Buddhism is one of the most popular

Buddhism is one of the most popular religions in Asia, particularly in South East Asia in countries such as China, Japan, Vietnam, India, Sri Lanka and others.

Buddhism is a path of practice and spiritual development leading to Insight into the true nature of life. Buddhist practices such as mindfulness meditation are means of changing oneself in order to develop the qualities of awareness, loving-kindness, and wisdom. The experience developed within the Buddhist tradition over thousands of years has created an incomparable resource for all those who wish to follow a path - a path which ultimately culminate in Enlightenment. When philosophers asked The Buddha "What do you teach?" He said: "I teach one thing, and one thing only is 'Suffering and the end of Suffering." Shortly after his enlightenment under the bodhi tree, he established The Four Noble Truths and The Noble Eightfold Path, which are the very foundation of Buddhism.

The basic tenets of Buddhist teaching are The Four Noble Truths/Noble Eightfold Path; they are straightforward and practical.Buddhism teaches that nothing is fixed or permanent; actions have consequences; change is possible.

Buddhism teaches practical methods (such as mindfulness meditation) which enable people to realize and utilize its teachings in order to transform their experience, to be fully responsible for their lives and to develop the qualities of Wisdom and Compassion and for all beings be happy and free from suffering.

However, the difficult part is in how the human being is going to pass through each path without surrendering to the strong powers of desire and materialism. It is a fascinating religion and philosophy of life, and many people, even in the Western world regard it to be a best remedy for the suffering of humanity.
Buddhism does not see human beings as pre-formed, unchanging, objective absolutes. It sees a human being as a constantly developing whole of his karma, habits, memories, experiences. An individual is ever-moving, just like the entire cosmos. Everything is moving in a constant journey, a wheel turning on its own and no grand being is doing it with some pre-determined plan. There is no divine being who is observing us from heavens. It is just us and our actions, and causes of those actions which lead to further actions – everything is a result of circumstances.

We do not need God to achieve salvation, peace and happiness. We can and must do it ourselves. This is one of the cardinal truths central to Buddhism and is popularly called ‘dependent origination’ (‘pratityasamutpada’): all phenomena are constantly in an interdependent web of cause and effect. This interdependence can also be seen in Gautama Buddha’s explanation of causes and conquering of suffering, and actions that can be undertaken to affect nirvana. In the same sense, the ‘shoonyata’ concept of Buddhism is a result of dependent origination, wherein every thing’s meaning is dependent on other things as well that cause it or are caused by it.

Buddhism is about a human being’s moral and spiritual awakening. One has to recognize it on his own and practice positive actions and strengthen himself to rise above the victimization of the sense-desire trap.

