In today's business relations, it's

In today's business relations, it's a small world after all. As more companies turn towards global markets, professionals are finding themselves in foreign locales, wheeling and dealing like never before. However, the key to effective communication between countries is an understanding of each other's culture, especially a working knowledge of how each society conveys meaning.



First used by author Edward Hall, the expressions "high context" and "low context" are labels denoting inherent cultural differences between societies. High-context and low-context communication refers to how much speakers rely on things other than words to convey meaning. Hall states that in communication, individuals face many more sensory cues than they are able to fully process. In each culture, members have been supplied with specific "filters" that allow them to focus only on what society has deemed important. In general, cultures that favor low-context communication will pay more attention to the literal meanings of words than to the context surrounding them.



It is important to remember that every individual uses both high-context and low context communication; it is not simply a matter of choosing one over the other. Often, the types of relationships we have with others and our circumstances will dictate the extent to which we rely more on literal or implied meanings.



To better understand high-context and low-context communication, ask the following:
•Do I recognize implied messages from others, and am I aware of the verbal and nonverbal cues that let me understand the speaker's meaning? (High-Context)
•Do I "let my words speak for themselves?" Do I prefer to be more direct, relying on what is explicitly stated in my speech? (Low-Context)



Novelist Amy Tan describes the differences in cultural communication this way: "An American business executive may say, 'Let's make a deal,' and the Chinese manager may reply, 'Is your son interested in learning about your widget business?' Each to his or her own purpose, each with his or her own linguistic path."



When individuals from high-context and low-context cultures collaborate, there are often difficulties that occur during the exchange of information. These problems can be separated into differences concerning "direction", "quantity" and "quality." For example, employees from high-context cultures like China and France share very specific and extensive information with their "in-group members" (good friends, families, close coworkers, etc). In comparison, low-context cultures like the United States and Germany prefer to limit communication to smaller, more select groups of people, sharing only that information which is necessary.



High-Context Communication

Hall: "Most of the information is either in the physical context or initialized in the person."


•Knowledge is situational, relational
•Less is verbally explicit or written or formally expressed
•More internalized understandings of what is communicated (ex: "in-jokes")
•Often used in long term, well-established relationships
•Decisions and activities focus around personal face-to-face communication, often around a central, authoritative figure
•Strong awareness of who is accepted/belongs vs. "outsiders"



Association
•Relationships depend on trust, build up slowly, and are stable.
•How things get done depends on relationships with people and attention to group process.
•One's identity is rooted in groups (family, culture, work).



Interaction
•High use of nonverbal elements; voice tone, facial expression, gestures, and eye movement carry significant parts of conversation.
•Verbal message is indirect; one talks around the point and embellishes it.
•Communication is seen as an art form-a way of engaging someone.
•Disagreement is personalized. One is sensitive to conflict expressed in another's nonverbal communication. Conflict either must be solved before work can progress or must be avoided.



Learning


•Multiple sources of information are used. Thinking is deductive, proceeds from general to specific.
•Learning occurs by first observing others as they model or demonstrate and then practicing.
•Groups are preferred for learning and problem solving.
•Accuracy is valued. How well something is learned is important.



High context cultures are more common in the eastern nations than in western, and in countries with low racial diversity. Cultures where the group is valued over the individual promote group reliance. High context cultures have a strong sense of tradition and history, and change little over time, such as tribal and native societies. For instance, the French assume that the listener knows everything. Therefore, they may think that Americans think they are stupid because Americans will habitually explain everything to their counterparts.



Former president Jimmy Carter understood the importance of high-context communication with his colleagues from Israel and Egypt during the peace talks at Camp David. When Prime Minister Begin was about to leave the unsatisfactory negotiations, Carter presented him with pictures of the three heads of state, with the names of each of Begin's grandchildren written on the photographs. The prime minister repeated the names of his grandchildren out loud as he looked at the pictures, reflecting on the importance of the peace negotiations to his grandchildren's futures. Carter recognized that a high-context reference to future generations would induce the prime minister to return to the negotiations.



Low Context Communication

Hall: "The mass of information is vested in the explicit code [message]."
•Rule oriented
•More knowledge is public, external, and accessible.
•Shorter duration of communications
•Knowledge is transferable
•Task-centered. Decisions and activities focus around what needs to be done and the division of responsibilities.



Association
•Relationships begin and end quickly. Many people can be inside one's circle; circle's boundary is not clear.
•Things get done by following procedures and paying attention to the goal.
•One's identity is rooted in oneself and one's accomplishments.
•Social structure is decentralized; responsibility goes further down (is not concentrated at the top).



Interaction
•Message is carried more by words than by nonverbal means.
•Verbal message is direct; one spells things out exactly.
•Communication is seen as a way of exchanging information, ideas, and opinions.
•Disagreement is depersonalized. One withdraws from conflict with another and gets on with the task. Focus is on rational solutions, not personal ones.



Learning
•One source of information is used to develop knowledge.
•Thinking is inductive, proceeds from specific to general. Focus is on detail.
•Learning occurs by following explicit directions and explanations of others.
•An individual orientation is preferred for learning and problem solving.
•Speed is valued. How efficiently something is learned is important.



An individual from a high context culture has to adapt, and/or be accommodated when shifting to a low context culture. High context cultures expect small close-knit groups, where professional and personal life is interrelated. Therefore, a high context individual is more likely to ask questions than attempt to work out a solution independently.

