1995). Previous studies have sugges

1995). Previous studies have suggested that increased
activity levels or time spent walking is an indicator
of superior well-being (Bizeray et al., 2002; Pohle and
Cheng, 2009). Lower activity levels can be a sign of
pain or discomfort in mammals and birds, including
pain associated with beak trimming (Marchant-Forde
et al., 2008; Marchant-Forde and Cheng, 2010). In the
present study, we observed the amount of walking performed
by these birds as indicators of activity level.
An increase in walking at 5 wk of age was evident in
birds of 27/23C (less severe) protocols (P < 0.049; Figure
2) compared with traditional HB trimming or birds
trimmed with 25/23C (more severe). However, from 10
to 30 wk of age, there were no longer discernible differences
in walking behavior between the beak-trim treatments
(P > 0.97). This finding is in agreement with
previous studies that found reduced activity due to HB
trimming in early life but no difference in activity at
later time periods following beak trimming (Hughes
and Gentle, 1995). These findings suggest the potential
for some short-term pain that persists to 5 wk of age
but is reduced in 27/23C (less severe)-treated birds.
Drinking, as a distinct behavior, is expected to be altered
by beak trimming separately from eating behaviors
(Kuenzel, 2007). Birds in the present study were
provided with nipple drinkers that they must peck to
drink; therefore, beak pain or discomfort may cause
a change in motivation to drink. Here we saw a distinct
pattern of drinking behavior at 5 wk (Figure 3).
Frequency of drinking increased with decreasing infrared
energy and with increased guard-plate length. Hot
blade birds were observed drinking less often than birds
of 27/23C protocols or 25/23C (44) (P < 0.042). This
pattern suggests an increase in pain at the beak tip
with increased energy usage. The HB birds spent significantly
less time drinking than birds in 4 of the IR
treatments, suggesting that the use of an optimized IR
protocol can improve the motivation to drink compared
with the current conventional beak-trimming method.
The reduction in drinking behavior seen in HB birds is
no longer evident by 10 wk of age. This is similar to results
from previous studies that have noted differences
in feeding and pecking behaviors at a young age, which
disappear before sexual maturity (Cunningham, 1992).
A reduction in drinking is still noticeable at 10 wk of age in birds trimmed with 25/23C (more severe) plates
with 48 and 52 energy settings (P < 0.034). This may
suggest a prolonged period of pain or discomfort from
these protocols.
The primary function of beak trimming is to reduce
the potential for injury or cannibalism as a result of
pecking. Feather pecking and aggressive pecking behaviors,
in untrimmed flocks, lead to a severe reduction in
feathering, open wounds, and ultimately cannibalism.
To investigate the effect of multiple beak-trimming protocols
on their potential to prevent damage, the birds
were feather-scored (0–5; Dennis et al., 2009) at 20 and
30 wk of age. Feather scores in body regions associated
with feather-pecking damage (tail, abdomen, head, and
neck) were not different between these treatments (P
= 0.98). All protocols of IR used in this study perform
as well as the traditional HB method at reducing the
damage caused by feather pecking and aggressive pecking.
At 30 wk, breast feather scores were reduced in
hens trimmed with 27/23C (less severe) protocols (P< 0.0496; Table 4) and appeared to be reduced in hens
trimmed with 25/23C (52) protocol. Feather damage in
the breast is less often associated with feather pecking,
as damage can often be done from the cage bars during
feeding. Such damage could be a result of birds that
spend more time engaging in behaviors that cause them
to rub against the cage walls, including feeding, social
behaviors with birds in adjacent cages, or preferentially
lying against the cage walls.
Feather scoring is a useful measure in older birds;
however, at younger ages, feather scores can be obscured
by incoming adult feathers. For this reason,
birds at 5 and 10 wk of age were presented with a test
feather, which was affixed to the front of the cage for 2
h. Birds from 27/23C (44 and 48) were found to peck at
the novel feather more frequently than birds from HB
or other treatments (P < 0.037; Figure 4). However, the
HB birds and IR birds treated with high energy did the
greatest amount of damage to the feather in the time
provided as measured by the damage score (P < 0.047;
Figure 5). This suggests that trimming performed with
HB or IR high energy alters the ability of these birds to
perform fine manipulations with their beaks, possibly
due to reduced sensitivity from the higher-energy trauma.