Buddhism is to be experienced, not to be learnt from any text. Gautama Buddha never wanted it to be canonized. Hence, he never authorized any attempt to record his teachings or his life in a written form because he wanted his experience (and the same path for everybody else) to remain democratic, un-supernatural, very human, nothing divine. This freedom from the constraints of rules and systems is one of the mainstays of Buddhism.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่นิยมมากที่สุดในเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน South East Asia ในประเทศเช่นจีน ญี่ปุ่น เวียดนาม อินเดีย ศรีลังกา และอื่น ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง พระพุทธศาสนาเป็นเส้นทางของการปฏิบัติและพัฒนาจิตวิญญาณที่นำไปสู่ความเข้าใจถึงธรรมชาติที่แท้ของชีวิต แนวทางพุทธเช่นสมาธิสติจะหมายถึงการเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อพัฒนาคุณภาพของการรับรู้ loving-kindness และภูมิปัญญา ประสบการณ์การพัฒนาภายในวัฒนธรรมชาวพุทธกว่าพันปีสร้างทรัพยากรการศึกษาสำหรับผู้ที่ต้องการตามเส้นทาง - เส้นทางที่ culminate ที่สุด ในการตรัสรู้ เมื่อนักปรัชญาถามพระที่ "อะไรทำคุณสอน" เขากล่าวว่า: "ฉันสอนสิ่งหนึ่ง และสิ่งหนึ่งเท่านั้นคือ ' ทุกข์และสิ้นสุดของทุกข์" หลังจากพระองค์ตรัสรู้ภายใต้ต้นโพธิ เขาก่อตั้งขึ้นทุกข์และเดอะโนเบิลมรรค ซึ่งเป็นรากฐานของพระพุทธศาสนามาก Tenets พื้นฐานของพระพุทธศาสนาเป็นสี่โนเบิลโนเบิล/สัจธรรมมรรค พวกเขาจะตรงไปตรงมา และปฏิบัติ พุทธศาสนาสอนว่า ไม่มีอะไรคงที่ หรือ ถาวร การดำเนินการมีผลกระทบ เปลี่ยนแปลงได้ ศาสนาพุทธสอนวิธีการปฏิบัติ (เช่นสติสมาธิ) ซึ่งช่วยให้บุคคลตระหนัก และใช้ธรรมเป็นการแปลงประสบการณ์ รับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับชีวิตเพื่อพัฒนาคุณภาพของภูมิปัญญาและความเมตตา และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะมีความสุข และปราศจากทุกข์อย่างไรก็ตาม ส่วนที่ยากคือในวิธีมนุษย์จะผ่านแต่ละเส้นทางโดยไม่ต้อง surrendering ให้แข็งแกร่งอำนาจของความปรารถนาและนิยมวิภาษ มีศาสนาและปรัชญาชีวิตน่าสนใจ และหลาย ๆ คน แม้แต่ในโลกตะวันตกเกี่ยวกับมันเป็นการแก้ที่ดีที่สุดสำหรับทุกข์ของมนุษยชาติพุทธศาสนาไม่เห็นมนุษย์เป็น absolutes ล่วงหน้ารูปแบบ ค้าง วัตถุประสงค์ เห็นมนุษย์เป็นการพัฒนาต่อเนื่องทั้งหมดกรรมของเขา นิสัย ความทรง จำ ประสบการณ์การ บุคคลไม่เคยเคลื่อน เช่นเดียวกับคอสมอสทั้งหมด ทุกอย่างจะย้ายในการเดินทางคง ล้อเปิดตัวเองและไม่ถูกแกทำมัน มีแผนบางอย่างก่อนกำหนด มีคือไม่มีพระเจ้าเป็นผู้ถูกสังเกตเราจากสวรรค์ เพียงเราและการกระทำของเรา และทำให้การดำเนินการเหล่านั้นซึ่งนำไปสู่การดำเนินการต่อไปทุกอย่างเป็นผลของสถานการณ์เราไม่จำเป็นพระเจ้าเพื่อความรอด ความสงบ และความสุข เราสามารถ และต้องทำตัวเอง นี้เป็นหนึ่งในสัจธรรมเชิงศูนย์กลางพระพุทธศาสนา และนิยมเรียกว่า 'สร้างขึ้น' ('pratityasamutpada'): ปรากฏการณ์ทั้งหมดอยู่ตลอดเวลาในเว็บการจัดของเหตุและผล อิสระเสรีนี้เห็นพระโคดมอธิบายสาเหตุและการเอาชนะของทุกข์ และการดำเนินการที่สามารถดำเนินการมีผลกระทบต่อเนอวานา ในแง่เดียวกัน แนวคิด 'shoonyata' ของศาสนาพุทธจะเกิดจากจุดอิสระ นั้นความหมายของทุกสิ่งขึ้นอยู่กับสิ่งอื่น ๆ เช่นกันที่ทำ หรือมีสาเหตุของมันศาสนาพุทธกำลังตื่นทางศีลธรรม และจิตวิญญาณของมนุษย์ หนึ่งได้รับรู้เกี่ยวกับตนเองและฝึกการบวก และการเสริมสร้างตัวเองขึ้นเหนือ victimization ของกับดักความปรารถนาความรู้สึกพระพุทธศาสนาเป็นประสบการณ์ การได้เรียนรู้จากข้อความ พระพุทธโคดมไม่เคยอยากให้มี canonized ดังนั้น เขาไม่ได้รับอนุญาตการบันทึกคำสอนของท่านหรือชีวิตในแบบที่เป็นลายลักษณ์อักษร เพราะเขาต้องการประสบการณ์ (และเส้นทางเดียวกันสำหรับทุกคนอื่น) ยังไม่เหนือธรรมชาติ ประชาธิปไตย มากมนุษย์ ไม่มีอะไรดีขึ้น นี้เป็นอิสระจากข้อจำกัดของกฎและระบบถูก mainstays ของพระพุทธศาสนาอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนาเป็นหนึ่งในศาสนาที่นิยมมากที่สุดในเอเชียโดยเฉพาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในประเทศเช่นจีน, ญี่ปุ่น, เวียดนาม, อินเดีย, ศรีลังกาและอื่น