The ability of seed-borne bacterial

The ability of seed-borne bacterial pathogens (Acidovorax citrulli, Clavibacter michiganensis subsp. michiganensis, Pseudomonas syringae pv. tomato, Xanthomonas euvesicatoria, and Pseudomonas syringae pv. glycinea) to infest seeds of host and non-host plants (watermelon, tomato, pepper, and soybean) and subsequent pathogen transmission to seedlings was investigated. A non-pathogenic, pigmented strain of Serratia marcescens was also included to assess a null-interacting situation with the same plant species. Flowers of host and non-host plants were inoculated with 1×106 colony forming units (CFUs)/flower for each bacterial species and allowed to develop into fruits or umbels (in case of onion). Seeds harvested from each host/non-host bacterial species combination were assayed for respective bacteria by plating on semi-selective media. Additionally, seedlots for each host/non-host bacterial species combination were also assayed for pathogen transmission by seedling grow-out (SGO) assays under greenhouse conditions. The mean percentage of seedlots infested with compatible and incompatible pathogens was 31.7 and 30.9% (by plating), respectively and they were not significantly different (P = 0.67). The percentage of seedlots infested with null-interacting bacterial species was 16.8% (by plating) and it was significantly lower than the infested lots generated with compatible and incompatible bacterial pathogens (P = 0.03). None of the seedlots with incompatible/null-interacting bacteria developed symptoms on seedlings; however, when seedlings were assayed for epiphytic bacterial presence, 19.5 and 9.4% of the lots were positive, respectively. These results indicate that the seeds of non-host plants can become infested with incompatible and null-interacting bacterial species through flower colonization and they can be transmitted via epiphytic colonization of seedlings. In addition, it was also observed that flowers and seeds of non-host plants can be colonized by compatible/incompatible/null-interacting bacteria to higher populations; however, the level of colonization differed significantly depending on the type of bacterial species used.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของที่เกิดจากเมล็ดพันธุ์แบคทีเรีย (Acidovorax citrulli, Clavibacter subsp michiganensis. michiganensis, Pseudomonas syringae pv มะเขือเทศ. Xanthomonas euvesicatoria และ Pseudomonas syringae pv. glycinea) รบกวนเมล็ดของโฮสต์และพืชที่ไม่ใช่โฮสต์ (แตงโมมะเขือเทศพริกไทย และถั่วเหลือง) และการส่งผ่านเชื้อภายหลังจากต้นกล้าถูกตรวจสอบ ไม่ใช่เชื้อโรคสายพันธุ์สีของ Serratia marcescens ก็รวมอยู่ในการประเมินสถานการณ์โมฆะมีปฏิสัมพันธ์กับพืชชนิดเดียวกัน ดอกไม้ของโฮสต์และพืชที่ไม่ใช่โฮสต์ถูกเชื้อ 1 × 106 หน่วยสร้างอาณานิคม (CFUs) / ดอกไม้สายพันธุ์แบคทีเรียแต่ละคนและได้รับอนุญาตให้พัฒนาไปสู่​​ผลไม้หรือ umbels (ในกรณีของหัวหอม) เมล็ดพันธุ์พืชจากการเก็บเกี่ยวแต่ละพื้นที่ / ไม่แสวงหาโฮสต์แบคทีเรียสายพันธุ์รวมกันถูก assayed สำหรับแบคทีเรียที่เกี่ยวข้องโดยการชุบในสื่อกึ่งเลือก นอกจากนี้ seedlots สำหรับแต่ละพื้นที่ / ไม่รวมกันเป็นเจ้าภาพแบคทีเรียชนิด assayed ยังสำหรับการส่งเชื้อโรคโดยต้นกล้าเติบโตออก (SG​​O) ตรวจเรือนกระจกภายใต้เงื่อนไข ร้อยละเฉลี่ยของ seedlots เต็มไปด้วยเชื้อโรคที่เข้ากันได้และเข้ากันไม่ได้เป็น 31.7 และ 30.9% (โดยชุบ) ตามลำดับและพวกเขาก็ไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (P = 0.67) อัตราร้อยละของ seedlots รบกวนกับโมฆะปฏิสัมพันธ์สายพันธุ์แบคทีเรียที่เป็น 16.8% (โดยชุบ) และมันก็เป็นอย่างมีนัยสำคัญต่ำกว่าจำนวนมากรบกวนที่เกิดกับแบคทีเรียเข้ากันได้และเข้ากันไม่ได้ (P = 0.03) ไม่มี seedlots ด้วยกันไม่ได้ / โมฆะปฏิสัมพันธ์แบคทีเรียอาการในต้นกล้า; แต่เมื่อต้นกล้าถูก assayed สำหรับการปรากฏตัวของเชื้อแบคทีเรียอิงอาศัย, 19.5 และ 9.4% ในจำนวนที่เป็นบวกตามลำดับ ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าเมล็ดของพืชที่ไม่ใช่โฮสต์สามารถกลายเป็นเต็มไปด้วยกันไม่ได้และมีปฏิสัมพันธ์ด้วย null สายพันธุ์แบคทีเรียที่ผ่านการล่าอาณานิคมดอกไม้และพวกเขาสามารถส่งผ่านทางอิงอาศัยการล่าอาณานิคมของต้นกล้า นอกจากนี้มันก็ตั้งข้อสังเกตว่าดอกและเมล็ดของพืชที่ไม่ได้เป็นเจ้าภาพสามารถอาณานิคมโดยเข้ากันได้ / ไม่เข้ากัน / โมฆะแบคทีเรียมีปฏิสัมพันธ์กับประชากรที่สูงขึ้น แต่ระดับของการล่าอาณานิคมอย่างมีนัยสำคัญที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับชนิดของสายพันธุ์แบคทีเรียที่ใช้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสามารถของแบคทีเรียก่อโรคเมล็ดพันธุ์พาหะ ( acidovorax citrulli clavibacter , michiganensis subsp . michiganensis , Pseudomonas syringae PV . มะเขือเทศ , โรค euvesicatoria และ Pseudomonas syringae PV . glycinea ) รบกวนเมล็ดของโฮสต์และพืชเป็นเจ้าภาพไม่ ( แตงโม มะเขือเทศ พริกไทย และถั่วเหลือง ) และต่อมาเชื้อโรคการส่งต้นกล้าถูกตรวจสอบ โรคที่ไม่ ,ลักษณะสายพันธุ์ของเซอร์ราเทีย marcescens ไว้ด้วยเพื่อประเมินสถานการณ์การโต้ตอบกับพืชชนิดเดียวกัน ดอกไม้ของโฮสต์และพืชเป็นเจ้าภาพไม่ปลูกเชื้อ 1 × 106 โคโลนีสร้างหน่วย ( cfus ) / ดอกไม้แต่ละชนิดของแบคทีเรีย และได้รับอนุญาตให้พัฒนาเป็น ผลไม้ หรือ umbels ( ในกรณีของหอม )เก็บเกี่ยวจากแต่ละพื้นที่ / ไม่โฮสต์ชนิดรวมกันมีปริมาณแบคทีเรีย แบคทีเรียที่เกี่ยวข้องโดยชุบบนกึ่งสื่อที่เลือก นอกจากนี้ seedlots สำหรับแต่ละโฮสต์โฮสแบคทีเรียชนิด / ไม่รวมกันเป็นปริมาณการส่งเชื้อโรคด้วยเมล็ดงอกออกมา ( SGO ) ) ภายใต้สภาวะเรือนกระจกค่าเฉลี่ยร้อยละของ seedlots infested กับกันและเข้ากันไม่ได้และเชื้อโรคคือว่า 30.9% ( ชุบ ) ตามลำดับ และไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P    = 0.67 ) ร้อยละของ seedlots infested กับ null การโต้ตอบแบคทีเรียชนิดอายุ 168% ( ชุบ ) และลดลงกว่ามากมายรบกวนสร้างด้วยกันและเข้ากันไม่ได้แบคทีเรียก่อโรค ( P = 0.03    ) ไม่มีของ seedlots กับเข้ากันไม่ได้ / null ด้วยแบคทีเรียพัฒนาอาการบนต้น อย่างไรก็ตาม เมื่อมีปริมาณแบคทีเรียที่อิงอาศัย กล้าแสดงตน 19.5 และ 13.2% ตามลำดับของจํานวนบวก ตามลำดับผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าเมล็ดของพืชเป็นเจ้าภาพ ไม่สามารถจะเต็มไปด้วย และแบคทีเรียชนิดเข้ากันไม่ได้ null โต้ตอบผ่านกลุ่มดอกไม้และพวกเขาสามารถถ่ายทอดผ่านการอิงอาศัย ต้นกล้า นอกจากนี้นอกจากนี้พบว่า ดอกและเมล็ดของพืชเป็นเจ้าภาพไม่สามารถเป็นเมืองขึ้นเข้ากันได้ / เข้ากันไม่ได้ / null ด้วยแบคทีเรียต่อประชากรที่สูงขึ้น อย่างไรก็ตาม ระดับของการแตกต่างกันอย่างมากขึ้นอยู่กับชนิดของสายพันธุ์ที่ใช้แบคทีเรีย