคน พวกเขาเป็นตัวเองเห็นได้ชัดว่าเกี่ยวข้องกับการพัฒนาคน แต่สิ่งที่พัฒนา มีเฉพาะขั้นตอนที่เราผ่านในหลักสูตรของชีวิตของเรา

เนื้อหาเบื้องต้นขั้นตอนการพัฒนาด้วยด้วยด้วยด้วยเพศวัฒนธรรมและเหตุการณ์ในชีวิตด้วยความสะดวกทางการเมืองด้วยข้อสรุปด้วยอ่านเพิ่มเติมและอ้างอิง

สำหรับนักการศึกษาผู้ใหญ่ คนงานและผู้ที่เกี่ยวข้องกับการเรียนรู้ตลอดชีวิต หนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวที่ยิ่งใหญ่ของวรรณกรรมการตรวจสอบหลักสูตรการพัฒนาชีวิตที่อาจระบุคุณสมบัติหรือปัญหาที่เป็นคุณสมบัติที่โดดเด่นของเด็กและผู้ใหญ่ เยาวชนถ้ามันทำได้แล้วบริเวณมีอยู่การจัดตั้งพิเศษ เช่น งานเยาวชนและผู้ใหญ่การศึกษาหรือการเรียนรู้ ในกรณีหลัง ตัวอย่างเช่น เราอาจดูความเป็นไปได้รอบ :

ขั้นตอน–ทำผู้ใหญ่คิดแตกต่างออกไป ( นี่คือสิ่งที่มาศูนย์ของโนวส์ ' ทฤษฎีแอนดราโกจี )
สถานการณ์–ทำพวกเขาพบตัวเองในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน กลุ่มอายุอื่น ๆ
ประสบการณ์–ไม่สะสมประสบการณ์ เปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆ แล้วมันแตกต่างกันอย่างไร เคยผ่านช่วงของสิ่งที่ทำ

สนใจต่อไปก็คือ หากมีบางคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ที่หนุ่มหรือผู้ใหญ่ อาจจะมีผลกระทบต่อเรียงสภาพแวดล้อมที่สามารถและควร จะเสริมสร้าง ) แล้วเรื่องที่ควรเข้าร่วม การพัฒนา

แล้วเราจะให้นิยามการพัฒนา ? องค์ประกอบแรกและที่เห็นได้ชัดคือการเปลี่ยนแปลงที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนาและการเคลื่อนไหวจากรัฐหนึ่งไปยังอีก เป็นผลให้ความสนใจในการพัฒนานักหนึ่งในความกังวลสำหรับการเปลี่ยน มันเป็นยังไงที่คนย้ายจากเมืองนี้ไป ?