ๆ . พระพุทธศาสนาเป็นเส้นทางของการปฏิบัติและการพัฒนาจิตวิญญาณที่นำไปสู่ความเข้าใจในธรรมชาติที่แท้จริงของ ชีวิต. การปฏิบัติทางพุทธศาสนาเช่นการทำสมาธิสติจะหมายถึงการเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อที่จะพัฒนาคุณภาพของการรับรู้ความเมตตาและภูมิปัญญา ประสบการณ์ที่ได้รับการพัฒนาในพุทธประเพณีมากกว่าพัน ๆ ปีได้สร้างทรัพยากรที่หาที่เปรียบมิได้สำหรับผู้ที่มีความประสงค์ที่จะปฏิบัติตามเส้นทาง - เส้นทางซึ่งในที่สุดผลในการตรัสรู้ เมื่อนักปรัชญาถามพระพุทธเจ้า "สิ่งที่คุณสอน?" เขากล่าวว่า "ผมสอนสิ่งหนึ่งและสิ่งหนึ่งเท่านั้นคือ 'ความทุกข์และจุดสิ้นสุดของความทุกข์." ไม่นานหลังจากที่ตรัสรู้ของเขาภายใต้ต้นโพธิ์เขาหลักอริยสัจและเส้นทางราชินี Eightfold ซึ่งเป็นรากฐานของพุทธศาสนา. หลักการพื้นฐานของการเรียนการสอนทางพุทธศาสนามีอริยสัจ / ราชินี Eightfold ทาง; พวกเขามีความตรงไปตรงมาและ practical.Buddhism สอนว่าไม่มีอะไรคงที่หรือถาวร การกระทำมีผล; การเปลี่ยนแปลงเป็นไปได้. พุทธศาสนาสอนวิธีการปฏิบัติ (เช่นการทำสมาธิสติ) ที่ช่วยให้คนที่จะตระหนักและใช้ประโยชน์จากคำสอนของคู่แข่งที่จะเปลี่ยนประสบการณ์ของพวกเขาที่จะรับผิดชอบอย่างเต็มที่สำหรับชีวิตของพวกเขาและการพัฒนาคุณภาพของปัญญาและความเมตตาและสิ่งมีชีวิตทั้งหมด มีความสุขและพ้นทุกข์. แต่ส่วนที่ยากคือในวิธีการที่มนุษย์จะไปผ่านแต่ละเส้นทางโดยไม่ยอมจำนนต่ออำนาจที่แข็งแกร่งของความต้องการและวัตถุนิยม มันเป็นที่น่าสนใจศาสนาและปรัชญาของชีวิตและผู้คนจำนวนมากแม้ในโลกตะวันตกว่ามันจะเป็นวิธีการรักษาที่ดีที่สุดสำหรับความทุกข์ทรมานของมนุษยชาติ. พระพุทธศาสนาไม่เห็นมนุษย์เป็นก่อนเกิดขึ้นไม่มีการเปลี่ยนแปลงวัตถุประสงค์ตายตัว มันเห็นมนุษย์เป็นทั้งการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของกรรมของเขานิสัยความทรงจำประสบการณ์ บุคคลที่เคยเคลื่อนไหวเช่นเดียวกับจักรวาลทั้งหมด ทุกอย่างเป็นไปในการเดินทางอย่างต่อเนื่องล้อเปิดของตัวเองและไม่เป็นแกรนด์จะทำมันมีบางส่วนแผนการที่กำหนดไว้ล่วงหน้า ไม่มีความเป็นอยู่ของพระเจ้าซึ่งเป็นที่สังเกตเราจากชั้นฟ้าทั้งหลายคือ มันเป็นเพียงเราและการกระทำของเราและสาเหตุของการกระทำของผู้ที่นำไปสู่การดำเนินการต่อไป. - ทุกอย่างที่เป็นผลมาจากสถานการณ์ที่เราไม่จำเป็นต้องพระเจ้าเพื่อให้บรรลุความรอดความสงบสุขและความสุข เราสามารถและต้องทำมันเอง นี้เป็นหนึ่งในความจริงที่พระคาร์ดินัลศูนย์กลางของพุทธศาสนาและเป็นที่นิยมเรียกกันว่า 'ขึ้นอยู่กับการก่อกำเนิด' ('ปฏิจจสมุปบาท): ปรากฏการณ์ทั้งหมดที่มีอย่างต่อเนื่องในเว็บพึ่งพากันของเหตุและผล การพึ่งพาซึ่งกันและกันนอกจากนี้ยังสามารถมองเห็นได้ในการอธิบายพุทธองค์ของสาเหตุและชนะของความทุกข์ทรมานและการกระทำที่สามารถจะดำเนินการส่งผลกระทบต่อนิพพาน ในความรู้สึกเดียวกันแนวคิด 'shoonyata' ของพุทธศาสนาเป็นผลมาจากการก่อกำเนิดขึ้นอยู่กับประเด็นความหมายสิ่งที่ทุกคนจะขึ้นอยู่กับสิ่งอื่น ๆ เช่นกันว่าสาเหตุหรือที่เกิดจากมัน. พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของมนุษย์ตื่นศีลธรรมและจิตวิญญาณ หนึ่งมีการรับรู้ของตัวเองและการปฏิบัติในเชิงบวกและการดำเนินการเสริมสร้างความเข้มแข็งของตัวเองที่จะอยู่เหนือการตกเป็นเหยื่อของกับดักความรู้สึกปรารถนา. พระพุทธศาสนาคือการมีประสบการณ์ไม่ได้ที่จะได้เรียนรู้จากข้อความใด ๆ พระพุทธเจ้าไม่เคยอยากให้มันเป็นนักบุญ ดังนั้นเขาไม่เคยได้รับอนุญาตพยายามที่จะบันทึกคำสอนของเขาหรือชีวิตของเขาในรูปแบบการเขียนเพราะเขาต้องการประสบการณ์ของเขา (และเส้นทางเดียวกันสำหรับทุกคนอื่น) จะยังคงอยู่ในระบอบประชาธิปไตยยกเลิกเหนือธรรมชาติของมนุษย์มากไม่มีอะไรที่สูงส่ง เสรีภาพนี้จากข้อ จำกัด ของกฎและระบบเป็นหนึ่งในแกนนำของพระพุทธศาสนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พระพุทธศาสนาเป็นหนึ่งในศาสนาที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในเอเชีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในประเทศ เช่น จีน ญี่ปุ่น เวียดนาม อินเดีย ศรีลังกา และคนอื่น ๆ .

