- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Holden Confield , the very hate the
Holden Confield , the very hate the world. Hated things away everything. His life was almost fall into the bottom of the life. When failed the exam again. And that as a result, he was expelled from Pensay School. It looks terrible being fired, this wasn't the first time, but countless times My life revolves around the transition to school over and over again for several seasons. Pensay is a school in Agerstown, Pennsylvania. You've heard of. At least you can see the ads of the school? They published thousands of copies. However, it's Saturday of football with the school Saxon hall competition occasion is a big school of pension say It was the final day of the year. The competition often little women. The final year students only allowed to bring girls. I forgot to tell you that I was leave from school. With the guilty of failing four subjects and ignore the learning even less. They warned me several times, but I won't do it, I can get rid of, then I went to meet Professor Spencer. When he arrived home, Professor Spencer. I rang the bell, Mrs. Spencer out the door and told me that the teacher is Spencer inside the house. “Hello, teacher,” I said. "Sit down over there that" Professor Spencer said. "Fever of teacher, how are you?" "Better now that" Professor Spencer said. Professor Spencer began to nod head again, he began to pick his nose. He acted like that just pinch scratch it. But he put thumb into deep. I don't care, but to look at people picking his nose it is quite disgusting “I got a go!” I said “ You will not drink hot cocoa before away? Mrs. Spencer would be __." "I'd love to, really want to, but the thing is, I have to go now. I have to go to the gym. Thank you. "Good-bye, boy." After I close the door and walked back to the living room, he shouted behind me, but I heard him , but I'm pretty sure he shouted "Good luck!" I hope it's not, I'll never tell anyone. "Good luck!" I have nothing special to do. I went back to the dormitory to chatting with Axlay and Stradtaylor. This is not, in which both have the habit of dirty, untidy Axlay and Stradtaylor was like that, too, and then I with a friend named Mal Bossad in the team wrestling. We’re decided to ride the bus into Agerstown and find a hamburgers and maybe watched a movie unit. At 20.45 P.M. when we go back to the dormitory. Stradtaylor used me to write an essay on the house. I don't want to write about the house. So what I do is
I write to the baseball glove of my brother. It's that can be described "Aunli, my brother is a baseball glove for the left one. He is left-handed, but now he is dead, he is the leukemia and died when we were in the state of Maine. He is younger than I 2 years but he's smarter than me about fifty times. He is the best minds in many areas. He never angry with anyone. People with red hair, often get angry easily but Aunli not when his hair red. I go to sleep in the garage on the night he died. And I broke the window they broke with my fist, I did it without any reason. It is the act that stupid, I accept it. " However, this is what I wrote in the essay of Stradtaylor. I have a glove with me when I think of my brother, I'll get it out to cure a miss. After Stradtaylor back from his date. He doesn't like essays that I wrote. We had a fight and fighting. I can pack out of the dorm and not till Wednesday. It's too late to call a taxi. I went out to the railway station. The distance is not far, but it is very cold and snow makes me walk hard. I was lucky when you get to the railway station. I have to wait for the train just 15 minutes. I like to ride the train at night with lights and bright window is black. And there are those employees to sell coffee and sandwiches, and magazines. I often buy sandwiches and magazines 4 version. Suddenly, a woman who was about 40 years but she looks pretty up on a train and sat down beside me. She put the bag on the sidewalk. And she said , "I'm sorry, this is a sticker of Pensay School ?" "Yes," I said. "You learned at Pensay? My son studied here. He named Ernest Moreau. Do you know him? "she said. "Oh, yes, he's in with me," I said. Her son is a bad person, most Pensay without a doubt. In the entire history of the school. He often walk along the corridor in front of the room after the shower. Then use the wet towel to his hit ass people. He is such a person. The first thing I'm down from the Pensay station I want to call someone. But in the end I don't call anyone. I pick up my luggage and went to get a taxi. I told the taxi. "Take me to send Edmont Hotel" We arrived at the Edmond and and check in? They let me in the room much worse. Nothing to see outside the window. In addition to the other side of the hotel, I don't care. I'm in sadness too depressed to care about the room. While I was walking to the lobby and Jane Gallery lager popped into my head, he is the women who I love, I think of her and I can't forget her. Cause I know you because you have the Doberman is pin's lecture one who often ปลดทุกข์หน้าบ้าน mine. My mother very frustrating to call my mom and Jane's scream. Jane is a joke. She is quite the mouth still, but my mother doesn't like her much. My mother think Jane and her mother acted at odds against you time to say hello. I sit at the bar and watched the girl around. Many schools on vacation and here's a girl several million people. I had to sit and drink drunk there. A man with curly hair out to play the piano. Then there was a woman singing. She sings badly. I'm sitting bar around one more hit drunk so much, I can hardly see not clear. I can pay for the drinks and walking away from the Central Park, then return home. I walked until it too far and I was not sleepy and sober. Just a cold and there is no one anywhere. It is the best of luck in years of my when I back home. Employees in the elevator as a new employee. He is quite stupid. I tell him to take me up to the normal voice I Dickstein he looked at me with eyes, stupid, mix plus apprehension. I got out of the elevator and took the key out the door lightly. Inside