A drive-through, or drive-thru, is

A drive-through, or drive-thru, is a type of service provided by a business that allows customers to purchase products without leaving their cars. The format was pioneered in the United States in the 1930s by Jordan Martin,[1] but has since spread to other countries. The first recorded use of a bank using a drive-up window teller was the Grand National Bank of St. Louis, Missouri in 1930. The drive-up teller allowed only deposits at that time.[2]

Orders are generally placed using a microphone and picked up in person at the window. A drive-through is different from a drive-in in several ways - the cars create a line and move in one direction in drive-throughs, and normally do not park, whereas drive-ins allow cars to park next to each other, the food is generally brought to the window by a server, called a carhop, and the customer can remain in the parked car to eat. However, during peak periods, to keep the queue down and avoid traffic-flow problems, drive-throughs occasionally switch to an "order at the window, then park in a designated space" model where the customer will receive their food from an attendant when it is ready to be served. This results in a perceived relationship between the two service models.

Drive-throughs have generally replaced drive-ins in popular culture, and are now found in the vast majority of modern American fast-food chains. Sometimes, a store with a drive-through is referred to as a "drive-through," or the term is attached to the service, such as, "drive-through restaurant," or "drive-through bank."

Drive-throughs typically have signs over the drive-through lanes to show customers which lanes are open for business. The types of signage used is usually illuminated so the "open" message can be changed to a "closed" message when the lane is not available.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขับผ่าน หรือไดร์ฟ-ทรู เป็นประเภทของบริการ โดยธุรกิจที่ช่วยให้ลูกค้าสามารถซื้อสินค้าโดยไม่ต้องออกรถ รูปแบบถูกบุกเบิกในสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษ 1930 โดยจอร์แดนมาร์ติน, [1] แต่มีแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ ตั้งแต่ ใช้บันทึกครั้งแรกของธนาคารที่ใช้รับจ่ายเงิน drive-up หน้าต่างที่เป็น ธนาคารแห่งชาติแกรนด์ของเซนต์หลุยส์ มิซซูรีในปี 1930 รับจ่ายเงิน drive-up ได้เฉพาะเงินฝากที่ [2]คำสั่งทั่วไปซื้อใช้ไมโครโฟน และหยิบขึ้นมาที่หน้าต่าง ขับผ่านจะแตกต่างจากไดรฟ์-อิน-หลายวิธี - รถสร้างบรรทัด และย้ายในทิศทางเดียวในแวบไดรฟ์ และปกติไม่ จอด ใน ขณะที่ drive-ins ให้รถยนต์จอดติดกัน อาหารโดยทั่วไปจะมาถึงหน้าต่าง โดยเซิร์ฟเวอร์ เรียกว่า carhop ลูกค้าสามารถอยู่ในรถที่จอดกิน อย่างไรก็ตาม ช่วงระยะเวลา คิวลง และหลีกเลี่ยงปัญหาการจราจรไหล แวบไดรฟ์บางครั้งสลับไปแบบ "ลำดับที่หน้าต่าง จากนั้นในพื้นที่ที่กำหนด" ที่ลูกค้าจะได้รับอาหารจากการเข้าร่วมเมื่อพร้อมเสิร์ฟ นี้ส่งผลในความสัมพันธ์มองเห็นระหว่างรุ่นสองบริการไดรฟ์แวบได้แทน drive-ins ในวัฒนธรรมสมัยนิยมโดยทั่วไป และตอนนี้มีอยู่ในโซ่อาหารอเมริกันสมัยใหม่ส่วนใหญ่ บางครั้ง ร้านขับผ่านจะเรียกว่าการ "ขับผ่าน" หรือบริการ เช่น "ขับผ่านร้านอาหาร" "ขับผ่านธนาคารแนบคำผู้ขับรถมักจะมีสัญญาณผ่านเลนขับผ่านเพื่อแสดงลูกค้าเลนซึ่งเปิดให้บริการอยู่ ชนิดของป้ายที่ใช้มักจะสว่างเพื่อ "เปิด" ข้อความสามารถเปลี่ยนข้อความ "ปิด" เมื่อไม่มีช่องทาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไดรฟ์ผ่านหรือขับรถผ่านเป็นประเภทของบริการโดยธุรกิจที่ช่วยให้ลูกค้าสามารถซื้อสินค้าโดยไม่ต้องออกรถยนต์ของพวกเขา รูปแบบที่เป็นหัวหอกในประเทศสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1930 โดยมาร์ตินจอร์แดน [1] แต่หลังจากการแพร่กระจายไปยังประเทศอื่น ๆ บันทึกแรกที่ใช้ของธนาคารที่ใช้ไดรฟ์ขึ้นหน้าต่างหมอดูเป็นธนาคารแห่งชาติเซนต์หลุยส์มิสซูรีใน 1,930 หมอดูไดรฟ์ได้รับอนุญาตให้ขึ้นเงินฝากเฉพาะในช่วงเวลานั้น. [2]

