Social bond theory has been subject

Social bond theory has been subjected to countless empirical tests since the publication of Hirschi’s Causes of Delinquency. Despite significant variation in data and methodology, there has been consistent support that weak attachment, a low stake in conformity and weak beliefs in the common values of society increase the risk of deviance and delinquency (Sampson and Laub 1993; Gottfredson 2006; Akers and Sellers 2008). While the control mechanism of involvement has also received significant attention in sociological and criminological investigations, results are less consistent. This has been especially true regarding the role of involvement in sport by young men and women. The current study aimed to undertake a more comprehensive examination of how involvement in sport is associated with delinquency.

Our results offer a nuanced story of the relationship between participation in sports and delinquency. Although moderate participation in sports is associated with a greater risk for beer and spirit consumption compared with individuals who engage in no sports whatsoever, an increase in the hours engaged in sports reduces these risks. Our results suggest that the risk of hard liquor consumption is actually significantly less among youth who spend at least four hours a day engaged in sports compared with non-sports-involved youth. Additionally, marijuana use is less likely among young men engaged in at least three hours or more of sport relative to non-sports-involved young men. This finding adds an important nuance to previously reported associations between sports participation and drugs and alcohol. Namely that while some sports engagement may be associated with more drugs and alcohol, more engagement in sport activities does not necessarily mean more risk. Rather there is a turning point where more engagement actually means a reduced risk.

This is likely explained via a number of mechanisms. First, increased time engaged in sport reduces the number of hours within which drinking and alcohol can take place, in line with classic defences of the social control capacity of involvement (Hirschi 1969). Second, the four-hour turning point identified by this study likely demarcates casual sports enthusiasts from more serious athletes who may weigh the performance costs of alcohol and drug use. Importantly, however, the relationship between the probability of alcohol consumption and sports involvement varied by international context. The protective effects of sports involvement on the probability of alcohol consumption were particularly evident among youth in Anglo-Saxon countries.

The other significant finding of this study regards the oft-cited violence–sports relationship. While more time in sports is not necessarily associated with a greater risk of alcohol and drug use, individuals who engage in any more than two hours of sports a day have significantly greater odds of recent violence compared with students who do not engage in any sports. This relationship held while controlling for individual beliefs in the legitimacy of violence, suggesting that the relationship between sports and violence cannot be explained by the moral reasoning of individuals who self-select in to sport (Nucci and Young-Shim 2005). Supplementary analyses (not displayed, but available from author) confirmed this was true whether we considered minor or more serious forms of violence such as fighting or carrying a weapon. Results also suggest that this is generally true for both males and females, contrary to prior findings suggesting that violence and aggression is more often associated with male sports participants (Miller et al. 2006; O’Brien et al. 2012) and that sports involvement may actually be a protective factor for young women (Booth et al. 2008). Furthermore, surprising gender differences were evident in some country clusters. Perhaps most noticeably, young women involved in more sport had significantly greater predicted probabilities of violence in post-socialist countries compared with young women who did not engage in sports, whereas as young men in post-socialist countries did not experience an increase in the predicted probability of violence.

