Xylophones are not found everywhere

Xylophones are not found everywhere in Africa. Various types can be found from central Africa down to South Africa, and the instrument is particularly common on both the west and east coasts (Angola, Mozambique). The first evidence of historical xylophones in Africa seems to show that they originated in what is now Mali in about the 13th century.

It is generally accepted that xylophones with calabashes as resonators, which became the model for Latin American marimbas and gave them the name, were first widespread in central Africa (Tanzania, Congo). In Africa, calabashes are still made out of the dried gourds of the calabash tree; they are the same size as a pumpkin. Suitable calabashes are rare and consequently valuable. The pitch of the calabash must correspond exactly with that of the bar. Such xylophones feature a special means of amplification, a membrane called a “mirliton”. A hole is drilled in each gourd which is then covered by a mirliton (of paper or from a spider’s nest). This membrane vibrates in sympathy when the corresponding bar is struck and produces a buzzing noise which has the effect of amplifying the sound.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Xylophones ไม่มีอยู่ทุกหนทุกแห่งในแอฟริกา ชนิดต่าง ๆ สามารถพบได้จากแอฟริกากลางจนถึงแอฟริกาใต้ และเครื่องมืออยู่ทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งตะวันตก และตะวันออกชาย (แองโกลา โมซัมบิก) หลักฐานแรกของ xylophones ประวัติศาสตร์แอฟริกาน่าจะ แสดงว่า พวกเขามาในมาลีในเกี่ยวกับศตวรรษ 13โดยทั่วไปยอมรับ xylophones กับ calabashes เป็น resonators ซึ่งเป็น แบบจำลองสำหรับ marimbas ริกา และให้ชื่อ มีแรกแพร่หลายในแอฟริกากลาง (แทนซาเนีย คองโก) ในแอฟริกา calabashes จะยังคงทำจากรูปน้ำเต้าแห้งของต้นน้ำเต้า จะมีขนาดเท่ากันเป็นฟักทอง Calabashes เหมาะจะหายาก และมีคุณค่าดังนั้น ระยะห่างของน้ำเต้าต้องสอดคล้องกับที่แถบ Xylophones เช่นคุณลักษณะพิเศษวิธีการขยาย เมมเบรนที่เรียกว่า "mirliton" เป็นเจาะรูในบวบแต่ละที่แล้วครอบคลุม โดย mirliton (กระดาษ หรือ จากรังของแมงมุม) เมมเบรนนี้สั่นสะเทือนเห็นใจเมื่อบาร์สอดคล้องจะหลง และทำให้เกิดเสียงหึ่งซึ่งมีผลมือเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกระนาดไม่พบทุกที่ในทวีปแอฟริกา ประเภทต่างๆสามารถพบได้จากแอฟริกากลางลงไปแอฟริกาใต้และเครื่องดนตรีเป็นเรื่องธรรมดาโดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งฝั่งตะวันตกและตะวันออก (แองโกลาโมซัมบิก) หลักฐานแรกของลูกระนาดประวัติศาสตร์ในแอฟริกาน่าจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเกิดขึ้นในตอนนี้คืออะไรมาลีในประมาณศตวรรษที่ 13. เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าลูกระนาดกับ calabashes เป็น resonators ซึ่งกลายเป็นแบบจำลองสำหรับ marimbas ละตินอเมริกาและให้พวกเขามีชื่อ เป็นครั้งแรกที่แพร่หลายในภาคกลางของแอฟริกา (แทนซาเนียคองโก) ในแอฟริกา calabashes จะทำยังออกมาจากน้ำเต้าแห้งของต้นไม้น้ำเต้า; พวกเขาจะมีขนาดเดียวกับฟักทอง calabashes เหมาะเป็นของหายากและมีคุณค่าดังนั้น ระดับเสียงของน้ำเต้าจะต้องสอดคล้องตรงกับที่ของบาร์ ระนาดดังกล่าวมีวิธีพิเศษของการขยายเมมเบรนที่เรียกว่า "mirliton" หลุมเจาะในแต่ละมะระที่ถูกปกคลุมไปแล้วโดย mirliton (กระดาษหรือจากรังแมงมุม) เมมเบรนนี้แรงสั่นสะเทือนในความเห็นอกเห็นใจเมื่อแถบที่สอดคล้องกันจะหลงและผลิตเสียงหึ่งซึ่งมีฤทธิ์ในการขยายเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ด้วยระนาดเหล็กไม่พบได้ทุกที่ในแอฟริกา ประเภทต่างๆที่สามารถพบได้จากทวีปแอฟริกากลาง ลงไปใต้แอฟริกาและอุปกรณ์ทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทั้งตะวันออกและตะวันตกชายฝั่ง ( แองโกลา , โมซัมบิก ) หลักฐานแรกของประวัติศาสตร์ในแอฟริกาด้วยระนาดเหล็ก ดูเหมือนจะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาได้เริ่มต้นในสิ่งที่ตอนนี้มะลิในศตวรรษที่ 13 .

เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่าด้วยระนาดเหล็กกับ calabashes เป็น resonators ซึ่งกลายเป็นรูปแบบสำหรับละตินอเมริกา marimbas และให้มันชื่อ เริ่มแพร่หลายในแอฟริกากลาง ( แทนซาเนีย คองโก ) ในแอฟริกา calabashes ยังทำจากน้ำเต้าแห้งของต้นน้ำเต้า เป็นขนาดเดียวกันเป็นฟักทอง calabashes เหมาะจะหายาก และมีคุณค่า ดังนั้นสนามของน้ำเต้าต้องสอดคล้องตรงกับที่ของบาร์ เช่นคุณลักษณะพิเศษด้วยระนาดเหล็กวิธีการขยายเยื่อที่เรียกว่า " mirliton " เป็นหลุมเจาะในแต่ละน้ำเต้าซึ่งเป็นแล้วคลุมด้วย mirliton ( กระดาษหรือจากรังของแมงมุม )เยื่อนี้สั่นในความเห็นอกเห็นใจเมื่อแถบที่หลงและผลิตเสียงหึ่งซึ่งมีผลของการขยายสัญญาณเสียง