the living room is dark. I have to be careful not to me what people. My parents, your ears as well. So I have to walk very light when passing in front of their room. I even hold your breath. I went into the room of F.B. quietly and turn on the lamp on the table. You sleep still there. I can wake her up. She woke up very easily. "Holden!" she said. Her arms to hug me. She's very sensitive. She said, “ When you come back to home ?” she was very glad to see me. "Don't talk so loudly. Just arrived now, how about you?" I said. "Well, you got my letter? I wrote a letter to you and I __ " F.B. said. "Yes! __ not so loudly, thank you," I said. "What time is it? My parents said you will not come until very late. They go to a party that is weight, Connecticut. " F.B. said. "You said you'd come home when, or say," I said. "Don't tell, but I'll be back late. You drive. You don't have to worry about the time of the train. Now we have the radio in the car!! But she said not to listen to someone open car moving in traffic " F.B. said. I began to relax. I finally stopped worrying that they'll catch me back home. When I go back to the room. You know I was expelled from school of pension say She took off her head pillow neat __I know she will have to do that _ _ but she won't look at me. She's given up on me seriously. "They're back!" F.B. said I jump quickly ran off the desk. I p
I write to the baseball glove of my brother. It's that can be described "Aunli, my brother is a baseball glove for the left one. He is left-handed, but now he is dead, he is the leukemia and died when we were in the state of Maine. He is younger than I 2 years but he's smarter than me about fifty times. He is the best minds in many areas. He never angry with anyone. People with red hair, often get angry easily but Aunli not when his hair red. I go to sleep in the garage on the night he died. And I broke the window they broke with my fist, I did it without any reason. It is the act that stupid, I accept it. " However, this is what I wrote in the essay of Stradtaylor. I have a glove with me when I think of my brother, I'll get it out to cure a miss. After Stradtaylor back from his date. He doesn't like essays that I wrote. We had a fight and fighting. I can pack out of the dorm and not till Wednesday. It's too late to call a taxi. I went out to the railway station. The distance is not far, but it is very cold and snow makes me walk hard. I was lucky when you get to the railway station. I have to wait for the train just 15 minutes. I like to ride the train at night with lights and bright window is black. And there are those employees to sell coffee and sandwiches, and magazines. I often buy sandwiches and magazines 4 version. Suddenly, a woman who was about 40 years but she looks pretty up on a train and sat down beside me. She put the bag on the sidewalk. And she said , "I'm sorry, this is a sticker of Pensay School ?" "Yes," I said. "You learned at Pensay? My son studied here. He named Ernest Moreau. Do you know him? "she said. "Oh, yes, he's in with me," I said. Her son is a bad person, most Pensay without a doubt. In the entire history of the school. He often walk along the corridor in front of the room after the shower. Then use the wet towel to his hit ass people. He is such a person. The first thing I'm down from the Pensay station I want to call someone. But in the end I don't call anyone. I pick up my luggage and went to get a taxi. I told the taxi. "Take me to send Edmont Hotel" We arrived at the Edmond and and check in? They let me in the room much worse. Nothing to see outside the window. In addition to the other side of the hotel, I don't care. I'm in sadness too depressed to care about the room. While I was walking to the lobby and Jane Gallery lager popped into my head, he is the women who I love, I think of her and I can't forget her. Cause I know you because you have the Doberman is pin's lecture one who often ปลดทุกข์หน้าบ้าน mine. My mother very frustrating to call my mom and Jane's scream. Jane is a joke. She is quite the mouth still, but my mother doesn't like her much. My mother think Jane and her mother acted at odds against you time to say hello. I sit at the bar and watched the girl around. Many schools on vacation and here's a girl several million people. I had to sit and drink drunk there. A man with curly hair out to play the piano. Then there was a woman singing. She sings badly. I'm sitting bar around one more hit drunk so much, I can hardly see not clear. I can pay for the drinks and walking away from the Central Park, then return home. I walked until it too far and I was not sleepy and sober. Just a cold and there is no one anywhere. It is the best of luck in years of my when I back home. Employees in the elevator as a new employee. He is quite stupid. I tell him to take me up to the normal voice I Dickstein he looked at me with eyes, stupid, mix plus apprehension. I got out of the elevator and took the key out the door lightly. Inside the living room is dark. I have to be careful not to me what people. My parents, your ears as well. So I have to walk very light when passing in front of their room. I even hold your breath. I went into the room of F.B. quietly and turn on the lamp on the table. You sleep still there. I can wake her up. She woke up very easily. "Holden!" she said. Her arms to hug me. She's very sensitive. She said, “ When you come back to home ?” she was very glad to see me. "Don't talk so loudly. Just arrived now, how about you?" I said. "Well, you got my letter? I wrote a letter to you and I __ " F.B. said. "Yes! __ not so loudly, thank you," I said. "What time is it? My parents said you will not come until very late. They go to a party that is weight, Connecticut. " F.B. said. "You said you'd come home when, or say," I said. "Don't tell, but I'll be back late. You drive. You don't have to worry about the time of the train. Now we have the radio in the car!! But she said not to listen to someone open car moving in traffic " F.B. said. I began to relax. I finally stopped worrying that they'll catch me back home. When I go back to the room. You know I was expelled from school of pension say She took off her head pillow neat __I know she will have to do that _ _ but she won't look at me. She's given up on me seriously. "They're back!" F.B. said I jump quickly ran off the desk. I p
