- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
This study presents and analyses da
This study presents and analyses dancing activities
in prehistoric Europe. This subject covers such a vast
geographical area and large span of time, that we
must limit our discussion to a number of case studies
in order to demonstrate the types of evidence
that we have on this very elusive aspect of human
behaviour. Researching the dance of past societies is
usually limited to historical periods, and relies on
written sources or graphic representations of dancing.
The history of dance in the ancient world has
focused mainly on drawings on Greek pottery of the
mid-first millennium BC. Some attention has been
devoted to the description of dancing in Pharaonic
Egyptian (the second and third millennia BC). In my
previous work, I enlarged the historical perspective
of dance to include the Early Neolithic period in the
Near East, up to c. 9000 BC. Recently, however, it
can be shown that the history of dance can be started
as early as the first appearance of modern humans
in Europe, nearly 40 000 years ago.
Ancient human dance is a very neglected topic of
study. Seldom can one find articles dealing with
dance, while books are almost non-existent. The
study of dance by archaeologists is challenging for
two main reasons:
❶ Dancing activity does not leave visible remains,
so the chances of finding foot-prints in a circle, or a
group of human skeletons trapped and buried during
a dance are minimal. Until relevant data become
available, we are dealing with a very fragmented record.
❷ Modern archaeological and anthropological research
evolved in western civilization, which is dominated
by a Christian point of view. Unlike most
other religions, its attitude to dance is negative. In
the New Testament, the term is mentioned only
once, in the extremely dramatic dance of Salome,
which concluded with the beheading of John the
Baptist (Mark 6, 21–26). In contrast, the Old Testament
described dancing dozens of times, using ten
different verbs (Gruber 1981). Indeed, dance is not
part of any official Christian liturgy. The unawareness
of western scholarship of the importance of
ABSTRACT – Indications for dancing activities in prehistoric Europe appeared as early as modern
humans, at the start of the Upper Palaeolithic era. However, only limited data are available for this
stage. In the Neolithic period, evidence for dancing appeared at many more sites, but the territory
is confined to south-eastern Europe. The dancing in this case is probably part of the ‘Neolithic package’,
which diffused from the Near East.
IZVLE∞EK – Prvi indici in omejeni podatki o plesu so v prazgodovinski Evropi povezani s pojavom
modernega ≠loveka v starej∏em paleolitiku. V neolitiku je podatkov mnogo ve≠ in vsi so omejeni na
prostor jugovzhodne Evrope. Ples je bil verjetno del neolitskega paketa, ki se je ∏iril iz Bli∫njega Vzhoda.
KEY WORDS – prehistoric dance; Upper Paleolithic; Neolithic; decorated pottery; figurines
DOI> 10.4312dp.37.18Yosef Garfinkel
206
dance in human activity must be
seen against this background. This
unawareness combined with fragmentary
evidence resulted in dance
being overlooked even in the very
few cases in which it can be recognized.
Thus, the first step in developing
dance research is to create the
intellectual environment which recognizes
dance as an important human
activity, and opens our mind to
the evidence available to reconstruct
dance in the past.
Dance is a rhythmical movement
which can be classified as a form of
non-verbal communication. It is not
limited to humans and is preformed
by various animals such as bees,
birds and mammals. In the animal
world, it is always performed by a
solo individual. In human society,
dance is usually preformed by groups
of people, and in a variety of situations.
The importance of dance in human
evolution has been specifically
emphasized by McNeill (1995), while
many other scholars have written general introductions
as well as discussions of various aspects of
dance (see, for example, Sachs 1952; Lange 1976;
Royce 1977; Hanna 1987). In traditional societies,
dance is a major social activity, as demonstrated by
the many dancing activities of the San Bushmen of
South Africa (Marshall 1969; Biesele 1978; Katz
1982). Part of this rich ethnographic data, as well as
of other human groups, was summarised in Dancing
at the Dawn of Agriculture (Garfinkel 2003). An important
observation is that, after hours of rhythmical
circular dancing, a few of the participants often fell
into a trance. The trance was understood to be a form
of contact between the community and supernatural
powers; in other words, a mystical event, the core of
religious experience. The clear connection between
dance and trance is probably the main reason for the
depiction of intense dancing in many religions ceremonies.
Elsewhere, I have summarised the implications of
various ethnographic observations for the study of
dance (Garfinkel 2003), some of which have direct
implications for the archaeological data:
❶ Dancing is an activity done at the community level
and reflects interaction between people.
❷ Dancing is performed in an open space, and not
within any structure.
❸ The activity involves men and women in close
proximity, although they do not mix in the same
row or circle.
❹ The dancing is often performed with special decorative
elements: coiffure, head coverings, masks,
body paintings and dress. In many cases, the dancers
use very elaborate accessories whose preparation
begins months before the event itself.
❺ Dancing is usually performed at night.
❻ Dancing is accompanied by rhythmic music: singing,
clapping hands, or musical instruments such
as drums or rattles.
❼ Dance is an ecstatic event, involving an altered
state of consciousness (trance) and is considered
a deep spiritual experience by the participants.
The central role of dance in modern hunter-gatherer
societies, like the Bushmen of South Africa or Australian
Aboriginals, clearly indicates that dance must
have been a primal form of human behaviour in prehistory,
and played a major role in human evolution
(McNeill 1995). Thus, if we wish to have a better
understanding of prehistoric societies, it is our duty
to trace dance activities when possible. The identification
of dance on ancient depictions is not alway
in prehistoric Europe. This subject covers such a vast
geographical area and large span of time, that we
must limit our discussion to a number of case studies
in order to demonstrate the types of evidence
that we have on this very elusive aspect of human
behaviour. Researching the dance of past societies is
usually limited to historical periods, and relies on
written sources or graphic representations of dancing.
The history of dance in the ancient world has
focused mainly on drawings on Greek pottery of the
mid-first millennium BC. Some attention has been
devoted to the description of dancing in Pharaonic
Egyptian (the second and third millennia BC). In my
previous work, I enlarged the historical perspective
of dance to include the Early Neolithic period in the
Near East, up to c. 9000 BC. Recently, however, it
can be shown that the history of dance can be started
as early as the first appearance of modern humans
in Europe, nearly 40 000 years ago.
Ancient human dance is a very neglected topic of
study. Seldom can one find articles dealing with
dance, while books are almost non-existent. The
study of dance by archaeologists is challenging for
two main reasons:
❶ Dancing activity does not leave visible remains,
so the chances of finding foot-prints in a circle, or a
group of human skeletons trapped and buried during
a dance are minimal. Until relevant data become
available, we are dealing with a very fragmented record.