Reduced sensitivity could be due to a reduction in
sensory input from mechanoreceptors in the beak that
were lost during trimming or by an alteration in the
brain’s ability to map these sensory inputs across the
altered beak surface. Reduced sensitivity, as seen in
human patients following hand trauma, can alter the
ability to perform fine motor manipulations (Svens and
Rosen, 2009). Interference with fine motor skills of the
birds could alter the feed efficiency (as seen in higher
feed waste) as well as in their ability to perform natural
grooming behaviors.
Our study provides evidence that guard-plate length
and intensity of the infrared lamp can be adjusted to
optimize beak length as well as production parameters
and animal well-being. Animal well-being can be improved
by reducing pain and preserving normal beak
sensitivity and fine motor capabilities for the performance
of more natural behaviors. However, recommendations
of IR protocols may be made more precise by
adapting them to the specific strain and size of chicks
to be trimmed. For W-36 chicks used here, 27/23C (48)
protocol optimizes both production-relevant parameters,
such as BW and feed waste, while safeguarding
against animal pain, discomfort, or the alteration of
normal behaviors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1995) ศึกษาก่อนหน้านี้ได้แนะนำที่เพิ่มขึ้นระดับกิจกรรมหรือเวลาที่ใช้ในการเดินเป็นตัวบ่งชี้ห้องซูพีเรียห้องพักการ (Bizeray et al., 2002 Pohle และเฉิง 2009) กิจกรรมระดับต่ำกว่าจะเป็นสัญญาณของความเจ็บปวดหรือไม่สบายในการเลี้ยงลูกด้วยนมและนก รวมทั้งอาการปวดสัมพันธ์กับจะงอยปากที่ตัดแต่ง (Marchant Fordeร้อยเอ็ด al., 2008 Marchant-Forde และเฉิง 2010) ในศึกษาอยู่ เราสังเกตจำนวนเดินดำเนินโดยนกเหล่านี้เป็นตัวบ่งชี้ของระดับกิจกรรมการเดินที่ wk 5 อายุเพิ่มขึ้นเห็นได้ชัดนกของโพรโทคอล (รุนแรงน้อย) 27 / 23C (P < 0.049 รูป2) เปรียบเทียบกับการตัดแต่งแบบ HB หรือนกตัดกับ 25 / 23C (รุนแรงมาก) อย่างไรก็ตาม จาก 10การ wk 30 อายุ มีไม่ความแตกต่าง discernibleสามารถเดินไปยังลักษณะการทำงานระหว่างการรักษาตัดแต่งจะงอยปาก(P > 0.97) ค้นหานี้จะสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบกิจกรรมลดลงเนื่องจาก HBตัดแต่งในช่วงชีวิตแต่ไม่มีความแตกต่างในกิจกรรมที่รอบระยะเวลาภายหลังต่อการตัดแต่งจะงอยปาก (สตีเฟ่นก เบา 1995) ผลการวิจัยเหล่านี้แนะนำเป็นสำหรับอาการปวดระยะสั้นบางอย่างที่ยังคงอยู่ใน wk 