For example, in a meta-analysis of

For example, in a meta-analysis of 986 dietary treatments,
Huhtanen and Hetta (2012) reported a highly
significant and positive relationship between dietary
concentrate intake and production of milk and ECM.
This effect is likely due to a reduction in emissions per
kilogram of DMI associated with improved diet quality,
combined with a dilution (due to higher milk yields) of
CH4 emissions associated with DMI required to maintain
the cow. Similarly, in the current study, CH4/milk
yield decreased with the increasing levels of concentrate
supplementation (15.4, 12.9, 11.2, and 10.8 g of CH4/kg
of milk, with concentrate levels of 2.0, 4.0, 6.0, and 8.0
kg/cow per day, respectively); this is in agreement with the findings of Lovett et al. (2005) for FCM. The higher
emissions per kilogram of milk in the latter study is
likely to reflect the fact that cows were in late lactation
(an average of 251 DIM at the start of CH4 measurements),
whereas in the current study, cows were, on
average, 160, 182, 217, and 238 DIM at the start of
each CH4 measurement period, respectively. The effect
of this on CH4 emissions per kilogram of milk produced
is 2-fold: first, average milk yield in the current study
was 17.4% higher than in the study by Lovett et al.
(2005) and, as such, in their study, a greater proportion
of total CH4 emissions was derived from food consumed
to meet the cows maintenance requirements, thus giving
an higher apparent CH4 emission per kilogram of
milk produced. In addition, data for BW change in
the current study indicates that, on average, across all
treatments, cows were losing BW, suggesting mobilization
of body tissues for milk production. Energy derived
from mobilized body tissue can replace dietary energy
in supporting milk production, without associated CH4
production, thus reducing apparent CH4 emissions per
kilogram of milk produced. In contrast, although BW
change data were not presented by Lovett et al. (2005),
the late-lactation cows in that study were likely to have
been using some of the food consumed for body tissue
gain, and this would have resulted in higher apparent
CH4 emission value per kilogram of milk produced.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่าง ใน meta-analysis ของ 986 อาหารรักษารายงาน Huhtanen และ Hetta (2012) สูงบวก และที่สำคัญความสัมพันธ์ระหว่างอาหารรับประทานเข้มข้นและการผลิตนมและ ECMผลกระทบนี้น่าจะเกิดจากการลดการปล่อยต่อกิโลกรัมของ DMI ที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพอาหารที่ดีขึ้นรวมกับเจือจาง (เนื่องจากผลผลิตนมสูง) ของปล่อย CH4 ที่เกี่ยวข้องกับ DMI ที่ต้องรักษาวัว