Elected (1828) governor of New York

Elected (1828) governor of New York state, Van Buren resigned in 1829, after Jackson had become President, to become his Secretary of State. Probably the most influential of Jackson's advisers, Van Buren, although essentially opposed to the doctrine of nullification, did not at first take a conspicuous part in the rising hostilities between Vice President John C. Calhoun and the President. Van Buren further strengthened his position with Jackson by being courteous to Peggy Eaton (see O'Neill, Margaret). His resignation (1831) as Secretary of State brought about that of the other cabinet officers and enabled Jackson to eliminate the supporters of Calhoun from the cabinet. Jackson immediately appointed Van Buren minister to Great Britain, but the deciding vote of Calhoun in the Senate prevented him from being confirmed in the post.

Thoroughly in accord with Jackson's policies, Van Buren was nominated for Vice President by the Democratic party in 1832 and was elected to office along with President Jackson. It was largely through Jackson's influence that Van Buren was chosen as Democratic candidate for President in 1836. The Whig party was still in the formative stage, and there was no well-organized opposition; Van Buren, therefore, was easily swept into office.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เลือกตั้งผู้ว่าการรัฐนิวยอร์ก (1828) Van Buren ลาใน 1829 หลังจากแจ็คสันเป็น ประธานาธิบดี กลายเป็น เสนาบดีของพระองค์ คงทรงอิทธิพลที่สุดของแจ็คสันปรึกษา Van Buren แม้ว่าหลักตรงข้ามกับคำสอนของ nullification ได้ที่แรกใช้ไม่เป็นส่วนหนึ่งที่ชัดเจนในปรัสประธานและรองประธาน John C. Calhoun เพิ่มขึ้น Van Buren เพิ่มเติมแข็งแรงตำแหน่งของเขากับแจ็กสันโดยสุภาพกับเพ็กกี้ Eaton (ดูโอนีล มาร์กาเร็ต) เขาลาออก (1831) เป็นเสนาบดีมาที่ตู้เจ้าหน้าที่อื่น ๆ และเปิดใช้งานแจ็คสันเพื่อกำจัดผู้สนับสนุนของ Calhoun จากคณะรัฐมนตรี แจ็คสันทันทีแต่ง Van Buren รัฐมนตรีสหราชอาณาจักร แต่ออกเสียงชี้ขาดของ Calhoun ในวุฒิสภาป้องกันไม่ให้เขาได้รับการยืนยันในการโพสต์อย่างละเอียดในสอดคล้องกับนโยบายของแจ็คสัน Van Buren เสนอชื่อสำหรับรองประธาน โดยพรรคประชาธิปัตย์ใน 1832 และได้รับเลือก office พร้อมกับประธานาธิบดีแจ็คสัน มันเป็นส่วนใหญ่ผ่านอิทธิพลของแจ็คสันที่ Van Buren ถูกเลือกให้เป็นผู้สมัครประชาธิปไตยสำหรับประธานใน 1836 ฝ่าย Whig ยังอยู่ในระยะการก่อสร้าง และมีฝ่ายค้านไม่มีระเบียบ Van Buren ดังนั้น มีง่าย ๆ กวาดเป็นสำนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการเลือกตั้ง (1828) ผู้ว่าการรัฐนิวยอร์ก Van Buren ลาออกในปี 1829 หลังจากที่แจ็คสันได้กลายเป็นประธานาธิบดีที่จะกลายเป็นเลขานุการของเขาในรัฐ น่าจะมีอิทธิพลมากที่สุดของที่ปรึกษาของแจ็คสัน, Van Buren แม้จะตรงข้ามกับหลักคำสอนของลบล้างที่ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่ใช้เวลาส่วนหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนในการสู้รบที่เพิ่มขึ้นระหว่างรองประธานาธิบดีจอห์นซีคาลฮูนและกรรมการผู้จัดการใหญ่ Van Buren ความเข้มแข็งต่อตำแหน่งของเขากับแจ็คสันโดยเป็นสุภาพเพ็กกี้อีตัน (ดูโอนีลมาร์กาเร็) ลาออกของเขา (1831) ในฐานะเลขานุการของรัฐนำเกี่ยวกับการที่เจ้าหน้าที่ของตู้อื่น ๆ และเปิดใช้งานแจ็คสันที่จะกำจัดผู้สนับสนุนของคาลฮูนจากคณะรัฐมนตรี แจ็คสันได้ทันทีได้รับการแต่งตั้ง Van Buren รัฐมนตรีสหราชอาณาจักร แต่ตัดสินใจลงคะแนนของคาลฮูนในวุฒิสภาป้องกันเขาจากการได้รับการยืนยันในการโพสต์.

อย่างทั่วถึงสอดคล้องกับนโยบายของแจ็คสัน, Van Buren ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรองประธานาธิบดีจากพรรคประชาธิปัตย์ใน 1832 และเป็น เลือกที่จะทำงานพร้อมกับประธานาธิบดีแจ็คสัน มันเป็นส่วนใหญ่ผ่านอิทธิพลของแจ็คสันที่ Van Buren รับเลือกให้เป็นผู้สมัครประชาธิปัตย์ประธานาธิบดีในปี 1836 กฤตของบุคคลที่ยังคงอยู่ในขั้นตอนการก่อสร้างและไม่มีดีจัดฝ่ายค้าน; Van Buren จึงถูกกวาดได้อย่างง่ายดายในสำนักงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเลือกตั้ง ( 1828 ) ผู้ว่าการรัฐนิวยอร์ก แวน บูเรนลาออกในปี 1829 หลังจากแจ็คสันเป็นประธานาธิบดี เป็นเลขานุการของรัฐ อาจจะมากที่สุดที่มีอิทธิพลของแจ็คสัน ที่ปรึกษา แวน บูเรน แต่เป็นหลักที่คัดค้านคำสอนของไร้ค่า ไม่ได้ในตอนแรก เอาส่วนเด่นในการสู้รบระหว่าง Rising รองประธานจอห์น โฮล์ม และ ท่านประธาน แวน บูเรนความเข้มแข็งต่อไปในตำแหน่งของเขากับ แจ็คสัน โดยมารยาทกับเพ็กกี้ Eaton ( เห็น โอนีล มาร์กาเร็ต ) ลาออก ( 1831 ) ในฐานะเลขานุการของรัฐนำเรื่องของเจ้าหน้าที่อื่น ๆ ตู้ และเปิดใช้งานแจ็คสันที่จะกำจัดผู้สนับสนุนของคาลฮูนจากตู้ แจ็คสันได้รับการแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีทันที แวน บูเรน อังกฤษ แต่โหวตของทุกคนในวุฒิสภา ป้องกันเขาจากการได้รับการยืนยันในการโพสต์ให้สอดคล้องกับนโยบายของแจ็คสัน แวน บูเรน ถูกเสนอชื่อเข้าชิงรองประธานาธิบดีจากพรรคประชาธิปไตยใน 1832 และถูกเลือกให้สำนักงานพร้อมกับประธานาธิบดีแจ็คสัน มันเป็นส่วนใหญ่ผ่านอิทธิพลของแจ็คสันที่แวนบิวเรนได้รับเลือกเป็นผู้สมัครประธานาธิบดีประชาธิปไตยใน 1836 . กฤตพรรคยังอยู่ในขั้นตอนย่อย และไม่มีการจัดการต่อต้าน ; แวน บูเรน ดังนั้น สามารถกวาดเข้าไปในสำนักงาน