5 อายุแต่ลดลงใน C 27/23 (รุนแรงน้อย) -รับนกดื่ม เป็นลักษณะหมด คาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงโดยจะงอยปากตัดแต่งแยกต่างหากจากพฤติกรรมการรับประทานอาหาร(Kuenzel, 2007) นกในการศึกษาปัจจุบันได้ให้กับนักดื่มที่หัวนมที่พวกเขาต้อง peck เพื่อเครื่องดื่ม ดังนั้น จะงอยปากปวดหรือรู้สึกไม่สบายอาจทำให้การเปลี่ยนแปลงในแรงจูงใจการดื่ม ที่นี่เราเห็นความแตกต่างกันรูปแบบเครื่องดื่มลักษณะที่ 5 wk (3 รูป)ความถี่ในการดื่มเพิ่มกับลดอินฟราเรดพลังงานและความยาวแผ่นยามเพิ่มขึ้น ร้อนดื่มน้อยมักกว่านกนกใบมีดสุภัคโพรโทคอซี 27/23 หรือ 25 / 23C (44) (P < 0.042) นี้รูปแบบการแนะนำการเพิ่มความเจ็บปวดที่ปลายจะงอยปากมีการใช้พลังงานเพิ่มขึ้น นก HB ใช้อย่างมีนัยสำคัญเวลาดื่มกว่านก 4 ตัว IRรักษา แนะนำที่ใช้ IR การเพิ่มประสิทธิภาพโพรโทคอลสามารถเพิ่มแรงจูงใจให้ดื่มเปรียบเทียบด้วยวิธีการปัจจุบันธรรมดาจะงอยปากตัดแต่งลดลงในลักษณะที่เห็นใน HB นกดื่มได้ไม่เห็นได้ชัด โดย wk 10 อายุ นี่คือคล้ายกับผลจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่มีการตั้งข้อสังเกตความแตกต่างในอาหาร และจิกพฤติกรรมที่วัย ที่หายไปก่อนครบกำหนดทางเพศ (คันนิงแฮม 1992)ลดดื่มได้ชัดยังคงที่ 10 wk อายุในนกตัดกับแผ่น 25 / 23C (รุนแรงมาก)การตั้งค่าพลังงาน 48 และ 52 (P < 0.034) พฤษภาคมนี้แนะนำเป็นระยะเวลานานความเจ็บปวด หรือความรู้สึกไม่สบายจากโพรโทคอเหล่านี้ฟังก์ชันหลักของจะงอยปากตัดแต่งจะลดโอกาสของการบาดเจ็บหรือ cannibalism เป็นผลมาจากจิก นกจิกและจิกพฤติกรรมความก้าวร้าวในจำนวนเกือบเท่าเดิม untrimmed นำไปสู่การลดลงอย่างรุนแรงfeathering เปิดบาดแผล และ cannibalismการตรวจสอบผลของโพรโทคอจะงอยปากตัดแต่งหลายในศักยภาพของพวกเขาเพื่อป้องกันความเสียหาย นกได้คะแนนนก (0-5 เดนนิส et al., 2009) ที่ 20 และwk 30 อายุ คะแนนของนกในภูมิภาคร่างกายที่เกี่ยวข้องกับความเสียหายที่นกจิก (หาง ช่องท้อง หัว และคอ) ไม่แตกต่างกันระหว่างเหล่านี้รักษา (P= 0.98) โพรโทคอทั้งหมดของสัญญาณที่ใช้ในการศึกษานี้ทำและวิธี HB ดั้งเดิมลดการความเสียหายที่เกิดจากนกจิกและจิกก้าวร้าวที่ 30 wk เต้านมขนคะแนนลดลงในไก่ตัดกับโพรโทคอล (รุนแรงน้อย) 27 / 23C (P < 0.0496 ตารางที่ 4) และปรากฏที่จะลดในไก่ตัดกับโพรโทคอล 25 / 23C (52) เสียหายแก่นกเต้านมมีน้อยมักจะเกี่ยวข้องกับนกจิกมักจะทำความเสียหายจากแถบกรงระหว่างอาหาร ความเสียหายดังกล่าวอาจเป็นผลของนกที่ใช้เวลาในการทำงานที่ทำให้พวกเขาจะถูกับผนังกรง อาหาร รวมทั้งสังคมลักษณะการทำงานกับนกในกรงติดกัน หรือโน้ตนอนกับผนังกรงนกคะแนนเป็นการวัดประโยชน์ในนกเก่าอย่างไรก็ตาม ที่อายุอ่อนกว่าวัย นกคะแนนสามารถถูกบดบังโดยขนผู้ใหญ่เข้ามา