0/5000
Confield โฮลเดน เกลียดมากโลก ขี้เกียจเก็บสิ่งทุกอย่าง ชีวิตเกือบอยู่ในด้านล่างของชีวิต เมื่อล้มสอบอีกครั้ง และที่เป็นผล เขาถูกไล่ออกจากโรงเรียน Pensay มันดูน่ากลัวถูกยิง นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรก แต่ชีวิตของฉันครั้งนับไม่ถ้วน revolves รอบเปลี่ยนแปลงโรงเรียนเล่าหลายซีซั่น Pensay เป็นโรงเรียนที่อยู่ใน Agerstown เพนซิลวาเนีย คุณเคยได้ยินของ ที่ คุณสามารถเห็นโฆษณาของโรงเรียน พวกเขาเผยแพร่พันสำเนา อย่างไรก็ตาม มันวันเสาร์ของฟุตบอลมีโอกาสแข่งขันแซกซอนล่างหอประชุมโรงเรียนเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่ของเงินบำนาญที่พูดมันเป็นวันสุดท้ายของปี การแข่งขันมักน้อยผู้หญิง นักศึกษาปีสุดท้ายที่สามารถนำหญิง ฉันลืมที่จะบอกคุณที่ ได้จากโรงเรียน มีหัวเรื่อง และไม่สนใจเรียนเลยแม้แต่น้อยที่ความล้มเหลว 4 พวกเขาเตือนฉันหลายครั้ง แต่ไม่ทำมัน ฉันสามารถกำจัด นั้นผมไปพบกับศาสตราจารย์สเปนเซอร์ เมื่อเขามาถึงบ้าน ศาสตราจารย์สเปนเซอร์ รังเบลล์ สเปนเซอร์นางออกจากประตู และบอกครูว่าสเปนเซอร์ภายในบ้าน "สวัสดี ครู, " ผมพูด "นั่งลงนั่นที่" ศาสตราจารย์สเปนเซอร์กล่าว "ไข้ของครู อย่างคุณ? " "ดีกว่าขณะที่" อาจารย์สเปนเซอร์กล่าว ศาสตราจารย์สเปนเซอร์เริ่มผงกหัวอีก เริ่มรับจมูกของเขา เขาได้ปฏิบัติเช่นนั้นหยิกเพียงรอยขีดข่วนได้ แต่เขาใส่นิ้วหัวแม่มือลงลึก ฉันไม่สนใจ แต่ดูคนรับจมูกของเขา มันเป็นค่อนข้าง disgusting "ผมไป" ฉันกล่าวว่า "คุณจะไม่ดื่มโกโก้ร้อนก่อนที่จะไปหรือไม่ นางสเปนเซอร์จะเป็น__" "ฉันจะรัก ต้องการ แต่สิ่ง เป็น ฉันต้องไป ฉันต้องไปโรงยิม ขอบคุณ " Good-bye เด็กชาย" หลังจากปิดประตู และเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น เขาตะโกนหลัง ฉันได้ยินเขา แต่ฉันรักเขาตะโกน "โชคดี" ฉันหวังว่า จะไม่ ฉันจะไม่บอกใคร "โชคดี" มีอะไรทำ ผมก็กลับไปหอพักเพื่อสนทนากับ Axlay และ Stradtaylor ไม่ ทั้งที่มีนิสัยของสกปรก untidy Axlay และ Stradtaylor ถูกต้องที่ เกินไป และจากนั้น ผมกับเพื่อนชื่อ Mal Bossad มวยปล้ำทีม เรากำลังตัดสินใจนั่งรถบัสไป Agerstown และแฮมเบอร์เกอร์การค้นหา และดูภาพยนตร์หน่วยที ที่ 20 45 น.เมื่อเรากลับไปที่หอพัก Stradtaylor ใช้ฉันเรียงความในบ้าน ฉันไม่ต้องการเขียนเกี่ยวกับบ้าน ดังนั้น สิ่งที่ฉันเป็น ฉันเขียนถุงมือเบสบอลของพี่ เรื่องที่สามารถอธิบายได้ "Aunli พี่ได้ถุงมือเบสบอลสำหรับด้านซ้ายหนึ่ง เขาเป็นมือ แต่ตอนนี้เขาเป็นตาย เขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว และเสียชีวิตเมื่อเราอยู่ในรัฐเมน เขามีอายุน้อยกว่าผม 2 ปี แต่เขาจะฉลาดกว่าผมประมาณ 50 ครั้ง เขามีจิตใจที่ดีที่สุดในหลายพื้นที่ เขาไม่เคยโกรธกับใคร คนผมแดง มักจะกริ้วง่ายแต่ Aunli ไม่เมื่อผมของเขาสีแดง ผมไปนอนในโรงรถในคืนที่เขาตาย และผมยากจนหน้าต่างพวกเขายากจนกับกำปั้นของฉัน ไม่ได้ โดยไม่มีเหตุผลใด ๆ การกระทำที่โง่ ฉันยอมรับได้ "อย่างไรก็ตาม นี้เป็นสิ่งที่ผมเขียนในเรียงความของ Stradtaylor ฉันมีถุงมือกับฉันเมื่อฉันคิดถึงพี่ ฉันจะไปมันแก้การท่อง หลังจาก Stradtaylor กลับมาจากเขาวัน เขาไม่ชอบบทความที่ผมเขียน เรามีการต่อสู้ และการต่อสู้ สามารถบรรจุ จากหอพัก และไม่จน ถึงวันพุธ มันจะสายเกินไปที่จะเรียกรถแท็กซี่ ผมก็ออกไปสถานีรถไฟ ระยะทางไม่ไกล แต่หนาวมาก และหิมะทำให้ผมเดินยาก ผมโชคดีเมื่อคุณไปสถานีรถไฟ ฉันต้องรอรถไฟเพียง 15 นาที ชอบนั่งรถไฟในเวลากลางคืนด้วยไฟ และหน้าต่างสว่างเป็นสีดำ และมีพนักงานที่ขายกาแฟ และแซนวิช และนิตยสาร มักจะซื้อแซนด์วิชและนิตยสาร 4 รุ่น ทันใดนั้น ผู้หญิงที่มีประมาณ 40 ปีแต่เธอดูสวยขึ้นรถ และนั่งลงข้างผม เธอใส่ถุงในสารพัด และเธอกล่าวว่า "ฉันขอ เป็นสติกเกอร์ของโรงเรียน Pensay" ว่า "yes," "คุณเรียนที่ Pensay ลูกเรียนที่นี่ เขาชื่อเออร์เนสต์ Moreau คุณรู้จักเขาไหม "เธอกล่าว"โอ้ ใช่ เขาอยู่กับฉัน ผมพูด ลูกชายของเธอเป็นคนไม่ดี Pensay ส่วนใหญ่ไม่ต้องสงสัย ในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของโรงเรียน เขามักจะเดินตามทางเดินหน้าห้องหลังห้อง แล้ว ใช้ผ้าเปียกเจ้าตีตูด เขาเป็นคนเช่นนี้ สิ่งแรกที่ผมลงจากสถานี Pensay อยากจะโทรหาใคร แต่ในสุด ผมไม่เรียกใคร ผมรับครับ และไปเรียกแท็กซี่ ฉันบอกว่า รถแท็กซี่ "พาฉันไปส่งโรงแรมแห่ง" เรามาถึงที่เอดมันด์ และพักใน พวกผมในห้องพักแย่มาก อะไรให้ดูนอกหน้าต่าง นอกจากด้านอื่น ๆ ของโรงแรม ฉันไม่สนใจสิ่งนั้น ฉันอยู่ในความโศกเศร้าหดหู่เกินไป จะดูแลเกี่ยวกับ ในขณะที่ฉันเดินไปล็อบบี้และเจนแกลลาเกอร์ที่ popped ในหัวของฉัน เขาเป็นผู้หญิงที่รัก ฉันคิดถึงเธอ และฉันไม่ลืมเธอ ฉันรู้ว่าคุณเนื่องจากคุณมี Doberman สาเหตุของหมุดบรรยายหนึ่งที่มักจะปลดทุกข์หน้าบ้านเหมืองได้ แม่หงุดหงิดมากไปเรียกแม่ของฉันและเสียงกรีดร้องของเจน เจนเป็นตลก เธอจะค่อนข้างปากยัง แต่แม่ไม่ชอบเธอมาก แม่คิดว่า เจนและแม่ของเธอได้ปฏิบัติ odds กับเวลาคุณพูดสวัสดี ฉันนั่งที่บาร์ และดูสาวสถาน โรงเรียนมากมายและที่นี่ของคนสาวหลายล้าน ผมจะนั่งและดื่มมีเครื่องดื่ม A คนผมหยิกออกมาเล่นเปียโน แล้ว มีผู้หญิงร้องเพลง เธอร้องไม่ดี ฉันกำลังนั่งบาร์ประมาณหนึ่งตียิ่งดื่มมาก ไม่สามารถเห็นไม่ชัดเจน ฉันสามารถจ่ายสำหรับการดื่ม และเดินจากเซ็นทรัลปาร์ค แล้วกลับบ้าน ผมเดินจนกว่าจะเกิน และไม่ง่วงนอน และเงียบขรึม ห้องเย็นและไม่มีที่ใด ได้ดีสุดของโชคในปีของฉันเมื่อฉันกลับบ้าน พนักงานในร้านเป็นพนักงานใหม่ เขาจะค่อนข้างโง่ ผมบอกให้เขาพาฉันขึ้นเสียงปกติฉัน Dickstein ที่เขามองฉัน ด้วยตา โง่ ผสมบวกกับความกลัว ฉันได้ออกจากลิฟต์ และเอากุญแจออกจากประตูเบา ๆ ภายในห้องเป็นสีเข้ม การระมัดระวังไม่ให้ฉันสิ่งที่ผู้คน พ่อแม่ของฉัน หูของคุณเช่นกัน ดังนั้น ผมต้องเดินไฟมากเมื่อผ่านหน้าห้องของพวกเขา ฉันจะเก็บลมหายใจของคุณ ฉันเดินเข้าไปในห้องของ F.B. เงียบ ๆ และเปิดโคมไฟบนโต๊ะ คุณนอนยังคงมี ฉันสามารถปลุกเธอขึ้น เธอตื่นขึ้นมากเดิน "โฮลเดน" เธอกล่าว อ้อมแขนของเธอกอดฉัน เธอมีความสำคัญมาก เธอกล่าวว่า "เมื่อคุณกลับมาบ้านหรือไม่" เธอดีใจมากที่เห็นฉัน "อย่าพูดดังนั้น มาถึงตอนนี้ คุณ? " ฉันเคยพูด "ดี คุณได้รับจดหมายของฉัน ฉันเขียนจดหมายถึงคุณและผม__ "F.B. กล่าว"ใช่ __ไม่ดัง ขอบคุณ ผมพูด "เวลาเท่าไร พ่อแม่ของฉันว่า คุณจะไม่มาจนดึกมาก พวกเขาไปงานเลี้ยงที่มีน้ำหนัก คอนเนตทิคัต "F.B. กล่าว"คุณว่า คุณจะมาบ้านเมื่อ หรือกล่าว ฉันกล่าวว่า "ไม่บอก แต่จะกลับดึก คุณขับรถ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเวลาของรถไฟ ตอนนี้ เรามีวิทยุในรถ!! แต่เธอบอกว่า ไม่ฟังคนเปิดรถในการจราจร "F.B. กล่าวว่า เริ่มผ่อนคลาย ฉันก็หยุดกังวลว่า พวกเขาจะจับฉันกลับบ้าน เมื่อผมกลับไปห้องพัก คุณรู้ว่า ผมถูกไล่ออกจากโรงเรียนเพนชั่นพูดเธอเอาออกเธอหัวหมอนเรียบร้อย __I รู้ว่า เธอจะต้องทำให้__ แต่เธอไม่มองฉัน เธอจะรับฉันอย่างจริงจัง "พวกเขากำลังกลับไป" F.B. กล่าวว่า ฉันกระโดดอย่างรวดเร็ววิ่งปิดโต๊ะ ไอพี
การแปล กรุณารอสักครู่..
