ลีซอหรืออีกชื่อหนึ่งว่าลีซู ลีซูมีแ

ลีซอหรืออีกชื่อหนึ่งว่าลีซู ลีซูมีแหล่งกำเนิดอยู่ที่ต้นแม่น้ำสาละวิน และแม่น้ำโขง ได้อพยพไปอยู่ที่ ยูนานในจีน ต่อมาได้อพยพเข้าในพม่า และเข้ามาอยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทย เมื่อประมาณ ๖๐ ปีมานี้ ประชากรลีซอที่อยู่ในประเทศจีนมีราว ๕๐๐,๐๐๐ คน ในประเทศพม่า ๒๕๐,๐๐๐ คน และในประเทศไทย ๓๒,๐๐๐ คน ส่วนมากแล้วชาวลีซูอาศัยอยู่ในบริเวณจังหวัดเชียงใหม่ เชียงรายและเพชรบูรณ์

การแต่งกายของเผ่าลีซู
เสื้อผ้าสตรีมีลักษณะคล้ายเสื้อคลุม ผ่าเฉียงจากคอลงไปถึงเข่าแทนกระโปรง ส่วนใหญ่ใช้สีฟ้าสดใส ช่วงแขนที่ยาวลงมาถึงข้อมือขลิบผ้าสีดำที่ริมชาย ตรงคอและไหล่ขลิบด้วยสีแดงชมพู คาดเป็นลายสวยงาม ที่เอวใช้ผ้าสีดำคาดเป็นเข็มขัด ส่วนชั้นในสวมกางเกงขายาวไว้เสมอ ตรงขอบกางเกงขลิบด้วยสีดำหรือสีม่วงและลายอื่น ๆ เสื้อลีซูหญิงมักใช้สีที่ดูเด่นเสมอ ส่วนเครื่องแต่งกายบุรุษสวมเสื้อคอกลมสีดำ ผ่าอกด้านขวาทับด้านซ้ายเป็นแนวเฉียงปักลวดลายสีขาวที่หน้าอก และประดับด้วยกระดุมสีเงินตามไหล่และคอ กางเกงขายาวเป้ากว้างสีดำ มีแถบตรงปลายขาสีฟ้า
ภาษาของเผ่าลีซู
ภาษาลีซูอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับภาษามูเซอและอีก้อ ซึ่งกลุ่มนี้รวมเรียกว่า “โลโล” (Loloish) ภาษากลุ่มโลโลมีความสัมพันธ์กับกลุ่มภาษาพม่า (Burmish) จึงรวมเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้นเรียกว่า กลุ่มพม่า-โลโล (Burmese-Lolo) และกลุ่มภาษาพม่า-โลโลมีความสัมพันธ์กับภาษาธิเบต (Tibetan) จึงรวมกันเข้าเป็นตระกูลภาษาใหญ่ธิเบต-พม่า (Tibeto-Burman) อีกทีหนึ่งนอกจากนี้ นักภาษาศาสตร์ส่วนหนึ่งมีความเห็นว่า ตระกูลภาษาใหญ่ทิเบต-พม่ามีความสัมพันธ์กับภาษาตระกูลใหญ่จีน (Sinitic) จึงรวมกันเข้าเป็นตระกูลภาษาใหญ่ที่เรียกว่า จีน-ธิเบต (Sino-Tibetan) ด้วยภาษาลีซออยู่คนละตระกูลภาษากับภาษาไทย จึงแตกต่างจากภาษาไทยมาก ลักษณะภาษาลีซอได้แก่ทำนองเสียง ประโยคลีซอที่มีข้อความเดียวกัน ถ้าเป็นประโยคคำถาม จะใช้เสียงตกตรงท้ายประโยค แต่ถ้าเป็นประโยคอื่น ๆ อาทิ ประโยคบอกเล่า, ประโยคปฏิเสธ ฯลฯ ทำนองเสียงจะราบเรียบ อาทิ ประโยคคำถาม, ประโยคชนิดอื่นๆ