While results confirm that the sports–violence link generally traverses international political contexts, an exception was found among students in Northern European countries. Although students from this region had among the lowest predicted probabilities for violence overall, their risk did not increase significantly with sports participation, unlike students from every other region. These findings add further weight to arguments for considering gender differences in the importance of social bonds (Belknap and Holsinger 2006; Booth et al. 2008) as well considering national and political context in the application of criminological theory. As a result, this study echoes previous criticism of social bond theory for its inattention to how macro-social changes and changing politi

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทฤษฎีพันธะทางสังคมผ่านการทดสอบเชิงประจักษ์มากมายตั้งแต่การเผยแพร่ของ Hirschi ทำให้เกิดการเปลี่ยน แม้ มีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในข้อมูลและวิธีการ มีการสนับสนุนที่สอดคล้องกันที่แนบมาที่อ่อนแอ เดิมพันต่ำในมาตรฐานและความเชื่ออ่อนค่าทั่วไปของสังคมเพิ่มความเสี่ยงของ deviance ลง (Sampson และ Laub 1993 Gottfredson 2006 Akers และขาย 2008) ในขณะที่กลไกการควบคุมของการมีส่วนร่วมได้รับความสนใจอย่างมากในสังคมวิทยา และ criminological สืบสวน ผลมีความสอดคล้องน้อย นี้ได้รับจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับบทบาทของการมีส่วนร่วมในกีฬาเยาวชนชายและหญิง การศึกษาปัจจุบันมุ่งการดำเนินการตรวจสอบครอบคลุมมากขึ้นของการมีส่วนร่วมในกีฬาเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยน ผลลัพธ์ที่ได้นำเสนอเรื่องราวทุกรายละเอียดของความสัมพันธ์ระหว่างการเข้าร่วมในกีฬาและลง แม้ว่าการเข้าร่วมกีฬาปานกลางเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับเบียร์และจิตวิญญาณการใช้เปรียบเทียบกับบุคคลที่มีส่วนร่วมในกีฬาไม่ก็ตาม การเพิ่มชั่วโมงในการกีฬาช่วยลดความเสี่ยงเหล่านี้ ผลของเราแนะนำว่า ความเสี่ยงของการบริโภคสุรายากจริงน้อยกว่ามากในกลุ่มเยาวชนที่ใช้เวลาน้อย 4 วันในกีฬาเปรียบเทียบกับเยาวชนไม่ใช่กีฬาร่วม กัน นอกจากนี้ ใช้กัญชามีโอกาสน้อยในหมู่ชายหนุ่มที่มีส่วนร่วมในกีฬาสัมพันธ์กับชายหนุ่มที่ไม่ใช่กีฬาร่วมอย่างน้อยอย่างน้อยสามชั่วโมง ค้นหานี้เพิ่มความสำคัญการรายงานก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ระหว่างการเข้าร่วมกีฬา และยาเสพติด และแอลกอฮอล์ คือว่าในขณะที่มีส่วนร่วมในกีฬาบางอย่างอาจเกี่ยวข้องกับยาเสพติดและแอลกอฮอล์เพิ่มเติม เพิ่มเติมมีส่วนร่วมในกิจกรรมกีฬาหมาย ความเสี่ยง แทนที่จะ ได้เป็นจุดเปลี่ยนที่ส่วนร่วมมากกว่าจริงวิธี ลดความเสี่ยง นอกจากนี้นี้อาจจะอธิบายผ่านจำนวนของกลไก ในกีฬาครั้งแรก เพิ่มลดจำนวนชั่วโมงที่ดื่มและแอลกอฮอล์สามารถใช้ สอดคล้องกับป้องกันคลาสสิกของการควบคุมสังคมของการมีส่วนร่วม (Hirschi 1969) ที่สอง จุดเปลี่ยน 4 ชั่วโมงโดยการศึกษานี้จะแบ่งแยกผู้ที่ชื่นชอบกีฬาสบาย ๆ จากนักกีฬาที่รุนแรงที่อาจมีน้ำหนักค่าประสิทธิภาพการใช้แอลกอฮอล์และยาเสพติด ที่สำคัญคือ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างความน่าเป็นของแอลกอฮอล์ปริมาณและกีฬามีส่วนร่วมแตกต่างกัน โดยระหว่างประเทศ ป้องกันผลกระทบของการมีส่วนร่วมในการกีฬาน่าเป็นของแอลกอฮอล์ได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มเยาวชนในประเทศชาวแองโกล ค้นพบสำคัญอื่น ๆ ของการศึกษานี้พิจารณาความสัมพันธ์ oft อ้างความรุนแรง – กีฬา ขณะเวลากีฬาไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากกว่าการใช้แอลกอฮอล์และยาเสพติด ผู้มีส่วนร่วมในใด ๆ มากกว่าสองชั่วโมงกีฬาวันมีมากราคามากขึ้นของความรุนแรงเมื่อเทียบกับนักเรียนมีส่วนร่วมในการกีฬา ความสัมพันธ์นี้จัดขึ้นในขณะที่การควบคุมสำหรับแต่ละความเชื่อในความชอบธรรมของความรุนแรง การแนะนำว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการกีฬาและความรุนแรงไม่สามารถอธิบายได้ ด้วยเหตุผลทางศีลธรรมของบุคคลที่ตนเองเลือกในการเล่นกีฬา (Nucci และหนุ่ม Shim 2005) วิเคราะห์เสริม (ไม่ปรากฏ แต่จากผู้เขียน) ได้รับการยืนยันนี้เป็นความจริงว่าเราถือว่าเล็กน้อย หรือรุนแรงมากขึ้นในรูปแบบความรุนแรงเช่นการต่อสู้ หรือพกพาอาวุธ ผลลัพธ์ที่แนะนำว่า นี้เป็นจริงโดยทั่วไปทั้งชายและหญิง ขัดกับผลก่อนที่บอกว่า ความรุนแรง และความก้าวร้าวมักเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมกีฬาชาย (มิลเลอร์ et al. 2006 โอไบรอันร้อยเอ็ด 2012) และที่มีส่วนร่วมในกีฬาจริงอาจจะเป็นปัจจัยป้องกันสำหรับหญิงสาว (บูธ et al. 2008) นอกจากนี้ แปลกใจต่างเพศได้ในบางประเทศกลุ่ม บางทีสุดอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวที่เกี่ยวข้องในกีฬาเพิ่มเติมได้น่าจะคาดการณ์มากความรุนแรงในประเทศสังคมนิยมหลังเปรียบเทียบกับหญิงสาวที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในกีฬา ในขณะชายหนุ่มในประเทศสังคมนิยมหลังไม่พบการเพิ่มขึ้นของความน่าเป็นที่คาดการณ์ความรุนแรง ในขณะที่ผลลัพธ์ยืนยันว่า การเชื่อมโยงความรุนแรง – กีฬาดใด ๆ บริบททางการเมืองระหว่างประเทศโดยทั่วไป ข้อยกเว้นที่พบในกลุ่มนักเรียนในประเทศยุโรปตอนเหนือ แม้ว่านักเรียนจากภูมิภาคนี้มีนี่น่าจะต่ำสุดที่ทำนายสำหรับความรุนแรงโดยรวม ความเสี่ยงไม่ได้ไม่สามารถเพิ่มอย่างมากกับกีฬามีส่วนร่วม ซึ่งแตกต่างจากนักเรียนจากทุกภาค ผลการวิจัยเหล่านี้เพิ่มน้ำหนักกับอาร์กิวเมนต์สำหรับการพิจารณาความแตกต่างของเพศในความสำคัญของสังคมพันธบัตร (Belknap และ Holsinger 2006 บูธ et al. 2008) เช่นการพิจารณาบริบททางการเมือง และชาติในการประยุกต์ใช้ทฤษฎี criminological เป็นผล การศึกษานี้สะท้อนการวิจารณ์ทฤษฎีพันธะทางสังคมสำหรับการพุ่งการแมโคร-สังคมเปลี่ยนแปลงและเปลี่ยน politi