❷ Modern archaeological and anthropological research
evolved in western civilization, which is dominated
by a Christian point of view. Unlike most
other religions, its attitude to dance is negative. In
the New Testament, the term is mentioned only
once, in the extremely dramatic dance of Salome,
which concluded with the beheading of John the
Baptist (Mark 6, 21–26). In contrast, the Old Testament
described dancing dozens of times, using ten
different verbs (Gruber 1981). Indeed, dance is not
part of any official Christian liturgy. The unawareness
of western scholarship of the importance of
ABSTRACT – Indications for dancing activities in prehistoric Europe appeared as early as modern
humans, at the start of the Upper Palaeolithic era. However, only limited data are available for this
stage. In the Neolithic period, evidence for dancing appeared at many more sites, but the territory
is confined to south-eastern Europe. The dancing in this case is probably part of the ‘Neolithic package’,
which diffused from the Near East.
IZVLE∞EK – Prvi indici in omejeni podatki o plesu so v prazgodovinski Evropi povezani s pojavom
modernega ≠loveka v starej∏em paleolitiku. V neolitiku je podatkov mnogo ve≠ in vsi so omejeni na
prostor jugovzhodne Evrope. Ples je bil verjetno del neolitskega paketa, ki se je ∏iril iz Bli∫njega Vzhoda.
KEY WORDS – prehistoric dance; Upper Paleolithic; Neolithic; decorated pottery; figurines
DOI> 10.4312dp.37.18Yosef Garfinkel
206
dance in human activity must be
seen against this background. This
unawareness combined with fragmentary
evidence resulted in dance
being overlooked even in the very
few cases in which it can be recognized.
Thus, the first step in developing
dance research is to create the
intellectual environment which recognizes
dance as an important human
activity, and opens our mind to
the evidence available to reconstruct
dance in the past.
Dance is a rhythmical movement
which can be classified as a form of
non-verbal communication. It is not
limited to humans and is preformed
by various animals such as bees,
birds and mammals. In the animal
world, it is always performed by a
solo individual. In human society,
dance is usually preformed by groups
of people, and in a variety of situations.
The importance of dance in human
evolution has been specifically
emphasized by McNeill (1995), while
many other scholars have written general introductions
as well as discussions of various aspects of
dance (see, for example, Sachs 1952; Lange 1976;
Royce 1977; Hanna 1987). In traditional societies,
dance is a major social activity, as demonstrated by
the many dancing activities of the San Bushmen of
South Africa (Marshall 1969; Biesele 1978; Katz
1982). Part of this rich ethnographic data, as well as
of other human groups, was summarised in Dancing
at the Dawn of Agriculture (Garfinkel 2003). An important
observation is that, after hours of rhythmical
circular dancing, a few of the participants often fell
into a trance. The trance was understood to be a form
of contact between the community and supernatural
powers; in other words, a mystical event, the core of
religious experience. The clear connection between
dance and trance is probably the main reason for the
depiction of intense dancing in many religions ceremonies.
Elsewhere, I have summarised the implications of
various ethnographic observations for the study of
dance (Garfinkel 2003), some of which have direct
implications for the archaeological data:
❶ Dancing is an activity done at the community level
and reflects interaction between people.
❷ Dancing is performed in an open space, and not
within any structure.
❸ The activity involves men and women in close
proximity, although they do not mix in the same
row or circle.
❹ The dancing is often performed with special decorative
elements: coiffure, head coverings, masks,
body paintings and dress. In many cases, the dancers
use very elaborate accessories whose preparation
begins months before the event itself.
❺ Dancing is usually performed at night.
❻ Dancing is accompanied by rhythmic music: singing,
clapping hands, or musical instruments such
as drums or rattles.
❼ Dance is an ecstatic event, involving an altered
state of consciousness (trance) and is considered
a deep spiritual experience by the participants.
The central role of dance in modern hunter-gatherer
societies, like the Bushmen of South Africa or Australian
Aboriginals, clearly indicates that dance must
have been a primal form of human behaviour in prehistory,
and played a major role in human evolution
(McNeill 1995). Thus, if we wish to have a better
understanding of prehistoric societies, it is our duty
to trace dance activities when possible. The identification
of dance on ancient depictions is not alway
0/5000