Holden Confield , the very hate the world. Hated things away everything. His life was almost fall into the bottom of the life. When failed the exam again. And that as a result, he was expelled from Pensay School. It looks terrible being fired, this wasn't the first time, but countless times My life revolves around the transition to school over and over again for several seasons. Pensay is a school in Agerstown, Pennsylvania. You've heard of. At least you can see the ads of the school? They published thousands of copies. However, it's Saturday of football with the school Saxon hall competition occasion is a big school of pension say It was the final day of the year. The competition often little women. The final year students only allowed to bring girls. I forgot to tell you that I was leave from school. With the guilty of failing four subjects and ignore the learning even less. They warned me several times, but I won't do it, I can get rid of, then I went to meet Professor Spencer. When he arrived home, Professor Spencer. I rang the bell, Mrs. Spencer out the door and told me that the teacher is Spencer inside the house. “Hello, teacher,” I said. "Sit down over there that" Professor Spencer said. "Fever of teacher, how are you?" "Better now that" Professor Spencer said. Professor Spencer began to nod head again, he began to pick his nose. He acted like that just pinch scratch it. But he put thumb into deep. I don't care, but to look at people picking his nose it is quite disgusting “I got a go!” I said “ You will not drink hot cocoa before away? Mrs. Spencer would be __." "I'd love to, really want to, but the thing is, I have to go now. I have to go to the gym. Thank you. "Good-bye, boy." After I close the door and walked back to the living by MinimumPrice" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">room, he shouted behind me, but I heard him , but I'm pretty sure he shouted "Good luck!" I hope it's not, I'll never tell anyone. "Good luck!" I have nothing special to do. I went back to the dormitory to chatting with Axlay and Stradtaylor. This is not, in which both have the habit of dirty, untidy Axlay and Stradtaylor was like that, too, and then I with a friend named Mal Bossad in the team wrestling. We’re decided to ride the bus into Agerstown and find a hamburgers and maybe watched a movie unit. At 20.45 P.M. when we go back to the dormitory. Stradtaylor used me to write an essay on the house. I don't want to write about the house. So what I do is
I write to the baseball glove of my brother. It's that can be described "Aunli, my brother is a baseball glove for the left one. He is left-handed, but now he is dead, he is the leukemia and died when we were in the state of Maine. He is younger than I 2 years but he's smarter than me about fifty times. He is the best minds in many areas. He never angry with anyone. People with red hair, often get angry easily but Aunli not when his hair red. I go to sleep in the garage on the night he died. And I broke the window they broke with my fist, I did it without any reason. It is the act that stupid, I accept it. " However, this is what I wrote in the essay of Stradtaylor. I have a glove with me when I think of my brother, I'll get it out to cure a miss. After Stradtaylor back from his date. He doesn't like essays that I wrote. We had a fight and fighting. I can pack out of the dorm and not till Wednesday. It's too late to call a taxi. I went out to the railway station. The distance is not far, but it is very cold and snow makes me walk hard. I was lucky when you get to the railway station. I have to wait for the train just 15 minutes. I like to ride the train at night with lights and bright window is black. And there are those employees to sell coffee and sandwiches, and magazines. I often buy sandwiches and magazines 4 version. Suddenly, a woman who was about 40 years but she looks pretty up on a train and sat down beside me. She put the bag on the sidewalk. And she said , "I'm sorry, this is a sticker of Pensay School ?" "Yes," I said. "You learned at Pensay? My son studied here. He named Ernest Moreau. Do you know him? "she said. "Oh, yes, he's in with me," I said. Her son is a bad person, most Pensay without a doubt. In the entire history of the school. He often walk along the corridor in front of the room after the shower. Then use the wet towel to his hit ass people. He is such a person. The first thing I'm down from the Pensay station I want to call someone. But in the end I don't call anyone. I pick up my luggage and went to get a taxi. I told the taxi. "Take me to send Edmont by MinimumPrice" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">Hotel" We arrived at the Edmond and and check in? They let me in the room much worse. Nothing to see outside the window. In addition to the other side of the hotel, I don't care. I'm in sadness too depressed to care about the room. While I was walking to the lobby and Jane Gallery lager popped into my head, he is the women who I love, I think of her and I can't forget her. Cause I know you because you have the Doberman is pin's lecture one who often ปลดทุกข์หน้าบ้าน mine. My mother very frustrating to call my mom and Jane's scream. Jane is a joke. She is quite the mouth still, but my mother doesn't like her much. My mother think Jane and her mother acted at odds against you time to say hello. I sit at the bar and watched the girl around. Many schools on vacation and here's a girl several million people. I had to sit and drink drunk there. A man with curly hair out to play the piano. Then there was a woman singing. She sings badly. I'm sitting bar around one more hit drunk so much, I can hardly see not clear. I can pay for the drinks and walking away from the Central Park, then return home. I walked until it too far and I was not sleepy and sober. Just a cold and there is no one anywhere. It is the best of luck in years of my when I back home. Employees in the elevator as a new employee. He is quite stupid. I tell him to take me up to the normal voice I Dickstein he looked at me with eyes, stupid, mix plus apprehension. I got out of the elevator and took the key out the door lightly. Inside the living room is dark. I have to be careful not to me what people. My parents, your ears as well. So I have to walk very light when passing in front of their room. I even hold your breath. I went into the room of F.B. quietly and turn on the lamp on the table. You sleep still there. I can wake her up. She woke up very easily. "Holden!" she