In the evening after supper George

In the evening after supper George left the house and wandered in the neighborhood. During the sultry days some of the storekeepers and their wives sat in chairs on the thick, broken sidewalks in front of the shops, fanning themselves, and George walked past them and the guys hanging out on the candy store corner. A couple of them he had known his whole life, but nobody recognized each other. He had no place special to go, but generally, SAVING it till the last, he left the neighborhood and walked for blocks till he came to a darkly lit little park with benches and trees and an iron railing, giving it a feeling of privacy. He sat on a bench here, watching the leafy trees and the flowers blooming on the inside of the railing, thinking of a better life for himself. He thought of the jobs he had had since he had quit school - delivery boy, stock clerk, runner, lately working in a factory - and he was dissatisfied with all of them. He felt he should some day like to have a job and live in a private house with a porch, on a street with trees. He wanted to have some dough in his pocket to buy things with, and a girl to go with, so as not to be lonely, especially on Saturday nights. He wanted people to like and respect him. He thought about these things often but mostly when he was alone at night. Around midnight he got up and drifted back to his hot and stony neighborhood.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงเย็นหลังจากซุปเปอร์ จอร์จจากบ้าน และได้เดินไปมาในพื้นที่ใกล้เคียง ระหว่างวันลลา storekeepers และภรรยาของพวกเขานั่งในเก้าอี้บนหนา แตกแยะหน้าร้าน แฟนนิงเอง จอร์จเดินผ่านมาพวกเขา และพวกที่ลอยออกมาบนขนมเก็บมุม คู่ของพวกเขาว่าเขารู้จักชีวิตของเขา แต่ไม่มีใครรู้จักกัน เขาพิเศษไม่มีที่ไป แต่โดยทั่วไป บันทึกมันจนสุดท้าย เขาออกจากพื้นที่ใกล้เคียง และเดินสำหรับบล็อกจนพระองค์เป็นอุทยานน้อยไฟมืด ๆ มีราว บันไดเหล็ก ม้านั่ง และต้นไม้ให้ความรู้สึกเป็นส่วนตัวของมัน เขานั่งบนม้านั่งที่นี่ ชมต้นไม้ใบเขียวชะอุ่มและดอกไม้ blooming ภายในราวการ ความคิดของชีวิตดีขึ้นสำหรับตนเอง เขาคิดงานเขาเคยมีเนื่องจากเขาได้ออกจากโรงเรียน -เด็กจัดส่ง พนักงานสต็อก วิ่ง การทำงานในโรงงานเมื่อเร็ว ๆ นี้ - และเขาพอใจกับพวกเขาทั้งหมด เขารู้สึกว่า เขาควรบางวันอยากมีงาน และอาศัยอยู่ในบ้านส่วนตัวด้วยระเบียง บนถนนที่มีต้นไม้ จะต้องมีแป้งบางอย่างในกระเป๋าของเขาเพื่อซื้อสิ่งที่มี และสาวไป ด้วย ดังนั้นไม่ต้องโดดเดี่ยว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในคืนวันเสาร์ เขาต้องชอบ และเคารพเขา เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้บ่อยครั้ง