ศึกษาวิเคราะห์กิจกรรมการเต้นรำ และนำเสนอในยุโรปสมัยก่อนประวัติศาสตร์ เรื่องนี้ครอบคลุมเช่นนี้มีมากมายพื้นที่ทางภูมิศาสตร์และขนาดใหญ่ระยะเวลา ที่ต้องจำกัดการสนทนาของเรากับจำนวนของกรณีศึกษาเพื่อแสดงให้เห็นถึงชนิดของหลักฐานว่า เรามีด้านนี้เข้าใจยากมากของมนุษย์พฤติกรรมการ ทำการวิจัยเต้นของสังคมมาเป็นมักจะจำกัดระยะเวลาประวัติศาสตร์ และอาศัยแหล่งที่เป็นลายลักษณ์อักษรหรือกราฟิกที่ใช้แทนรำมีประวัติของการเต้นรำในโลกโบราณส่วนใหญ่เน้นภาพวาดในกรีกเครื่องปั้นดินเผาของเนียมกลางแรก BC ความสนใจบางอย่างได้ทุ่มเทให้กับคำอธิบายของการเต้นรำใน Pharaonicอียิปต์ (สอง และสามวรรษ BC) ในของฉันงานก่อนหน้านี้ ฉันขยายมุมมองทางประวัติศาสตร์การเต้นรวมถึงช่วงยุคหินใหม่ระยะเวลาในการตะวันออกใกล้ ถึงราว 9000 BC เมื่อเร็ว ๆ นี้ อย่างไรก็ ตาม มันสามารถแสดงได้ว่า สามารถเริ่มต้นประวัติศาสตร์ของการเต้นเริ่มต้นที่ลักษณะแรกของมนุษย์สมัยใหม่ในยุโรป เกือบ 40 000 ปีที่ผ่านมารำโบราณมนุษย์เป็นหัวข้อที่ถูกละเลยมากของศึกษา หนึ่งสามารถค้นหาบทความการจัดการกับบทบาทเต้นรำ ในขณะที่หนังสือเกือบไม่มีอยู่ ที่ศึกษาการเต้นโดยนักโบราณคดีเป็นความท้าทายสำหรับเหตุผลหลักสองประการ:❶เต้นกิจกรรมปล่อยยังคงมองเห็นได้เพื่อค้นหาโอกาสเท้าพิมพ์ในวงกลม หรือกลุ่มของโครงกระดูกมนุษย์ติดอยู่ และฝังอยู่ในระหว่างเต้นรำมีน้อยที่สุด จนกลายเป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องมี เรากำลังเผชิญกับข้อมูลมีการกระจายตัวมากขึ้น❷สมัยโบราณคดี และพัณฑ์วิจัยพัฒนาในอารยธรรมตะวันตก ที่ถูกครอบงำโดยศาสนาคริสต์มอง ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ศาสนาอื่น ๆ ทัศนคติของการเต้นรำเป็นค่าลบ ในพันธสัญญาใหม่ คำกล่าวถึงเท่านั้นในการเต้นรำอย่างละครของสะโลเม ครั้งซึ่งสรุปกับ beheading ของการติสต์ (เครื่องหมาย 6, 21-26) ในทางตรงข้าม พันธอธิบายการเต้นรำหลายสิบครั้ง ใช้สิบต่าง ๆ คำกริยา (Gruber 1981) แน่นอน เต้นไม่ได้ส่วนของสวดคริสเตียนใด ๆ อย่างเป็นทางการ Unawareness ที่การศึกษาความสำคัญของตะวันตกบทคัดย่อการบ่งชี้กิจกรรมเต้นรำในยุคก่อนประวัติศาสตร์ปรากฏเป็นช่วงต้นสมัยใหม่มนุษย์ ที่จุดเริ่มต้นของยุค Palaeolithic บน อย่างไรก็ตาม เท่านั้นจำกัดข้อมูลอยู่นี้ขั้นตอนการ ในช่วงยุคหินใหม่ หลักฐานสำหรับการเต้นรำปรากฏที่เว็บไซต์อื่น ๆ จำนวนมาก อาณาเขตจะจำกัดไปยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ การเต้นรำในกรณีนี้อาจเป็นส่วนของ' ยุคหินใหม่"ซึ่งอายุจากตะวันออกใกล้กันIZVLE∞EK – indici Prvi ใน omejeni podatki o plesu pojavom prazgodovinski Evropi povezani s v ดังนั้นmodernega ≠loveka v starej∏em paleolitiku V neolitiku เจ podatkov mnogo ve≠ ใน vsi omejeni มีนาprostor jugovzhodne Evrope Ples เจบิล verjetno del neolitskega paketa, ki se เจ ∏iril iz Bli∫njega Vzhodaคำสำคัญ – เต้นรำสมัยก่อนประวัติศาสตร์ ยุคหินเก่าบน ยุคหินใหม่ เครื่องปั้นดินเผาตกแต่ง รูปดอย > 10.4312dp.37.18Yosef Garfinkel206ต้องเต้นในกิจกรรมมนุษย์เห็นพื้นหลังนี้ นี้unawareness รวมกับ fragmentaryหลักฐานให้เต้นการมองข้ามแม้แต่ในตัวมากน้อยซึ่งจะสามารถรับรู้ดังนั้น ขั้นตอนแรกในการพัฒนาเต้นวิจัยคือการ สร้างการสภาพแวดล้อมทางปัญญาที่รู้จักเต้นรำเป็นบุคคลสำคัญกิจกรรม และเปิดใจของเราหลักฐานที่จะสร้างเต้นรำในอดีตเต้นรำเป็นการเคลื่อนไหวจังหวะซึ่งสามารถจำแนกรูปแบบของไม่ใช่คำพูดสื่อสาร มันไม่ใช่จำกัดมนุษย์ และเป็น preformedสัตว์ต่าง ๆ เช่นผึ้งนกและการเลี้ยงลูกด้วยนม ในสัตว์โลก มันจะดำเนินการโดยการโซละ ในสังคมมนุษย์เต้นเป็นปกติ preformed โดยกลุ่มคน และ ในสถานการณ์ที่หลากหลายความสำคัญของการเต้นรำในมนุษย์วิวัฒนาการได้รับโดยเฉพาะขณะที่เน้น โดย McNeill (1995),นักวิชาการอื่น ๆ ได้เขียนบทนำทั่วไปและสนทนาของด้านต่าง ๆเต้นรำ (ดู เช่น แซคส์ 1952 แลนจ์ 1976รอยซ์ 1977 ฮันนา 1987) ในสังคมแบบดั้งเดิมเต้นรำเป็นกิจกรรมทางสังคมที่สำคัญ โดยกิจกรรมเต้นรำหลายของ Bushmen ซานของแอฟริกาใต้ (มาร์แชลล์ 1969 Biesele 1978 ทซ1982) บางส่วนของข้อมูลนี้ ethnographic รวย เป็นของกลุ่มบุคคลอื่น ๆ ที่ summarised ในเต้นในรุ่งอรุณของเกษตร (Garfinkel 2003) มีความสำคัญสังเกตคือ หลังจากชั่วโมงของจังหวะวงที่เต้นรำ ของผู้เข้าร่วมมักจะตกในความมึนงง ความมึนงงถูกเข้าใจเป็น แบบติดต่อระหว่างชุมชนและเรื่องเหนือธรรมชาติอำนาจ ในคำอื่น ๆ ความลึกลับเหตุการณ์ หลักของประสบการณ์ทางศาสนา การเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่างเต้นรำและความมึนงงอาจจะเป็นเหตุผลหลักสำหรับการแสดงให้เห็นการรำในพิธีศาสนามากรุนแรงอื่น ๆ ฉันมี summarised ผลกระทบของสังเกตการณ์ ethnographic ต่าง ๆ สำหรับการศึกษาเต้น (Garfinkel 2003), ซึ่งมีทางตรงผลข้อมูลโบราณคดี:❶เต้นเป็นกิจกรรมที่ทำในระดับชุมชนและสะท้อนให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน❷เต้นจะดำเนินการในพื้นที่ว่าง และไม่ภายในโครงสร้างใด ๆ❸กิจกรรมเกี่ยวข้องกับชายและหญิงในปิดความใกล้ชิด แม้ว่าพวกเขาไม่ผสมในตัวเดียวกันแถวหรือวงกลมมักทำ❹เต้นรำตกแต่งพิเศษองค์ประกอบ: วางการแต่งผม หัวปู รูป แบบภาพร่างกายและเครื่องแต่งกาย ในหลายกรณี เต้นใช้อุปกรณ์อย่างประณีตมากที่เตรียมเริ่มต้นเดือนก่อนเหตุการณ์เอง❺เต้นมักจะดำเนินการในเวลากลางคืน❻ตามมา ด้วยเพลงจังหวะเต้น: ร้องเพลงปรบมือมือ หรือดนตรีเครื่องดังกล่าวเป็นกลองหรือธรรมเนียม❼เต้นรำเป็นกิจกรรมสุขสันต์ เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงรัฐของสติ (ความมึนงง) และถือเป็นประสบการณ์ลึกจิตวิญญาณ โดยผู้เรียนบทบาทศูนย์กลางการเต้นในสมัย hunter-gathererสังคม เช่น Bushmen แอฟริกาหรือออสเตรเลียAboriginals บ่งชี้ชัดเจนที่เต้นต้องมีฟอร์มแบบสไตไลซ์ของพฤติกรรมมนุษย์ในยุคก่อนประวัติศาสตร์และบทบาทสำคัญในวิวัฒนาการของมนุษย์(McNeill 1995) ดังนั้น หากเราต้องการได้ดีกว่าความเข้าใจของสังคมก่อนประวัติศาสตร์ เป็นหน้าที่ของเราติดตามกิจกรรมเต้นรำเมื่อเป็นไป รหัสการเต้นในการแสดงโบราณไม่เสมอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
This study presents and analyses dancing activities
in prehistoric Europe. This subject covers such a vast
geographical area and large span of time, that we
must limit our discussion to a number of case studies
in order to demonstrate the types of evidence
that we have on this very elusive aspect of human
behaviour. Researching the dance of past societies is
usually limited to historical periods, and relies on
written sources or graphic representations of dancing.