ก่อนหน้านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีพันธะทางสังคมได้รับภายใต้การทดสอบเชิงประจักษ์นับไม่ถ้วนตั้งแต่การประกาศของสาเหตุ Hirschi ของการกระทำผิด แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในข้อมูลและวิธีการได้มีการสนับสนุนที่สอดคล้องกันว่าสิ่งที่แนบมาอ่อนแอสัดส่วนการถือหุ้นต่ำตามมาตรฐานและความเชื่อที่อ่อนแอในค่านิยมร่วมกันของสังคมเพิ่มความเสี่ยงของการเบี่ยงเบนและการกระทำผิด (คนจอห์นและ Laub 1993 Gottfredson 2006 เอเค่อร์และผู้ขาย 2008) ในขณะที่กลไกการควบคุมการมีส่วนร่วมนอกจากนี้ยังได้รับความสนใจอย่างมีนัยสำคัญในการสืบสวนทางสังคมวิทยาและอาชญาวิทยาผลมีความสอดคล้องกันน้อย นี้ได้รับโดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับบทบาทการมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาโดยชายหนุ่มและหญิง การศึกษาในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการตรวจสอบที่ครอบคลุมมากขึ้นของวิธีการมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬามีความเกี่ยวข้องกับการกระทำผิด. ผลของเรานำเสนอเรื่องราวที่เหมาะสมของความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วมในการกีฬาและการกระทำผิด แม้ว่าจะมีส่วนร่วมในระดับปานกลางในการเล่นกีฬามีความเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับเบียร์และการบริโภคจิตวิญญาณเมื่อเทียบกับบุคคลที่มีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาใด ๆ เพิ่มขึ้นในชั่วโมงมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาจะช่วยลดความเสี่ยงเหล่านี้ ผลของเราแสดงให้เห็นว่ามีความเสี่ยงของการบริโภคสุราอย่างหนักที่เป็นจริงอย่างมีนัยสำคัญน้อยในหมู่เยาวชนที่ใช้เวลาอย่างน้อยสี่ชั่วโมงต่อวันมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาเมื่อเทียบกับเยาวชนที่ไม่ใช่กีฬาเกี่ยวข้องกับ นอกจากนี้การใช้กัญชาเป็นโอกาสน้อยในหมู่ชายหนุ่มที่มีส่วนร่วมในอย่างน้อยสามชั่วโมงหรือมากกว่าของการเล่นกีฬาเมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่กีฬาเกี่ยวข้องกับชายหนุ่ม การค้นพบนี้จะเพิ่มความแตกต่างกันนิดหน่อยที่สำคัญในการสมาคมรายงานก่อนหน้านี้ระหว่างการมีส่วนร่วมด้านการกีฬาและยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ คือว่าในขณะที่บางส่วนร่วมของกีฬาอาจจะเกี่ยวข้องกับยาเสพติดและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มากขึ้นการมีส่วนร่วมมากขึ้นในการเล่นกีฬาไม่ได้หมายความว่ามีความเสี่ยงมากขึ้น แต่มีจุดเปลี่ยนที่มีส่วนร่วมมากขึ้นจริงหมายถึงการลดความเสี่ยง. นี้มีแนวโน้มที่จะมีการอธิบายผ่านทางหมายเลขของกลไก ครั้งแรกเวลาที่เพิ่มขึ้นมีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาจะช่วยลดจำนวนชั่วโมงภายในซึ่งการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และสามารถใช้สถานที่ในแนวเดียวกันกับการป้องกันคลาสสิกของความจุของการควบคุมทางสังคมการมีส่วนร่วม (Hirschi 1969) ประการที่สองจุดหักเหสี่ชั่วโมงโดยระบุว่าการศึกษาครั้งนี้มีแนวโน้มที่ demarcates สบาย ๆ ที่ชื่นชอบกีฬาจากนักกีฬาที่รุนแรงมากขึ้นที่อาจมีน้ำหนักค่าใช้จ่ายในการปฏิบัติงานของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และใช้ยาเสพติด ที่สำคัญ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างความน่าจะเป็นของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และการกีฬาที่มีส่วนร่วมที่แตกต่างกันโดยบริบทระหว่างประเทศ ป้องกันผลกระทบการมีส่วนร่วมในกีฬาน่าจะเป็นของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชัดเจนโดยเฉพาะในหมู่เยาวชนในประเทศแองโกลแซกซอน. การค้นพบที่สำคัญอื่น ๆ ของการศึกษานี้นับถือความสัมพันธ์ความรุนแรงกีฬามักอ้างกันบ่อยๆ ในขณะที่มีเวลามากขึ้นในการเล่นกีฬาไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่มากขึ้นของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และใช้ยาเสพติดบุคคลที่มีส่วนร่วมในการใด ๆ นานกว่าสองชั่วโมงของกีฬาวันมีอัตราต่อรองมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของความรุนแรงที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับนักเรียนที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาใด ๆ ความสัมพันธ์นี้จัดขึ้นขณะที่การควบคุมความเชื่อของแต่ละบุคคลในความถูกต้องของการใช้ความรุนแรงชี้ให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างกีฬาและความรุนแรงที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยเหตุผลเชิงจริยธรรมของบุคคลที่ตนเองเลือกในการเล่นกีฬา (Nucci และ Young-Shim 2005) วิเคราะห์เสริม (ไม่แสดง แต่สามารถใช้ได้จากผู้เขียน) ได้รับการยืนยันนี่คือความจริงไม่ว่าเราจะพิจารณารูปแบบเล็กน้อยหรือรุนแรงมากขึ้นของความรุนแรงเช่นการต่อสู้หรือถืออาวุธ ผลการค้นหายังแนะนำว่านี้เป็นจริงโดยทั่วไปสำหรับทั้งชายและหญิงที่ขัดกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่าการใช้ความรุนแรงและความก้าวร้าวมากขึ้นมักจะมีความเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมกีฬาชาย (มิลเลอร์ et al, 2006.. โอไบรอัน et al, 2012) และการมีส่วนร่วมของกีฬา จริงอาจจะเป็นปัจจัยป้องกันสำหรับหญิงสาว (บูธ et al. 2008) นอกจากนี้แตกต่างทางเพศที่น่าแปลกใจก็เห็นได้ชัดในบางกลุ่มประเทศ บางทีอาจจะเห็นได้ชัดที่สุดหญิงสาวที่มีส่วนร่วมในการเล่นกีฬามากขึ้นมีความน่าจะเป็นที่คาดการณ์ไว้อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นของความรุนแรงในประเทศโพสต์สังคมนิยมเมื่อเทียบกับหญิงสาวที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในการเล่นกีฬาในขณะที่ชายหนุ่มคนหนึ่งในประเทศที่โพสต์สังคมนิยมไม่ได้พบการเพิ่มขึ้นของการคาดการณ์ ความน่าจะเป็นของความรุนแรง. ขณะที่ผลยืนยันว่าการเชื่อมโยงกีฬาความรุนแรงโดยทั่วไปลัดเลาะบริบททางการเมืองระหว่างประเทศมีข้อยกเว้นก็พบว่าในหมู่นักเรียนในประเทศยุโรปตอนเหนือ แม้ว่านักเรียนจากภูมิภาคนี้มีความน่าจะเป็นในหมู่ที่ต่ำที่สุดสำหรับความรุนแรงที่คาดการณ์โดยรวมมีความเสี่ยงของพวกเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญกับการมีส่วนร่วมกีฬาซึ่งแตกต่างจากนักเรียนจากทุกภูมิภาคอื่น ๆ การค้นพบนี้เพิ่มน้ำหนักต่อการขัดแย้งในการพิจารณาแตกต่างทางเพศในความสำคัญของพันธบัตรสังคม (คแนปและ Holsinger 2006. บูธ et al, 2008) รวมทั้งพิจารณาจากบริบททางการเมืองในระดับชาติและในการประยุกต์ใช้ทฤษฎีอาชญาวิทยา เป็นผลให้การศึกษาครั้งนี้สะท้อนวิจารณ์ก่อนหน้านี้ของทฤษฎีพันธะทางสังคมสำหรับการไม่ตั้งใจที่จะเปลี่ยนแปลงวิธีมหภาคสังคมและการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีความผูกพันทางสังคมได้รับภายใต้การทดสอบเชิงประจักษ์มากมายตั้งแต่สิ่งพิมพ์ของ hirschi สาเหตุของการกระทำผิด . แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในข้อมูลและวิธีการ มีการสอดคล้องสนับสนุนสิ่งที่แนบที่อ่อนแอ , ต่ำเดิมพันตามความเชื่อและค่านิยมร่วมกันของสังคมที่อ่อนแอในถุ้ง และเพิ่มความเสี่ยงในการผิดนัดชำระหนี้ ( แซมซั่น laub และ 1993 ; gottfredson 2006 ; นั่งเทียนและผู้ขาย 2008 ) ในขณะที่การควบคุมกลไกการมีส่วนร่วมยังได้รับความสนใจในระดับของสังคมวิทยาและอาชญาวิทยาการตรวจสอบผลลัพธ์ที่สอดคล้องกันน้อยลง นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องบทบาทของการมีส่วนร่วมในกีฬาเยาวชนชายและหญิง การศึกษาปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการตรวจสอบที่ครอบคลุมมากขึ้นของวิธีการมีส่วนร่วมในกีฬาที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิด .ผลของเราเสนอโดยเรื่องราวของความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วมในกีฬาและเยาวชน . แม้ว่าการมีส่วนร่วมในระดับปานกลางในกีฬาที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมากขึ้นสำหรับเบียร์และการบริโภควิญญาณเมื่อเทียบกับบุคคลที่มีส่วนร่วมในกีฬาใด ๆ การเพิ่มชั่วโมงร่วมในกีฬาช่วยลดความเสี่ยงเหล่านี้ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าความเสี่ยงของการบริโภคสุราอย่างหนักเป็นจริงน้อยลงอย่างมากในหมู่เยาวชนที่ใช้เวลาอย่างน้อย 4 ชั่วโมงต่อวัน เมื่อเทียบกับที่ไม่ใช่กีฬามีส่วนร่วมในกีฬาที่เกี่ยวข้องกับเยาวชน นอกจากนี้ การใช้กัญชาเป็นโอกาสน้อยของชายหนุ่มที่หมั้นในอย่างน้อยสามชั่วโมงหรือมากกว่าของกีฬาสัมพันธ์กับกีฬา ไม่เกี่ยวข้องกับชายหนุ่ม การค้นพบนี้เพิ่มแตกต่างกันนิดหน่อยที่สำคัญก่อนหน้านี้รายงานว่า ความสัมพันธ์ระหว่างการมีส่วนร่วม และ ยาเสพติด และแอลกอฮอล์ กีฬา คือว่าในขณะที่บางกีฬาหมั้นอาจจะเกี่ยวข้องกับยาเสพติดและแอลกอฮอล์มีส่วนร่วมมากขึ้นในกิจกรรมกีฬาไม่ได้หมายความว่าความเสี่ยงมากขึ้น ค่อนข้างมีจุดเปลี่ยนที่มีส่วนร่วมมากขึ้นจริงหมายความว่า ลดความเสี่ยงนี้น่าจะอธิบายผ่านทางหมายเลขของกลไก แรก , เพิ่มเวลา มีส่วนร่วมใน กีฬา ลดจำนวนชั่วโมงภายในซึ่งดื่มแอลกอฮอล์สามารถใช้สถานที่ในแนวคลาสสิกกับการป้องกันของการควบคุมสังคมความจุของการมีส่วนร่วม ( hirschi 1969 ) ประการที่สอง