ด้วยเหตุนี้มีแสดงนกที่ 5 และ 10 wk อายุกับการทดสอบขน ที่ถูกติดอยู่ด้านหน้าของกรงสำหรับ 2h. พบนก 27 / 23C (44 และ 48) จิกนกนวนิยายข้อมูลมากกว่านกจาก HBหรือการรักษาอื่น ๆ (P < 0.037 รูปที่ 4) อย่างไรก็ตาม การนก HB และ IR นกรับพลังงานสูงได้จำนวนนกในขณะความเสียหายมากที่สุดให้วัดจากคะแนนความเสียหาย (P < 0.047รูปที่ 5) นี้แนะนำการตัดแต่งที่ดำเนินการด้วยHB หรือ IR สูงพลังงานเปลี่ยนแปลงความสามารถของนกเหล่านี้ไปทำ manipulations ภาพดี ด้วยของ beaks อาจจะครบกำหนดเพื่อลดความไวจากการบาดเจ็บสูงกว่าพลังงานความไวลดลงอาจเป็น เพราะการลดลงป้อนข้อมูลรับความรู้สึกจาก mechanoreceptors ในปากที่สูญหายใน ระหว่างการตัดแต่ง หรือการดัดแปลงในการของสมองความสามารถในการแมปข้อมูลรับความรู้สึกเหล่านี้ในการจะงอยปากเปลี่ยนแปลงพื้นผิว ความไวลดลง ตามที่เห็นในต่อมือบาดเจ็บ ผู้ป่วยที่มนุษย์สามารถเปลี่ยนแปลงการความสามารถในการทำมอเตอร์ manipulations ดี (Svens และโร 2009) รบกวนทักษะยนต์ปรับนกสามารถเปลี่ยนประสิทธิภาพการ (ดังที่เห็นในสูงขึ้นอาหารขยะ) รวมทั้งในความสามารถในการทำธรรมชาติกรูมมิ่งพฤติกรรมเราให้หลักฐานที่รักษาแผ่นยาวและสามารถปรับเปลี่ยนความเข้มของหลอดอินฟราเรดปรับความยาวจะงอยปากและพารามิเตอร์การผลิตและสัตว์ สัตว์สามารถปรับปรุงได้ลดอาการปวด และรักษาจะงอยปากปกติความไวและความสามารถของมอเตอร์ดีสำหรับประสิทธิภาพการทำงานของพฤติกรรมธรรมชาติมากขึ้น อย่างไรก็ตาม คำแนะนำของสัญญาณ โปรโตคอลอาจเพิ่มเติมได้โดยดัดแปลงนั้นจะต้องใช้เฉพาะและขนาดของลูกไก่การถูกตัด สำหรับลูกไก่ W 36 นี่ ใช้ 27 / 23C (48)โพรโทคอลปรับพารามิเตอร์ทั้งสองผลิตที่เกี่ยวข้องเช่น BW และอาหารขยะ ในขณะที่ปกป้องกับความเจ็บปวดของสัตว์ สบาย หรือเปลี่ยนพฤติกรรมปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1995) การศึกษาก่อนหน้านี้ได้ชี้ให้เห็นว่าเพิ่มระดับกิจกรรมหรือเวลาที่ใช้เดินเป็นตัวบ่งชี้ของการที่เหนือกว่าเป็นอยู่ที่ดี(Bizeray, et al., 2002; Pohle และเฉิง2009) ลดระดับกิจกรรมที่อาจเป็นสัญญาณของความเจ็บปวดหรือความรู้สึกไม่สบายในการเลี้ยงลูกด้วยนมและนกรวมทั้งปวดที่เกี่ยวข้องกับการตัดแต่งจะงอยปาก(ชานท์ฟอร์ด-et al, 2008;. เดวิดฟอร์ชานท์-และเฉิง 2010) ในการศึกษาครั้งนี้เราสังเกตปริมาณของเดินดำเนินการโดยนกเหล่านี้เป็นตัวชี้วัดของระดับกิจกรรม. เพิ่มขึ้นในการเดินที่ 5 สัปดาห์อายุได้ชัดในนก 27 / 23C (น้อยอย่างรุนแรง) โปรโตคอล (P <0.049; รูปที่ 2 ) เมื่อเทียบกับการตัดแต่ง HB แบบดั้งเดิมหรือนกประดับด้วย25 / 23C (รุนแรงมากขึ้น) อย่างไรก็ตาม 10: ที่จะวันที่ 30 สัปดาห์ของอายุมีความแตกต่างมองเห็นได้อีกต่อไปในการทำงานเดินระหว่างการรักษาตัด-จะงอยปาก(P> 