The history of dance in the ancient world has
focused mainly on drawings on Greek pottery of the
mid-first millennium BC. Some attention has been
devoted to the description of dancing in Pharaonic
Egyptian (the second and third millennia BC). In my
previous work, I enlarged the historical perspective
of dance to include the Early Neolithic period in the
Near East, up to c. 9000 BC. Recently, however, it
can be shown that the history of dance can be started
as early as the first appearance of modern humans
in Europe, nearly 40 000 years ago.
Ancient human dance is a very neglected topic of
study. Seldom can one find articles dealing with
dance, while books are almost non-existent. The
study of dance by archaeologists is challenging for
two main reasons:
❶ Dancing activity does not leave visible remains,
so the chances of finding foot-prints in a circle, or a
group of human skeletons trapped and buried during
a dance are minimal. Until relevant data become
available, we are dealing with a very fragmented record.
❷ Modern archaeological and anthropological research
evolved in western civilization, which is dominated
by a Christian point of view. Unlike most
other religions, its attitude to dance is negative. In
the New Testament, the term is mentioned only
once, in the extremely dramatic dance of Salome,
which concluded with the beheading of John the
Baptist (Mark 6, 21–26). In contrast, the Old Testament
described dancing dozens of times, using ten
different verbs (Gruber 1981). Indeed, dance is not
part of any official Christian liturgy. The unawareness
of western scholarship of the importance of
ABSTRACT – Indications for dancing activities in prehistoric Europe appeared as early as modern
humans, at the start of the Upper Palaeolithic era. However, only limited data are available for this
stage. In the Neolithic period, evidence for dancing appeared at many more sites, but the territory
is confined to south-eastern Europe. The dancing in this case is probably part of the ‘Neolithic package’,
which diffused from the Near East.
IZVLE∞EK – Prvi indici in omejeni podatki o plesu so v prazgodovinski Evropi povezani s pojavom
modernega ≠loveka v starej∏em paleolitiku. V neolitiku je podatkov mnogo ve≠ in vsi so omejeni na
prostor jugovzhodne Evrope. Ples je bil verjetno del neolitskega paketa, ki se je ∏iril iz Bli∫njega Vzhoda.
KEY WORDS – prehistoric dance; Upper Paleolithic; Neolithic; decorated pottery; figurines
DOI> 10.4312dp.37.18Yosef Garfinkel
206
dance in human activity must be
seen against this background. This
unawareness combined with fragmentary
evidence resulted in dance
being overlooked even in the very
few cases in which it can be recognized.
Thus, the first step in developing
dance research is to create the
intellectual environment which recognizes
dance as an important human
activity, and opens our mind to
the evidence available to reconstruct
dance in the past.
Dance is a rhythmical movement
which can be classified as a form of
non-verbal communication. It is not
limited to humans and is preformed
by various animals such as bees,
birds and mammals. In the animal
world, it is always performed by a
solo individual. In human society,
dance is usually preformed by groups
of people, and in a variety of situations.
The importance of dance in human
evolution has been specifically
emphasized by McNeill (1995), while
many other scholars have written general introductions
as well as discussions of various aspects of
dance (see, for example, Sachs 1952; Lange 1976;
Royce 1977; Hanna 1987). In traditional societies,
dance is a major social activity, as demonstrated by
the many dancing activities of the San Bushmen of
South Africa (Marshall 1969; Biesele 1978; Katz
1982). Part of this rich ethnographic data, as well as
of other human groups, was summarised in Dancing
at the Dawn of Agriculture (Garfinkel 2003). An important
observation is that, after hours of rhythmical
circular dancing, a few of the participants often fell
into a trance. The trance was understood to be a form
of contact between the community and supernatural
powers; in other words, a mystical event, the core of
religious experience. The clear connection between
dance and trance is probably the main reason for the
depiction of intense dancing in many religions ceremonies.
Elsewhere, I have summarised the implications of
various ethnographic observations for the study of
dance (Garfinkel 2003), some of which have direct
implications for the archaeological data:
❶ Dancing is an activity done at the community level
and reflects interaction between people.
❷ Dancing is performed in an open space, and not
within any structure.
❸ The activity involves men and women in close
proximity, although they do not mix in the same
row or circle.
❹ The dancing is often performed with special decorative
elements: coiffure, head coverings, masks,
body paintings and dress. In many cases, the dancers
use very elaborate accessories whose preparation
begins months before the event itself.
❺ Dancing is usually performed at night.
❻ Dancing is accompanied by rhythmic music: singing,
clapping hands, or musical instruments such
as drums or rattles.
❼ Dance is an ecstatic event, involving an altered
state of consciousness (trance) and is considered
a deep spiritual experience by the participants.
The central role of dance in modern hunter-gatherer
societies, like the Bushmen of South Africa or Australian
Aboriginals, clearly indicates that dance must
have been a primal form of human behaviour in prehistory,
and played a major role in human evolution
(McNeill 1995). Thus, if we wish to have a better
understanding of prehistoric societies, it is our duty
to trace dance activities when possible. The identification
of dance on ancient depictions is not alway
in prehistoric Europe. This subject covers such a vast
geographical area and large span of time, that we
must limit our discussion to a number of case studies
in order to demonstrate the types of evidence
that we have on this very elusive aspect of human
behaviour. Researching the dance of past societies is
usually limited to historical periods, and relies on
written sources or graphic representations of dancing.
The history of dance in the ancient world has
focused mainly on drawings on Greek pottery of the
mid-first millennium BC. Some attention has been
devoted to the description of dancing in Pharaonic
Egyptian (the second and third millennia BC). In my
previous work, I enlarged the historical perspective
of dance to include the Early Neolithic period in the
Near East, up to c. 9000 BC. Recently, however, it
can be shown that the history of dance can be started
as early as the first appearance of modern humans
in Europe, nearly 40 000 years ago.
