The texture of the sausages was ana

The texture of the sausages was analysed after 24 h of cooling.
Sausages containing carrageenan, independently of the amount
of the addition, were characterized by significantly higher, about
4–8 N/cm2, Hardness I values in comparison to controls (Table 5).
The highest values of Hardness I were for sausages containing
10% of fat and 0.57% of carrageenan (IId), whilst the lowest was
for control sausage (C10) which contained 10% of fat. Hardness of
control samples (C20) and (C10) differed significantly. The influence
of fat level on the texture of sausage has been reported by
Candogan and Kolsarici (2003a) and Hensley and Hand (1995),
who noted that hardness was correlated with fat content. Carrageenan
and water addition to sausages containing 10% fat caused
a significant increase in gumminess and chewiness. In frankfurters
produced with 20% fat significant differences in gumminess and
chewiness were noted in samples containing the larger amount
of carrageenan (Id). Samples in which the carrageenan:water ratio
was equal (Ic and IIc, Id and IId) showed the same gumminess,
regardless of fat content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื้อไส้กรอกมี analysed หลังจาก 24 ชมของการระบายความร้อน
ไส้กรอกประกอบด้วย carrageenan อิสระยอด
เพิ่ม มีลักษณะสูงอย่างมีนัยสำคัญ เกี่ยวกับ
4 – 8 N/cm2 ความแข็งค่า โดยตัวควบคุม (ตาราง 5) .
ค่าสูงสุดของฉันถูกในไส้กรอกที่ประกอบด้วยความแข็ง
10% ไขมันและ% 0.57 ของ carrageenan (IId), ในขณะราคาถูก
สำหรับควบคุมไส้กรอก (C10) ซึ่งมีอยู่ 10% ของไขมัน ความแข็งของ
(C20) ตัวอย่างควบคุม และ (C10) แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ อิทธิพล
ระดับไขมันบนพื้นผิวของไส้กรอกมีการรายงานโดย
Candogan และ Kolsarici (2003a) และ Hensley และมือ (1995),
ที่ระบุความแข็งที่ถูก correlated กับไขมัน Carrageenan
และน้ำนี้ไส้กรอกประกอบด้วยไขมัน 10% เกิดจาก
เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน gumminess และ chewiness ใน frankfurters
มี 20% ไขมันแตกต่างกันใน gumminess และ
chewiness ได้ตั้งข้อสังเกตในตัวอย่างที่ประกอบด้วยยอดใหญ่
ของ carrageenan (Id) ตัวอย่างที่อัตรา carrageenan: น้ำ
เท่า (Ic และ IIc, Id และ IId) พบ gumminess เดียว,
ว่าไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื้อสัมผัสของไส้กรอกวิเคราะห์หลังจาก 24 ชั่วโมงของการระบายความร้อน
ที่มีไส้กรอกคาราจีแนนเป็นอิสระจากจำนวน
ของนอกจากนี้มีลักษณะที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยประมาณ
4-8 ไม่มี / cm2, ความแข็งฉันค่าเมื่อเทียบกับการควบคุม (ตารางที่ 5) .
ค่าสูงสุดของความแข็งผมสำหรับไส้กรอกที่มี
10% ของไขมันและ 0.57% จากคาราจีแนน (IID) ในขณะที่ต่ำสุดคือ
การควบคุมไส้กรอก (C10) ซึ่งมี 10% ของไขมัน ความแข็งของ
ตัวอย่างควบคุม (C20) และ (C10) ที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ อิทธิพล
ของระดับไขมันในเนื้อสัมผัสของไส้กรอกได้รับรายงานจาก
Candogan และ Kolsarici (2003A) และสลีย์และมือ (1995),
ที่ตั้งข้อสังเกตว่ามีความแข็งมีความสัมพันธ์กับปริมาณไขมัน คาราจีแนน
และน้ำนอกจากไส้กรอกที่มีไขมัน 10% เกิดจาก
การเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญใน gumminess และเคี้ยว ใน frankfurters
ผลิตด้วย 20% ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญไขมันใน gumminess และ
เคี้ยวถูกตั้งข้อสังเกตในตัวอย่างที่มีปริมาณขนาดใหญ่
ของคาราจีแนน (Id) กลุ่มตัวอย่างในการที่คาราจีแนน: น้ำในอัตราส่วน
เท่ากับ (IC และ IIc, Id และ IID) แสดงให้เห็น gumminess เดียวกัน
โดยไม่คำนึงถึงปริมาณไขมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื้อไส้กรอกจำนวน 24 ชั่วโมงของเย็น .
ไส้กรอกที่มีคาราจีแนน เป็นอิสระจากปริมาณ
ของนอกจากนี้มีลักษณะสูงขึ้นอย่างมาก เกี่ยวกับ
4 – 8 N / cm2 ค่าความแข็ง ผมเทียบกับการควบคุม ( ตารางที่ 5 ) .
ค่าสูงสุดของความกระด้างผมสำหรับไส้กรอก ประกอบด้วย
10% ของไขมันและ 0.57 % ของคาราจีแนน ( เปลือกให้เปิด ) ในขณะที่ค่า
สำหรับไส้กรอกควบคุม ( ล้าง ) ซึ่งประกอบด้วย 10 % ของไขมัน ความแข็งของ
ตัวอย่างควบคุม ( อย่างดี ) และ ( ล้าง ) แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ อิทธิพลของระดับไขมัน
บนพื้นผิวของไส้กรอกที่ได้รับรายงานและ
candogan kolsarici ( 2003a ) และเฮนสลีย์และมือ ( 1995 ) ,
ที่ระบุว่า ความแข็ง มีความสัมพันธ์กับปริมาณไขมัน คาราจีแนน
และน้ำนอกจากไส้กรอกที่มี 10% ไขมันเกิดจาก
เพิ่มขึ้นอย่างมากใน gumminess ( . ในการรำผี
ผลิต 20 % ไขมันแตกต่างกัน และ gumminess
( มีบันทึกไว้ในตัวอย่างที่มีขนาดใหญ่ปริมาณ
ของคาราจีแนน ( ID ) ตัวอย่างที่แนน :
( อัตราส่วนน้ำเท่ากับบัตร IC และ IIC และเปลือกให้เปิดแสดง gumminess เดียวกัน
ไม่ว่าไขมัน