Regarding the sense of presence, al

Regarding the sense of presence, all the groups scored high on the illusion of being there in the VE, supporting our third hypothesis. This result agrees with other studies that also used VR-MIP to induce emotions and found a high sense of presence (Banos et al., ~ 2004a, 2004b, 2008; Riva et al., 2007; Serrano et al., 2013). The data do not support the last hypothesis about differences in the sense of presence related to the stimulation of the senses of touch and smell. No statistical differences were found between groups. However, the results show a trend: in the groups where the sense of touch was stimulated, the sense of presence seems to increase. In addition, it is important to note that we measured the sense of presence using a pictorial scale that assesses only the personal and subjective factor of sense of presence (Presence-SAM (Schneider et al., 2004)), and this can influence the results for this variable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกี่ยวกับความรู้สึกที่มีอยู่ ในกลุ่มคะแนนสูงในภาพลวงตาที่มี VE สนับสนุนสมมติฐานของเราสาม ผลลัพธ์นี้ตกลงกับการศึกษาอื่น ๆ ที่ยัง ใช้ VR MIP เพื่อก่อให้เกิดอารมณ์ และพบมีความสูง (บานอส et al., ~ 2004a, 2004b, 2008 Riva et al. 2007 ปลอด et al. 2013) ข้อมูลไม่สนับสนุนสมมติฐานครั้งสุดท้ายเกี่ยวกับความแตกต่างในแง่ที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นประสาทสัมผัสและกลิ่นที่มีอยู่ ไม่มีสถิติพบความแตกต่างระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์แสดงแนวโน้ม: ในกลุ่มที่ถูกกระตุ้นความรู้สึกจากการสัมผัส ความรู้สึกที่มีอยู่ดูเหมือนว่าจะ เพิ่มขึ้น นอกจากนี้ มันเป็นสิ่งสำคัญโปรดสังเกตว่า เราวัดความมีอยู่โดยใช้ขนาดภาพที่ประเมินเฉพาะบุคคล และเรื่องปัจจัยของความรู้สึกที่มีอยู่ (ปัจจุบัน-SAM (Schneider et al. 2004)), และนี้สามารถมีอิทธิพลต่อผลลัพธ์สำหรับตัวแปรนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกี่ยวกับความรู้สึกของการแสดงตนทุกกลุ่มคะแนนสูงในภาพลวงตาของการมีใน VE ที่สนับสนุนสมมติฐานที่สามของเรา ผลที่ได้นี้เห็นด้วยกับการศึกษาอื่น ๆ ที่ยังใช้ VR-MIP เพื่อก่อให้เกิดอารมณ์และความรู้สึกที่พบสูงของการแสดงตน (Banos, et al, ~ 2004a, 2004b, 2008.. Riva et al, 2007;. Serrano, et al, 2013) ข้อมูลที่ไม่สนับสนุนสมมติฐานที่ผ่านมาเกี่ยวกับความแตกต่างในแง่ของการแสดงตนที่เกี่ยวข้องกับการกระตุ้นของความรู้สึกจากการสัมผัสและกลิ่น ไม่มีความแตกต่างทางสถิติถูกพบระหว่างกลุ่ม อย่างไรก็ตามผลการแสดงแนวโน้มในกลุ่มที่รู้สึกจากการสัมผัสถูกกระตุ้นความรู้สึกของการแสดงตนที่ดูเหมือนว่าจะเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าเราวัดความรู้สึกของการแสดงตนโดยใช้ขนาดภาพที่ประเมินเพียงปัจจัยส่วนบุคคลและทัศนะของความรู้สึกของการแสดงตน (Presence-SAM (ชไนเดอ et al., 2004)) และนี้สามารถมีอิทธิพลต่อ ผลการค้นหาสำหรับตัวแปรนี้