Ancient human dance is a very neglected topic of
study. Seldom can one find articles dealing with
dance, while books are almost non-existent. The
study of dance by archaeologists is challenging for
two main reasons:
❶ Dancing activity does not leave visible remains,
so the chances of finding foot-prints in a circle, or a
group of human skeletons trapped and buried during
a dance are minimal. Until relevant data become
available, we are dealing with a very fragmented record.
❷ Modern archaeological and anthropological research
evolved in western civilization, which is dominated
by a Christian point of view. Unlike most
other religions, its attitude to dance is negative. In
the New Testament, the term is mentioned only
once, in the extremely dramatic dance of Salome,
which concluded with the beheading of John the
Baptist (Mark 6, 21–26). In contrast, the Old Testament
described dancing dozens of times, using ten
different verbs (Gruber 1981). Indeed, dance is not
part of any official Christian liturgy. The unawareness
of western scholarship of the importance of
ABSTRACT – Indications for dancing activities in prehistoric Europe appeared as early as modern
humans, at the start of the Upper Palaeolithic era. However, only limited data are available for this
stage. In the Neolithic period, evidence for dancing appeared at many more sites, but the territory
is confined to south-eastern Europe. The dancing in this case is probably part of the ‘Neolithic package’,
which diffused from the Near East.
IZVLE∞EK – Prvi indici in omejeni podatki o plesu so v prazgodovinski Evropi povezani s pojavom
modernega ≠loveka v starej∏em paleolitiku. V neolitiku je podatkov mnogo ve≠ in vsi so omejeni na
prostor jugovzhodne Evrope. Ples je bil verjetno del neolitskega paketa, ki se je ∏iril iz Bli∫njega Vzhoda.
KEY WORDS – prehistoric dance; Upper Paleolithic; Neolithic; decorated pottery; figurines
DOI> 10.4312dp.37.18Yosef Garfinkel
206
dance in human activity must be
seen against this background. This
unawareness combined with fragmentary
evidence resulted in dance
being overlooked even in the very
few cases in which it can be recognized.
Thus, the first step in developing
dance research is to create the
intellectual environment which recognizes
dance as an important human
activity, and opens our mind to
the evidence available to reconstruct
dance in the past.
Dance is a rhythmical movement
which can be classified as a form of
non-verbal communication. It is not
limited to humans and is preformed
by various animals such as bees,
birds and mammals. In the animal
world, it is always performed by a
solo individual. In human society,
dance is usually preformed by groups
of people, and in a variety of situations.
The importance of dance in human
evolution has been specifically
emphasized by McNeill (1995), while
many other scholars have written general introductions
as well as discussions of various aspects of
dance (see, for example, Sachs 1952; Lange 1976;
Royce 1977; Hanna 1987). In traditional societies,
dance is a major social activity, as demonstrated by
the many dancing activities of the San Bushmen of
South Africa (Marshall 1969; Biesele 1978; Katz
1982). Part of this rich ethnographic data, as well as
of other human groups, was summarised in Dancing
at the Dawn of Agriculture (Garfinkel 2003). An important
observation is that, after hours of rhythmical
circular dancing, a few of the participants often fell
into a trance. The trance was understood to be a form
of contact between the community and supernatural
powers; in other words, a mystical event, the core of
religious experience. The clear connection between
dance and trance is probably the main reason for the
depiction of intense dancing in many religions ceremonies.
Elsewhere, I have summarised the implications of
various ethnographic observations for the study of
dance (Garfinkel 2003), some of which have direct
implications for the archaeological data:
❶ Dancing is an activity done at the community level
and reflects interaction between people.
❷ Dancing is performed in an open space, and not
within any structure.
❸ The activity involves men and women in close
proximity, although they do not mix in the same
row or circle.
❹ The dancing is often performed with special decorative
elements: coiffure, head coverings, masks,
body paintings and dress. In many cases, the dancers
use very elaborate accessories whose preparation
begins months before the event itself.
❺ Dancing is usually performed at night.
❻ Dancing is accompanied by rhythmic music: singing,
clapping hands, or musical instruments such
as drums or rattles.
❼ Dance is an ecstatic event, involving an altered
state of consciousness (trance) and is considered
a deep spiritual experience by the participants.
The central role of dance in modern hunter-gatherer
societies, like the Bushmen of South Africa or Australian
Aboriginals, clearly indicates that dance must
have been a primal form of human behaviour in prehistory,
and played a major role in human evolution
(McNeill 1995). Thus, if we wish to have a better
