the extent of oxidative deteriorati

the extent of oxidative deterioration of lipid during storage (at 0, 3 and 6 months) and related to preservatives addition was evaluated using the reaction of mda with tba. no significant interaction time preservatives was detected. in agreement with the results concerning off-flavor and odor sensory evaluation. mda content was well below the threshold of rancidity perception (0.6-2.0 mg/kg) in both products (greene & curnuze. 1982). however, it was significantly lower in ns as compared with nns (0.05 + 0.01 mg/kg vs 0.09 + 0.01 mg-kg. respectively; p น้อยกว่า 0.05). accordingly. fernandez, perez-alvarez. and fernandez lopez (1997) pointed out that the presence of nitrite in the medium reduced the tba value. nitrite has an inhibitory effect on oxidative fat breakdown in meat product (sanz, vila, toldra, nieto, & flores, 1997 toldra, aristoy, & flores, 2009). the exact mechanisms for this antioxidant action is still debared since four different mechanisms have been proposed by pegg and shahidi (2000): 1)reaction of nitrite with heme pigments forming a stable complex. 2)action in tissue membranes by stabilizing its unsaturated lipids. 3)action of nitrite as a metal chelator and 4)the formation of nitroso compounds that can act as radical scavengers. conversely. ordoncz, hierro, bruna, and hoz (1999) stated that nitrite has higher antioxidant power than other antioxidants commonly used as preservatives by inhibiting the action of pro-oxidant compounds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอบเขตของ oxidative เสื่อมสภาพของไขมันในระหว่างการเก็บข้อมูล (ที่ 0, 3 และ 6 เดือน) และที่เกี่ยวข้องกับสารกันบูดเพิ่มถูกประเมินโดยใช้ปฏิกิริยาของ mda กับ tba ตรวจพบสารกันบูดเวลาไม่ติดต่อที่สำคัญ ยังคงผลลัพธ์เกี่ยวกับการประเมินทางประสาทสัมผัสออกรสและกลิ่น เนื้อหา mda ด้านล่างของ rancidity รู้ดี (0.6-2.0 mg/kg) ในผลิตภัณฑ์ทั้งสอง (greene และ curnuze. 1982) อย่างไรก็ตาม ก็ใน ns ตก nns ต่ำ (0.05 + 0.01 mg / kg vs 0.09 + 0.01 มิลลิกรัมกก.ตามลำดับ p น้อยกว่า 0.05) ตาม เฟอร์นานเด alvarez เปเรซ และเฟอร์นานเดโลเปซ (1997) ชี้ให้เห็นว่า สถานะของไนไตรต์ในการลดค่า tba ไนไตรต์มีลิปกลอสไขผลกระทบแบ่ง oxidative ไขมันในผลิตภัณฑ์เนื้อ (toldra 1997 sanz วิลล่า toldra, nieto และ ฟลอเรส aristoy, & ฟลอเรส 2009) กลไกที่แน่นอนสำหรับการกระทำนี้สารต้านอนุมูลอิสระยังเป็น debared เนื่องจากได้รับการเสนอกลไกที่แตกต่างกันสี่เพ็กก์และ shahidi (2000): 1) ปฏิกิริยาของไนไตรต์มี heme สีขึ้นรูปที่ซับซ้อนมีเสถียรภาพ การดำเนินการ 2) ในเยื่อหุ้มเนื้อเยื่อโดย stabilizing ของโครงการในระดับที่สม 3) การดำเนินการของไนไตรต์เป็น chelator โลหะและ 4) การก่อตัวของสารประกอบ nitroso ที่สามารถทำหน้าที่เป็น scavengers รุนแรง ในทางกลับกัน ordoncz, hierro, bruna และ hoz (1999) ระบุว่า ไนไตรต์มีอนุมูลอิสระสูงกว่าสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ นิยมใช้เป็นสารกันบูด โดย inhibiting สารอนุมูลอิสระสนับสนุนการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขตของการเสื่อมสภาพออกซิเดชันของไขมันในระหว่างการจัดเก็บข้อมูล (ที่ 0, 3 และ 6 เดือน) และเกี่ยวข้องกับสารกันบูดนอกจากนี้ได้รับการประเมินโดยใช้ปฏิกิริยาของภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่มีการแจ้งภายหลัง ไม่มีสารกันบูดเวลาการทำงานร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญที่ตรวจพบ อยู่ในข้อตกลงที่มีผลเกี่ยวกับการออกรสชาติกลิ่นและการประเมินผลทางประสาทสัมผัส เนื้อหาภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นอย่างดีต่ำกว่าเกณฑ์ของการรับรู้กลิ่นหืน (ที่ 0.6-2.