พระพุทธศาสนา เป็นเส้นทางของการปฏิบัติและการพัฒนาจิตวิญญาณที่นำไปสู่ความเข้าใจในธรรมชาติที่แท้จริงของชีวิต การปฏิบัติทางพุทธศาสนา เช่น สติ สมาธิ หมายถึง การเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อที่จะพัฒนาคุณภาพของการรับรู้ความเมตตา ความรักและปัญญา ประสบการณ์การพัฒนาภายในพุทธประเพณีกว่าพันปีได้สร้างทรัพยากรที่เปรียบมิได้ สำหรับผู้ต้องการไปตามเส้นทาง - เส้นทางซึ่งในที่สุดยุติในธรรม เมื่อนักปรัชญาถามพระพุทธเจ้า " นายสอนอะไร ? เขากล่าวว่า : " ผมสอนสิ่งหนึ่งและสิ่งหนึ่งเท่านั้น คือทุกข์และจุดสิ้นสุดของทุกข์" หลังจากที่พระองค์ตรัสรู้ใต้ต้นโพธิ์ เขาก่อตั้ง อริยสัจสี่ และอริยมรรค ซึ่งเป็นรากฐานของพระพุทธศาสนา

ความเชื่อพื้นฐานของชาวพุทธ คือ อริยสัจสี่ / มรรคมีองค์แปด ; พวกเขาจะตรงไปตรงมาและปฏิบัติ พุทธศาสนาสอนว่า ไม่มีอะไรถาวร หรือถาวร การกระทำที่มีผลกระทบ ; เปลี่ยนไปได้

