From the farmer perspective — chall

From the farmer perspective — challenges
and opportunities
Constraints to farmer participation
Up-front financial and labour costs are a major constraint
to farmer participation in payments for environmental
services (PES) schemes,1 especially for poor households
[10]. Agroforestry practices can take years to yield net
benefits, ranging from one to two years in the case of
improved fallows, to decades in the case of indigenous
hardwood systems. Within the N’hambita Community
Carbon Project, which offers seven agroforestry land-use
options to farmers and provides carbon payments up
front, only one option is estimated to provide annual
positive net benefits to the farmer before year five
(Figure 1) [11]. The delay in project benefits combined
with a frequent lack of access to credit markets in rural
agricultural areas to help farmers offset current costs (e.g.
[12]), create significant investment barriers.
Even where new land management practices make good
economic sense as they lead to higher income, farmers
may be unable to adopt them due to resource poverty
[13]. Financial constraints, labour scarcity, land shortage,
household size, off-farm income, gender and access to
roads can all restrict farmer participation in projects
[14,10,15
]. Playing by the stringent rules of carbon
accounting2 can also be prohibitively difficult for smallholder
farmers who require flexibility in planting, management
and harvesting [16]. For those farmers who do
manage to adopt agroforestry practices, projects run the
risk of becoming unsustainable if farmers do not fully
understand the duration of their contracts [17,10].
Particularly, if carbon payments cease before the contract
ends, farmers may have little incentive to maintain practices
[18] and it may be difficult to ensure their compliance
[10].
Carbon is the real co-benefit
Despite differing in region, payment scheme and contract
timeline, several project experiences to date share a
striking theme: carbon payments appear to be insignificant
to farmers compared with the non-carbon benefits
derived from participation. Model simulations of carbon
projects in the Sahel show that farmer Net Present Value
(NPV), or the perceived sum of revenue over 25 years,
would be between US$36 and US$71 for smallholder
farmers at a carbon price of US$20 per tonne (t) CO2e,
assuming a discount rate of 12% [19], which is hardly an
incentive. Similarly, Foster et al. [16] show farmers’
expected carbon revenue to be only US$77 over 25 years
in western Kenya, based on a carbon price of $8/tCO2e.
Even under the most liberal contract conditions, in which