สี่ชั่วโมง จุดเปลี่ยนน่าจะระบุการศึกษา demarcates กีฬาแธทสบายจากนักกีฬาที่รุนแรงมากขึ้นที่อาจหนักประสิทธิภาพต้นทุนของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์และการใช้ยา ที่สำคัญ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างความน่าจะเป็นของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และกีฬาที่เกี่ยวข้องหลากหลายโดยบริบทระหว่างประเทศ ผลการมีส่วนร่วมกีฬาบนความน่าจะเป็นของการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่เยาวชนในแองโกล แซกซัน ประเทศหาที่สำคัญอื่น ๆของการศึกษานี้นับถือๆอ้างความรุนแรงและกีฬาสัมพันธ์ ในขณะที่เวลามากขึ้นในกีฬาจะไม่ต้องเกี่ยวข้องกับความเสี่ยงของการดื่มแอลกอฮอล์และการใช้ยา บุคคลที่มีส่วนร่วมในกว่าสองชั่วโมงของวันได้อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นเดิมพันกีฬาของความรุนแรงล่าสุดเมื่อเทียบกับนักเรียนที่ไม่เข้าร่วมในกีฬาใด ๆที่เป็น ความสัมพันธ์นี้จัดขึ้นในขณะที่การควบคุมสำหรับความเชื่อของแต่ละบุคคลในความชอบธรรมของความรุนแรง บอกว่า ความสัมพันธ์ระหว่างกีฬาและความรุนแรงก็ไม่อาจอธิบายได้ด้วยเหตุผลทางจริยธรรมของบุคคลที่ตนเลือกในการเล่นกีฬา ( นูชี่และยองชิม 2005 ) การวิเคราะห์เพิ่มเติม ( ไม่แสดง แต่พร้อมใช้งานจากผู้เขียน ) การยืนยันนี้เป็นจริงไม่ว่าเราจะถือว่าเล็กน้อยหรือร้ายแรงมากขึ้น รูปแบบของความรุนแรง เช่น การต่อสู้ หรือถืออาวุธ ผลการวิจัยยังชี้ให้เห็นว่าเป็นจริงโดยทั่วไปทั้งชายและหญิง ตรงกันข้าม ก่อนพบว่าความรุนแรงและความก้าวร้าวมากขึ้นมักจะเกี่ยวข้องกับผู้เข้าร่วมกีฬาชาย ( มิลเลอร์ et al . 2006 ; O ' Brien et al . 2012 ) และที่เกี่ยวข้องกีฬาจริงอาจเป็นปัจจัยป้องกันหญิงสาว ( บูธ et al . 2008 ) นอกจากนี้ที่น่าแปลกใจความแตกต่างได้ชัดเจนในบางกลุ่มประเทศ บางทีอาจจะมากที่สุดอย่างเห็นได้ชัด หญิงสาวที่เกี่ยวข้องกับกีฬามากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าคาดการณ์ความน่าจะเป็นของความรุนแรงในประเทศสังคมนิยมเมื่อเทียบกับหญิงสาวที่ไม่ได้มีส่วนร่วมในกีฬา ในขณะที่เป็นหนุ่มในประเทศสังคมนิยม ไม่ได้พบเพิ่มในคาดการณ์ความน่าจะเป็นของความรุนแรงขณะที่ยืนยันว่ากีฬา–การเชื่อมโยงบริบททางการเมืองระหว่างประเทศโดยทั่วไปความรุนแรงลัดเลาะ , ข้อยกเว้นที่พบในกลุ่มนักเรียนที่ศึกษาในประเทศยุโรปตอนเหนือ แม้ว่านักเรียนจากภูมิภาคนี้ได้ระหว่างค่าทำนายความน่าจะเป็นความรุนแรงโดยรวม ความเสี่ยงของพวกเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก ด้วยการเข้าร่วมกีฬา แตกต่างจากนักศึกษาจากทุกภูมิภาค การค้นพบเหล่านี้เพิ่มน้ำหนักเพิ่มเติมสำหรับการพิจารณาความแตกต่างระหว่างเพศในสังคม และความสำคัญของพันธบัตร ( เบลแน็ป holsinger 2006 ; บูธ et al . 2551 ) รวมทั้งพิจารณาแห่งชาติในบริบทการใช้ทฤษฎีทางอาชญาวิทยา และการเมือง ผลการศึกษาก่อนหน้านี้สะท้อนการวิจารณ์ทฤษฎีความผูกพันทางสังคมของการปล่อยปละละเลยกับความเปลี่ยนแปลงทางสังคม และเปลี่ยนวิธีการแมโคร