ประเพณีและวัฒนธรรม
ประเพณีการเกี้ยวสาว กล่าวการ่าความสุขที่ถือว่าสุดยอดของลูกผู้ชายชาวลีซู คือการดื่มเหล้า กินอาหารและได้เกี้ยวสาว ดังคำโคลงบทหนึ่งของลีซูว่า “ ผีเผ่อต่อ ซาเหย่ต่อ จ่าจํะ ตูบี่ขะ” ( ดื่มสุราจิบน้ำชาสรรหาอาหารร่วมรักสาวสะคราญ ) ดังนั้นในหมู่บ้านของลีซูจึงไม่ค่อยมีใครครองโสดได้นานถึง ๓๐ ปีเลย หนุ่มสาวลีซูอายุ ๑๔- ๑๖ ปี จะเริ่มรู้จักการเกี้ยวพาราสีและแต่งงานกันแล้ว การเกี้ยวสาวของหนุ่มลีซูมักจะเริ่มขึ้นที่บริเวณครกกระเดื่องตำข้าวกลางลานบ้าน หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้ว โดยหญิงสาวลีซูจะสะพายกระบุงข้าวมาตำรอคอยชายหนุ่ม เสียงสากกระทบกับครกไม้ดังแว่วในหมู่บ้าน ทำให้จิตใจของหนุ่ม
ลีซูกระสันหาสาวหยิบเอาซือบือ หรือซึงคู่ใจมาดีดเป็นเพลงเดินตรงไปหาสาวทันที ประเพณีลีซู มีข้อห้ามมิให้เกี้ยวสาวภายในบริเวณบ้าน เพราะเป็นการผิดผีบ้านผีเรือน หรือหากมีพ่อแม่ หรือพี่ชาย หรือญาติของฝ่ายหญิงที่เป็นผู้ชายตลอดจนผู้อาวุโสอยู่ในบริเวณนั้น ก็ห้ามเกี้ยวพาราสีหญิงสาวโดยเด็ดขาด เพราะถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติไม่เคารพกัน นอกเสียจากว่าญาติทางฝ่ายหญิงสาวจะเป็นผู้หญิงเท่านั้น จึงจะเกี้ยวสาวได้การนัดพบพูดคุยกันของหนุ่มสาวลีซู เมื่อมีโอกาสก็จะนัดพบกัน ณ สถานที่ใกล้หมู่บ้านหรือบริเวณครกตำข้าว หรือเวลาไปไร่ ไปร้องเพลงโต้ตอบกันเป็นกลุ่มหนุ่มลีซูมักกล่าวเสมอว่า “งัวะ อะ สี หมะ หยัวะ งัวะ งี มา เถ่ มา หยัวะ” ( ผมไม่มีอะไรอื่นนอกจากหัวใจดวงเดียวเท่านั้น ) การเกี้ยวพาราสีกัน หากหญิงสาวไม่พึงใจผู้ชายจะจับต้องหรือล่วงเกินไม่ได้ แต่หากพึงใจต่อกันความสัมพันธ์ก็อาจจะไปถึงขั้นได้เสียกันก่อน ซึ่งลีซูก็จะไม่ถือว่าเป็นเรื่องเสียหาย หรือละอายต่อสังคมแต่ประการใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลีซอหรืออีกชื่อหนึ่งว่าลีซู และแม่น้ำโขงได้อพยพไปอยู่ที่ยูนานในจีนต่อมาได้อพยพเข้าในพม่า เมื่อประมาณ 60 ปีมานี้ 500,000 คนในประเทศพม่า 250,000 คนและในประเทศไทย 32,000 คน ส่วนใหญ่ใช้สีฟ้าสดใส ตรงคอและไหล่ขลิบด้วยสีแดงชมพูคาดเป็นลายสวยงามที่เอวใช้ผ้าสีดำคาดเป็นเข็มขัดส่วนชั้นในสวมกางเกงขายาวไว้เสมอ ๆ กางเกงขายาวเป้ากว้างสีดำ ซึ่งกลุ่มนี้รวมเรียกว่า "โลโล" (Loloish) (Burmish) จึงรวมเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้นเรียกว่ากลุ่มพม่า - โลโล (Lolo พม่า) (ธิเบต) (ทิเบต-พม่า) อีกทีหนึ่งนอกจากนี้ (Sinitic) จีน - ธิเบต (จีนทิเบต) จึงแตกต่างจากภาษาไทยมากลักษณะภาษาลีซอ ได้แก่ ทำนองเสียงประโยคลีซอที่มีข้อความเดียวกันถ้าเป็นประโยคคำถามจะใช้เสียงตกตรงท้ายประโยค แต่ถ้าเป็นประโยคอื่น ๆ อาทิประโยคบอกเล่า, ประโยคปฏิเสธ ฯลฯ ทำนองเสียงจะราบเรียบอาทิประโยค คำถาม, คือการดื่มเหล้ากินอาหารและได้เกี้ยวสาวดังคำโคลงบทหนึ่งของลีซูว่า "ผีเผ่อต่อซาเหย่ต่อจ่าจํะตูบี่ขะ" ( ) 30 ปีเลยหนุ่มสาวลีซูอายุ 14- 16 ปี ประเพณีลีซู เพราะเป็นการผิดผีบ้านผีเรือนหรือหากมีพ่อแม่หรือพี่ชาย เมื่อมีโอกาสก็จะนัดพบกัน ณ หรือเวลาไปไร่ "งัวะอะสีหมะหยัวะงัวะงีมาเถ่มาหยัวะ" ( ) การเกี้ยวพาราสีกัน หรือละอายต่อสังคม แต่ประการใด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลีซอหรืออีกชื่อหนึ่งว่าลีซูลีซูมีแหล่งกำเนิดอยู่ที่ต้นแม่น้ำสาละวินและแม่น้ำโขงได้อพยพไปอยู่ที่ยูนานในจีนต่อมาได้อพยพเข้าในพม่าและเข้ามาอยู่ทางแถบเหนือของประเทศไทยเมื่อประมาณ๖๐ปีมานี้๕๐๐ ,๐๐๐คนในประเทศพม่า๒๕๐๐๐๐คน , และในประเทศไทย๓๒๐๐๐คน , ส่วนมากแล้วชาวลีซูอาศัยอยู่ในบริเวณจังหวัดเชียงใหม่เชียงรายและเพชรบูรณ์