0.97) การค้นพบนี้อยู่ในข้อตกลงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบว่ากิจกรรมที่ลดลงเนื่องจากการ HB ตัดแต่งในชีวิตในวัยเด็ก แต่ความแตกต่างในกิจกรรมใด ๆ ในช่วงเวลาต่อมาดังต่อไปนี้จะงอยปากตัด(ฮิวจ์สและอ่อนโยน, 1995) การค้นพบนี้แสดงให้เห็นศักยภาพสำหรับบางคนอาการปวดในระยะสั้นที่ยังคงอยู่ถึง 5 สัปดาห์ของอายุ แต่จะลดลงใน 27 / 23C (รุนแรงน้อยกว่า) นก -treated. การดื่มเป็นพฤติกรรมที่แตกต่างกันคาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงโดยการตัดแต่งแยกต่างหากจากจะงอยปากพฤติกรรมการรับประทานอาหาร(Kuenzel 2007) นกในการศึกษาครั้งนี้ได้ให้กับนักดื่มหัวนมที่พวกเขาจะต้องจิกที่จะดื่ม จึงปวดจะงอยปากหรือไม่สบายอาจก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในการสร้างแรงจูงใจที่จะดื่ม ที่นี่เราเห็นที่แตกต่างกันรูปแบบของพฤติกรรมการดื่มที่ 5 สัปดาห์ (รูปที่ 3). ความถี่ของการดื่มเพิ่มขึ้นลดลงอินฟราเรดพลังงานและมีความยาวแผ่นยามที่เพิ่มขึ้น ร้อนนกใบมีดได้รับการสังเกตการดื่มมักจะน้อยกว่านกของ27 / 23C โปรโตคอลหรือ 25 / 23C (44) (p <0.042) นี้รูปแบบที่แสดงให้เห็นการเพิ่มขึ้นของความเจ็บปวดที่ปลายจะงอยปากด้วยการใช้พลังงานที่เพิ่มขึ้น นก HB การใช้จ่ายอย่างมีนัยสำคัญการดื่มเวลาน้อยกว่านกใน4 ของ IR รักษาบอกว่าการใช้ IR ที่ดีที่สุดโปรโตคอลสามารถเพิ่มแรงจูงใจที่จะดื่มเมื่อเทียบกับวิธีการจะงอยปากตัดแต่งแบบเดิมในปัจจุบัน. ในการลดพฤติกรรมการดื่มที่เห็นใน HB นกไม่มีที่เห็นได้ชัดอีกต่อไปโดย10 สัปดาห์ของอายุ นี้จะคล้ายกับผลจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ได้ตั้งข้อสังเกตความแตกต่างในพฤติกรรมการให้อาหารและจิกในวัยหนุ่มสาวที่หายไปก่อนที่จะมีวุฒิภาวะ(คันนิงแฮม, 1992). การลดการดื่มเครื่องดื่มยังคงเป็นที่เห็นได้ชัดใน 10 สัปดาห์ของอายุในนกประดับด้วย 25 / 23C (รุนแรงมากขึ้น) แผ่น48 และ 52 การตั้งค่าการใช้พลังงาน (P <0.034) นี้อาจชี้ให้เห็นเป็นระยะเวลานานของความเจ็บปวดหรือไม่สบายจากโปรโตคอลเหล่านี้. ฟังก์ชั่นหลักของการตัดแต่งจะงอยปากคือการลดศักยภาพในการบาดเจ็บหรือกินกันเป็นผลมาจากการจิก ขนนกจิกและพฤติกรรมจิกก้าวร้าวในฝูง untrimmed นำไปสู่การลดความรุนแรงในการขน, แผลเปิดและในที่สุดกินกัน. เพื่อศึกษาผลของโปรโตคอลจะงอยปากตัดแต่งหลายในศักยภาพของพวกเขาเพื่อป้องกันความเสียหายนกมีขนคะแนน( 0-5; เดนนิส et al, 2009) ที่ 20 และ. 30 สัปดาห์ของอายุ คะแนนขนนกในภูมิภาคร่างกายที่เกี่ยวข้องกับความเสียหายขนนกจิก (หาง, หน้าท้องหัวและลำคอ) ไม่แตกต่างกันระหว่างการรักษาเหล่านี้ (P = 0.98) โปรโตคอลทั้งหมด IR ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ดำเนินการเช่นเดียวกับวิธีการHB