พระพุทธศาสนาสอนวิธีปฏิบัติ ( เช่น เจริญสติ สมาธิ ) ซึ่งช่วยให้ผู้คนตระหนักและใช้คำสอนของเพื่อที่จะเปลี่ยนประสบการณ์ของตนเอง จะรับผิดชอบต่อชีวิตของตน และเพื่อพัฒนาคุณภาพของปัญญาและเมตตาให้สรรพสัตว์มีความสุขและพ้นทุกข์ได้

แต่ส่วนที่ยากคือว่ามนุษย์จะต้องผ่านแต่ละเส้นทางโดยไม่ต้องสละให้พลังแห่งความปรารถนา และวัตถุนิยม มันเป็นศาสนาที่น่าสนใจและปรัชญาของชีวิต และหลายๆ คน แม้แต่ในโลกตะวันตกถือว่าเป็นเรื่องที่ดีที่สุดสำหรับการรักษาความทุกข์ทรมานของมนุษยชาติ
พระพุทธศาสนาไม่เห็นมนุษย์ก่อนเกิดขึ้นไม่เปลี่ยนแปลง วัตถุประสงค์ แอ็บโซลุท .มันเห็นมนุษย์เป็นพัฒนาอย่างต่อเนื่องทั้งจากกรรมของเขา นิสัย ความทรงจำ ประสบการณ์ แต่ละคนเคยย้าย เหมือนจักรวาลทั้งหมด ทุกอย่างมันเคลื่อนที่ในการเดินทางคงล้อเปลี่ยนของมันเองและไม่มีการทำอะไรกับก่อนกำหนดแผน ไม่มีพระเจ้าเป็นผู้ที่เฝ้ามองเราจากสวรรค์ มีแค่พวกเรา และการกระทำของเราและสาเหตุของการกระทำเหล่านั้น อันนำไปสู่การเพิ่มเติมการกระทำ–ทุกอย่างเป็นผลของสถานการณ์

เราไม่ได้ต้องการพระเจ้าที่จะบรรลุความรอด ความสงบและความสุข เราสามารถและต้องทำเอง นี้เป็นหนึ่งในพระคาร์ดินัลความจริงกลางพระพุทธศาสนาและ popularly เรียกว่า ' ' ( ) เกิด 'pratityasamutpada ' ) :ปรากฏการณ์ทั้งหมดตลอดเวลาในเว็บพึ่งพากันของเหตุและผล การพึ่งพาอาศัยกันนี้ยังสามารถเห็นได้ในพระพุทธเจ้าอธิบายสาเหตุและเอาชนะความทุกข์ และการกระทำที่สามารถแลกได้กับนิพพาน ในความรู้สึกเดียวกัน , ' ' shoonyata แนวคิดของพุทธศาสนา คือผลของการพึ่งพา ,ซึ่งความหมายของทุกสิ่งขึ้นอยู่กับสิ่งอื่น ๆเช่นกันว่า สาเหตุมันเกิดจากมัน

พระพุทธศาสนาเป็นเรื่องเกี่ยวกับมนุษย์ของจริยธรรมและกระตุ้นมโนมัย . มีใครจำมันได้ด้วยตัวของเขาเอง และฝึกบวกการกระทำและเสริมสร้างตัวเองให้อยู่เหนือเหยื่อของความรู้สึกปรารถนากับดัก

พระพุทธศาสนาต้องมีประสบการณ์ ไม่ต้องเรียนรู้จากข้อความใด ๆพระพุทธเจ้าไม่เคยอยากให้มัน canonized . เขาจึงไม่เคยได้รับอนุญาตใด ๆพยายามที่จะบันทึกการสอนของเขาหรือชีวิตของเขาในรูปแบบการเขียนเพราะต้องการประสบการณ์ของเขา ( และเส้นทางเดียวกันสำหรับทุกคน ) ยังคงเป็นประชาธิปไตยและเหนือธรรมชาติ มนุษย์มาก ไม่มีอะไรศักดิ์สิทธิ์ อิสระจากข้อจำกัดของกฎและระบบเป็นหนึ่งใน mainstays
ของพุทธศาสนา