said. Her arms to hug me. She's very sensitive. She said, “ When you come back to home ?” she was very glad to see me. "Don't talk so loudly. Just arrived now, how about you?" I said. "Well, you got my letter? I wrote a letter to you and I __ " F.B. said. "Yes! __ not so loudly, thank you," I said. "What time is it? My parents said you will not come until very late. They go to a party that is weight, Connecticut. " F.B. said. "You said you'd come home when, or say," I said. "Don't tell, but I'll be back late. You drive. You don't have to worry about the time of the train. Now we have the radio in the car!! But she said not to listen to someone open car moving in traffic " F.B. said. I began to relax. I finally stopped worrying that they'll catch me back home. When I go back to the room. You know I was expelled from school of pension say She took off her head pillow neat __I know she will have to do that _ _ but she won't look at me. She's given up on me seriously. "They're back!" F.B. said I jump quickly ran off the desk. I p
I write to the baseball glove of my brother. It's that can be described "Aunli, my brother is a baseball glove for the left one. He is left-handed, but now he is dead, he is the leukemia and died when we were in the state of Maine. He is younger than I 2 years but he's smarter than me about fifty times. He is the best minds in many areas. He never angry with anyone. People with red hair, often get angry easily but Aunli not when his hair red. I go to sleep in the garage on the night he died. And I broke the window they broke with my fist, I did it without any reason. It is the act that stupid, I accept it. " However, this is what I wrote in the essay of Stradtaylor. I have a glove with me when I think of my brother, I'll get it out to cure a miss. After Stradtaylor back from his date. He doesn't like essays that I wrote. We had a fight and fighting. I can pack out of the dorm and not till Wednesday. It's too late to call a taxi. I went out to the railway station. The distance is not far, but it is very cold and snow makes me walk hard. I was lucky when you get to the railway station. I have to wait for the train just 15 minutes. I like to ride the train at night with lights and bright window is black. And there are those employees to sell coffee and sandwiches, and magazines. I often buy sandwiches and magazines 4 version. Suddenly, a woman who was about 40 years but she looks pretty up on a train and sat down beside me. She put the bag on the sidewalk. And she said , "I'm sorry, this is a sticker of Pensay School ?" "Yes," I said. "You learned at Pensay? My son studied here. He named Ernest Moreau. Do you know him? "she said. "Oh, yes, he's in with me," I said. Her son is a bad person, most Pensay without a doubt. In the entire history of the school. He often walk along the corridor in front of the room after the shower. Then use the wet towel to his hit ass people. He is such a person. The first thing I'm down from the Pensay station I want to call someone. But in the end I don't call anyone. I pick up my luggage and went to get a taxi. I told the taxi. "Take me to send Edmont by MinimumPrice" style="border: none !important; display: inline-block !important; text-indent: 0px !important; float: none !important; font-weight: bold !important; height: auto !important; margin: 0px !important; min-height: 0px !important; min-width: 0px !important; padding: 0px !important; text-transform: uppercase !important; text-decoration: underline !important; vertical-align: baseline !important; width: auto !important; background: transparent !important;">Hotel" We arrived at the Edmond and and check in? They let me in the room much worse. Nothing to see outside the window. In addition to the other side of the hotel, I don't care. I'm in sadness too depressed to care about the room. While I was walking to the lobby and Jane Gallery lager popped into my head, he is the women who I love, I think of her and I can't forget her. Cause I know you because you have the Doberman is pin's lecture one who often ปลดทุกข์หน้าบ้าน mine. My mother very frustrating to call my mom and Jane's scream. Jane is a joke. She is quite the mouth still, but my mother doesn't like her much. My mother think Jane and her mother acted at odds against you time to say hello. I sit at the bar and watched the girl around. Many schools on vacation and here's a girl several million people. I had to sit and drink drunk there. A man with curly hair out to play the piano. Then there was a woman singing. She sings badly. I'm sitting bar around one more hit drunk so much, I can hardly see not clear. I can pay for the drinks and walking away from the Central Park, then return home. I walked until it too far and I was not sleepy and sober. Just a cold and there is no one anywhere. It is the best of luck in years of my when I back home. Employees in the elevator as a new employee. He is quite stupid. I tell him to take me up to the normal voice I Dickstein he looked at me with eyes, stupid, mix plus apprehension. I got out of the elevator and took the key out the door lightly. Inside the living room is dark. I have to be careful not to me what people. My parents, your ears as well. So I have to walk very light when passing in front of their room. I even hold your breath. I went into the room of F.B. quietly and turn on the lamp on the table. You sleep still there. I can wake her up. She woke up very easily. "Holden!" she said. Her arms to hug me. She's very sensitive. She said, “ When you come back to home ?” she was very glad to see me. "Don't talk so loudly. Just arrived now, how about you?" I said. "Well, you got my letter? I wrote a letter to you and I __ " F.B. said. "Yes! __ not so loudly, thank you," I said. "What time is it? My parents said you will not come until very late. They go to a party that is weight, Connecticut. " F.B. said. "You said you'd come home when, or say," I said. "Don't tell, but I'll be back late. You drive. You don't have to worry about the time of the train. Now we have the radio in the car!! But she said not to listen to someone open car moving in traffic " F.B. said. I began to relax. I finally stopped worrying that they'll catch me back home. When I go back to the room. You know I was expelled from school of pension say She took off her head pillow neat __I know she will have to do that _ _ but she won't look at me. She's given up on me seriously. "They're back!" F.B. said I jump quickly ran off the desk. I p
การแปล กรุณารอสักครู่..