แบบดั้งเดิมที่จะลดความเสียหายที่เกิดจากการจิกขนนกและจิกก้าวร้าว. ณ วันที่ 30 สัปดาห์, คะแนนขนเต้านมลดลงในไก่ตัดกับ27 / 23C (น้อยอย่างรุนแรง) โปรโตคอล ( p <0.0496; ตารางที่ 4) และดูเหมือนจะลดลงในไก่ตัดกับ25 / 23C (52) โปรโตคอล ความเสียหายขนในเต้านมมักจะน้อยที่เกี่ยวข้องกับการจิกขนความเสียหายมักจะสามารถทำได้จากบาร์กรงในระหว่างการเลี้ยงลูกด้วยนม ความเสียหายดังกล่าวอาจจะเป็นผลมาจากนกที่ใช้เวลามากขึ้นมีส่วนร่วมในพฤติกรรมที่ทำให้พวกเขาที่จะถูกับผนังกรงรวมทั้งการให้อาหารทางสังคมพฤติกรรมกับนกในกรงที่อยู่ติดกันหรือชอบนอนอยู่กับผนังกรง. คะแนนขนเป็นตัวชี้วัดที่มีประโยชน์ ในนกที่มีอายุมากกว่า; แต่ที่วัยเด็ก, คะแนนขนนกสามารถบดบังโดยขนผู้ใหญ่ที่เข้ามา ด้วยเหตุนี้นกที่ 5 และ 10 สัปดาห์อายุถูกนำเสนอด้วยการทดสอบขนนกซึ่งได้รับการติดอยู่ที่ด้านหน้าของกรงเป็นเวลา2 ชั่วโมง นกจาก 27 / 23C (44 และ 48) พบว่าโขกสับขนนิยายบ่อยกว่านกจากHB หรือการรักษาอื่น ๆ (P <0.037; รูปที่ 4) อย่างไรก็ตามนกและนก HB IR รับการรักษาด้วยพลังงานสูงได้จำนวนมากที่สุดของความเสียหายให้กับขนในเวลาที่ให้เป็นวัดโดยคะแนนความเสียหาย(P <0.047; รูปที่ 5) นี้แสดงให้เห็นว่าการตัดแต่งดำเนินการกับHB หรือพลังงานสูง IR เปลี่ยนแปลงความสามารถของนกเหล่านี้เพื่อดำเนินกิจวัตรดีกับจะงอยปากของพวกเขาอาจจะเป็นเนื่องจากมีความไวลดลงจากการบาดเจ็บสูงพลังงาน. ความไวลดลงอาจจะเนื่องจากการลดลงในประสาทจาก mechanoreceptors จะงอยปากที่ถูกกลืนหายไปในระหว่างการตัดแต่งหรือโดยการเปลี่ยนแปลงในความสามารถของสมองที่จะแมปัจจัยการผลิตทางประสาทสัมผัสเหล่านี้ทั่วพื้นผิวจะงอยปากเปลี่ยนแปลง ความไวลดลงเท่าที่เห็นในผู้ป่วยมนุษย์ต่อไปนี้การบาดเจ็บมือสามารถปรับเปลี่ยนความสามารถในการปฏิบัติกิจวัตรยนต์ปรับ(Svens และโรเซ็น2009) รบกวนกับทักษะยนต์ปรับของนกสามารถปรับเปลี่ยนประสิทธิภาพการใช้อาหาร(ตามที่เห็นในที่สูงเสียอาหาร) เช่นเดียวกับความสามารถในการดำเนินการตามธรรมชาติพฤติกรรมกรูมมิ่ง. การศึกษาของเรามีหลักฐานที่แสดงว่ามีความยาวแผ่นยามและความรุนแรงของไฟอินฟาเรดสามารถปรับเปลี่ยนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพความยาวจะงอยปากเช่นเดียวกับพารามิเตอร์การผลิตสัตว์และเป็นอยู่ที่ดี สัตว์เป็นอยู่ที่ดีได้ดีขึ้นโดยการลดความเจ็บปวดและการรักษาปกติจะงอยปากไวและความสามารถในการยนต์ปรับสำหรับการทำงานของพฤติกรรมที่เป็นธรรมชาติมากขึ้น แต่คำแนะนำของโปรโตคอล IR อาจจะทำที่แม่นยำยิ่งขึ้นโดยการปรับตัวให้กับสายพันธุ์ที่เฉพาะเจาะจงและขนาดของลูกไก่ที่จะตัด สำหรับ W-36 ลูกไก่ใช้ที่นี่ 27 / 23C (48) โปรโตคอลเพิ่มประสิทธิภาพทั้งพารามิเตอร์การผลิตที่เกี่ยวข้องเช่น BW อาหารและของเสียในขณะที่การป้องกันกับความเจ็บปวดของสัตว์ไม่สบายหรือการเปลี่ยนแปลงของพฤติกรรมปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1995 ) การศึกษาก่อนหน้านี้พบว่า มีกิจกรรมเพิ่มขึ้น
