This was, of course, to be expected

This was, of course, to be expected. Just like Ran Min, no matter how many Jin lives he saved, no matter how many storms he weathered for the residents of Nan’yang, people would always look down on his surname behind his back.

She at last received the evaluation she wanted, even if it came from an unknown young lady like Chen Qi. Alas, such evaluation did not come without a dilemma.

The girls chatted for an hour and then began to take their leave.

Listening to their distancing footsteps, Chen Rong lay back down and sprawled motionlessly for a long while before suddenly yelling out: “Nurse Ping!”

The nurse hastily ran in while repeatedly asking, “Miss, what’s the matter?”

Answering her was Chen Rong’s suddenly feeble voice: “Nothing, nothing. You may go.”

Subsequently, Chen Rong’s courtyard became completely swamped with even more girls who came to visit.

After consistently pleading illness to turn her guests away, Chen Rong suddenly found in the late afternoon that her courtyard had fallen to a strange silence.

Though it was usually quiet, the servants’ whispers and distant sound of laughter were always heard. At present, however, all voices had vanished from the world.

Chen Rong paid the silence little attention at first. Slowly, when she felt something was amiss, she sat up in bed to call for Nurse Ping.

She had scarcely sat up when she heard Nurse Ping’s voice trembling with joy: “H-have you personally come to visit my young lady? Please, come in, come in.”

Chen Rong quickly closed her mouth and stifled her voice.

At this time, a familiar voice rang soft and pleasant like springwater. “All, please rise.”

Just three words. Three single words.

And yet the dead silent yard erupted into cheers and chatter.

Amid the excitement, leisure footsteps steadily fell on the ground.

Listening to the footfall that was advancing toward her bedchamber, Chen Rong jumped down from bed and reached for the whip on the wall.

She had only touched the handle by the time a low laughter sounded at the door.

His laughter was gentle and soft, and had a teasing note that stiffened Chen Rong‘s movement.

Chen Rong only paused for a second before she removed the whip, narrowed her eyes, and then turned around to look at the man.

Leaning against the door frame and faintly smiling at her in his snow white attire, while illuminating the entire room with his beauty, was that not Wang Hong?

Chen Rong glanced behind him and quietly barked, “Close the door!”

It was an order.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือ แน่นอน ที่คาดหวัง เพียงเช่น Ran นาที ไม่ว่าจะกี่ชีวิตจินที่เขาบันทึก ไม่ว่ากี่พายุเขาตากแดดตากฝนเพื่อผู้อยู่อาศัย Nan'yang จะเสมอมานามสกุลของเขาหลังของเขาเธอในที่สุดได้รับการประเมินที่เธอต้องการ แม้ว่ามันมาจากหญิงสาวไม่รู้จักเช่นเฉินฉี อนิจจา การประเมินผลดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ได้คายไม่ออกสาว ๆ คุยชั่วโมง และจากนั้น เริ่มที่จะปล่อยให้พวกเขาฟังของพวกเขาก้าว distancing ร่องเฉินกลับลง และนอนเหยียดยาว motionlessly เป็นเวลานานในขณะก่อนก็ตะโกนออกมา: "พยาบาล Ping "พยาบาลรีบวิ่งในขณะสอบถามซ้ำ ๆ พลาด คืออะไรเรื่อง"ตอบเธอถูกเฉินร่องเสียงก็เบา: "อะไร อะไร คุณไป"ต่อมา เฉินร่องลานกลายเป็น swamped อย่างสมบูรณ์กับสาวยิ่งที่มาเยี่ยมหลังจากร้องเจ็บป่วยเพื่อเปิดบริการไปอย่างต่อเนื่อง ร่องเฉินก็พบว่าในช่วงบ่ายที่ลานของเธอได้ลดลงไปเงียบผิดปกติมักจะเงียบมาก whispers และไกลเสียงหัวเราะของข้าถูกเสมอได้ยิน ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เสียงได้หายไปจากโลกเฉินรองจ่ายความเงียบความสนใจน้อยในครั้งแรก ช้า เมื่อเธอรู้สึกว่า มีบางสิ่งบางอย่าง เธอนั่งขึ้นเตียงไปเรียกพยาบาลปิงเธอมีแทบลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาล Ping ที่สั่น ด้วยความสุข: "H มีคุณเองมาเยี่ยมชมหญิงสาวของฉัน กรุณา มา เข้ามา"เฉินร่องปิดปากของเธออย่างรวดเร็ว และ stifled เสียงของเธอเสียงคุ้นเคยรังในเวลานี้ และสัมผัสนุ่มนวลเช่น springwater "ทั้งหมด กรุณาสูงขึ้น"เพียงสามคำ สามคำเดียวและยังได้ ลานตายเงียบ erupted เป็นไชโยและสาระท่ามกลางความตื่นเต้น ผ่อนก้าวเรื่อย ๆ ตกลงบนพื้นดินฟัง footfall ที่ก้าวหน้าไปสู่ห้องบรรทมของเธอ เฉินร้องกระโดดลงจากเตียง และสำหรับแส้บนผนังเธอได้เท่านั้นเลยจับในขณะที่เสียงหัวเราะต่ำไพเราะที่ประตูเสียงหัวเราะของเขาอ่อนโยน และนุ่มนวล และหมายเหตุล้อที่แข็งทื่อเคลื่อนไหวเฉินรองรองเฉินหยุดชั่วคราวเป็นครั้งที่สองก่อนเธอเอาแส้ narrowed ดวงตาของเธอ แล้ว หันมองคนเท่านั้นพิงกรอบประตู และยิ้มหวานเธอในชุดหิมะสีขาวของเขา ในขณะที่แสงทั้งห้องกับความงามของเขา นะไม่วังฮ่องกงรองเฉิน glanced หลังเขา และเงียบ ๆ เห่า "ปิดประตู"สั่งซื้อได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นของหลักสูตรจะได้รับการคาดหวังว่า เช่นเดียวกับวิ่งมินไม่ว่ากี่จินอาศัยอยู่ที่เขาบันทึกไว้ไม่ว่ากี่พายุเขาตากแดดตากฝนที่อาศัยอยู่ใน Nan'yang คนมักจะมองลงมากับนามสกุลของเขาอยู่ข้างหลังเขา.