การแต่งกายของเผ่าลีซูเสื้อผ้าสตรีมีลักษณะคล้ายเสื้อคลุมผ่าเฉียงจากคอลงไปถึงเข่าแทนกระโปรงส่วนใหญ่ใช้สีฟ้าสดใสช่วงแขนที่ยาวลงมาถึงข้อมือขลิบผ้าสีดำที่ริมชายตรงคอและไหล่ขลิบด้วยสีแดงชมพูคาดเป็นลายสวยงามส่วนชั้นในสวมกางเกงขายาวไว้เสมอตรงขอบกางเกงขลิบด้วยสีดำหรือสีม่วงและลายอื่นจะเสื้อลีซูหญิงมักใช้สีที่ดูเด่นเสมอส่วนเครื่องแต่งกายบุรุษสวมเสื้อคอกลมสีดำและประดับด้วยกระดุมสีเงินตามไหล่และคอกางเกงขายาวเป้ากว้างสีดำมีแถบตรงปลายขาสีฟ้า
ภาษาของเผ่าลีซู
ภาษาลีซูอยู่ในกลุ่มเดียวกันกับภาษามูเซอและอีก้อซึ่งกลุ่มนี้รวมเรียกว่า " โลโล " ( Loloish ) ภาษากลุ่มโลโลมีความสัมพันธ์กับกลุ่มภาษาพม่า ( burmish ) จึงรวมเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้นเรียกว่ากลุ่มพม่าโลโล ( พม่า - โลโล )( ทิเบต ) จึงรวมกันเข้าเป็นตระกูลภาษาใหญ่ธิเบต - พม่า ( tibeto Burman ) อีกทีหนึ่งนอกจากนี้นักภาษาศาสตร์ส่วนหนึ่งมีความเห็นว่าตระกูลภาษาใหญ่ทิเบต - พม่ามีความสัมพันธ์กับภาษาตระกูลใหญ่จีน ( sinitic )จีนธิเบต ( ชิโน - ทิเบต ) ด้วยภาษาลีซออยู่คนละตระกูลภาษากับภาษาไทยจึงแตกต่างจากภาษาไทยมากลักษณะภาษาลีซอได้แก่ทำนองเสียงประโยคลีซอที่มีข้อความเดียวกันถ้าเป็นประโยคคำถามจะใช้เสียงตกตรงท้ายประโยคจะประโยคบอกเล่าอาทิ ,ประโยคปฏิเสธฯลฯทำนองเสียงจะราบเรียบอาทิประโยคคำถามประโยคชนิดอื่นๆประเพณีและวัฒนธรรม

,ประเพณีการเกี้ยวสาวกล่าวการ่าความสุขที่ถือว่าสุดยอดของลูกผู้ชายชาวลีซูคือการดื่มเหล้ากินอาหารและได้เกี้ยวสาวดังคำโคลงบทหนึ่งของลีซูว่า " ผีเผ่อต่อซาเหย่ต่อจ่าจํะตูบี่ขะ”) ดังนั้นในหมู่บ้านของลีซูจึงไม่ค่อยมีใครครองโสดได้นานถึง๓๐ปีเลยหนุ่มสาวลีซูอายุ๑๔ - ๑๖จะเริ่มรู้จักการเกี้ยวพาราสีและแต่งงานกันแล้ว .หลังจากรับประทานอาหารเย็นเสร็จแล้วโดยหญิงสาวลีซูจะสะพายกระบุงข้าวมาตำรอคอยชายหนุ่มเสียงสากกระทบกับครกไม้ดังแว่วในหมู่บ้านทำให้จิตใจของหนุ่ม
ลีซูกระสันหาสาวหยิบเอาซือบือหรือซึงคู่ใจมาดีดเป็นเพลงเดินตรงไปหาสาวทันทีประเพณีลีซูมีข้อห้ามมิให้เกี้ยวสาวภายในบริเวณบ้านเพราะเป็นการผิดผีบ้านผีเรือนหรือหากมีพ่อแม่หรือพี่ชายก็ห้ามเกี้ยวพาราสีหญิงสาวโดยเด็ดขาดเพราะถือว่าเป็นการไม่ให้เกียรติไม่เคารพกันนอกเสียจากว่าญาติทางฝ่ายหญิงสาวจะเป็นผู้หญิงเท่านั้นจึงจะเกี้ยวสาวได้การนัดพบพูดคุยกันของหนุ่มสาวลีซู