Measuring and publicizing social pe

Measuring and publicizing social performance is a potentially
powerful way to influence corporate behavior –
assuming that the ratings are consistently measured and
accurately reflect corporate social impact. Unfortunately,
neither condition holds true in the current profusion of
CSR checklists.
The criteria used in the rankings vary widely. The Dow
Jones Sustainability Index, for example, includes aspects
of economic performance in its evaluation. It weights customer
service almost 50% more heavily than corporate
citizenship. The equally prominent FTSE4Good Index, by
contrast, contains no measures of economic performance
or customer service at all. Even when criteria happen to be
the same, they are invariably weighted differently in the
final scoring.
Beyond the choice of criteria and their weightings lies
the even more perplexing question of how to judge
whether the criteria have been met. Most media, nonprofits,
and investment advisory organizations have too few
resources to audit a universe of complicated global corporate
activities. As a result, they tend to use measures for
which data are readily and inexpensively available, even
though they may not be good proxies for the social or environmental
effects they are intended to reflect. The Dow
Jones Sustainability Index, for example, uses the size of
a company’s board as a measure of community involvement,
even though size and involvement may be entirely
unrelated.1
Finally, even if the measures chosen accurately reflect
social impact, the data are frequently unreliable. Most ratings
rely on surveys whose response rates are statistically
insignificant, as well as on self-reported company data that
have not been verified externally. Companies with the
most to hide are the least likely to respond. The result is
a jumble of largely meaningless rankings, allowing almost
any company to boast that it meets some measure
of social responsibility – and most do.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัด และเผยสังคมประสิทธิภาพอาจวิธีที่ทรงพลังที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมองค์กรสมมติว่าคะแนนที่วัดอย่างสม่ำเสมอ และบอกถึงผลกระทบต่อสังคมขององค์กร อับเงื่อนไขไม่ถือเป็นจริงสลอนปัจจุบันของกิจกรรมเพื่อสังคมรายการตรวจสอบเกณฑ์ที่ใช้ในการจัดอันดับแตกต่างกัน ดาวประเทศ เช่น มีลักษณะประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจในการประเมิน มันน้ำหนักลูกค้าบริการเกือบ 50% หนักกว่าขององค์กรสัญชาติ FTSE4Good โดดเด่นเท่าเทียมกันดัชนี โดยความคมชัด ประกอบด้วยไม่มีมาตรการของประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจหรือบริการลูกค้าทั้งหมด แม้กระทั่งเมื่อเงื่อนไขเกิดขึ้นเหมือนกัน พวกเขาจะคงเส้นคงวาเฉลี่ยแตกต่างกันในการการให้คะแนนขั้นสุดท้ายนอกเหนือจากทางเลือกของเงื่อนไขและการให้อยู่คำถามที่สร้างความมึนงงมากขึ้นวิธีการตัดสินว่ามีตรงตามเงื่อนไข ส่วนใหญ่สื่อ องค์กรไม่แสวงกำไรและองค์กรที่ปรึกษาการลงทุนมีมากเกินไปไม่กี่ทรัพยากรเพื่อตรวจสอบจักรวาลซับซ้อนส่วนกลางขององค์กรกิจกรรม ดังนั้น พวกเขามักจะใช้มาตรการข้อมูลที่มีพร้อม และราคาไม่แพง แม้แต่แม้ว่าพวกเขาไม่อาจเป็นโปรแกรมที่ดีสำหรับสังคม หรือสิ่งแวดล้อมผลกระทบที่พวกเขามีวัตถุประสงค์เพื่อสะท้อนให้เห็นถึง ดาวประเทศ เช่น ใช้ขนาดคณะกรรมการของบริษัทเป็นวัดของชุมชนแม้ว่าขนาดและการมีส่วนร่วมอาจจะทั้งหมดunrelated.1ในที่สุด แม้ว่ามาตรการที่เลือกถูกต้องสะท้อนสังคม ข้อมูลมีไม่บ่อย คะแนนมากที่สุดพึ่งจะมีอัตราการตอบสนองทางสถิติการสำรวจสัพเพเหระ ดีตามข้อมูลบริษัทรายงานด้วยตนเองที่ไม่ได้ตรวจสอบจากภายนอก บริษัทมีการส่วนใหญ่จะซ่อนเป็นโอกาสน้อยการตอบสนอง ผลที่ได้คือบรรยากาศของการจัดอันดับส่วนใหญ่ไม่มีความหมาย ให้เกือบบริษัทอวดว่า มันตรงกับวัดบางสังคม – และทำได้มากที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การวัดและการเผยแพร่ผลการดำเนินงานทางสังคมที่อาจเกิดขึ้นเป็น
วิธีที่มีประสิทธิภาพที่จะมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมองค์กร -
สมมติว่าการจัดอันดับจะถูกวัดอย่างต่อเนื่องและ
ถูกต้องสะท้อนให้เห็นถึงผลกระทบต่อสังคมขององค์กร แต่น่าเสียดายที่
สภาพไม่ถือเป็นจริงในปัจจุบันของฟุ่มเฟือย
รายการตรวจสอบความรับผิดชอบต่อสังคม.