Remember that in business, communication is everything, so make sure you know not only what to say, but also how to say it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในความสัมพันธ์ทางธุรกิจวันนี้ มันเป็นโลกขนาดเล็กหลังจากทั้งหมด ขณะที่บริษัทอื่น ๆ หันมาตลาดโลก ผู้เชี่ยวชาญกำลังค้นหาตัวเองในภาษาต่างประเทศ wheeling และจัดการเช่นไม่เคยมาก่อน อย่างไรก็ตาม คีย์เพื่อประสิทธิภาพการสื่อสารระหว่างประเทศเป็นความเข้าใจของแต่ละอื่น ๆ ของวัฒนธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้ทำงานของวิธีแต่ละสังคมต้องสื่อความหมายใช้ครั้งแรก โดยเอ็ดเวิร์ดฮอลล์ผู้เขียน นิพจน์ "สูงบริบท" และ "ต่ำบริบท" ได้ป้ายชื่อที่กำหนดเรียกค่าความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยธรรมชาติระหว่างสังคม สื่อสารสูงเนื้อหา และ บริบทต่ำหมายถึงจำนวนลำโพงพึ่งสิ่งอื่นที่ไม่ใช่คำในการสื่อความหมาย หอประชุมระบุว่า ในการสื่อสาร บุคคลหน้าหลายอย่างทางประสาทสัมผัสสัญลักษณ์กว่าจะสามารถดำเนินการทั้งหมด ในแต่ละวัฒนธรรม สมาชิกที่ได้รับมาเฉพาะ "ตัวกรอง" ที่ช่วยให้สามารถเน้นเฉพาะสังคมใดมีความสำคัญ ทั่วไป วัฒนธรรมที่ชอบสื่อสารในบริบทต่ำจะให้ความสำคัญกับความหมายตามตัวอักษรของคำมากกว่าการรอบพวกเขา สิ่งสำคัญคือต้องจำไว้ว่า ทุกบุคคลใช้สื่อสารทั้งบริบท บริบทสูง และต่ำ ไม่เป็นเพียงเรื่องของการเลือกหนึ่งมากกว่าอีก มักจะ ชนิดของความสัมพันธ์ที่เรามีกับผู้อื่น และสถานการณ์ของเราจะบอกขอบเขตที่เราอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายตามตัวอักษร หรือโดยนัย การเข้าใจ บริบทสูง และต่ำบริบทการสื่อสาร ถามต่อไปนี้:•Do ฉันรู้โดยนัยข้อความจากผู้อื่น และ ผมทราบด้วยวาจา และ nonverbal สัญลักษณ์ที่ทำให้ฉันเข้าใจความหมายของลำโพง (สูงบริบท) •Do ฉัน "ให้คำพูดของฉันพูดสำหรับตัวเอง" ต้องสามารถอ้อม อาศัยสิ่งอย่างชัดเจนระบุในคำพูดของฉัน (บริบทต่ำ) ตาลมีคนเขียนอธิบายความแตกต่างในวัฒนธรรมการสื่อสารวิธีนี้: "ผู้บริหารธุรกิจอเมริกันอาจ พูด 'ลองทำข้อตกลง' และผู้จัดการฝ่ายจีนอาจ ตอบกลับ 'เป็นลูกชายของคุณสนใจเรียนรู้เกี่ยวกับธุรกิจของคุณเครื่องมือ ' แต่ละที่จะ ตนเองวัตถุประสงค์ มีเส้นทางภาษาศาสตร์ของ ตนเอง"เมื่อบุคคลจาก บริบทสูง และต่ำบริบทวัฒนธรรมทำงานร่วมกัน ได้บ่อยครั้งปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างการแลกเปลี่ยนข้อมูล ปัญหาเหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นความแตกต่างที่เกี่ยวกับ "ทิศทาง" "ปริมาณ" และ "คุณภาพ" ตัวอย่าง พนักงานวัฒนธรรมบริบทสูงเช่นจีนและฝรั่งเศสร่วมกันเฉพาะ และครอบคลุมข้อมูลของพวกเขา "in-group สมาชิก" (เพื่อนที่ดี ครอบครัว ปิดเพื่อนร่วมงาน ฯลฯ) ในการเปรียบเทียบ วัฒนธรรมบริบทต่ำเช่นสหรัฐอเมริกาและเยอรมนีต้องการจำกัดการสื่อสารให้เล็กลง เลือกกลุ่มคน การใช้ร่วมกันเฉพาะข้อมูลที่จำเป็นมาก สื่อสารสูงบริบทฮอลล์: "ข้อมูลส่วนใหญ่อยู่ในบริบททางกายภาพ หรือเริ่มต้นในบุคคล" •Knowledge อยู่เมืองไทย เชิง •Less เป็นวาจาชัดเจน หรือเขียน หรือแสดงอย่างเป็นกิจจะลักษณะ •More internalized เปลี่ยนความเข้าใจของอะไรการติดต่อสื่อสาร (อดีต: "in-jokes")•Often ที่ใช้ในระยะยาว ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น ความ •Decisions และกิจกรรมรอบสื่อสารลมี มักจะรอบรูปเซ็นทรัล ไทม์ ความรู้ •Strong ที่เป็นที่ยอมรับ/เป็นของเทียบกับ "บุคคลภายนอก" สมาคม•Relationships ขึ้นอยู่กับความน่าเชื่อถือ สร้างช้า และมั่นคง •How ทำได้ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์กับบุคคลและให้ความสนใจกับกระบวนการกลุ่มเอกลักษณ์ของ •One ถูกใช้ในกลุ่ม (ครอบครัว วัฒนธรรม ทำงาน)โต้ตอบใช้ทั้งองค์ประกอบ nonverbal โทนเสียง สีหน้า ท่าทาง และความเคลื่อนไหวของตามีส่วนสำคัญของการสนทนา ข้อความ •Verbal เป็นทางอ้อม พูดถึงสถานจุด และ embellishes ก็ •Communication จะเห็นเป็นทางแบบศิลปะเป็นของเสน่ห์คน•Disagreement