Successful achievement in any form

Successful achievement in any form of activity is based upon study, interpretation and application (Yoloye 1999); and that study should have a purpose. It therefore depends on individual to decide why he or she wants to study, either to gain new ideas or to find out relationship between two differ-ent things. What one learns as a result of study depends on the degree at which one succeeds in achieving that aim or purpose. As one studies, it is possible, of course to value other than one’s primary desire at the moment. Isangedighi (1997) reports strong correlation between study habits and academic achieve-ment of high school students. The importance of study skill training as a com-ponent in test-anxiety treatment programme was demonstrated by Abba1) and in another study by Tukur & Musa (2001). These researchers concluded that “a reduction in test-anxiety is no guarantee of subsequent improvement in ac-ademic performance when the level of study habit competence is ignored”. Some researchers have found note taking activity as study habits variable to be beneficial to students. While Abba1) and Tukur & Musa (2001) found that note taking leads to overall superior performance and retention of new materi-als. Several investigations have suggested that less skilled reading is charac-terized by a limitation in short-term memory capacity in addition to inefficient word-identification (Isangedighi, 1997; Yoloye, 1999). But according to (Fagbemi, 2001) the degree of learning depends on the amount of time the child is actively engaged in learning. The time spent on studying helps stu-dents to retain the materials learnt, which will eventually boost the students’ performance outcome during tests or examinations. Therefore, this study in-vestigates the relationship between undergraduates’ study habit and their aca-demic achievement.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสำเร็จประสบความสำเร็จในรูปแบบกิจกรรมใด ๆ ขึ้นศึกษา ตีความ และการประยุกต์ใช้ (Yoloye 1999); และการศึกษาควรมีวัตถุประสงค์ ดังนั้นมันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจว่า ทำไมเขาหรือเธอต้องการศึกษา อย่างใดอย่างหนึ่ง เพื่อให้ได้ความคิดใหม่ หรือ การหาความสัมพันธ์ระหว่างสองสิ่งที่แตกต่างเอนท์ สิ่งหนึ่งได้เรียนรู้จากการศึกษาขึ้นอยู่กับระดับที่หนึ่งสำเร็จในการบรรลุซึ่งจุดมุ่งหมาย หรือวัตถุประสงค์ เป็นการศึกษาที่หนึ่ง มันสามารถได้ แน่นอนค่าไม่ใช่ของหลักความต้องการในขณะนี้ Isangedighi (1997) รายงานความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างนิสัยการศึกษาและวิชาการบรรลุติดขัดของนักเรียน ความสำคัญของการศึกษาการฝึกอบรมทักษะเป็น ponent com ในโปรแกรมทดสอบความวิตกกังวลรักษาถูกแสดง โดย Abba1) และ ในการศึกษาอื่นโดย Tukur และ Musa (2001) นักวิจัยเหล่านี้สรุปว่า "ลดความวิตกกังวลการทดสอบคือ ไม่รับประกันต่อมาปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของ ac ademic เมื่อระดับการศึกษานิสัยความสามารถถูกละเว้น" นักวิจัยบางส่วนพบบันทึกการทำกิจกรรมเป็นศึกษาตัวแปรพฤติกรรมการเป็นประโยชน์ต่อนักเรียน ในขณะ Abba1) และ Tukur และ Musa (2001) พบหมายเหตุที่การนำไปสู่ประสิทธิภาพโดยรวมและการเก็บรักษายัง materi ใหม่ การตรวจสอบหลายได้แนะนำว่า การอ่านมีทักษะน้อย charac-terized โดยข้อจำกัดในการผลิตหน่วยความจำระยะสั้นนอกจากต่ำคำ-รหัส (Isangedighi, 1997 Yoloye, 1999) (Fagbemi, 2001) แต่ระดับของการเรียนรู้ขึ้นอยู่กับระยะเวลาที่เด็กจะเน้นการเรียนรู้ เวลาที่ใช้ในการศึกษา dents stu ช่วยรักษาวัสดุเรียน ในที่สุดซึ่งจะเพิ่มผลประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียนในระหว่างการทดสอบหรือตรวจสอบ ดังนั้น นี้ศึกษาใน vestigates ความสัมพันธ์ระหว่างนิสัยศึกษาของสูง ๆ และบรรลุ aca demic