แต่ส่วนใหญ่ เมื่อเขาเป็นคนเดียวในเวลากลางคืน ประมาณเที่ยงคืน เขามีค่า และลอยกลับไปยังพื้นที่ใกล้เคียงของเขาร้อน และชาด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนเย็นหลังอาหารค่ำจอร์จออกจากบ้านและเดินไปในบริเวณใกล้เคียง ในระหว่างวันที่ร้อนบางส่วนของของชำและภรรยาของเขานั่งอยู่ในเก้าอี้ที่หนาทางเท้าหักในด้านหน้าของร้านค้าพัดตัวเองและจอร์จเดินผ่านพวกเขาและพวกห้อยออกที่มุมร้านขนม คู่ของพวกเขาที่เขาเคยรู้จักมาตลอดชีวิตของเขา แต่ไม่มีใครได้รับการยอมรับซึ่งกันและกัน เขามีสถานที่พิเศษที่จะไป แต่โดยทั่วไปประหยัดมันจนสุดท้ายเขาออกจากพื้นที่ใกล้เคียงและเดินสำหรับบล็อกจนเขามาถึงที่สวนสาธารณะเล็ก ๆ น้อย ๆ มืดกับม้านั่งและต้นไม้และราวเหล็กให้ความรู้สึกของความเป็นส่วนตัว เขานั่งอยู่บนม้านั่งที่นี่ดูต้นไม้ใบและดอกบานด้านในของรั้วคิดของชีวิตที่ดีขึ้นสำหรับตัวเอง เขาคิดว่างานของเขามีตั้งแต่เขาได้ลาออกจากโรงเรียน - ส่งเด็กเสมียนหุ้นวิ่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ทำงานในโรงงาน - และเขาก็ไม่พอใจกับการทั้งหมดของพวกเขา เขารู้สึกว่าเขาสักวันหนึ่งอยากจะมีงานทำและอาศัยอยู่ในบ้านส่วนตัวที่มีระเบียงบนถนนที่มีต้นไม้ เขาต้องการที่จะมีแป้งบางอย่างในกระเป๋าของเขาที่จะซื้อสิ่งที่มีและหญิงสาวที่จะไปด้วยเพื่อที่จะไม่ต้องเหงาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคืนวันเสาร์ เขาต้องการคนที่จะชอบและเคารพเขา เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้มักจะมี แต่ส่วนใหญ่เมื่อเขาเป็นคนเดียวในเวลากลางคืน ประมาณเที่ยงคืนที่เขาลุกขึ้นและลอยกลับไปยังเขตร้อนและเต็มไปด้วยหินของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเย็นหลังอาหารค่ำ จอร์จ ออกจากบ้าน เดินในบ้าน ในวันที่ร้อนอบอ้าวบางส่วนของ storekeepers และภรรยาของพวกเขานั่งอยู่ในเก้าอี้ที่หนาแตกทางเท้าในด้านหน้าของร้านค้า พัดตัวเองและจอร์จเดินผ่านและคนแขวนออกในร้านขนมที่มุม คู่ของพวกเขา เขารู้ว่าชีวิตของเขา แต่ไม่มีใครที่รู้จักกันเขามีสถานที่พิเศษไป แต่โดยทั่วไปแล้ว เก็บไว้ จนสุดท้าย เขาออกจากบ้านและเดินสำหรับบล็อกจนเขามามืด ๆสว่างน้อยสวนสาธารณะกับม้านั่งและต้นไม้และรั้วเหล็ก ให้ความรู้สึกของความเป็นส่วนตัว เขานั่งอยู่บนม้านั่งนี่ ดูต้นไม้ ใบ และดอกบานในราว คิดถึงชีวิตที่ดีกว่าสำหรับตัวเองเขาคิดว่างานเค้ามีตั้งแต่เขาออกจากโรงเรียน เด็ก ส่งเสมียน นักวิ่งหุ้นช่วงนี้ทำงานในโรงงาน - และเขาไม่พอใจกับทั้งหมดของพวกเขา เขารู้สึกว่าเขาควรจะบางวันเหมือนจะทำงานและอาศัยอยู่ในบ้านส่วนตัว มีระเบียง บนถนนกับต้นไม้ เขาต้องการที่จะมีแป้งในกระเป๋าเพื่อซื้อสิ่งที่มี และผู้หญิงที่ไปด้วย เพื่อที่จะไม่เหงาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคืน วันเสาร์ เขาต้องการให้คนชอบและเคารพเขา เขาคิดว่าเรื่องพวกนี้บ่อย แต่ส่วนใหญ่เมื่อเขาอยู่คนเดียวตอนกลางคืน ประมาณเที่ยงคืน เขาลุกขึ้น และลอยกลับร้อน และบ้านหิน