understanding of prehistoric societies, it is our duty
to trace dance activities when possible. The identification
of dance on ancient depictions is not alway
การแปล กรุณารอสักครู่..
การศึกษานี้ได้นำเสนอการวิเคราะห์การเต้นและกิจกรรม
ในยุโรปยุคก่อนประวัติศาสตร์ เรื่องนี้ครอบคลุมเช่นมากมาย
พื้นที่ทางภูมิศาสตร์และช่วงใหญ่ของเวลา ที่เราต้องจำกัดการสนทนาของเรา
เลขของกรณีศึกษาเพื่อแสดงให้เห็นถึงประเภทของหลักฐาน
ที่เรามีในด้านนี้มากเปรียวของพฤติกรรมมนุษย์
การเต้นของอดีตสังคมคือ
มักจะ จำกัด ระยะเวลาประวัติศาสตร์และอาศัย
เขียนแหล่งหรือภาพตัวแทนของการเต้นรำ
ประวัติความเป็นมาของการเต้นรำในสมัยโบราณมี
เพื่อเน้นภาพวาดบนเครื่องปั้นดินเผากรีกของ
กลางก่อนคริสต์ศักราชสหัสวรรษแรก สนใจบางอย่างได้รับการอุทิศเพื่อการเต้น
ในอียิปต์ ( ฟาโรห์นิคที่สองและสามพันปีก่อนคริสตกาล ) ในการทำงานของฉัน
ก่อนหน้านี้ผมขยายมุมมองทางประวัติศาสตร์
เต้นรวมช่วงเวลาสมัยหินใหม่ตอนต้น
ตะวันออกใกล้ ถึง C 9000 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อเร็วๆ นี้ อย่างไรก็ตาม มัน
สามารถแสดงได้ว่าประวัติศาสตร์ของการเต้นรำสามารถเริ่มต้น
เป็นต้นลักษณะของ
มนุษย์สมัยใหม่ในยุโรปเกือบ 40 , 000 ปีมาแล้ว มนุษย์โบราณ
เต้นเป็นอย่างมากที่ละเลยเรื่อง
ศึกษา ไม่ใคร่ได้หาบทความที่เกี่ยวข้องกับ
เต้น ในขณะที่หนังสือเกือบจะไม่มี
การศึกษาการเต้นรำโดยนักโบราณคดีเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับสองเหตุผลหลัก :
❶เต้นกิจกรรม ไม่ทิ้ง ยังคงมองเห็น
ดังนั้นโอกาสในการหา พิมพ์เท้าเป็นวงกลม หรือกลุ่มของมนุษย์โครงกระดูกติด
และฝังอยู่ในเต้นที่น้อยที่สุด จนกว่าข้อมูลที่เกี่ยวข้องกลายเป็น
ใช้ได้ เราจะจัดการกับบันทึกการแยกส่วนมาก
❷สมัยใหม่โบราณคดีและมานุษยวิทยาวิจัย
การพัฒนาในอารยธรรมตะวันตกซึ่งถูกครอบงำ
โดยคริสเตียนมุมมอง ซึ่งแตกต่างจากศาสนาอื่น ๆ มากที่สุด
ของทัศนคติที่จะเต้นเป็นลบ ใน
พันธสัญญาใหม่ คำว่าถูกกล่าวถึงเท่านั้น
เมื่อในเต้นแสนเร้าใจของซาโลเม
ซึ่งสรุปกับยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา ( มาร์ค
6 , 21 - 26 ) ในทางตรงกันข้าม ,
พันธสัญญาเดิมอธิบายเต้นหลายสิบครั้ง ใช้สิบ
กริยาที่แตกต่างกัน ( Gruber , 1981 ) จริงๆ เต้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมคริสเตียน
ใดอย่างเป็นทางการ ที่ระดับ
ทุนตะวันตกของความสำคัญของ
สรรพคุณ–บทคัดย่อสำหรับกิจกรรมเต้นรำในยุโรปก่อนประวัติศาสตร์ปรากฏก่อนที่เป็นมนุษย์สมัยใหม่
, ที่เริ่มต้นของยุคพาลีโอลิทิกบน อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ จำกัด เท่านั้นจะพร้อมใช้งานสำหรับขั้นตอนนี้
ในช่วงเวลาสมัยหินใหม่ ,หลักฐานสำหรับการเต้นที่ปรากฏในอีกหลายเว็บไซต์ แต่ดินแดน
คับตะวันออกเฉียงใต้ ยุโรป เต้นรำในคดีนี้อาจเป็นส่วนหนึ่งของแพคเกจ ' ยุค '
ซึ่งกระจายจากตะวันออกใกล้
izvle ∞เอก–ก่อน indici ใน omejeni ข้อมูล o plesu ดังนั้น V prazgodovinski evropi povezani S pojavom
modernega ≠ loveka V starej ∏เอ็ม paleolitiku .5 neolitiku เจ podatkov mnogo ได้≠ VSI ดังนั้นใน omejeni na
prostor jugovzhodne evrope . ples เจบิล verjetno del neolitskega paketa คิเซเจ∏ไอริลอิซ BLI ∫ทราบ vzhoda .
คำสำคัญ–ประวัติศาสตร์การร่ายรำ Upper Paleolithic สมัยหินใหม่ ; ตกแต่ง ; เครื่องปั้นดินเผา ; figurines
ดอย > 10.4312 dp.37.18yosef การ์ฟิงเคิล
แต่เต้นในกิจกรรมของมนุษย์ต้อง
เห็นพื้นหลังนี้ นี้
ร่อนรวมกับหลักฐานครบ
) ในเต้นที่ถูกมองข้าม แม้ในบางกรณี ซึ่งมันมาก
จะได้รับการยอมรับ ดังนั้น ขั้นตอนแรกในการพัฒนาการวิจัยเพื่อสร้างเต้น
ทางสิ่งแวดล้อม ซึ่งรู้จัก
ที่สำคัญเต้นเป็นกิจกรรมของมนุษย์และเปิดจิตใจของเรา
หลักฐานพร้อม เพื่อบูรณะ
เต้นในอดีต เต้นเป็นจังหวะ
เคลื่อนไหวซึ่งสามารถจำแนกได้เป็นรูปแบบของการสื่อสารที่ไม่ใช่วาจา
. มันไม่กัดมนุษย์และเป็น preformed
โดยสัตว์ต่าง ๆเช่น ผึ้ง
นกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในโลกของสัตว์
, มันเป็นเสมอโดย
เดี่ยวแต่ละคน ในสังคมมนุษย์ ,
เต้นมักจะเป็น preformed โดยกลุ่ม
ของผู้คน และในหลากหลายสถานการณ์ ความสำคัญของการเต้น
ได้รับโดยเฉพาะวิวัฒนาการมนุษย์โดยเน้น แม็คนีล ( 1995 ) ในขณะที่
นักวิชาการหลายๆคนได้เขียนทั่วไปแนะนำตัว
รวมทั้งการอภิปรายลักษณะต่างๆของ
เต้น ( ดู ตัวอย่างเช่น แซคส์ 1952 ; Lange 1976 ;
Royce 1977 ; ฮันนา 1987 ) ในสังคมดั้งเดิม
เต้นเป็นหลัก กิจกรรมทางสังคม ดังที่แสดงโดย
หลายกิจกรรม เต้น Bushmen ซานของ
แอฟริกาใต้ ( Marshall 1969 ; biesele 1978 ; Katz
1982 )ในส่วนของข้อมูลด้านนี้รวย ตลอดจน
ของกลุ่มมนุษย์อื่น ๆ , สรุปในการเต้นรำ
ที่รุ่งอรุณของการเกษตร ( การ์ฟิงเคิล 2003 ) เป็นข้อสังเกตที่สำคัญ
หลังจากชั่วโมงของจังหวะวงกลมเต้น ไม่กี่ของผู้เข้าร่วมมักจะตก
กแทรนซ์ มึนงงถูกเข้าใจว่าเป็นรูปแบบ
ติดต่อระหว่างชุมชน และพลังเหนือธรรมชาติ
; ในคำอื่น ๆเหตุการณ์ลึกลับ หลัก
ประสบการณ์ทางศาสนา การเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่าง
เต้นและมึนงงอาจเป็นเหตุผลหลักสำหรับการเต้น
รุนแรงในหลายศาสนาพิธี .
ที่อื่น ผมสรุปนะเจ้าคะ
สังเกตชาติพันธุ์ต่างๆเพื่อการศึกษา
เต้น ( การ์ฟิงเคิล , 2003 ) ซึ่งบางส่วนได้ผลกระทบโดยตรงสำหรับข้อมูลทางโบราณคดี :
❶การเต้นรำเป็นกิจกรรมที่ทำในระดับชุมชน และสะท้อนให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน
.
❷เต้นรำจะดำเนินการในพื้นที่เปิด และไม่ได้
❸ภายในโครงสร้างใด ๆ กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงและผู้ชายในปิด
ความใกล้ชิด , แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ผสมในแถวเดียวกัน
❹เต้นรำหรือวงกลม มักจะดำเนินการกับองค์ประกอบตกแต่ง
พิเศษ : แต่งผม , หัวปู , หน้ากาก ,
ภาพวาดร่างกายและเครื่องแต่งกาย ในหลายกรณี การใช้อุปกรณ์ที่ซับซ้อนมากนักเต้น
เริ่มต้นเดือน การเตรียมการก่อนเหตุการณ์เอง
❺เต้นปกติจะแสดงในเวลากลางคืน .