carbon revenue is paid in the first seven years assuming a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จากมุมมองชาวนา — ความท้าทายและโอกาสข้อจำกัดในการมีส่วนร่วมของเกษตรกรค่าใช้จ่ายล่วงหน้าเงิน และแรงงานมีข้อจำกัดที่สำคัญการมีส่วนร่วมของเกษตรกรในการชำระเงินสำหรับสิ่งแวดล้อมแผนบริการ (PES) 1 สำหรับครัวเรือนยากจนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง[10] การทำวนเกษตรปฏิบัติสามารถใช้เวลาหลายปีเพื่อผลตอบแทนสุทธิผลประโยชน์ ตั้งแต่หนึ่งถึงสองปีในกรณีที่บัติตามดีขึ้น การทศวรรษในกรณีของพื้นเมืองไม้เนื้อแข็งระบบ ภายในชุมชน N'hambitaโครงการคาร์บอน ซึ่งมีเจ็ดทำวนเกษตรที่ดินใช้ต่อเกษตรกร และมีคาร์บอนการชำระเงินค่าด้านหน้า เพียงตัวเลือกเดียวคือประมาณให้ประจำปีผลประโยชน์สุทธิบวกกับชาวนาก่อนปีห้า(รูปที่ 1) [11] รวมความล่าช้าในโครงการผลประโยชน์ด้วยการเข้าถึงสินเชื่อในชนบทขาดบ่อยพื้นที่เกษตรกรรมจะช่วยชดเชยต้นทุนปัจจุบัน (เช่นเกษตรกร[12]), สร้างอุปสรรคการลงทุนซึ่งวิธีการบริหารจัดการที่ดินใหม่ให้ดีเศรษฐกิจรู้สึกพวกเขานำรายได้ เกษตรกรอาจจะไม่สามารถนำมาใช้นั้นเนื่องจากความยากจนของทรัพยากร[13] . ข้อจำกัดทางการเงิน การขาดแคลนแรงงาน ที่ดินขาดแคลนขนาดของครอบครัว รายได้ปิดฟาร์ม เพศ และการเข้าถึงถนนทั้งหมดจำกัดมีส่วนร่วมของเกษตรกรในโครงการ[14,10,15]. เล่นตามกฎเข้มงวดของคาร์บอนaccounting2 ยังสามารถพิมพ์ยากสำหรับรายย่อยเกษตรกรที่ต้องการความยืดหยุ่นในการปลูก การจัดการและการเก็บเกี่ยว [16] สำหรับชาวสวนทำจัดการที่จะนำมาใช้ปฏิบัติการทำวนเกษตร โครงการทำการเสี่ยงของการเป็นไม่ยั่งยืนถ้าเกษตรกรทำได้เข้าใจระยะเวลาของสัญญาของพวกเขา [17,10]โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าคาร์บอนเงินหยุดก่อนสัญญาสิ้นสุด เกษตรกรอาจมีแรงจูงใจน้อยการรักษาปฏิบัติ[18] และมันอาจจะยากที่จะให้สอดคล้อง[10]ประโยชน์ร่วมจริงคือคาร์บอนแม้จะแตกต่างกันในภูมิภาค แผนการชำระเงิน และสัญญาไทม์ไลน์ หลายโครงการเพื่อแบ่งปันวันรูปแบบที่โดดเด่น: คาร์บอนเงินปรากฏว่า ไม่มีนัยสำคัญกับเกษตรกรเปรียบเทียบกับผลประโยชน์ไม่ใช่คาร์บอนได้มาจากการเข้าร่วม แบบจำลองของคาร์บอนโครงการยึดถือแสดงว่ามูลค่าปัจจุบันสุทธิของเกษตรกร(NPV), หรือผลรวมการรับรู้รายได้กว่า 25 ปีจะเป็นระหว่าง 36 US$ สหรัฐอเมริกา $71 สำหรับรายย่อยเกษตรกรที่ราคา US$ 20 ต่อตัน (t) CO2e คาร์บอนสมมติว่าอัตราส่วนลด 12% [19], ซึ่งแทบไม่มีแรงจูงใจ ในทำนองเดียวกัน ฟอสเตอร์ et al. [16] แสดงเกษตรกรคาร์บอนที่คาดว่ารายได้จะ เพียง 77 US$ 25 ปีในเคนยาตะวันตก อิงคาร์บอนราคา $8/tCO2eแม้ภายใต้เงื่อนไขสัญญาเสรีนิยมมากที่สุด ในที่จ่ายรายได้คาร์บอนในเจ็ดปีแรกสมมติว่าเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จากมุมมองของชาวนา - ความท้าทาย
และโอกาสในการ
จำกัด การมีส่วนร่วมของเกษตรกร
ขึ้นด้านหน้าต้นทุนทางการเงินและแรงงานเป็นอุปสรรคสำคัญ
ในการมีส่วนร่วมของเกษตรกรในการชำระเงินสำหรับสิ่งแวดล้อม
Services (PES) แผนการ 1 โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับครัวเรือนยากจน
[10] การปฏิบัติวนเกษตรสามารถใช้ปีจะให้ผลผลิตสุทธิ
ผลประโยชน์ตั้งแต่ 1-2 ปีที่ผ่านมาในกรณีของ
ไถที่ดีขึ้น, ทศวรรษที่ผ่านมาในกรณีของชนพื้นเมือง
ระบบไม้เนื้อแข็ง ภายในชุมชน N'hambita
คาร์บอนโครงการซึ่งมีเจ็ดวนเกษตรการใช้ที่ดิน
ตัวเลือกให้กับเกษตรกรและให้ชำระเงินคาร์บอนขึ้น
ด้านหน้าเพียงหนึ่งตัวเลือกที่คาดว่าจะให้บริการประจำปี
ผลประโยชน์สุทธิในเชิงบวกให้กับเกษตรกรก่อนห้าปี
(รูปที่ 1) [11] . ความล่าช้าในการได้รับประโยชน์โครงการรวม
กับการขาดบ่อยของการเข้าถึงตลาดสินเชื่อในชนบท
พื้นที่การเกษตรจะช่วยให้เกษตรกรชดเชยค่าใช้จ่ายในปัจจุบัน (เช่น
[12]) สร้างอุปสรรคการลงทุนอย่างมีนัยสำคัญ.