ในทำนองเดียวกัน ในการศึกษาปัจจุบัน CH4/นมผลผลิตลดลง มีความเข้มข้นระดับเพิ่มขึ้นเสริม (15.4, 12.9, 11.2 และ 10.8 g ของ CH4 กิโลกรัมนม มีระดับเข้มข้น 2.0, 4.0, 6.0, 8.0 และกก./วัวต่อวัน ตามลำดับ); นี่คือข้อตกลงผลการวิจัยของท่อง et al. (2005) สำหรับ FCM สูงเป็นการปล่อยต่อกิโลกรัมของน้ำนมในการศึกษาหลังแนวโน้มที่จะสะท้อนความจริงที่ว่า วัวมีในนมปลาย(เฉลี่ย 251 ติ่มซำของ CH4 วัด),ในขณะที่ในการศึกษาปัจจุบัน วัวได้ ในเฉลี่ย 160, 182, 217 และ 238 หรี่เมื่อเริ่มต้นวัด CH4 แต่ละรอบระยะเวลา ตามลำดับ ผลปล่อยต่อกิโลกรัมของน้ำนมที่ผลิตนี้ใน CH4เป็น 2-fold: นมแรก เฉลี่ยผลตอบแทนในการศึกษาปัจจุบันเป็น 17.4% สูงกว่าในการศึกษาโดยท่อง et al(2005) และ เช่น การ ศึกษา สัดส่วนมากขึ้นปล่อย CH4 รวมมาจากบริโภคอาหารเพื่อตอบสนองความต้องการบำรุงรักษาวัว ดังนั้นจึง ให้การปล่อย CH4 ชัดเจนสูงต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิต นอกจากนี้ การเปลี่ยนแปลงข้อมูลสำหรับ BW ในการศึกษาในปัจจุบันบ่งชี้ว่า เฉลี่ย ทั้งหมดรักษา วัวกำลังสูญเสีย BW แนะนำการระดมของเนื้อเยื่อร่างกายสำหรับการผลิตน้ำนม พลังงานที่ได้มาจากระดมร่างกาย เนื้อเยื่อสามารถแทนอาหารพลังงานในการสนับสนุนการผลิตน้ำนม โดยไม่เกี่ยวข้อง CH4การผลิต การลดปล่อยก๊าซ CH4 ชัดเจนต่อกิโลกรัมผลิตนม ตรงกันข้าม แม้ว่า BWข้อมูลเปลี่ยนแปลงถูกนำเสนอโดยท่อง et al. (2005),ปลายเดือน-นมวัวที่ศึกษามีแนวโน้มที่จะมีใช้บางส่วนของอาหารที่ใช้เนื้อเยื่อของร่างกายกำไร และนี้จะทำให้สูงขึ้นชัดเจนค่าการปล่อย CH4 ต่อกิโลกรัมของน้ำนมผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยกตัวอย่างเช่นใน meta-analysis ของ 986 รักษาอาหาร
Huhtanen และ Hetta (2012) รายงานขอ
ความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญและบวกระหว่างการบริโภคอาหารที่
บริโภคสมาธิและการผลิตนมและ ECM.
นี่คือผลที่น่าจะเกิดจากการลดลงของการปล่อยก๊าซต่อ
กิโลกรัม DMI ที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพอาหารที่ดีขึ้น
รวมกับการเจือจาง (เนื่องจากอัตราผลตอบแทนที่สูงกว่านม) ของ
การปล่อยก๊าซ CH4 เกี่ยวข้องกับ DMI ต้องรักษา
วัว ในทำนองเดียวกันในการศึกษาในปัจจุบัน, CH4 / นม
อัตราผลตอบแทนที่ลดลงในระดับที่เพิ่มขึ้นของสมาธิ
เสริม (15.4, 12.9, 11.2 และ 10.8 กรัมของ CH4 / กก.
ของนมที่มีระดับความเข้มข้น 2.0, 4.0, 6.0 และ 8.0
กก. / วัวต่อวันตามลำดับ); นี้อยู่ในข้อตกลงกับผลการวิจัยของ Lovett et al, (2005) สำหรับ FCM สูงกว่า
การปล่อยมลพิษต่อกิโลกรัมของนมในการศึกษาหลังมี
แนวโน้มที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าวัวอยู่ในช่วงปลายให้นมบุตร
(เฉลี่ย 251 DIM ในช่วงเริ่มต้นของการวัด CH4), การ
ในขณะที่การศึกษาในปัจจุบันวัวอยู่บน
เฉลี่ย 160 , 182, 217 และ 238 DIM ที่เริ่มต้นของ
แต่ละช่วงเวลาวัด CH4 ตามลำดับ ผล
ของการปล่อย CH4 ต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิต
เป็น 2 เท่า: แรกผลผลิตน้ำนมเฉลี่ยในการศึกษาในปัจจุบัน
เป็น 17.4% สูงกว่าในการศึกษาโดย Lovett et al,.