เกณฑ์ที่ใช้ในการจัดอันดับที่แตกต่างกัน ดาวโจนส์
ดัชนีการพัฒนาอย่างยั่งยืนโจนส์, ตัวอย่างเช่นมีลักษณะ
ของการปฏิบัติงานทางเศรษฐกิจในการประเมินผล ลูกค้ามันน้ำหนัก
บริการเกือบ 50% หนักกว่าองค์กร
พลเมือง ดัชนี FTSE4Good ที่โดดเด่นอย่างเท่าเทียมกันโดย
คมชัดมีมาตรการประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจไม่มี
หรือการบริการลูกค้าในทุก แม้ในขณะที่เกณฑ์ที่จะเกิดขึ้นจะ
เหมือนกันที่พวกเขามีน้ำหนักอย่างสม่ำเสมอที่แตกต่างกันใน
การให้คะแนนสุดท้าย.
นอกเหนือจากการเลือกของหลักเกณฑ์และน้ำหนักของพวกเขาอยู่
คำถามแม้งงมากขึ้นของวิธีการตัดสิน
ไม่ว่าจะเป็นเกณฑ์ที่ได้พบ สื่อส่วนใหญ่ไม่หวังผลกำไร
และองค์กรที่ปรึกษาการลงทุนมีน้อยเกินไป
ทรัพยากรในการตรวจสอบจักรวาลขององค์กรระดับโลกที่ซับซ้อน
กิจกรรม เป็นผลให้พวกเขามีแนวโน้มที่จะใช้มาตรการ
ที่ข้อมูลจะพร้อมและสามารถใช้ได้ราคาไม่แพงแม้
แม้ว่าพวกเขาอาจจะไม่เป็นผู้รับมอบฉันทะที่ดีสำหรับสังคมและสิ่งแวดล้อม
ผลกระทบที่พวกเขามีความตั้งใจที่จะสะท้อนให้เห็นถึง ดาวโจนส์
ดัชนีการพัฒนาอย่างยั่งยืนโจนส์, ตัวอย่างเช่นใช้ขนาดของ
คณะกรรมการ บริษัท ที่เป็นตัวชี้วัดของการมีส่วนร่วมของชุมชน
แม้ว่าขนาดและการมีส่วนร่วมอาจจะทั้งหมด
unrelated.1
สุดท้ายแม้ว่ามาตรการได้รับการแต่งตั้งอย่างถูกต้องสะท้อนให้เห็นถึง
ผลกระทบทางสังคมข้อมูลที่มักจะเป็น ไม่น่าเชื่อถือ. การจัดอันดับส่วนใหญ่
พึ่งพาการสำรวจที่มีการตอบสนองต่ออัตราการทางสถิติ
ที่ไม่มีนัยสำคัญเช่นเดียวกับตนเองรายงานข้อมูลของ บริษัท ที่
ยังไม่ได้รับการตรวจสอบจากภายนอก บริษัท ที่มี
มากที่สุดที่จะซ่อนอยู่ที่อย่างน้อยน่าจะตอบสนอง ผลที่ได้คือ
สับสนของการจัดอันดับความหมายส่วนใหญ่ที่ช่วยให้เกือบ
บริษัท ใด ๆ ที่จะอวดว่าเป็นไปตามมาตรการบางส่วน
ของความรับผิดชอบต่อสังคม - และส่วนใหญ่ทำ