❻มาพร้อมกับเพลงจังหวะเต้นรำ ร้องเพลง ,
ปรบมือ หรือเครื่องดนตรี เช่น กลอง หรือ เดิมเป็น
.
❼เต้นรำเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับปลาบปลื้มยินดี เปลี่ยนแปลง
สติ ( ภวังค์ ) และถือว่าเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณลึก
โดยผู้เข้าร่วม บทบาทของการเต้นรำสมัยใหม่ที่รวบรวมนักล่า
สังคมเช่น Bushmen ของแอฟริกาใต้หรือ aboriginals ออสเตรเลีย
ได้บ่งชี้อย่างชัดเจนว่า การเต้นเป็นรูปแบบดั้งเดิมของพฤติกรรมของมนุษย์ในประวัติศาสตร์ ,
เล่นบทบาท เอก
วิวัฒนาการมนุษย์ แม็คนีล 1995 ) ดังนั้นถ้าเราต้องการที่จะมีความเข้าใจที่ดีของประวัติศาสตร์สังคม
,
มันเป็นหน้าที่ของเราเพื่อติดตามกิจกรรมเต้นเมื่อเป็นไปได้ การเต้นบนวิถีโบราณ
ไม่เสมอ
ในยุโรปยุคก่อนประวัติศาสตร์ เรื่องนี้ครอบคลุมเช่นมากมาย
พื้นที่ทางภูมิศาสตร์และช่วงใหญ่ของเวลา ที่เราต้องจำกัดการสนทนาของเรา
เลขของกรณีศึกษาเพื่อแสดงให้เห็นถึงประเภทของหลักฐาน
ที่เรามีในด้านนี้มากเปรียวของพฤติกรรมมนุษย์
การเต้นของอดีตสังคมคือ
มักจะ จำกัด ระยะเวลาประวัติศาสตร์และอาศัย
เขียนแหล่งหรือภาพตัวแทนของการเต้นรำ
ประวัติความเป็นมาของการเต้นรำในสมัยโบราณมี
เพื่อเน้นภาพวาดบนเครื่องปั้นดินเผากรีกของ
กลางก่อนคริสต์ศักราชสหัสวรรษแรก สนใจบางอย่างได้รับการอุทิศเพื่อการเต้น
ในอียิปต์ ( ฟาโรห์นิคที่สองและสามพันปีก่อนคริสตกาล ) ในการทำงานของฉัน
ก่อนหน้านี้ผมขยายมุมมองทางประวัติศาสตร์
เต้นรวมช่วงเวลาสมัยหินใหม่ตอนต้น
ตะวันออกใกล้ ถึง C 9000 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อเร็วๆ นี้ อย่างไรก็ตาม มัน
สามารถแสดงได้ว่าประวัติศาสตร์ของการเต้นรำสามารถเริ่มต้น
เป็นต้นลักษณะของ
มนุษย์สมัยใหม่ในยุโรปเกือบ 40 , 000 ปีมาแล้ว มนุษย์โบราณ
เต้นเป็นอย่างมากที่ละเลยเรื่อง
ศึกษา ไม่ใคร่ได้หาบทความที่เกี่ยวข้องกับ
เต้น ในขณะที่หนังสือเกือบจะไม่มี
การศึกษาการเต้นรำโดยนักโบราณคดีเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับสองเหตุผลหลัก :
❶เต้นกิจกรรม ไม่ทิ้ง ยังคงมองเห็น
ดังนั้นโอกาสในการหา พิมพ์เท้าเป็นวงกลม หรือกลุ่มของมนุษย์โครงกระดูกติด
และฝังอยู่ในเต้นที่น้อยที่สุด จนกว่าข้อมูลที่เกี่ยวข้องกลายเป็น
ใช้ได้ เราจะจัดการกับบันทึกการแยกส่วนมาก
❷สมัยใหม่โบราณคดีและมานุษยวิทยาวิจัย
การพัฒนาในอารยธรรมตะวันตกซึ่งถูกครอบงำ
โดยคริสเตียนมุมมอง ซึ่งแตกต่างจากศาสนาอื่น ๆ มากที่สุด
ของทัศนคติที่จะเต้นเป็นลบ ใน
พันธสัญญาใหม่ คำว่าถูกกล่าวถึงเท่านั้น
เมื่อในเต้นแสนเร้าใจของซาโลเม
ซึ่งสรุปกับยอห์นผู้ให้รับบัพติศมา ( มาร์ค
6 , 21 - 26 ) ในทางตรงกันข้าม ,
พันธสัญญาเดิมอธิบายเต้นหลายสิบครั้ง ใช้สิบ
กริยาที่แตกต่างกัน ( Gruber , 1981 ) จริงๆ เต้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมคริสเตียน
ใดอย่างเป็นทางการ ที่ระดับ
ทุนตะวันตกของความสำคัญของ
สรรพคุณ–บทคัดย่อสำหรับกิจกรรมเต้นรำในยุโรปก่อนประวัติศาสตร์ปรากฏก่อนที่เป็นมนุษย์สมัยใหม่
, ที่เริ่มต้นของยุคพาลีโอลิทิกบน อย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่ จำกัด เท่านั้นจะพร้อมใช้งานสำหรับขั้นตอนนี้
ในช่วงเวลาสมัยหินใหม่ ,หลักฐานสำหรับการเต้นที่ปรากฏในอีกหลายเว็บไซต์ แต่ดินแดน
คับตะวันออกเฉียงใต้ ยุโรป เต้นรำในคดีนี้อาจเป็นส่วนหนึ่งของแพคเกจ ' ยุค '
ซึ่งกระจายจากตะวันออกใกล้
izvle ∞เอก–ก่อน indici ใน omejeni ข้อมูล o plesu ดังนั้น V prazgodovinski evropi povezani S pojavom
modernega ≠ loveka V starej ∏เอ็ม paleolitiku .5 neolitiku เจ podatkov mnogo ได้≠ VSI ดังนั้นใน omejeni na
prostor jugovzhodne evrope . ples เจบิล verjetno del neolitskega paketa คิเซเจ∏ไอริลอิซ BLI ∫ทราบ vzhoda .
