Among various post-harvest treatmen

Among various post-harvest treatments, the use of an edible
coating is a safe and suitable alternative for retaining the marketable and nutritional quality of eggplant for longer period. Edible
coating is a thin layer of edible material applied to the fruit surface
for acting as barrier for moisture, oxygen, carbon-dioxide, water
vapor, aroma compounds and solute movement (Asrey, Patel,
Singh, & Sagar, 2008; Spotti, Cecchini, Spotti, & Carrara, 2016)
thus decreasing the respiration and transpiration rate, ripening and
preserving the texture and flavor of fruits for considerably longer
period (Olivas and Barbosa-Canovas, 2008). In the case of eggplant
fruits, loss of moisture and glossiness are major concerns in postharvest management. The application of lipidbased edible
coating is considered as the most suitable treatment. Carnauba wax
(CW) as edible coating under the lipid group has been amply utilized to enhance the shelf-life in many fruits and vegetables.
Carnauba wax is recovered from the leaves of Brazilian palm tree
(Copernica cerifera) and has been mainly applied to reduce water
loss and maintain glossy appearance (Baldwin, 1994). A commercial
carnauba - shellac coating is reported to delay ripening in pears due
to evolution of higher CO2 concentrations than non waxed fruit
thus resulting in retention of firmness and delayed color changes
(Drake and Nelson, 1990). Similarly Chimarelli and Hubinger (2014)
also reported the suitability of film formulation containing (3%, w/
w) cassava starch, glycerol (1.5%, w/w), carnauba wax (0.2%, w/w)
and stearic acid (0.8%, w/w), which resulted in films with a cohesive
matrix, better mechanical properties and good barrier to moisture
and gas in apple slices. In recent past, efforts have been made to
increase the shelf-life and maintain the freshness of tomato and
chilli using edible coating (Chitravathi, Chauhan, & Raju, 2014;
Gonzalez-Aguilar, Villa-Rodriguez, Ayala-Zavala, & Yahia, 2010),
but in the case of eggplant such information is scanty. In the present
work, different treatments with carnauba wax as an edible coating
were tried with eggplant fruits so as to enhance the shelf-life and
maintain the freshness of fruits. For this purpose, additives such as
poly ethylene glycol (PEG) as humectant, sodium alginate (SA) as
thickener and sodium dodecyl sulfate (SDS) as surfactant were
made different formulations of carnauba wax. Additionally, fruits
were also coated with commercial ‘Niprofresh’ formulation for