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม) ในผลิตภัณฑ์ทั้งสอง (กรีนและ curnuze. 1982) อย่างไรก็ตามมันเป็นอย่างมีนัยสำคัญลดลงใน ns การเมื่อเทียบกับ NNS (0.05 + 0.01 mg / kg เทียบกับ 0.09 + 0.01 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมตามลำดับ; p. น้อยกว่า 0.05) ตาม เฟอร์นันเด Perez-alvarez และเฟอร์นันเดซ (1997) ชี้ให้เห็นว่าการปรากฏตัวของไนไตรท์ในกลางลดค่า TBA ไนไตรท์มีผลยับยั้งการสลายไขมันออกซิเดชันในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ (sanz, วิลา, toldra, เนียและฟลอเรส 1997 toldra, aristoy และ flores 2009) กลไกที่แน่นอนสำหรับการดำเนินการต้านอนุมูลอิสระนี้จะยังคง debared ตั้งแต่สี่กลไกที่แตกต่างกันได้รับการเสนอโดยเป็กก์และ Shahidi (2000): 1) ปฏิกิริยาของไนไตรท์ที่มีเม็ดสี heme ในรูปแบบที่ซับซ้อนที่มีเสถียรภาพ 2) การดำเนินการในเยื่อเนื้อเยื่อโดยการรักษาเสถียรภาพไขมันไม่อิ่มตัวที่ 3) การกระทำของไนไตรท์เป็นธาตุโลหะและ 4) การก่อตัวของสารไนโตรโซที่สามารถทำหน้าที่เป็นขยะที่รุนแรง โดยตรงกันข้าม ordoncz, Hierro, BRUNA และ Hoz (1999) ระบุว่าไนไตรท์มีอำนาจสารต้านอนุมูลอิสระที่สูงกว่าสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆ ที่นิยมใช้เป็นสารกันบูดโดยการยับยั้งการกระทำของสารประกอบโปรอนุมูลอิสระ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขตของปฏิกิริยาออกซิเดชันของลิพิด ( การเสื่อมสภาพในระหว่างการเก็บที่ 0 , 3 และ 6 เดือน ) และที่เกี่ยวข้องกับสารกันบูด นอกจากถูกประเมินโดยใช้ปฏิกิริยาของน้ำตาลกับ TBA . ไม่มีสารกันบูดเวลาปฏิสัมพันธ์ร่วมกันถูกตรวจพบ ในข้อตกลงกับผลลัพธ์และการยอมรับทางประสาทสัมผัสด้านกลิ่นกลิ่น . ( เนื้อหาดีด้านล่างธรณีประตูแห่งการรับรู้กลิ่นหืน ( 0.6-2 .0 มิลลิกรัม / กิโลกรัม ) ในทั้งสองผลิตภัณฑ์ ( กรีน& curnuze . 1982 ) อย่างไรก็ตาม มันลดลงใน NS เมื่อเทียบกับ nns ( 0.05 0.01 มิลลิกรัม / กิโลกรัม และ 0.09 0.05 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม น้อยกว่าตามลำดับ ; P < 0.05 ) . ตาม เฟอร์นันเดซ เปเรซ อัลวาเรซ และ เฟอร์นานเดซ โลเปซ ( 1997 ) ชี้ว่า การปรากฏตัวของไนไตรท์ในอาหารลดลง ค่า TBA .ไนไตรท์ มี ผลใน สลายไขมัน ยับยั้งออกซิเดชันในผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ ( ซานซ์ Vila toldra nieto &ฟลอเรส , , , , toldra aristoy & , 1997 , Flores , 2009 ) กลไกที่แน่นอนสำหรับการกระทำของสารต้านอนุมูลอิสระนี้ยังคง debared ตั้งแต่สี่กลไกต่าง ๆและได้รับการเสนอโดยเพ็ก shahidi ( 2000 ) : 1 ) ปฏิกิริยาของไนไตรท์กับฮีมสีรูปที่คงที่2 ) การกระทำในเยื่อเนื้อเยื่อโดยการรักษาเสถียรภาพของไขมันไม่อิ่มตัว . 3 ) การกระทำของไนไตรท์เป็นคีเลเตอร์โลหะ และ 4 ) การเกิดสารประกอบไนโตรโซ ที่สามารถทำหน้าที่เป็นคนเก็บขยะอนุมูลอิสระ . ในทางกลับกัน ordoncz Hierro บรู , , , และ hoz ( 2542 ) ระบุว่า ไนไตรท์ มีสารต้านอนุมูลอิสระสูงกว่าพลังกว่าสารต้านอนุมูลอิสระอื่น ๆนิยมใช้เป็นสารกันบูดโดยยับยั้งการกระทำของโปรออกซิไดส์สารประกอบ