เป็นแบบส่วนบุคคล หนึ่งคือความไวต่อความขัดแย้งในใจอวัจนภาษา ความขัดแย้งจะต้องแก้ไขก่อนงานสามารถดำเนินการ หรือควรหลีกเลี่ยงการ การเรียนรู้มีใช้แหล่งข้อมูล •Multiple คิดเป็น deductive ดำเนินการที่เฉพาะเจาะจงจากทั่วไป •Learning เกิดขึ้น โดยสังเกตก่อน คนอื่นเป็นพวกรุ่น หรือสาธิต และฝึกซ้อมแล้ว •Groups เหมาะสำหรับการเรียนรู้และการแก้ปัญหา•Accuracy เป็นบริษัท วิธีที่ดีสิ่งที่จะเรียนรู้เป็นสำคัญ วัฒนธรรมบริบทสูงอยู่ทั่วไปในภาคตะวันออกชาติกว่าตะวันตก และ ในประเทศที่มีความหลากหลายเชื้อชาติที่ต่ำ วัฒนธรรมกลุ่มที่บริษัทผ่านบุคคลส่งเสริมความเชื่อมั่นของกลุ่ม วัฒนธรรมบริบทสูงมีความรู้ความสามารถของประเพณีและประวัติศาสตร์ และเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยเวลา เช่นสังคมชาว และพื้นเมือง ตัวอย่าง ฝรั่งเศสคิดว่า ฟังที่รู้ทุกอย่าง ดังนั้น พวกเขาอาจคิดว่า คนอเมริกันคิดว่า จะโง่ เพราะชาวอเมริกันจะนิตย์อธิบายทุกอย่างให้คู่ของพวกเขา อดีตประธานาธิบดีจิมมีคาร์เตอร์เข้าใจความสำคัญของบริบทสูงสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานของเขาจากอิสราเอลและอียิปต์ในระหว่างการเจรจาสันติภาพที่ค่าย David เมื่อนายกรัฐมนตรีเริ่มจะ ออกจากการเจรจาเฉย ๆ คาร์เตอร์แสดงเขาอยู่กับภาพของสามหัวของรัฐ ชื่อของหลานของเริ่มต้นที่เขียนบนภาพแต่ละ นายกรัฐมนตรีซ้ำชื่อของหลานเขาดัง ๆ เป็นเขาดูที่ภาพ บรรยากาศความสำคัญของการเจรจาสันติภาพกับหลานของเขาในอนาคต คาร์เตอร์ยอมรับว่า การอ้างอิงบริบทสูงถึงอนุชนรุ่นหลังจะก่อให้เกิดนายกรัฐมนตรีกลับไปเจรจา การสื่อสารเนื้อหาต่ำฮอลล์: "มวลของข้อมูลเป็น vested ในรหัสชัดเจน [ข้อความ]"•Rule มุ่งเน้น •More ความรู้เป็นสาธารณะ ภายนอก และสามารถเข้าถึงได้ ระยะเวลา •Shorter สื่อสาร•Knowledge จะโอน •Task-แปลก ตัดสินใจและกิจกรรมเน้นสถานที่ต้องทำและส่วนของความรับผิดชอบ สมาคม •Relationships เริ่มต้น และสิ้นสุดอย่างรวดเร็ว หลายคนอาจเป็นภายในของวงกลม ขอบเขตของวงไม่ชัดเจน•Things รับทำตามขั้นตอนต่อไปนี้และชำระความสนใจเป้าหมายเอกลักษณ์ของ •One มีรากในตัวเองและของสำเร็จโครงสร้าง •Social เป็นแบบกระจายศูนย์ ความรับผิดชอบต่อไป (ไม่เข้มข้นด้านบน) ลงโต้ตอบ •Message จะทำเพิ่มเติม โดยคำกว่าด้วย nonverbalข้อความ •Verbal ได้โดยตรง หนึ่งแจงสิ่งที่ตรงกัน•Communication จะเห็นการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความคิด และความคิดเห็น•Disagreement depersonalized ถอนตัวจากความขัดแย้งกับอีก และได้รับในกับงาน โฟกัสในโซลูชั่นเชือด คนส่วนตัวไม่ได้ การเรียนรู้ •One แหล่งข้อมูลใช้ในการพัฒนาความรู้ •Thinking เหนี่ยว ดำเนินการจากการระบุทั่วไป โฟกัสอยู่บนรายละเอียด•Learning เกิดขึ้นตามทิศทางที่ชัดเจนต่อไปนี้และคำอธิบายของผู้อื่น•An แต่ละแนวจะต้องเรียนรู้และการแก้ปัญหา•Speed เป็นบริษัท ประสิทธิภาพสิ่งที่จะเรียนรู้เป็นสำคัญบุคคลจากวัฒนธรรมบริบทสูงปรับ และ/หรืออาศัยเมื่อต้องวัฒนธรรมบริบทต่ำได้ วัฒนธรรมบริบทสูงคาดว่ากลุ่ม close-knit ขนาดเล็ก ที่เชื่อมชีวิตอาชีพ และส่วนบุคคล ดังนั้น แต่ละบริบทสูงเป็นยิ่งไปกว่าความพยายามที่จะทำงานออกวิธีแก้ปัญหาได้อย่างอิสระคำถาม ระลึกว่า ในธุรกิจ การสื่อสารทุกอย่าง เพื่อ ให้แน่ใจว่า คุณทราบไม่เพียงแต่ จะพูด แต่วิธีการพูดว่า อะไร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันนี้ความสัมพันธ์ทางธุรกิจก็เป็นโลกเล็ก ๆ หลังจากทั้งหมด เป็น บริษัท ที่หันไปทางตลาดโลกมืออาชีพที่กำลังมองหาตัวเองในสถานที่ต่างประเทศบินและการจัดการอย่างที่ไม่เคยมาก่อน แต่กุญแจสำคัญในการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพระหว่างประเทศเป็นความเข้าใจของวัฒนธรรมของกันและกันโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้การทำงานของวิธีการที่แต่ละสังคมบ่งบอกความหมายครั้งแรกที่ใช้โดยผู้เขียนเอ็ดเวิร์ดฮอลล์การแสดงออก "บริบทสูง" และ "บริบทต่ำ" มีป้ายแสดงถึงธรรมชาติ ความแตกต่างทางวัฒนธรรมระหว่างสังคม สูงบริบทและการสื่อสารต่ำบริบทหมายถึงวิธีการลำโพงมากพึ่งพาสิ่งอื่น ๆ กว่าคำพูดที่จะสื่อความหมาย ฮอลล์กล่าวว่าในการสื่อสารที่บุคคลเผชิญกับความหมายหลายประสาทสัมผัสมากกว่าที่พวกเขาจะสามารถที่จะดำเนินการอย่างเต็มที่ ในแต่ละวัฒนธรรมสมาชิกที่ได้รับมาพร้อมกับ "ตัวกรอง" เฉพาะที่อนุญาตให้พวกเขามุ่งเน้นเฉพาะในสิ่งที่สังคมได้ถือว่ามีความสำคัญ โดยทั่วไปวัฒนธรรมที่สนับสนุนการสื่อสารบริบทต่ำจะให้ความสำคัญกับความหมายที่แท้จริงของคำกว่ากับบริบทโดยรอบพวกเขามันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำว่าแต่ละคนใช้ทั้งสูงบริบทและการสื่อสารบริบทต่ำ; มันไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการเลือกหนึ่งในช่วงอื่น ๆ บ่อยครั้งที่ประเภทของความสัมพันธ์ที่เรามีกับผู้อื่นและสถานการณ์ของเราจะกำหนดขอบเขตที่เราอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับความหมายตามตัวอักษรหรือโดยนัยเพื่อทำความเข้าใจบริบทสูงและการสื่อสารต่ำบริบทถามต่อไปนี้: •ฉันรับรู้ข้อความโดยนัย จากคนอื่น ๆ และฉันตระหนักถึงความหมายทางวาจาและอวัจนที่ช่วยให้ฉันเข้าใจความหมายพูดไหม? (High-บริบท) •ฉัน "ให้คำพูดของฉันพูดกับตัวเอง?" ฉันชอบที่จะโดยตรงอาศัยสิ่งที่ระบุไว้อย่างชัดเจนในคำพูดของฉันได้อย่างไร (Low-บริบท) นักประพันธ์เอมี่ตันอธิบายความแตกต่างในการสื่อสารทางวัฒนธรรมด้วยวิธีนี้ "ผู้บริหารธุรกิจอเมริกันอาจจะพูดว่า 'ขอให้จัดการ' และผู้จัดการจีนอาจตอบ 'เป็นลูกชายของคุณมีความสนใจในการเรียนรู้เกี่ยวกับธุรกิจเครื่องมือของคุณ ? แต่ละจุดประสงค์ของตัวเองของเขาหรือเธอแต่ละคนมีเส้นทางภาษาศาสตร์ของเขาหรือเธอเอง. " เมื่อบุคคลจากบริบทสูงและต่ำบริบทวัฒนธรรมที่ทำงานร่วมกันมักจะมีความยากลำบากที่เกิดขึ้นระหว่างการแลกเปลี่ยนข้อมูล ปัญหาเหล่านี้สามารถแยกออกเป็นความแตกต่างในเรื่อง "ทิศทาง", "ปริมาณ" และ "คุณภาพ". ตัวอย่างเช่นพนักงานจากวัฒนธรรมบริบทสูงเช่นจีนและฝรั่งเศสแบ่งปันข้อมูลเฉพาะเจาะจงมากและกว้างขวางกับ "สมาชิกในกลุ่มของพวกเขา" (เพื่อนที่ดีต่อครอบครัวเพื่อนร่วมงานอย่างใกล้ชิด ฯลฯ ) ในการเปรียบเทียบวัฒนธรรมต่ำบริบทเช่นสหรัฐอเมริกาและเยอรมนีชอบที่จะ จำกัด การสื่อสารเพื่อการขนาดเล็กให้เลือกมากขึ้นกลุ่มคนที่ร่วมกันเฉพาะข้อมูลที่มีความจำเป็นที่สูงบริบทการสื่อสารฮอลล์: "ส่วนใหญ่ของข้อมูลที่เป็นทั้งในทางกายภาพ . บริบทหรือเริ่มต้นได้ในคน " •ความรู้คือสถานการณ์เชิงสัมพันธ์•น้อยอย่างชัดเจนด้วยวาจาหรือลายลักษณ์อักษรอย่างเป็นทางการหรือแสดงความเข้าใจ•เพิ่มเติม internalized ของสิ่งที่มีการสื่อสาร (อดีต: "ในเรื่องตลก") •มักใช้ในระยะยาวดี สร้างความสัมพันธ์•การตัดสินใจและมุ่งเน้นกิจกรรมการสื่อสารทั่วใบหน้าเพื่อใบหน้าส่วนตัวมักรอบกลางรูปมีอำนาจ•การรับรู้ที่แข็งแกร่งของผู้ที่ได้รับการยอมรับ / เป็นกับ "คนนอก" สมาคม•ความสัมพันธ์ขึ้นอยู่กับความไว้วางใจสร้างขึ้นอย่างช้า ๆ และมีความ มั่นคง•วิธีทำสิ่งที่ได้รับขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์กับผู้คนและให้ความสนใจกับกระบวนการกลุ่ม•ตัวหนึ่งมีรากอยู่ในกลุ่ม (ครอบครัว, วัฒนธรรมการทำงาน) ปฏิสัมพันธ์•การใช้งานสูงขององค์ประกอบกริยา; โทนเสียงการแสดงสีหน้าท่าทางและการเคลื่อนไหวตาดำเนินการชิ้นส่วนที่สำคัญของการสนทนา•ข้อความทางวาจาทางอ้อม; พูดไปรอบ ๆ จุดและแถมมัน•การสื่อสารถูกมองว่าเป็นศิลปะรูปแบบวิธีการในการมีส่วนร่วมของคน•ความขัดแย้งเป็นส่วนบุคคล หนึ่งมีความไวต่อความขัดแย้งที่แสดงออกในอีกอวัจนภาษา ความขัดแย้งจะต้องได้รับการแก้ไขก่อนที่จะทำงานสามารถคืบหน้าหรือจะต้องหลีกเลี่ยงการเรียนรู้•หลายแหล่งที่มาของข้อมูลที่ถูกนำมาใช้ คิดเป็นสรุปรายได้จากทั่วไปที่เฉพาะเจาะจง•การเรียนรู้เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกโดยการสังเกตอื่น ๆ ที่พวกเขาแสดงให้เห็นถึงรูปแบบหรือแล้วการฝึก•กลุ่มเป็นที่ต้องการสำหรับการเรียนรู้และการแก้ปัญหา•ความเที่ยงตรงมีมูลค่า