ระดับหรือใช้เวลาเดินเป็นตัวบ่งชี้
superior อยู่ดีกินดี ( bizeray et al . , 2002 ; โพเฮิลและ
เฉิง , 2009 ) ลดระดับกิจกรรมจะเป็นสัญลักษณ์ของ
ความเจ็บปวดหรือไม่สบายในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมและนก รวมทั้งความเจ็บปวดที่เกี่ยวข้องกับการตัดแต่งจะงอย
( มาร์แชนท์ฟอร์ด
et al . , 2008 ; มาร์แชนท์ฟอร์ดและเฉิง , 2010 ) ใน
การศึกษาปัจจุบันเราสังเกตจำนวนเดินปฏิบัติ
โดยนกเหล่านี้เป็นตัวบ่งชี้ระดับกิจกรรม
เพิ่มในการเดินที่อายุ 5 สัปดาห์ เห็นได้ชัดใน
นก 27 / 23B รุนแรง ( น้อย ) โปรโตคอล ( p = 0.049 ; รูป
2 ) เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมมีการตัดแต่งหรือนก
ตัดกับ 25 / 23B ( รุนแรงมากขึ้น ) อย่างไรก็ตาม จาก 10
30 สัปดาห์ ของอายุ ก็ไม่ได้บอกความแตกต่าง
พฤติกรรมในการเดินระหว่างจะงอยปากตัดการรักษา
( P > 0.97 ) การค้นพบนี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่พบ
กิจกรรมที่ลดลงเนื่องจากฮีโมโกลบิน
ตัดในชีวิตแต่ไม่มีความแตกต่างกันในกิจกรรมที่
ต่อมาช่วงเวลาต่อไปนี้การตัดแต่งจะงอย ( ฮิวจ์
และอ่อนโยน , 1995 ) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นศักยภาพ
สำหรับระยะสั้น ความเจ็บปวดที่ยังคงมีอยู่ถึง 5 สัปดาห์ของอายุ
แต่ลดลง 27 / 23B รุนแรง ( น้อย ) - รักษานก
ดื่ม เป็นพฤติกรรมที่แตกต่างกัน คาดว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงโดยการตัดแต่งจะงอยปาก

( แยกจากพฤติกรรมการรับประทานอาหาร kuenzel , 2007 ) นกในการศึกษาถูก
ให้กับหัวนมที่พวกเขาต้องดื่มเครื่องดื่มเบาๆ

; ดังนั้น ปาก ความเจ็บปวดหรือไม่สบาย อาจทำให้เกิด
เปลี่ยนแรงจูงใจในการดื่ม ที่นี่เราเห็นแตกต่างกัน
แบบแผนของพฤติกรรมการดื่มที่ 5 สัปดาห์ ( รูปที่ 3 )
ความถี่ของการดื่มเพิ่มขึ้นพลังงานอินฟราเรด
และเพิ่มขึ้นยามแผ่นความยาว นกร้อน
ใบมีด พบว่ามีการดื่มมักจะน้อยกว่านก
27 / 23B โปรโตคอลหรือ 25 / 23B ( 44 ) ( p = 0.042 ) รูปแบบนี้
แนะนำเพิ่มในความเจ็บปวดที่ปลายจะงอยปาก
ด้วยพลังงานที่เพิ่มขึ้นการใช้ ค่า Hb นกใช้เวลาอย่างมาก
ใช้เวลาน้อยการดื่มมากกว่านกใน 4 ของ IR
รักษาแนะนำให้ใช้ให้เหมาะและ
โปรโตคอลสามารถปรับปรุงแรงจูงใจในการดื่ม เมื่อเทียบกับปัจจุบัน ปกติการตัดแต่งจะงอยปาก

วิธี ลดพฤติกรรมการเห็นนก HB
เห็นได้ชัดไม่ 10 สัปดาห์ของอายุ นี้จะคล้ายกับผลจากการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ระบุไว้

มีความแตกต่าง