comparing the efficacy of edible coating on various physicochemicals and antioxidant properties during the storage of fruit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างรักษาต่าง ๆ หลังการเก็บเกี่ยว การกินการใช้เคลือบเป็นตัวเลือกที่ปลอดภัย และเหมาะสำหรับรักษาคุณภาพองการของตลาด และคุณค่าทางโภชนาการของมะเขือยาวระยะ กินได้เคลือบเป็นชั้นบาง ๆ ของกินใช้กับผลไม้พื้นผิววัสดุการทำหน้าที่เป็นอุปสรรคสำหรับความชื้น ออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำไอ สารประกอบกลิ่น และละลายเคลื่อนที่ (Asrey เทลสิงห์ & ซาการ์ 2008 Spotti, Cecchini, Spotti และคาร์รา รา 2016)จึงลดอัตราการหายใจและการคายน้ำ สุก และรักษาเนื้อสัมผัสและรสชาติของผลไม้นานมากระยะเวลา (Olivas และ Barbosa Canovas, 2008) ในกรณีของมะเขือยาวผลไม้ สูญเสียความชื้นและมันวาวเป็นความกังวลหลักในการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว การประยุกต์ใช้ lipidbased กินสีถือว่าเป็นการรักษาที่เหมาะสมที่สุด ขี้ผึ้ง carnauba(CW) ใช้เป็นสีภายใต้กลุ่มไขมันกินได้รับยุโรปเพื่อเพิ่มอายุในผักและผลไม้มากมายขี้ผึ้ง carnauba จะกู้จากใบของต้นปาล์มบราซิล(Copernica เขียว) และได้ถูกใช้เป็นหลักในการลดน้ำขาดทุน และรักษาลักษณะมันวาว (บอลด์วิน 1994) ทางการค้ามีการชะลอการสุกในลูกแพร์ครบกำหนดรายงาน carnauba - เชลแล็กเคลือบการวิวัฒนาการของความเข้มข้น CO2 สูงกว่าไม่ใช่แว๊กซ์ผลไม้จึงทำ ให้การเก็บรักษาของแน่นและการเปลี่ยนสีช้า(เดรกและเนลสัน 1990) ในทำนองเดียวกัน Chimarelli และ Hubinger (2014)รายงานความเหมาะสมของภาพยนตร์ที่ประกอบด้วยสูตร (3%, w /w) มันสำปะหลังแป้ง กลีเซอรอล (1.5%, w/w), ขี้ผึ้ง carnauba (0.2%, w/w)และกรดสเตียริค (0.8%, w/w), ซึ่งส่งผลให้ฟิล์มมีความเหนียวเมทริกซ์ คุณสมบัติทางกลที่ดีขึ้น และดีอุปสรรคความชื้นและก๊าซในเพิ่มเติม ในอดีต ความพยายามที่ได้ทำไปอายุเพิ่มขึ้น และรักษาความสดของมะเขือเทศ และพริกโดยใช้สารเคลือบ (Chitravathi, Chauhan, & Raju, 2014Gonzalez-Aguilar เก ซวิลล่า อยาลา Zavala และ Yahia, 2010),แต่ในกรณีของมะเขือ ข้อมูลดังกล่าวไม่เพียงพอ ในปัจจุบันทำงาน รักษา ด้วยขี้ผึ้ง carnauba เป็นสารเคลือบที่แตกต่างกันได้พยายามกับผลไม้มะเขือเพื่อให้อายุการ และรักษาความสดของผลไม้ สำหรับวัตถุประสงค์นี้ สารเติมแต่งเช่นโพลีเอทิลีนไกลคอล (PEG) เป็น humectant โซเดียมแอลจิเนต (SA) เป็นข้นและโซเดียมซัลเฟต dodecyl (SDS) เป็นสารทำความสะอาดทำสูตรอื่นของ carnauba wax นอกจากนี้ ผลไม้นอกจากนี้ยังถูกเคลือบ ด้วยพาณิชย์ 'Niprofresh' สูตรสำหรับเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสารเคลือบบน physicochemicals และสารต้านอนุมูลอิสระคุณสมบัติต่าง ๆ ระหว่างการเก็บรักษาของผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่ามกลางการรักษาหลังการเก็บเกี่ยวต่าง ๆ ที่ใช้ในการกินได้
เคลือบเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยและเหมาะสำหรับการรักษาคุณภาพของตลาดและโภชนาการของมะเขือยาวเป็นเวลานาน กิน
เคลือบเป็นชั้นบาง ๆ ของวัสดุที่กินได้นำไปใช้กับพื้นผิวผลไม้
สำหรับทำหน้าที่เป็นอุปสรรคสำหรับความชื้นออกซิเจนคาร์บอนไดออกไซด์น้ำ
ไอสารให้ความหอมและการเคลื่อนไหวของตัวละลาย (Asrey เทล,
ซิงห์และซาก้า 2008; Spotti, Cecchini , Spotti และ Carrara 2016)
จึงลดการหายใจและคายอัตราสุกและการ
รักษาพื้นผิวและรสชาติของผลไม้มากอีกต่อไป
ระยะเวลา (Olivas และแป-Canovas 2008) ในกรณีของมะเขือ
ผลไม้สูญเสียความชุ่มชื้นและความมันวาวมีความกังวลที่สำคัญในการบริหารจัดการหลังการเก็บเกี่ยว การประยุกต์ใช้กิน lipidbased
เคลือบถือว่าเป็นวิธีการรักษาที่เหมาะสมที่สุด ขี้ผึ้ง Carnauba
(CW) เคลือบเป็นกินภายใต้กลุ่มของไขมันได้ถูกนำมาใช้อย่างพอเพียงเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาผักและผลไม้จำนวนมาก.