เธอที่ล่าสุดที่ได้รับการประเมินผลที่เธอต้องการ แม้ว่าจะมาจากหญิงสาวที่ไม่รู้จักเหมือนเฉินฉี . อนิจจา, การประเมินผลดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ต้องขึ้นเขียง

. สาว ๆ ที่คุยกันเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงและจากนั้นก็เริ่มที่จะใช้การลาของพวกเขา

ฟังเสียงฝีเท้าปลีกตัวของพวกเขาเฉินร่องวางกลับลงและนอนเหยียดยาวแอ้งแม้งสำหรับระยะเวลานานก่อนที่จู่ ๆ ก็ตะโกนว่า "พยาบาล ! ปิง "

พยาบาลรีบวิ่งเข้าไปในขณะที่ถามซ้ำ" มิสสิ่งที่เป็นเรื่อง "หรือไม่?

ตอบของเธอเป็นเสียงอ่อนแอทันใดนั้นเฉินร่อง:" ไม่มีอะไรไม่มีอะไร คุณอาจจะไป. "

ต่อมาคอร์ทยาร์ดเฉินร่องกลายเป็นล้นมืออย่างสมบูรณ์กับสาว ๆ มากยิ่งขึ้นที่มาเยี่ยมชม.

หลังจากสม่ำเสมอขอร้องเจ็บป่วยจะเปิดแขกของเธอออกไปเฉินร่องพบทันทีในช่วงบ่ายที่คอร์ทยาร์ดเธอได้ลดลงถึงความเงียบแปลก

แม้ว่ามันจะเป็นมักจะเงียบกระซิบข้าราชการและเสียงที่ห่างไกลของเสียงหัวเราะก็ได้ยินเสมอ ในปัจจุบัน แต่เสียงทั้งหมดได้หายไปจากโลก.

เฉินร่องจ่ายเงียบความสนใจน้อยในตอนแรก อย่างช้า ๆ เมื่อเธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างผิดปกติจึงลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียงเพื่อเรียกร้องให้พยาบาลปิง.

เธอแทบจะลุกขึ้นนั่งเมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาลปิงตัวสั่นด้วยความสุข "H-ได้คุณมาเองเพื่อเข้าชมหญิงสาวของฉันได้อย่างไร กรุณามาในมาใน. "

เฉินร่องอย่างรวดเร็วปิดปากของเธอและกลั้นเสียงของเธอ.

ในเวลานี้เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นนุ่มและน่ารื่นรมย์เช่นพุ "ทั้งหมดโปรดเพิ่มขึ้น."

เพียงแค่สามคำ สามคำเดียว.

และยังลานเงียบตายระเบิดเสียงเชียร์และเสียงพูดพล่อย.

ท่ามกลางความตื่นเต้น, รอยเท้าที่เดินทางมาพักผ่อนอย่างต่อเนื่องลดลงบนพื้นดิน.

ฟังการก้าวเท้าที่ก้าวหน้าไปยังห้องนอนของเธอเฉินร่องกระโดดลงจากเตียงนอนและเข้าถึงได้สำหรับแส้ บนผนัง.

เธอได้สัมผัสเพียงจับตามเวลาที่เสียงหัวเราะต่ำฟังที่ประตู.

เสียงหัวเราะของเขาเป็นที่อ่อนโยนและอ่อนนุ่มและมีหมายเหตุล้อเล่นที่แข็งทื่อเคลื่อนไหวเฉินร่อง.

เฉินร่องเพียงหยุดชั่วคราวเป็นครั้งที่สองก่อนที่เธอจะออก แส้หรี่ตาของเธอและจากนั้นก็หันมามองชายคนนั้น.

พิงกรอบประตูและแผ่วเบายิ้มของเธอในชุดสีขาวของเขาหิมะขณะที่ส่องสว่างทั้งห้องด้วยความงามของเขาคือการที่ไม่วังฮ่องกง?

เฉินร่องชำเลืองมอง หลังเขาและเห่าอย่างเงียบ ๆ "ปิดประตู!"

มันเป็นคำสั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้คือของหลักสูตรได้ เหมือนวิ่งมิน ไม่กี่ จิน ชีวิตเขาช่วย ไม่ว่ากี่พายุเขาผุสำหรับชาว nan"yang คนมักจะดูถูกของเขา นามสกุล ด้านหลังของเขาเธอที่ล่าสุดได้รับการประเมินที่เธอต้องการ ถ้ามันออกมาจากที่ไม่รู้จักสาวน้อยชอบ Chen Qi อนิจจา การประเมินดังกล่าวไม่ได้มาโดยไม่ต้องขึ้นเขียงสาวๆ คุยกันเป็นชั่วโมงและเริ่มออกไปก่อนแล้วฟังพวกเขาตีตัวออกห่าง . Chen ร่องวางกลับลงและ sprawled แอ้งแม้งมานานก่อนก็ตะโกนว่า " ปิง พยาบาล ! "พยาบาลรีบวิ่งในขณะๆ ถามว่า " มันเกิดอะไรขึ้น "ตอบเธอ คือ เฉินหยงก็อ่อนแอเสียง : " ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร คุณอาจไปต่อมาคือเฉินรงลานก็จมน้ำอยู่ด้วยยิ่งสาวๆ ที่แวะมาเยี่ยมหลังจากอ้อนวอนเจ็บป่วยอย่างต่อเนื่องเพื่อเปิดแขกของเธอจากไป เฉินหยงก็พบว่า ในช่วงบ่าย ที่ลานของเธอได้ลดลงถึงเงียบแปลกๆถึงแม้ว่ามันมักจะเงียบ ผู้รับใช้ " เสียงกระซิบและเสียงที่ห่างไกลของเสียงหัวเราะมักจะได้ยิน ปัจจุบัน อย่างไรก็ตาม เสียงทั้งหมดก็หายไปจากโลกเฉินหยงจ่ายความเงียบเล็กน้อย ความสนใจในตอนแรก อย่างช้าๆ เมื่อเธอรู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง เธอลุกขึ้นนั่งบนเตียงเพื่อเรียกปิง พยาบาลเธอเกือบจะลุกขึ้นนั่ง เมื่อเธอได้ยินเสียงพยาบาลปิงสั่นด้วยความชื่นบาน " น่ะท่าน มาเยี่ยมชม สาวน้อยของฉัน กรุณาเข้ามา”เฉินหยงรีบปิดปากและอดกลั้นเสียงของเธอในเวลานี้ เสียงที่คุ้นเคยดังนุ่มและรื่นรมย์เหมือน springwater . " ทุกคนลุกขึ้น "แค่สามคำ คําสามคําเดียว .แต่บ้านเงียบตายจ๊าว . . .ท่ามกลางความตื่นเต้น สันทนาการ ฝีเท้ามั่นคงล้มลงบนพื้นฟังเพลง footfall ที่ก้าวหน้าไปทางห้องนอนของเธอ เฉินหยงกระโดดลงมาจากเตียง และเอื้อมมือไปฟาดกำแพงเธอได้สัมผัสเพียงด้าม เวลาหัวเราะเสียงต่ำอยู่ที่ประตูเสียงหัวเราะของเขาอ่อนโยนและนุ่ม และมีล้อทราบว่าแข็งตึงเฉิงหรงการเคลื่อนไหวเฉินหยงเพียงหยุดสักครู่ ก่อนที่เธอจะยกแส้ คอด ตาเธอแล้วหันกลับไปมองเพื่อนพิงกรอบประตูและแผ่วเบา ยิ้มให้หล่อนในหิมะขาวเครื่องแต่งกาย ในขณะที่แสงสว่างทั้งห้องกับความงามของเขา ที่ไม่หวัง ฮองเฉินหยงมองข้างหลังเขาเงียบๆ เห่า " ปิดประตู "มันเป็นคำสั่ง