(2005) และเป็นเช่นนี้ในการศึกษาของพวกเขา เป็นสัดส่วนที่มากขึ้น
ของการปล่อยก๊าซ CH4 ทั้งหมดได้มาจากอาหารที่บริโภค
เพื่อตอบสนองความต้องการการบำรุงรักษาวัวจึงให้
การปล่อย CH4 เห็นได้ชัดที่สูงขึ้นต่อกิโลกรัมของ
นมที่ผลิต นอกจากนี้ข้อมูลสำหรับการเปลี่ยนแปลง BW ใน
การศึกษาในปัจจุบันบ่งชี้ว่าโดยเฉลี่ยในทุก
การรักษาวัวกำลังจะสูญเสีย BW แนะนำการชุมนุม
ของเนื้อเยื่อของร่างกายสำหรับการผลิตนม พลังงานที่ได้มา
จากการระดมเนื้อเยื่อของร่างกายสามารถเปลี่ยนพลังงานในอาหารได้
ในการสนับสนุนการผลิตนมโดยไม่ต้อง CH4 ที่เกี่ยวข้อง
การผลิตจึงลดการปล่อยก๊าซ CH4 ชัดเจนต่อ
กิโลกรัมของนมที่ผลิต ในทางตรงกันข้ามแม้ BW
เปลี่ยนแปลงข้อมูลไม่ได้ถูกนำเสนอโดย Lovett et al, (2005),
วัวปลายให้นมบุตรในการศึกษาที่มีแนวโน้มที่จะได้
รับใช้บางส่วนของอาหารที่บริโภคสำหรับเนื้อเยื่อของร่างกาย
กำไรและเรื่องนี้จะมีผลในการที่เห็นได้ชัดที่สูงกว่า
ค่าการปล่อย CH4 ต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างเช่น ในการวิเคราะห์การรักษางานอาหารและ huhtanen hetta ( 2012 ) รายงานสูงที่สําคัญและความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างอาหารเน้นการบริโภคและการผลิตนมและ ECMผลกระทบนี้อาจเนื่องจากการลดลงในการปล่อยต่อกิโลกรัมตามลำดับที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงคุณภาพอาหารรวมกับเจือจาง ( เนื่องจากจะมีปริมาณน้ำนม ) ของร่างการปล่อยก๊าซที่เกี่ยวข้องกับ DMI ต้องรักษาวัว นอกจากนี้ในการศึกษาปัจจุบัน ร่าง / นมผลผลิตลดลง ระดับเข้มข้นเสริม ( 15.4 , 12.9 , 11.2 และ 10.8 กรัม / กก. ร่างนม กับระดับสมาธิของ 2.0 , 4.0 , 6.0 และ 8.0กิโลกรัม / วัวต่อวัน ตามลำดับ ซึ่งสอดคล้องกับผลการวิจัยของ โลเวทท์ et al . ( 2005 ) สําหรับ FCM สูงกว่าปล่อยต่อกิโลกรัมของนมในการศึกษาเป็นสำคัญมีแนวโน้มที่จะสะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่า วัวนม อยู่สาย( เฉลี่ย 251 สลัวที่เริ่มต้นของการวัดร่าง )ส่วนในการศึกษาปัจจุบัน วัว คือ บนเฉลี่ย 160 , 182 , 217 , 238 สลัวที่เริ่มต้นของแต่ละร่างการวัดระยะเวลา ตามลำดับ ผลเรื่อง ร่างการปล่อยต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิตจะถึงก่อนผลผลิตน้ำนมเฉลี่ยในการศึกษาปัจจุบันเป็น 17.4% สูงกว่า ในการศึกษาโดยโลเวต et al .( 2005 ) และ ดังนี้ ในการศึกษาของพวกเขา มีสัดส่วนมากขึ้นปล่อยร่างของทั้งหมดที่ได้มาจากอาหารที่บริโภคเพื่อตอบสนองความต้องการการบำรุงรักษาจึงให้วัว ,สูงกว่าที่ปรากฏร่างออกมา ต่อ 1 กิโลกรัมนมที่ผลิต นอกจากนี้ ข้อมูล BW เปลี่ยนในการศึกษาในปัจจุบันพบว่า โดยเฉลี่ยทั่วโลกการรักษา , วัวสูญเสีย น้ำหนักตัว แนะนำการเนื้อเยื่อของร่างกายในการผลิตนม พลังงานที่ได้มาจากการระดมเนื้อเยื่อของร่างกายสามารถเปลี่ยนอาหารพลังงานในการสนับสนุนการผลิตนม โดยไม่เกี่ยวข้องร่างการผลิต ดังนั้น การลดการปล่อยร่างที่ชัดเจน ต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิต ในทางตรงกันข้าม แม้ว่าน้ำหนักตัวข้อมูล การเปลี่ยนแปลงที่ไม่ได้นำเสนอโดยโลเวต et al . ( 2005 )ปลายนม วัวที่ศึกษามีแนวโน้มที่จะมีใช้บางส่วนของอาหารที่บริโภค สำหรับเนื้อเยื่อร่างกายได้รับ , และนี้จะทำให้สูงขึ้น ปรากฏร่างการปล่อยค่าต่อกิโลกรัมของนมที่ผลิต