จุดนี้ การเมืองไทยได้เปลี่ยนแปลงไปในจุดที่เสื่อมลง และมีลักษณะเด่นดังนี้
1.การเมืองเป็นธุรกิจประเภทหนึ่งที่มีการแสวงหากำไรจากการใช้อำนาจกำหนดนโยบาย จัดทำโครงการ และใช้งบประมาณเพื่อเอื้อประโยชน์ของตนเอง และพรรคพวก
2.ตลาดการเมืองเป็นการซื้อขายตัวนักการเมือง และผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้ง
3.การคอร์รัปชันมีอยู่อย่างกว้างขวาง และขยายวงไปถึงการซื้อขายตำแหน่งทางราชการ
4.ประชาชนมีความตื่นตัว และได้รับข้อมูลข่าวสารมากขึ้น
5.สื่อมวลชนมีบทบาทในการตรวจสอบนักการเมือง
6.ศาลมีบทบาทมากขึ้นในการตรวจสอบ ควบคุมนักการเมือง
7.มีการแบ่งฝ่ายในหมู่ประชาชนอย่างชัดเจน
8.มีการใช้การเคลื่อนไหวภายนอกสภา และมีการใช้ความรุนแรง
9.มีข้อจำกัดในการเปลี่ยนแปลงด้วยการทำรัฐประหาร และคณะทหารมีบทบาทน้อยลง และลังเลที่จะเข้ามาแทรกแซงทางการเมือง
10.มีมิติของความสัมพันธ์ระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งทางการเมืองภายในประเทศ
ลักษณะการเมืองเช่นนี้ก่อให้เกิดภาวะวิกฤตและความไร้เสถียรภาพทางการเมือง แต่การที่สังคมยังไม่แตกแยกมากไปกว่านี้ก็เพราะมีสถาบันพระมหากษัตริย์ที่เป็นแหล่งรวมความจงรักภักดี ดังนั้น แม้สถาบันทางการเมืองจะอ่อนแอ แต่ระบอบประชาธิปไตยก็ยังคงดำรงอยู่ได้ ความแข็งแกร่ง และเป็นที่ศรัทธายอมรับกันทั่วไปของสถาบันพระมหากษัตริย์นี้ ทำให้ไม่มีการท้าทายความชอบธรรมของสถาบันนี้โดยตรง แต่ก็มีข้อสังเกตว่า มีการท้าทายความชอบธรรมของสถาบันองคมนตรี ซึ่งมีความใกล้ชิดกับสถาบันพระมหากษัตริย์