แม้ที่แนวทางการบริหารจัดการที่ดินใหม่ให้ดี
ความรู้สึกทางเศรษฐกิจที่พวกเขานำไปสู่ รายได้ที่สูงขึ้นเกษตรกร
อาจจะไม่สามารถที่จะนำพวกเขาเนื่องจากความยากจนทรัพยากร
[13] ข้อ จำกัด ทางการเงิน, การขาดแคลนแรงงานขาดแคลนที่ดิน
ขนาดครัวเรือนนอกภาคเกษตรรายได้, เพศและการเข้าถึง
ถนนทุกสายสามารถ จำกัด การมีส่วนร่วมของเกษตรกรในโครงการ
[14,10,15
] เล่นตามกฎระเบียบที่เข้มงวดของคาร์บอน
accounting2 ยังสามารถสาหัสยากสำหรับรายย่อย
เกษตรกรที่ต้องมีความยืดหยุ่นในการปลูกการจัดการ
และการเก็บเกี่ยว [16] สำหรับเกษตรกรผู้ที่ไม่
จัดการที่จะนำมาใช้ปฏิบัติวนเกษตรโครงการรัน
เสี่ยงของการเป็นที่ไม่ยั่งยืนถ้าเกษตรกรไม่เต็มที่
เข้าใจระยะเวลาของสัญญาของพวกเขา [17,10] ได้.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากการชำระเงินคาร์บอนหยุดก่อนที่สัญญาจะ
สิ้นสุดลงเกษตรกรอาจจะมีเล็ก ๆ น้อย ๆ แรงจูงใจในการรักษาการปฏิบัติ
[18] และมันอาจเป็นเรื่องยากให้เป็นไปตามของพวกเขา
[10].
คาร์บอนเป็นผู้ร่วมประโยชน์ที่แท้จริง
แม้จะมีความแตกต่างกันในภูมิภาครูปแบบการจ่ายและการทำสัญญา
ระยะเวลาประสบการณ์โครงการหลายหุ้นวันที่
ธีมที่โดดเด่น: การชำระเงินคาร์บอน ดูเหมือนจะไม่มีนัยสำคัญ
ให้กับเกษตรกรเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่ไม่ใช่คาร์บอน
ที่ได้มาจากการมีส่วนร่วม รุ่นจำลองของคาร์บอน
โครงการในยึดถือแสดงให้เห็นว่าเกษตรกรมูลค่าปัจจุบันสุทธิ
(NPV) หรือผลรวมการรับรู้รายได้ในช่วง 25 ปีที่ผ่านมา
จะอยู่ระหว่าง US $ 36 US $ 71 รายย่อย
เกษตรกรในราคาคาร์บอน $ 20 ต่อตันของสหรัฐ (T ) CO2e,
สมมติอัตราคิดลดที่ 12% [19] ซึ่งแทบจะไม่
แรงจูงใจ ในทำนองเดียวกันฟอสเตอร์, et al [16] การแสดงของเกษตรกร
รายได้คาร์บอนคาดว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกาเท่านั้น $ 77 กว่า 25 ปี
ในภาคตะวันตกของเคนยาขึ้นอยู่กับราคาของคาร์บอนราคา $ 8 / tCO2e.