คำสำคัญ–ประวัติศาสตร์การร่ายรำ Upper Paleolithic สมัยหินใหม่ ; ตกแต่ง ; เครื่องปั้นดินเผา ; figurines
ดอย > 10.4312 dp.37.18yosef การ์ฟิงเคิล
แต่เต้นในกิจกรรมของมนุษย์ต้อง
เห็นพื้นหลังนี้ นี้
ร่อนรวมกับหลักฐานครบ
) ในเต้นที่ถูกมองข้าม แม้ในบางกรณี ซึ่งมันมาก
จะได้รับการยอมรับ ดังนั้น ขั้นตอนแรกในการพัฒนาการวิจัยเพื่อสร้างเต้น
ทางสิ่งแวดล้อม ซึ่งรู้จัก
ที่สำคัญเต้นเป็นกิจกรรมของมนุษย์และเปิดจิตใจของเรา
หลักฐานพร้อม เพื่อบูรณะ
เต้นในอดีต เต้นเป็นจังหวะ
เคลื่อนไหวซึ่งสามารถจำแนกได้เป็นรูปแบบของการสื่อสารที่ไม่ใช่วาจา
. มันไม่กัดมนุษย์และเป็น preformed
โดยสัตว์ต่าง ๆเช่น ผึ้ง
นกและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ในโลกของสัตว์
, มันเป็นเสมอโดย
เดี่ยวแต่ละคน ในสังคมมนุษย์ ,
เต้นมักจะเป็น preformed โดยกลุ่ม
ของผู้คน และในหลากหลายสถานการณ์ ความสำคัญของการเต้น
ได้รับโดยเฉพาะวิวัฒนาการมนุษย์โดยเน้น แม็คนีล ( 1995 ) ในขณะที่
นักวิชาการหลายๆคนได้เขียนทั่วไปแนะนำตัว
รวมทั้งการอภิปรายลักษณะต่างๆของ
เต้น ( ดู ตัวอย่างเช่น แซคส์ 1952 ; Lange 1976 ;
Royce 1977 ; ฮันนา 1987 ) ในสังคมดั้งเดิม
เต้นเป็นหลัก กิจกรรมทางสังคม ดังที่แสดงโดย
หลายกิจกรรม เต้น Bushmen ซานของ
แอฟริกาใต้ ( Marshall 1969 ; biesele 1978 ; Katz
1982 )ในส่วนของข้อมูลด้านนี้รวย ตลอดจน
ของกลุ่มมนุษย์อื่น ๆ , สรุปในการเต้นรำ
ที่รุ่งอรุณของการเกษตร ( การ์ฟิงเคิล 2003 ) เป็นข้อสังเกตที่สำคัญ
หลังจากชั่วโมงของจังหวะวงกลมเต้น ไม่กี่ของผู้เข้าร่วมมักจะตก
กแทรนซ์ มึนงงถูกเข้าใจว่าเป็นรูปแบบ
ติดต่อระหว่างชุมชน และพลังเหนือธรรมชาติ
; ในคำอื่น ๆเหตุการณ์ลึกลับ หลัก
ประสบการณ์ทางศาสนา การเชื่อมต่อที่ชัดเจนระหว่าง
เต้นและมึนงงอาจเป็นเหตุผลหลักสำหรับการเต้น
รุนแรงในหลายศาสนาพิธี .
ที่อื่น ผมสรุปนะเจ้าคะ
สังเกตชาติพันธุ์ต่างๆเพื่อการศึกษา
เต้น ( การ์ฟิงเคิล , 2003 ) ซึ่งบางส่วนได้ผลกระทบโดยตรงสำหรับข้อมูลทางโบราณคดี :
❶การเต้นรำเป็นกิจกรรมที่ทำในระดับชุมชน และสะท้อนให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์ระหว่างคน
.
❷เต้นรำจะดำเนินการในพื้นที่เปิด และไม่ได้
❸ภายในโครงสร้างใด ๆ กิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงและผู้ชายในปิด
ความใกล้ชิด , แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ผสมในแถวเดียวกัน
❹เต้นรำหรือวงกลม มักจะดำเนินการกับองค์ประกอบตกแต่ง
พิเศษ : แต่งผม , หัวปู , หน้ากาก ,
ภาพวาดร่างกายและเครื่องแต่งกาย ในหลายกรณี การใช้อุปกรณ์ที่ซับซ้อนมากนักเต้น
เริ่มต้นเดือน การเตรียมการก่อนเหตุการณ์เอง
❺เต้นปกติจะแสดงในเวลากลางคืน .
❻มาพร้อมกับเพลงจังหวะเต้นรำ ร้องเพลง ,
ปรบมือ หรือเครื่องดนตรี เช่น กลอง หรือ เดิมเป็น
.
❼เต้นรำเป็นกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับปลาบปลื้มยินดี เปลี่ยนแปลง
สติ ( ภวังค์ ) และถือว่าเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณลึก
โดยผู้เข้าร่วม บทบาทของการเต้นรำสมัยใหม่ที่รวบรวมนักล่า
สังคมเช่น Bushmen ของแอฟริกาใต้หรือ aboriginals ออสเตรเลีย
ได้บ่งชี้อย่างชัดเจนว่า การเต้นเป็นรูปแบบดั้งเดิมของพฤติกรรมของมนุษย์ในประวัติศาสตร์ ,
เล่นบทบาท เอก
วิวัฒนาการมนุษย์ แม็คนีล 1995 ) ดังนั้นถ้าเราต้องการที่จะมีความเข้าใจที่ดีของประวัติศาสตร์สังคม
,
มันเป็นหน้าที่ของเราเพื่อติดตามกิจกรรมเต้นเมื่อเป็นไปได้ การเต้นบนวิถีโบราณ
ไม่เสมอ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- แอพพลิเคชั่นที่จะสร้างสรรรูปภาพของคุณให้
- 3 ต้น
- ตอนนี้ตัวฉันร้อนมาก และปวดท้องมาก คิดว่า
- Happy birthday, my sister is very happy
- Sorry but be strongHe will be back
- 我要永遠記得 那一天 我勇敢了
- อาจารย์ที่ปรึกษาของฉันอยู่ที่ไหนหรอ?
- จงทำทุกวิถีทางที่จะใช้ความเก่งให้เป็นประ
- i just want to tell you that i can't sto
- 我要永遠記得 那一天 我勇敢了
- Helllo Ren-kun I sorry for you .this tim
- จงทำทุกวิถีทางที่จะใช้ความเก่งให้เป็นประ
- คุณส่งรูปคุณมาให้ดูหน่อยสิ
- โอเคร คนสวย
- อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เป็นผู้ที่ได้ชื่อว่า
- แต่ฉันขอถามเรื่องที่ฉันสงสัยผลลัพธ์ (ภาษ
- คริส
- But the most important phenomenon of roa
- Table 1Formulated diet proximate composi
- นิภาพร
- ขอบคุณที่มาเติมเต็มคำว่ารักให้กับฉัน
- อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เป็นผู้ที่ได้ชื่อว่า
- status
- resembles