วิธีที่ดีสิ่งที่ได้เรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญวัฒนธรรมบริบทสูงจะมีอยู่มากในประเทศทางตะวันออกกว่าในตะวันตกและในประเทศที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติต่ำ วัฒนธรรมที่กลุ่มที่มีมูลค่ากว่าบุคคลที่ส่งเสริมความเชื่อมั่นในกลุ่ม วัฒนธรรมบริบทสูงจะมีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของประเพณีและประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อเวลาผ่านไปเช่นสังคมชนเผ่าและชนพื้นเมือง ยกตัวอย่างเช่นฝรั่งเศสคิดว่าฟังรู้ทุกอย่าง ดังนั้นพวกเขาอาจจะคิดว่าชาวอเมริกันคิดว่าพวกเขาจะโง่เพราะชาวอเมริกันประจำจะอธิบายทุกอย่างให้คู่ของพวกเขาอดีตประธานาธิบดีจิมมี่คาร์เตอร์เข้าใจความสำคัญของการสื่อสารบริบทสูงกับเพื่อนร่วมงานของเขาจากอิสราเอลและอียิปต์ในระหว่างการเจรจาสันติภาพที่แคมป์เดวิด เมื่อนายกรัฐมนตรีเริ่มคเป็นเรื่องเกี่ยวกับที่จะออกจากการเจรจาต่อรองที่น่าพอใจคาร์เตอร์นำเสนอเขาด้วยภาพของสามหัวของรัฐที่มีชื่อของแต่ละเริ่มต้นของหลานเขียนลงบนภาพ นายกรัฐมนตรีย้ำชื่อของลูกหลานของเขาออกมาดัง ๆ ในขณะที่เขามองไปที่ภาพที่สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการเจรจาสันติภาพกับฟิวเจอร์สลูกหลานของเขา คาร์เตอร์ได้รับการยอมรับว่ามีการอ้างอิงบริบทสูงให้กับคนรุ่นต่อไปจะทำให้เกิดนายกรัฐมนตรีที่จะกลับไปเจรจาต่อรองต่ำบริบทการสื่อสารฮอลล์: ". มวลของข้อมูลจะตกเป็นของรหัสอย่างชัดเจน [ข้อความ]" •กฎที่มุ่งเน้น•ความรู้เพิ่มเติม สาธารณะภายนอกและสามารถเข้าถึง•ระยะเวลาที่สั้นกว่าของการสื่อสาร•ความรู้คือโอน•งานเป็นศูนย์กลาง การตัดสินใจและกิจกรรมที่มุ่งเน้นไปรอบ ๆ สิ่งที่ต้องทำและการแบ่งหน้าที่ความรับผิดชอบของสมาคม•ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นและจบได้อย่างรวดเร็ว หลายคนอาจจะอยู่ภายในวงกลมหนึ่ง; ขอบเขตของวงกลมจะไม่ชัดเจนสิ่งที่•ทำงานได้โดยทำตามขั้นตอนและให้ความสนใจกับเป้าหมาย•ตัวหนึ่งถูกฝังในตัวเองและความสำเร็จหนึ่งของ•โครงสร้างสังคมเป็นกระจายอำนาจ; ความรับผิดชอบไปไกลลง (ไม่ได้กระจุกตัวอยู่ที่ด้านบน) ปฏิสัมพันธ์•ข้อความจะดำเนินการมากขึ้นโดยคำกว่าโดยวิธีกริยาวาจา•ข้อความโดยตรง; หนึ่งในสิ่งที่ spells ออกว่า•การสื่อสารถูกมองว่าเป็นวิธีการแลกเปลี่ยนข้อมูลความคิดและความเห็น•ความขัดแย้งเป็น depersonalized หนึ่งถอนตัวออกจากความขัดแย้งกับคนอื่น ๆ และได้รับในกับงาน โดยเน้นการแก้ปัญหาที่มีเหตุผลไม่ได้คนส่วนบุคคลของการเรียนรู้•แหล่งข่าวคนหนึ่งของข้อมูลที่จะใช้ในการพัฒนาความรู้•คิดเป็นอุปนัยได้จากเฉพาะทั่วไป เน้นเป็นพิเศษในรายละเอียด•การเรียนรู้เกิดขึ้นโดยทำตามทิศทางที่ชัดเจนและคำอธิบายของผู้อื่น•การวางบุคคลที่เป็นที่ต้องการสำหรับการเรียนรู้และการแก้ปัญหา•ความเร็วมีมูลค่า วิธีได้อย่างมีประสิทธิภาพสิ่งที่ได้เรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญบุคคลจากวัฒนธรรมบริบทสูงมีการปรับตัวและ / หรือได้พักเมื่อขยับไปวัฒนธรรมบริบทต่ำ วัฒนธรรมบริบทสูงคาดหวังใกล้ชิดกลุ่มเล็ก ๆ ที่ชีวิตอาชีพและส่วนบุคคลเป็นความเชื่อมโยงระหว่าง ดังนั้นแต่ละบริบทสูงมีแนวโน้มที่จะถามคำถามกว่าพยายามที่จะทำงานออกวิธีการแก้ปัญหาอย่างเป็นอิสระจำไว้ว่าในธุรกิจการสื่อสารเป็นทุกอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าคุณรู้ว่าไม่เพียง แต่สิ่งที่จะพูด แต่ยังเป็นวิธีที่จะพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความสัมพันธ์ทางธุรกิจของวันนี้มันเป็นโลกใบเล็กหลังจากทั้งหมด เป็น บริษัท มากขึ้นเปิดไปสู่ตลาดทั่วโลก ผู้เชี่ยวชาญจะค้นหาตัวเองในสถานที่ที่ต่างประเทศ ฉลาดแกมโกงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อย่างไรก็ตาม คีย์เพื่อการสื่อสารที่มีประสิทธิภาพระหว่างประเทศมีความเข้าใจของแต่ละอื่น ๆ ของวัฒนธรรม โดยเฉพาะความรู้ในงานของวิธีการที่แต่ละสังคมสื่อความหมาย