Carnauba ขี้ผึ้งหายจากใบของต้นปาล์มบราซิล
(Copernica cerifera) และได้ถูกนำมาใช้เป็นหลักในการลด น้ำ
สูญเสียและการรักษาลักษณะมันวาว (บอลด์วิน, 1994) พาณิชย์
carnauba - เคลือบครั่งมีรายงานที่จะชะลอการสุกของลูกแพร์เนื่องจาก
การวิวัฒนาการของความเข้มข้นของ CO2 สูงกว่าผลไม้แว็กซ์ที่ไม่ได้
จึงทำให้เกิดการเก็บรักษาและการเปลี่ยนแปลงความแน่นสีล่าช้า
(เป็ดและเนลสัน, 1990) ในทำนองเดียวกัน Chimarelli และ Hubinger (2014)
ยังมีรายงานความเหมาะสมของการกำหนดภาพยนตร์ที่มี (3% w /
w) แป้งมันสำปะหลัง, กลีเซอรอล (1.5% w / w) ขี้ผึ้ง carnauba (0.2% w / w)
และกรดสเตีย ( 0.8% w / w) ซึ่งมีผลในภาพยนตร์ที่มีเหนียว
เมทริกซ์สมบัติเชิงกลที่ดีขึ้นและอุปสรรคที่ดีต่อความชื้น
และก๊าซในชิ้นแอปเปิ้ ในอดีตที่ผ่านมามีความพยายามที่จะ
เพิ่มอายุการเก็บรักษาและรักษาความสดของมะเขือเทศและ
พริกโดยใช้สารเคลือบผิวกินได้ (Chitravathi ชัวฮานและจู 2014;
Gonzalez-Aguilar, Villa-Rodriguez, Ayala-เวโรนิกาและ Yahia, 2010),
แต่ในกรณีของมะเขือข้อมูลดังกล่าวไม่เพียงพอ ในปัจจุบัน
การทำงาน, การรักษาที่แตกต่างกันด้วยขี้ผึ้ง carnauba เป็นสารเคลือบผิวกินได้
กำลังพยายามกับผลไม้มะเขือยาวเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาและการ
รักษาความสดของผลไม้ เพื่อจุดประสงค์นี้สารเติมแต่งเช่น
โพลีเอทิลีนไกลคอล (PEG) เป็น humectant โซเดียมอัลจิเนต (SA) เป็น
ข้นและโซเดียมโดเดซิลซัลเฟต (SDS) ในขณะที่ลดแรงตึงผิวที่ถูก
ทำสูตรที่แตกต่างของขี้ผึ้ง carnauba นอกจากนี้ผลไม้
ยังถูกเคลือบด้วยสูตรพาณิชย์ 'Niprofresh' สำหรับ
การเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสารเคลือบผิวกินได้ใน physicochemicals ต่างๆและคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระระหว่างการเก็บรักษาของผลไม้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิทยาการหลังการเก็บเกี่ยวของต่างๆที่ใช้เป็นอาหารเคลือบเป็นทางเลือกที่ปลอดภัยและเหมาะสำหรับการรักษามาตรฐานและคุณภาพทางโภชนาการของมะเขือยาวสำหรับระยะเวลานาน กินได้เคลือบเป็นชั้นบางของวัสดุที่ใช้กับพื้นผิวไม้กินได้แสดงเป็นอุปสรรคสำหรับความชื้น ออกซิเจน คาร์บอนไดออกไซด์ น้ำไอ , สารหอม