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสำเร็จที่ประสบความสำเร็จในรูปแบบของกิจกรรมจะขึ้นอยู่กับการศึกษาการตีความและการประยุกต์ใช้ (Yoloye 1999); และการศึกษาที่ควรมีวัตถุประสงค์ ดังนั้นจึงขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลที่จะตัดสินใจว่าทำไมเขาหรือเธอต้องการที่จะศึกษาอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะได้รับความคิดใหม่หรือเพื่อหาข้อมูลความสัมพันธ์ระหว่างสองสิ่งที่แตกต่างกัน-กิจการ สิ่งที่ได้เรียนรู้หนึ่งเป็นผลมาจากการศึกษาขึ้นอยู่กับระดับที่ที่หนึ่งที่ประสบความสำเร็จในการบรรลุว่าจุดมุ่งหมายหรือวัตถุประสงค์ ในฐานะที่เป็นหนึ่งในการศึกษาก็เป็นไปได้แน่นอนค่าอื่นนอกเหนือจากความปรารถนาหลักหนึ่งในขณะนี้ Isangedighi (1997) รายงานสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างพฤติกรรมการเรียนและนักวิชาการให้บรรลุ-ment ของนักเรียนมัธยม ความสำคัญของการศึกษาการฝึกอบรมทักษะการเป็นคอม Ponent ในโปรแกรมการรักษาความวิตกกังวลการทดสอบแสดงให้เห็นโดย Abba1) และการศึกษาโดย Tukur มูซาและอื่น ๆ (2001) นักวิจัยเหล่านี้สรุปว่า "การลดลงในการทดสอบความวิตกกังวลคือการรับประกันของการปรับปรุงที่ตามมาในการทำงาน ac-ademic เมื่อระดับของความสามารถนิสัยการศึกษาจะถูกละเว้น" นักวิจัยบางคนได้พบการจดบันทึกกิจกรรมการศึกษาตัวแปรนิสัยจะเป็นประโยชน์ให้กับนักเรียน ในขณะที่ Abba1) และ Tukur และมูซา (2001) พบว่าการจดบันทึกจะนำไปสู่​​ประสิทธิภาพที่เหนือกว่าโดยรวมและการเก็บรักษาใหม่ materi-ทางการ การตรวจสอบหลายคนบอกว่าการอ่านที่มีทักษะน้อยอักขระ-terized โดยข้อ จำกัด ในความสามารถความจำระยะสั้นนอกเหนือไปจากการระบุคำที่ไม่มีประสิทธิภาพ (Isangedighi, 1997; Yoloye, 1999) แต่ตาม (Fagbemi, 2001) ระดับของการเรียนรู้ขึ้นอยู่กับปริมาณของเวลาที่เด็กมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการเรียนรู้ เวลาที่ใช้ในการศึกษาจะช่วยให้รอยบุบ STU-ที่จะเก็บวัสดุที่ได้เรียนรู้ซึ่งในที่สุดจะช่วยเพิ่มผลการปฏิบัติงานของนักเรียนในระหว่างการทดสอบหรือสอบ ดังนั้นการศึกษานี้ใน vestigates ความสัมพันธ์ระหว่างนักศึกษาระดับปริญญาตรีการศึกษานิสัยและความสำเร็จ ACA-DEmic ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสำเร็จทางการเรียนในรูปแบบใด ๆของกิจกรรมจะขึ้นอยู่กับการศึกษา การตีความและการประยุกต์ใช้ ( yoloye 1999 ) ; และการศึกษาควรจะมีวัตถุประสงค์ที่ มันจึงขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลจะตัดสินใจว่าเขาหรือเธอต้องการที่จะเรียนเหมือนกันที่จะได้รับความคิดใหม่หรือเพื่อค้นหาความสัมพันธ์ระหว่างสองแตกต่างกันเอนท์เลยสิ่งที่เรียนรู้จากผลการศึกษาจะขึ้นอยู่กับระดับที่หนึ่งประสบความสำเร็จในจุดมุ่งหมายหรือวัตถุประสงค์ เป็นหนึ่งในการศึกษา มันเป็นไปได้แน่นอนค่าอื่นที่ไม่ใช่การต้องการในขณะนี้ isangedighi ( 1997 ) รายงานที่แข็งแกร่งความสัมพันธ์ระหว่างนิสัยการศึกษาและวิชาการให้ ment ของนักเรียนมัธยมความสำคัญของการฝึกทักษะการเป็น COM ponent ในโปรแกรมการรักษาแบบวัดความวิตกกังวลถูกแสดง โดย abba1 ) และในการศึกษาอื่นโดย tukur &มูซา ( 2001 ) นักวิจัยเหล่านี้ได้ข้อสรุปว่า " การลดความวิตกกังวลในการทดสอบจะไม่รับประกันในการปรับปรุงประสิทธิภาพตามมาเรียน AC เมื่อระดับของการศึกษา นิสัย ความสามารถ คือ ไม่สนใจ "นักวิจัยบางคนได้พบจดบันทึกกิจกรรมศึกษานิสัยของตัวแปรที่จะเป็นประโยชน์ต่อนักเรียน ในขณะที่ abba1 ) และ tukur &มูซา ( 2001 ) พบว่า การจดบันทึกนำไปสู่การรวมประสิทธิภาพที่เหนือกว่าและความคงทนของ ALS materi ใหม่การสืบสวนพบว่า มีหลายฝีมือ charac terized อ่านน้อยลง โดยมีข้อจำกัดในความจุของหน่วยความจำระยะสั้นโดยการไม่ได้ผล ( คำ isangedighi , 1997 ; yoloye , 1999 ) แต่ตาม ( fagbemi , 2001 ) ระดับของการเรียนรู้ขึ้นอยู่กับจำนวนของเวลาที่เด็กมีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการเรียนรู้เวลาที่ใช้ในการเรียนช่วยให้สตู dents เพื่อรักษาวัสดุเรียนซึ่งในที่สุดจะเพิ่มผลการปฏิบัติงานของนักเรียนในการทดสอบหรือสอบ ดังนั้นการศึกษานี้ vestigates ความสัมพันธ์ระหว่างการศึกษาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษานิสัย ACA เรียนของพวกเขา