โฮลเดน confield ให้ มาก เกลียดโลก เกลียดสิ่งที่เก็บทุกอย่าง ชีวิตของเขาจะตกอยู่ในก้นบึ้งของชีวิต เมื่อสอบตกอีก และนั่นเป็นเหตุให้เขาถูกไล่ออกจากโรงเรียน pensay . มันดูน่ากลัวถูกไล่ออก นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่เป็นครั้งที่นับไม่ถ้วน ชีวิตวนเวียนเปลี่ยนไปโรงเรียนอีกหลายฤดูกาลpensay เป็นโรงเรียนใน agerstown เพนซิลเวเนีย คุณเคยได้ยิน อย่างน้อยคุณสามารถเห็นโฆษณาของโรงเรียน พวกเขาได้รับการตีพิมพ์หลายพันเล่ม อย่างไรก็ตาม วันนี้วันเสาร์ฟุตบอลกับหอประชุมโรงเรียนในการแข่งขันโอกาสเป็นโรงเรียนขนาดใหญ่ของเพนบอกว่ามันเป็นวันสุดท้ายของปี การแข่งขันน้อยผู้หญิง นักเรียนปีสุดท้ายเท่านั้นได้รับอนุญาตให้พาเด็กๆฉันลืมบอกคุณว่า ฉันกำลังออกจากโรงเรียน กับความผิดของความล้มเหลวสี่วิชาและไม่สนใจเรียนเลยแม้แต่น้อย พวกเขาเตือนผมหลายครั้ง แต่ผมจะไม่ทำมัน ฉันสามารถกำจัดแล้วฉันไปพบอาจารย์ สเปนเซอร์ เมื่อถึงบ้านอาจารย์ สเปนเซอร์ ผมกดกริ่ง คุณนายสเปนเซอร์ออกประตูและบอกว่าครูสเปนเซอร์บ้าน " สวัสดีค่ะ อาจารย์" ผมบอกว่า " . นั่งตรงนั้นนะ " อาจารย์ สเปนเซอร์ กล่าว ไข้ของอาจารย์ สบายดีไหม ? " ตอนนี้ดีขึ้นแล้วว่า " ศาสตราจารย์ สเปนเซอร์ กล่าวว่า ศาสตราจารย์สเปนเซอร์เริ่มผงกหัวอีกครั้ง เขาเริ่มจับจมูกของเขา เขาทำแบบนั้น แค่หยิกข่วนมัน แต่เขาเอานิ้วเข้าไปลึก ผมไม่สน แต่ดูคนแคะจมูกของเขามันค่อนข้างน่าเกลียด " ฉันไป !" ฉันกล่าวว่า " คุณจะไม่ได้ดื่มโกโก้ร้อน ก่อนไป คุณนายสเปนเซอร์จะ __ . " " ฉันรัก จริงๆต้องการ แต่ความจริงคือ ผมต้องไปเดี๋ยวนี้ ฉันต้องไปที่โรงยิม ขอบคุณ . . . " เด็กดีบาย " หลังจากที่ฉันปิดประตูและเดินกลับไปที่ห้องนั่งเล่น เขาตะโกนตามหลัง แต่ผมได้ยิน แต่ผมแน่ใจว่า เขาก็ตะโกนว่า " โชคดี " ฉันหวังว่ามันคงไม่ใช่ ผมไม่เคยบอกใคร " โชคดี !" ผมมีอะไรพิเศษที่ต้องทำ ฉันเดินกลับหอพักเพื่อสนทนากับ axlay และ stradtaylor . นี้ไม่ได้ ซึ่งทั้งสองมีนิสัยที่สกปรก รกรุงรัง และ axlay stradtaylor ก็เป็นเหมือนกัน แล้วผมกับเพื่อนชื่อ มัล bossad ในทีมมวยปล้ำ เราตัดสินใจนั่งรถบัสเข้าไปใน agerstown หาแฮมเบอร์เกอร์และบางทีดูหนัง หน่วย เวลา 20.45 น.เมื่อเรากลับไปที่หอพัก stradtaylor ใช้ฉันเขียนเรียงความเกี่ยวกับบ้าน ฉันไม่ต้องการที่จะเขียนเกี่ยวกับเรื่องบ้าน ดังนั้นสิ่งที่ฉันทำคือ
ฉันเขียนถึงถุงมือเบสบอลของพี่ชายของฉัน มันสามารถอธิบายได้ " aunli พี่ชายของฉันเป็นถุงมือเบสบอลสำหรับซ้ายหนึ่ง เขาถนัดซ้าย แต่ตอนนี้เขาตายแล้ว เขาเป็นลูคีเมีย และตาย เมื่อเราอยู่ในรัฐเมนเขาอายุน้อยกว่าผม 2 ปี แต่เขาเก่งกว่าผมประมาณห้าสิบครั้ง เขามีจิตใจที่ดีที่สุดในหลายพื้นที่ เขาไม่เคยโกรธใคร คนผมแดง มักโกรธง่าย แต่ aunli ไม่ได้เมื่อผมของเขาสีแดง ผมจะไปนอนในโรงรถในคืนที่เขาตาย และฉันก็ทำลายหน้าต่างที่แตกด้วยกำปั้นของฉัน ฉันทำมันโดยไม่มีเหตุผล มันเป็นการกระทำที่โง่ ผมยอมรับมัน " อย่างไรก็ตามนี่คือสิ่งที่ฉันเขียนในเรียงความของ stradtaylor . ฉันมีถุงมือมาด้วย เมื่อฉันคิดถึงพี่ชายของฉัน ฉันจะได้รับมันออก แก้คิดถึง หลังจากกลับ stradtaylor จากคู่เดทของเขา เขาไม่ได้ชอบบทความที่ผมเขียน เราทะเลาะและต่อสู้ ฉันสามารถแพ็คออกจากหอพักและจนถึงวันพุธ มันสายเกินไปที่จะเรียกแท็กซี่ ผมเดินออกมาจากสถานีรถไฟ ระยะทางก็ไม่ไกลแต่มันหนาวมาก หิมะทำให้ฉันเดินลำบาก ผมโชคดีเมื่อคุณได้รับไปยังสถานีรถไฟ ผมต้องรอ ฝึกแค่ 15 นาที ผมชอบนั่งรถไฟตอนกลางคืนด้วยไฟและหน้าต่างสดใสเป็นสีดำ และมีพนักงานเหล่านั้นเพื่อขายกาแฟและแซนด์วิช และนิตยสาร ฉันมักจะซื้อแซนด์วิชและนิตยสารรุ่น 4 ทันใดนั้นผู้หญิงที่ถูกประมาณ 40 ปี แต่เธอดูน่ารักขึ้นมาบนรถไฟ และนั่งลงข้างๆฉัน เธอวางกระเป๋าบนทางเท้า และพูดว่า " ขอโทษนะ นี่คือสติกเกอร์ของโรงเรียน pensay ? " ครับ " ผมกล่าว คุณเรียนรู้ที่ pensay ? ลูกชายของฉันก็เรียนที่นี่ เขาชื่อ เออร์เนส มัวโร คุณรู้จักเขา ? เธอกล่าวว่า " . โอ้ ใช่ เขาอยู่กับฉัน " ฉันพูด ลูกชายของเธอเป็นคนไม่ดี ส่วนใหญ่ pensay โดยไม่ต้องสงสัยในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของโรงเรียน เขามักจะเดินไปตามทางเดินหน้าห้อง หลังจากอาบน้ำ แล้วใช้ผ้าขนหนูที่เปียกของเขาตีตูดคน เขาเป็นคนแบบนั้น สิ่งแรกที่ผมลงจากสถานี