คำสั่งซื้อจะถูกวางไว้โดยทั่วไปใช้ไมโครโฟน และหยิบขึ้นในคนที่หน้าต่าง ไดรฟ์ผ่านแตกต่างจากไดรฟ์ในหลายวิธี - รถสร้างเส้นและย้ายไปในทิศทางหนึ่งในไดรฟ์ผ่านและโดยปกติอย่าจอดรถในขณะขับรถอินอนุญาตให้รถยนต์ที่จอดอยู่ถัดจากแต่ละอื่น ๆ อาหารจะถูกนำทั่วไปไปที่หน้าต่างโดยเซิร์ฟเวอร์ที่เรียกว่า carhop และลูกค้าสามารถยังคงอยู่ในรถที่จอดอยู่ที่จะกิน อย่างไรก็ตามในช่วงระยะเวลาสูงสุดเพื่อให้คิวลงและหลีกเลี่ยงปัญหาการจราจรไหลขับรถผ่านเป็นครั้งคราวสลับไป "สั่งที่หน้าต่างแล้วจอดรถในพื้นที่ที่กำหนด" รูปแบบที่ลูกค้าจะได้รับอาหารของพวกเขาจากผู้เข้าร่วมประชุมเมื่อ ก็พร้อมที่จะให้บริการ ซึ่งจะส่งผลในการรับรู้ของความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองรูปแบบบริการ.

ขับรถผ่านได้เข้ามาแทนที่โดยทั่วไปไดรฟ์อินนิยมในวัฒนธรรมและพบว่าในขณะนี้ในส่วนใหญ่ของอเมริกันสมัยใหม่โซ่อาหารอย่างรวดเร็ว บางครั้งร้านค้าที่มีไดรฟ์ผ่านจะเรียกว่าไดรฟ์ "ผ่าน" หรือคำที่แนบมากับบริการเช่น "ขับรถผ่านร้านอาหาร" หรือ "ธนาคารขับรถผ่าน."

ไดรฟ์ผ่าน มักจะมีอาการมากกว่าเลนขับรถผ่านเพื่อแสดงให้ลูกค้าช่องทางเปิดให้บริการสำหรับธุรกิจ ประเภทของป้ายที่ใช้มักจะสว่างดังนั้น "เปิด" ข้อความสามารถเปลี่ยนข้อความ "ปิด" เมื่อช่องทางที่ไม่สามารถใช้ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขับรถผ่าน หรือขับรถผ่าน เป็นชนิดของการให้บริการทางธุรกิจที่ช่วยให้ลูกค้าสามารถซื้อสินค้าได้โดยไม่ต้องออกจากรถของพวกเขา รูปแบบเป็นหัวหอกในสหรัฐอเมริกาในช่วงทศวรรษที่ 1930 โดยจอร์แดน มาร์ติน , [ 1 ] แต่เนื่องจากมีการกระจายไปยังประเทศอื่น ๆ บันทึกใช้งานครั้งแรกของธนาคารที่ใช้ขับรถเทลเลอร์ หน้าต่างเป็นธนาคารใหญ่ของเซนต์หลุยส์ , มิสซูรี่ใน 1930 ไดรฟ์ขึ้นเทลเลอร์อนุญาตเฉพาะฝากตอนนั้น [ 2 ]สั่งซื้อโดยทั่วไปจะวางใช้ไมโครโฟนและเลือกคนที่อยู่ในกระจก ขับรถผ่านจะแตกต่างจากไดรฟ์ในหลายวิธี - รถสร้างเส้นและย้ายไปในทิศทางหนึ่งในไดรฟ์ throughs , และปกติไม่จอด ขณะขับรถไปจอดหน้าใหม่ให้กับแต่ละอื่น ๆ , อาหารโดยทั่วไปจะทำให้หน้าต่างเซิร์ฟเวอร์เรียกพนักงานเสิร์ฟในร้านอาหารแบบขับรถเข้าไปได้ และลูกค้า สามารถอยู่ในรถที่จอดอยู่เพื่อกิน อย่างไรก็ตาม ในช่วงสูงสุด เพื่อให้คิวลง และหลีกเลี่ยงปัญหาการจราจรไดรฟ์ throughs เป็นครั้งคราวสลับไปที่ " เพื่อที่หน้าต่าง แล้วจอดในเขตอวกาศ " แบบที่ลูกค้าจะได้รับอาหารจากผู้เข้าร่วมประชุม เมื่อมันพร้อมที่จะเสิร์ฟ ผลนี้ในการรับรู้ความสัมพันธ์ระหว่างสองบริการแบบโดยทั่วไปมีแทนที่ไดรฟ์ throughs ไดรฟ์ใหม่ที่เป็นที่นิยมในวัฒนธรรม และพบขณะนี้ในส่วนใหญ่ของโซ่อาหารอเมริกันสมัยใหม่ บางครั้ง ร้านด้วย ขับผ่านจะเรียกว่า " ผ่าน " หรือระยะที่แนบมากับบริการ เช่น " ขับรถผ่านร้านอาหาร " หรือ " ขับรถผ่านธนาคาร " .ไดรฟ์ throughs มักจะมีสัญญาณไปขับผ่านถนนเพื่อแสดงให้ลูกค้าที่ช่องเปิดสำหรับธุรกิจ ประเภทของป้ายที่ใช้มักสว่างเพื่อให้ " เปิด " ข้อความจะเปลี่ยนไปเป็นข้อความ " ปิด " เมื่อถนนไม่สามารถใช้ได้