ใช้ครั้งแรกเขียนโดยเอ็ดเวิร์ดฮอลล์ สำนวน " บริบท " สูงต่ำ " บริบท " มีป้ายแสดงถึงความแตกต่างทางวัฒนธรรมโดยธรรมชาติระหว่างสังคม บริบทและสภาพแวดล้อมการสื่อสารต่ำหมายถึงเท่าไหร่ลำโพงพึ่งสิ่งอื่นมากกว่าคำพูดที่จะสื่อความหมาย ฮอลล์กล่าวว่าในการสื่อสาร บุคคลหน้าหลายทางประสาทสัมผัสรับรู้มากขึ้นกว่าที่พวกเขาจะสามารถที่จะดำเนินการอย่างเต็มที่ในแต่ละวัฒนธรรม สมาชิกมีให้เฉพาะ " ตัวกรอง " ที่ช่วยให้พวกเขามุ่งเน้นเฉพาะในสิ่งที่สังคมได้ถือว่าสำคัญมาก ในทั่วไป , วัฒนธรรมที่ช่วยบริบทการสื่อสารต่ำจะสนใจความหมายตามตัวอักษรของคำมากกว่าบริบทโดยรอบพวกเขา



มันเป็นสิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้ว่าทุกบุคคลทั้งสูงและต่ำใช้บริบทบริบทการสื่อสารมันไม่ได้เป็นเพียงเรื่องของการเลือกหนึ่งในช่วงอื่น ๆ มักจะ ประเภทของความสัมพันธ์ที่เรามีกับผู้อื่นและสถานการณ์ของเราจะกำหนดขอบเขตที่เราอาศัยเพิ่มเติมเกี่ยวกับอักษรหรือโดยนัยความหมาย