pensay อยากโทรหาใครบางคน แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้โทรหาใคร ฉันหยิบกระเป๋าและเดินไปเรียกแท็กซี่ ผมบอกแท็กซี่" พาฉันไปส่ง edmont โรงแรม " มาถึงเอ็ดมันด์และตรวจสอบใน พวกเขาให้ฉันอยู่ห้องที่แย่กว่ามาก ไม่มีอะไรข้างนอกหน้าต่าง นอกจากนี้ในด้านอื่น ๆของโรงแรม ฉันไม่สนหรอก ฉันอยู่ในความเศร้าหดหู่เกินกว่าจะดูแลเกี่ยวกับห้องพัก ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าล็อบบี้ และเจน แกลลาเกอร์ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน เขาเป็นผู้หญิงที่ผมรักฉันคิดว่าเธอและฉันไม่สามารถลืมเธอได้ เพราะฉันรู้ว่าคุณ เพราะคุณมีหมาพันธุ์โดเบอร์แมน พินเชอร์ เป็นคนที่มักจะปลดทุกข์หน้าบ้านของฉัน แม่หงุดหงิดมากขึ้น เรียกแม่ และ เจนร้องของฉัน เจนเป็นตลก เธอค่อนข้างปากยัง แต่แม่ไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่ แม่ของฉันคิดว่าเจนและแม่ของเธอทำหมางเมินกับเธอเวลาพูดสวัสดีฉันนั่งที่บาร์และดูเด็กอยู่ หลายโรงเรียนในวันหยุด และที่นี่เป็นผู้หญิงหลายล้านคน ผมก็มานั่งเมาอยู่ ผู้ชายผมหยิก ออกไปเล่นเปียโน แล้วมีผู้หญิงร้อง เธอร้องเพลงได้ไม่ดี ฉันนั่งบาร์ประมาณตีหนึ่งกว่า เมามาก ฉันแทบจะเห็นไม่ชัด ฉันจะจ่ายค่าเครื่องดื่มและเดินออกไปจากสวนสาธารณะกลางแล้วกลับมาบ้าน ฉันเดินจนไกล และฉันก็ไม่ง่วง และมีสติ แค่เป็นหวัด และไม่มีใครเลย มันเป็นที่ดีที่สุดของโชคในปีของฉันเมื่อฉันกลับไปบ้าน พนักงานในลิฟต์เป็นพนักงานใหม่ เขาค่อนข้างโง่ ฉันบอกให้เขาพาฉันขึ้นเสียงปกติผมดิ๊กสไตน์เค้ามองฉันด้วยสายตา โง่ ผสมกับความหวาดหวั่นผมออกมาจากลิฟต์ และเอากุญแจออกประตูเบาๆ ภายในห้องรับแขก เป็นสีดำ ผมต้องระวังไม่ให้ฉันชนอะไร พ่อแม่ของฉัน หูของคุณได้เป็นอย่างดี ดังนั้น ฉันต้องเดินเบามาก เมื่อเดินผ่านหน้าห้องของตน ฉันกลั้นลมหายใจของคุณ ฉันเข้าไปในห้องของโอ๊ะ เงียบๆ เปิดโคมไฟบนโต๊ะ เธอนอนอยู่ตรงนั้น ฉันปลุกเธอเธอตื่นขึ้นมาได้อย่างง่ายดายมาก . " โฮลเดน " เธอกล่าวว่า แขนของเธอกอดผม เธออ่อนไหวมาก เธอกล่าวว่า " เมื่อคุณกลับมาบ้าน " เธอดีใจมากที่เห็นผม . อย่าพูดเสียงดัง มาถึงตอนนี้ คุณเป็นยังไงบ้าง ? " ฉันบอกว่า " . ดี , คุณได้รับจดหมายของฉัน ผมเขียนจดหมายถึงคุณ และฉัน __ " โอ๊ะกล่าว ใช่ ! __ ไม่เสียงดัง ขอบคุณค่ะ " ฉันกล่าว มันคือเวลาอะไร ?พ่อแม่ฉันบอกว่าคุณจะไม่มาจนดึกมาก พวกเขาไปงานเลี้ยงที่น้ำหนัก , Connecticut . โอ๊ะกล่าว คุณบอกว่าคุณจะกลับบ้านเมื่อไหร่ หรือพูดว่า " ฉันกล่าว ไม่ได้บอก แต่ผมจะกลับดึก คุณขับ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเวลาของรถไฟ ตอนนี้พวกเรามีวิทยุในรถ ! แต่เธอไม่ยอมฟังใครเปิดรถขนย้ายในการจราจร " โอ๊ะกล่าว ฉันเริ่มที่จะผ่อนคลายในที่สุดผมก็เลิกกังวลว่าพวกเขาจะจับฉันกลับบ้าน เมื่อฉันกลับไปที่ห้อง คุณก็รู้ว่าฉันโดนไล่ออกจากโรงเรียนเพนพูด เธอถอดหัวหมอนเรียบร้อย __i รู้เธอจะต้องทำ _ _ แต่เธอไม่ยอมมองหน้าผม เธอทิ้งฉันจริงๆ " พวกเขากลับมาแล้ว ! โอ๊ะบอกว่ากระโดดอย่างรวดเร็ววิ่งออกจากโต๊ะ ผม พี
ฉันเขียนถึงถุงมือเบสบอลของพี่ชายของฉัน มันสามารถอธิบายได้ " aunli พี่ชายของฉันเป็นถุงมือเบสบอลสำหรับซ้ายหนึ่ง เขาถนัดซ้าย แต่ตอนนี้เขาตายแล้ว เขาเป็นลูคีเมีย และตาย เมื่อเราอยู่ในรัฐเมนเขาอายุน้อยกว่าผม 2 ปี แต่เขาเก่งกว่าผมประมาณห้าสิบครั้ง เขามีจิตใจที่ดีที่สุดในหลายพื้นที่ เขาไม่เคยโกรธใคร คนผมแดง มักโกรธง่าย แต่ aunli ไม่ได้เมื่อผมของเขาสีแดง ผมจะไปนอนในโรงรถในคืนที่เขาตาย และฉันก็ทำลายหน้าต่างที่แตกด้วยกำปั้นของฉัน ฉันทำมันโดยไม่มีเหตุผล มันเป็นการกระทำที่โง่ ผมยอมรับมัน " อย่างไรก็ตามนี่คือสิ่งที่ฉันเขียนในเรียงความของ stradtaylor . ฉันมีถุงมือมาด้วย เมื่อฉันคิดถึงพี่ชายของฉัน ฉันจะได้รับมันออก แก้คิดถึง หลังจากกลับ stradtaylor จากคู่เดทของเขา เขาไม่ได้ชอบบทความที่ผมเขียน เราทะเลาะและต่อสู้ ฉันสามารถแพ็คออกจากหอพักและจนถึงวันพุธ มันสายเกินไปที่จะเรียกแท็กซี่ ผมเดินออกมาจากสถานีรถไฟ ระยะทางก็ไม่ไกลแต่มันหนาวมาก หิมะทำให้ฉันเดินลำบาก ผมโชคดีเมื่อคุณได้รับไปยังสถานีรถไฟ ผมต้องรอ ฝึกแค่ 15 นาที ผมชอบนั่งรถไฟตอนกลางคืนด้วยไฟและหน้าต่างสดใสเป็นสีดำ และมีพนักงานเหล่านั้นเพื่อขายกาแฟและแซนด์วิช และนิตยสาร