แม้ภายใต้เงื่อนไขสัญญาเสรีนิยมมากที่สุดซึ่งใน
รายได้คาร์บอนเป็นค่าใช้จ่ายในช่วงเจ็ดปีแรก สมมติว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากมุมมองของความท้าทาย - ชาวนาและโอกาสข้อจำกัดในการมีส่วนร่วมของเกษตรกรหน้าทางการเงิน และต้นทุนแรงงานมีข้อจำกัดเพื่อการมีส่วนร่วมของเกษตรกรในการชำระเงินเพื่อสิ่งแวดล้อมบริการ ( PES ) ชุด 1 โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับครัวเรือนยากจน[ 10 ] วนเกษตรการปฏิบัติที่สามารถใช้เวลาปีเพื่อผลตอบแทนสุทธิประโยชน์ตั้งแต่หนึ่งถึงสองปีในคดีของปรับปรุง ฟาลโลว์สเพื่อทศวรรษที่ผ่านมาในกรณีของชนพื้นเมืองระบบไม้ ภายในชุมชน n"hambitaโครงการคาร์บอนซึ่งมีเจ็ด - วนเกษตรตัวเลือกให้กับเกษตรกร และให้เงินคาร์บอนขึ้นมาหน้าตัวเลือกเดียวเท่านั้นคือประมาณให้ประจำปีสุทธิบวกประโยชน์แก่ชาวนาก่อนปีห้า( รูปที่ 1 ) [ 11 ] ความล่าช้าในประโยชน์ของโครงการรวมกับการขาดบ่อยของการเข้าถึงตลาดสินเชื่อชนบทพื้นที่ทางการเกษตรเพื่อช่วยเหลือเกษตรกรชดเชยค่าใช้จ่ายในปัจจุบัน ( เช่น[ 12 ] ) , สร้างอุปสรรคการลงทุนที่สำคัญแม้ว่าการปฏิบัติการจัดการที่ดินใหม่ให้ดีความรู้สึกทางเศรษฐกิจเช่นที่พวกเขานำไปสู่รายได้ที่สูงขึ้น เกษตรกรอาจจะไม่สามารถที่จะใช้พวกเขาเนื่องจากความยากจน ทรัพยากร[ 13 ] ข้อจำกัดทางการเงิน แรงงานขาดแคลน ขาดแคลนที่ดินขนาดครัวเรือน จากรายได้เกษตรกร , เพศและการเข้าถึงถนนทั้งหมดสามารถ จำกัด การมีส่วนร่วมของเกษตรกรในโครงการ[ 14,10,15] เล่นโดยกฎที่เข้มงวดของคาร์บอนaccounting2 ยังสามารถ prohibitively ยากสำหรับโครงสร้างเกษตรกรผู้ปลูกต้องมีความยืดหยุ่นในการจัดการและเก็บเกี่ยว [ 16 ] สำหรับเกษตรกรผู้ทำจัดการอุปการะวนเกษตรการปฏิบัติโครงการวิ่งความเสี่ยงของการเป็นไม่ยั่งยืน หากเกษตรกรไม่ครบเข้าใจระยะเวลาของสัญญาของพวกเขา [ 17,10 ]โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ถ้าหยุดจ่ายคาร์บอนก่อนสัญญาจบ เกษตรกรอาจจะมีแรงจูงใจน้อยที่จะรักษาปฏิบัติ[ 18 ] และมันอาจจะยากที่จะให้ความร่วมมือของพวกเขา[ 10 ]คาร์บอนเป็นประโยชน์ร่วมจริงแม้จะแตกต่างกันในภูมิภาค , โครงการชำระเงินและสัญญาระยะเวลาหลายโครงการประสบการณ์เดทแบ่งปันหัวข้อ : เงินที่โดดเด่นปรากฏเป็นขาคาร์บอนเกษตรกรเมื่อเทียบกับผลประโยชน์ที่ไม่ใช่คาร์บอนที่ได้มาจากการมีส่วนร่วม โมเดลจำลองของคาร์บอนโครงการในซาเฮล พบว่ากลุ่มเกษตรกรมูลค่าปัจจุบันสุทธิมูลค่าปัจจุบันสุทธิ ( NPV ) หรือการรับรู้ของผลรวมของรายได้มากกว่า 25 ปีจะอยู่ระหว่าง US $ 36 US $ 71 สำหรับโครงสร้างเกษตรกรที่เป็นคาร์บอน ราคา US $ 20 ต่อตัน co2e ( T ) ,สมมติว่า อัตราคิดลดร้อยละ 12 [ 19 ] ซึ่งแทบจะเป็นแรงจูงใจ ในทำนองเดียวกัน ฟอสเตอร์ et al . [ 16 ] แสดงของเกษตรกรคาดว่าบริษัทจะมีคาร์บอนเฉพาะสหรัฐ $ 77 กว่า 25 ปีในเคนยา โดยอาศัยคาร์บอนราคา $ 8 / tco2e .แม้ภายใต้เงื่อนไขสัญญาที่เสรีนิยมมากที่สุด ซึ่งคาร์บอน รายได้จะจ่ายให้ใน 7 ปีแรก สมมติว่าเป็น