ตัวถูกละลาย ( asrey Patel , การเคลื่อนไหว ,Singh & ซาก้า , 2008 ; spotti cecchini spotti , , , และ Carrara 2559 )ดังนั้น การลดอัตราการหายใจและการคายน้ำและการสุก ,รักษาเนื้อสัมผัสและรสชาติของผลไม้สำหรับมากอีกต่อไประยะเวลาและ canovas โอลิวาสโก้ บาร์โบซ่า , 2008 ) ในกรณีของมะเขือเปราะผลไม้ , การสูญเสียความชื้นและความมันวาวมีความกังวลหลักในการจัดการหลังการเก็บเกี่ยว . การประยุกต์ใช้ lipidbased กินได้เคลือบ ถือเป็นการรักษาที่เหมาะสมที่สุด ขี้ผึ้ง( CW ) ภายใต้กลุ่มไขมันเคลือบบริโภคได้แยะ ใช้เพื่อเพิ่มการเก็บในผักและผลไม้มากมายขี้ผึ้ง คือหายจากใบของต้นปาล์ม บราซิล( copernica cerifera ) และได้ถูกใช้เป็นหลักเพื่อลดน้ำการสูญเสียและรักษาลักษณะมันวาว ( Baldwin , 1994 ) เป็นเชิงพาณิชย์คาร์นูบา - เคลือบครั่งมีรายงานว่าเนื่องจากการชะลอการสุกในลูกแพร์วิวัฒนาการของ CO2 ความเข้มข้นที่สูงกว่า ไม่ก็ผลไม้ดังนั้นผลในการเก็บรักษาความแน่นเนื้อและการเปลี่ยนแปลงสีล่าช้า( เป็ดและเนลสัน , 1990 ) ในทำนองเดียวกัน chimarelli hubinger ( 2014 ) และรายงานความเหมาะสมของการกำหนดภาพยนตร์ที่มี ( 3 % W /W ) แป้งมันสําปะหลัง กลีเซอรอล ( 1.5 % w / w ) , ขี้ผึ้ง ( 0.2% w / w )และ กรดสเตียริก ( 0.8 % w / w ) ซึ่งส่งผลให้ฟิล์มกับเหนียวเมทริกซ์เชิงกลดีกว่า และกั้นความชื้นและก๊าซในชิ้นแอปเปิ้ล ในอดีตที่ผ่านมา มีความพยายามได้เพิ่มอายุการเก็บและรักษาความสดของมะเขือเทศพริกที่ใช้สารเคลือบ ( chitravathi Chauhan , & Raju 2014 ;กอนซาเลซ อากีล่าร์ วิลล่า อายา รอดริเกซ ซาวาลา และ ยายา พ.ศ. 2553 )แต่ในกรณีของมะเขือข้อมูลดังกล่าวคือ ขาดแคลน ใน ปัจจุบันงาน , การรักษาแตกต่างกันกับขี้ผึ้งที่เคลือบกินได้ใช้ผลไม้มะเขือเพื่อเพิ่มอายุการเก็บรักษาและรักษาความสดของผลไม้ สำหรับวัตถุประสงค์นี้ วัตถุเจือปน เช่นพอลิเอทิลีนไกลคอล ( PEG ) เป็น humectant โซเดียมอัลจิเนต ( SA ) เป็นข้นและโซเดียมโดเดซิลซัลเฟต ( SDS ) เป็นสารลดแรงตึงผิวคือทำสูตรที่แตกต่างกันของ carnauba ขี้ผึ้ง นอกจากนี้ ผลไม้ยังเคลือบด้วย niprofresh " พาณิชย์ " สูตรสำหรับการเปรียบเทียบประสิทธิภาพของสารเคลือบบน physicochemicals ต่างๆและคุณสมบัติของสารต้านอนุมูลอิสระในการเก็บผลไม้