เข้าใจบริบทบริบทการสื่อสารสูงและต่ำ ถามต่อไปนี้ :
- ผมจำนัยข้อความจากผู้อื่นผมทราบจากทางวาจาและ nonverbal cues ที่ทำให้ผมเข้าใจความหมายของผู้พูด ? ( บริบท )
- " ให้ฉันพูดฉันพูดสำหรับตัวเอง ? ฉันชอบที่จะได้รับโดยตรง อาศัยสิ่งที่เป็นอย่างชัดเจนที่ระบุไว้ในคำพูดของฉัน ? ( บริบทต่ำ )



นิยาย เอมี่ ตัน อธิบายถึงความแตกต่างในวัฒนธรรมการสื่อสารด้วยวิธีนี้ : " ผู้บริหารธุรกิจอเมริกันอาจจะบอกว่า ให้ทำข้อตกลงและผู้จัดการจีนอาจตอบกลับว่า ' ลูกชายสนใจในการเรียนรู้เกี่ยวกับเครื่องมือของคุณธุรกิจของคุณ ? แต่ละคนเพื่อวัตถุประสงค์ของตัวเองของเขาหรือเธอแต่ละคนมีเส้นทางทางภาษาของเขา หรือเธอเอง "



เมื่อบุคคลสูงและต่ำจากบริบทบริบทวัฒนธรรมความร่วมมือ มักจะมีปัญหาที่เกิดขึ้นในระหว่างการแลกเปลี่ยนของสารสนเทศปัญหาเหล่านี้สามารถแบ่งออกเป็นความแตกต่างเรื่อง " ทิศทาง " , " ปริมาณ " และ " คุณภาพ " ตัวอย่างเช่น พนักงานจากวัฒนธรรมบริบทสูงเช่นจีนและฝรั่งเศสร่วมกันที่เฉพาะเจาะจงมากและข้อมูลมากมายของ " กลุ่มสมาชิก " ( เพื่อน , ครอบครัว , เพื่อนร่วมงาน , ปิด ฯลฯ ) ในการเปรียบเทียบวัฒนธรรมบริบทน้อย เช่น สหรัฐอเมริกา และเยอรมนี ต้องการที่จะ จำกัด การสื่อสารเพื่อให้มีขนาดเล็กลง มากกว่าเลือกกลุ่มของผู้คนแบ่งปันเฉพาะข้อมูลที่จำเป็น





ฮอลล์สูงบริบทการสื่อสาร : " ส่วนใหญ่ของข้อมูลทั้งในบริบททางกายภาพหรือการเริ่มต้นในคน . "



บริการความรู้ด้านสถานการณ์เชิงสัมพันธ์- น้อยเป็นวาจาที่ชัดเจน หรือเขียน หรือแสดงออก
- เพิ่มเติมความเข้าใจของสิ่งที่เป็น internalized สื่อสาร ( เช่น : " 1 " )
- มักจะใช้ในระยะยาว ความสัมพันธ์ดีขึ้น
- การตัดสินใจและกิจกรรมมุ่งเน้นการสื่อสารตัวต่อตัวส่วนบุคคลมักจะรอบกลางที่มีรูป
- ความรู้ที่ได้รับการยอมรับ / แข็งแรง เป็นของเทียบกับ " คนนอก "




สมาคมความสัมพันธ์ที่แต่ละขึ้นอยู่กับความไว้วางใจสร้างขึ้นอย่างช้าๆ และมั่นคง
- แบบนี้แหละ ขึ้นอยู่กับความสัมพันธ์กับผู้คนและใส่ใจในกระบวนการกลุ่ม มีเอกลักษณ์
- มีรากในกลุ่ม ( ครอบครัว , วัฒนธรรม , ทำงาน )




- ใช้อวัจนภาษาปฏิสัมพันธ์สูงองค์ประกอบ ; น้ำเสียง สีหน้า ท่าทาง เสียง และการเคลื่อนไหวของดวงตามีชิ้นส่วนสำคัญของการสนทนา
- วาจาข้อความโดยทางอ้อมหนึ่งการเจรจารอบจุด และ แถมมัน
การสื่อสาร - เห็นเป็นศิลปะแบบมีส่วนร่วมมี Form A .
- ความขัดแย้งเป็นเรื่องส่วนบุคคล หนึ่งคืออ่อนไหวต่อความขัดแย้งของอวัจนภาษาที่แสดงออกในอีก . ความขัดแย้งให้ต้องแก้ไขก่อนงานจะก้าวหน้า หรือต้องหลีกเลี่ยง






บริการการเรียนรู้หลาย ๆแหล่งข้อมูลที่ใช้ การคิดแบบนิรนัยเป็น ,รายได้จากทั่วไปที่เฉพาะเจาะจง
- การเรียนรู้เกิดขึ้นโดยผู้อื่นสังเกตแรกเป็นแบบจำลองหรือสาธิตและฝึก
- กลุ่มที่ต้องการการเรียนรู้และการแก้ปัญหา .
- ความถูกต้องของมูลค่า ยังไงเรื่องเรียนก็สำคัญ