ฉันมักจะซื้อแซนด์วิชและนิตยสารรุ่น 4 ทันใดนั้นผู้หญิงที่ถูกประมาณ 40 ปี แต่เธอดูน่ารักขึ้นมาบนรถไฟ และนั่งลงข้างๆฉัน เธอวางกระเป๋าบนทางเท้า และพูดว่า " ขอโทษนะ นี่คือสติกเกอร์ของโรงเรียน pensay ? " ครับ " ผมกล่าว คุณเรียนรู้ที่ pensay ? ลูกชายของฉันก็เรียนที่นี่ เขาชื่อ เออร์เนส มัวโร คุณรู้จักเขา ? เธอกล่าวว่า " . โอ้ ใช่ เขาอยู่กับฉัน " ฉันพูด ลูกชายของเธอเป็นคนไม่ดี ส่วนใหญ่ pensay โดยไม่ต้องสงสัยในประวัติศาสตร์ทั้งหมดของโรงเรียน เขามักจะเดินไปตามทางเดินหน้าห้อง หลังจากอาบน้ำ แล้วใช้ผ้าขนหนูที่เปียกของเขาตีตูดคน เขาเป็นคนแบบนั้น สิ่งแรกที่ผมลงจากสถานี pensay อยากโทรหาใครบางคน แต่สุดท้ายผมก็ไม่ได้โทรหาใคร ฉันหยิบกระเป๋าและเดินไปเรียกแท็กซี่ ผมบอกแท็กซี่" พาฉันไปส่ง edmont โรงแรม " มาถึงเอ็ดมันด์และตรวจสอบใน พวกเขาให้ฉันอยู่ห้องที่แย่กว่ามาก ไม่มีอะไรข้างนอกหน้าต่าง นอกจากนี้ในด้านอื่น ๆของโรงแรม ฉันไม่สนหรอก ฉันอยู่ในความเศร้าหดหู่เกินกว่าจะดูแลเกี่ยวกับห้องพัก ขณะที่ฉันกำลังเดินเข้าล็อบบี้ และเจน แกลลาเกอร์ผุดขึ้นมาในหัวของฉัน เขาเป็นผู้หญิงที่ผมรักฉันคิดว่าเธอและฉันไม่สามารถลืมเธอได้ เพราะฉันรู้ว่าคุณ เพราะคุณมีหมาพันธุ์โดเบอร์แมน พินเชอร์ เป็นคนที่มักจะปลดทุกข์หน้าบ้านของฉัน แม่หงุดหงิดมากขึ้น เรียกแม่ และ เจนร้องของฉัน เจนเป็นตลก เธอค่อนข้างปากยัง แต่แม่ไม่ค่อยชอบเธอเท่าไหร่ แม่ของฉันคิดว่าเจนและแม่ของเธอทำหมางเมินกับเธอเวลาพูดสวัสดีฉันนั่งที่บาร์และดูเด็กอยู่ หลายโรงเรียนในวันหยุด และที่นี่เป็นผู้หญิงหลายล้านคน ผมก็มานั่งเมาอยู่ ผู้ชายผมหยิก ออกไปเล่นเปียโน แล้วมีผู้หญิงร้อง เธอร้องเพลงได้ไม่ดี ฉันนั่งบาร์ประมาณตีหนึ่งกว่า เมามาก ฉันแทบจะเห็นไม่ชัด ฉันจะจ่ายค่าเครื่องดื่มและเดินออกไปจากสวนสาธารณะกลางแล้วกลับมาบ้าน ฉันเดินจนไกล และฉันก็ไม่ง่วง และมีสติ แค่เป็นหวัด และไม่มีใครเลย มันเป็นที่ดีที่สุดของโชคในปีของฉันเมื่อฉันกลับไปบ้าน พนักงานในลิฟต์เป็นพนักงานใหม่ เขาค่อนข้างโง่ ฉันบอกให้เขาพาฉันขึ้นเสียงปกติผมดิ๊กสไตน์เค้ามองฉันด้วยสายตา โง่ ผสมกับความหวาดหวั่นผมออกมาจากลิฟต์ และเอากุญแจออกประตูเบาๆ ภายในห้องรับแขก เป็นสีดำ ผมต้องระวังไม่ให้ฉันชนอะไร พ่อแม่ของฉัน หูของคุณได้เป็นอย่างดี ดังนั้น ฉันต้องเดินเบามาก เมื่อเดินผ่านหน้าห้องของตน ฉันกลั้นลมหายใจของคุณ ฉันเข้าไปในห้องของโอ๊ะ เงียบๆ เปิดโคมไฟบนโต๊ะ เธอนอนอยู่ตรงนั้น ฉันปลุกเธอเธอตื่นขึ้นมาได้อย่างง่ายดายมาก . " โฮลเดน " เธอกล่าวว่า แขนของเธอกอดผม เธออ่อนไหวมาก เธอกล่าวว่า " เมื่อคุณกลับมาบ้าน " เธอดีใจมากที่เห็นผม . อย่าพูดเสียงดัง มาถึงตอนนี้ คุณเป็นยังไงบ้าง ? " ฉันบอกว่า " . ดี , คุณได้รับจดหมายของฉัน ผมเขียนจดหมายถึงคุณ และฉัน __ " โอ๊ะกล่าว ใช่ ! __ ไม่เสียงดัง ขอบคุณค่ะ " ฉันกล่าว มันคือเวลาอะไร ?พ่อแม่ฉันบอกว่าคุณจะไม่มาจนดึกมาก พวกเขาไปงานเลี้ยงที่น้ำหนัก , Connecticut . โอ๊ะกล่าว คุณบอกว่าคุณจะกลับบ้านเมื่อไหร่ หรือพูดว่า " ฉันกล่าว ไม่ได้บอก แต่ผมจะกลับดึก คุณขับ คุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเวลาของรถไฟ ตอนนี้พวกเรามีวิทยุในรถ ! แต่เธอไม่ยอมฟังใครเปิดรถขนย้ายในการจราจร " โอ๊ะกล่าว ฉันเริ่มที่จะผ่อนคลายในที่สุดผมก็เลิกกังวลว่าพวกเขาจะจับฉันกลับบ้าน เมื่อฉันกลับไปที่ห้อง คุณก็รู้ว่าฉันโดนไล่ออกจากโรงเรียนเพนพูด เธอถอดหัวหมอนเรียบร้อย __i รู้เธอจะต้องทำ _ _ แต่เธอไม่ยอมมองหน้าผม เธอทิ้งฉันจริงๆ " พวกเขากลับมาแล้ว ! โอ๊ะบอกว่ากระโดดอย่างรวดเร็ววิ่งออกจากโต๊ะ ผม พี
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- ิbig shrimp
- ระดมความคิดเห็น
- เหตุผล ที่สนใจใช้ Application Museum Poo
- เป็นการรบกวนคุณ
- With an amazing 1.1% rebate for their pl
- เธอมาไม่ทัน
- โฉลก
- To obstruct rubber known
- There is no such thing as guarantee in l
- The following error has occurred:
- มนุษย์เเมว
- เครื่อง
- ที่รัก วันนี้ฉันไปขายอาหารที่ตลาด
- ยื่นภาษี
- 卖得出去吗
- by the presence of kerosene
- รักษา
- ทำยัง ไง
- ทำไมคุณถึงเลือกเรียนการแต่งหน้า
- อย่างเเท้จริง
- He stays home
- Received with thanks
- Power of positive thinking
- เจ้าหน้าที่ของประกันภัย