สูงบริบทวัฒนธรรมทั่วไปในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศในตะวันตกและในประเทศที่มีความหลากหลายทางเชื้อชาติ ต่ำวัฒนธรรมที่กลุ่มมีมูลค่ามากกว่าบุคคลส่งเสริมความเชื่อมั่นในกลุ่ม วัฒนธรรมบริบทมีความรู้สึกที่แข็งแกร่งของประเพณีและประวัติศาสตร์และการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆน้อย ๆตลอดเวลา เช่น ชนเผ่าพื้นเมืองและสังคม สำหรับอินสแตนซ์ ฝรั่งเศส สมมติว่าฟังรู้เรื่องทุกอย่าง ดังนั้นพวกเขาอาจจะคิดว่า คนอเมริกันคิดว่าเขาโง่ เพราะคนอเมริกันจะวิ่งเต้นอธิบายทุกอย่างกับคู่ของพวกเขา



อดีตประธานาธิบดีจิมมี่ คาร์เตอร์ เข้าใจความสำคัญของบริบทการสื่อสารกับเพื่อนร่วมงานของเขาสูงจากอิสราเอลและอียิปต์ในระหว่างการเจรจาสันติภาพที่แคมป์เดวิด เมื่อนายกฯเริ่มต้นเดินทางออกจากการเจรจาที่ห่วยแตกคาร์เตอร์ที่นำเสนอเขาด้วยรูปสามหัวของรัฐที่มีชื่อของแต่ละ เริ่มต้นที่หลานเขียนบนภาพ นายกรัฐมนตรีย้ำชื่อหลานๆของเขาออกมา เขามองดูภาพที่สะท้อนให้เห็นถึงความสำคัญของการเจรจาสันติภาพกับหลานของอนาคตคาร์เตอร์ได้รับการยอมรับว่าการอ้างอิงบริบทสูงในอนาคต จะทำให้นายกฯ กลับสู่การเจรจา





ฮอลล์ต่ำบริบทการสื่อสาร : " มวลของข้อมูลตกชัดเจนรหัส [ ข้อความ ] "
-
- กฎที่มุ่งเน้นความรู้ที่เป็นสาธารณะ ภายนอก และสามารถเข้าถึงได้
-
- ระยะเวลาที่สั้นลงของการสื่อสารความรู้ผู้อื่น
- งานเป็นศูนย์กลางการตัดสินใจและกิจกรรมที่มุ่งเน้นในสิ่งที่ต้องทำ และแบ่งความรับผิดชอบ




- สมาคมความสัมพันธ์เริ่มต้นและจบลงอย่างรวดเร็ว หลายคนสามารถอยู่ภายในวงกลมวงหนึ่ง ; ขอบเขตไม่ชัดเจน .
- สิ่งที่ได้รับทำโดยปฏิบัติตามขั้นตอนและใส่ใจกับเป้าหมาย .
- หนึ่งตัวตนของตนเอง และเป็นรากฐานของความสำเร็จ .
- โครงสร้างทางสังคมเป็นแบบกระจายอำนาจ ความรับผิดชอบไปเพิ่มเติมลง ( ไม่เข้มข้นที่ด้านบน ) .




- ปฏิสัมพันธ์ข้อความจะดำเนินการมากกว่าคำพูด มากกว่า โดยความ หมายถึง
- วาจาข้อความโดยตรง ; หนึ่งคาถาทุกอย่างทุกประการ
การสื่อสาร - ถูกมองว่าเป็นวิธีการแลกเปลี่ยนข้อมูล ความคิด และความคิดเห็น .
- ความขัดแย้งเป็น depersonalized .หนึ่งถอนตัวจากความขัดแย้งกับอีกและได้รับในกับงาน เน้นการแก้ไข ไม่ใช่บุคคล




บริการการเรียนรู้แหล่งข้อมูลหนึ่งที่ใช้ในการพัฒนาความรู้
- คิดแบบอุปนัย รายได้จากเฉพาะทั่วไป เน้นรายละเอียด
- การเรียนรู้เกิดขึ้นตามทิศทางที่ชัดเจนและคำอธิบายของผู้อื่น .
- ปฐมนิเทศ บุคคลนั้นต้องการการเรียนรู้และการแก้ปัญหา .
- ความเร็วคือมูลค่า วิธีการอย่างมีประสิทธิภาพ สิ่งที่ได้เรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญ .



บุคคลจากบริบททางวัฒนธรรมสูง มีการปรับ และ / หรือ ต้อง อาศัย เมื่อเปลี่ยนวัฒนธรรมบริบทน้อย วัฒนธรรมบริบทคาดหวังเล็กๆใกล้ถักกลุ่มที่มืออาชีพและชีวิตส่วนตัวเป็นคาบ ดังนั้นแต่ละบริบทสูงมีแนวโน้มที่จะถามคำถามมากกว่าพยายามที่จะทำงานออกโซลูชั่นที่เป็นอิสระ

จำได้ว่า ในธุรกิจ การสื่อสารทุกอย่าง เพื่อให้แน่ใจว่า คุณทราบว่าไม่เพียง แต่จะพูดอย่างไร แต่ก็จะพูดมันอย่างไร .