Lilly and I walked out of my boyfri

Lilly and I walked out of my boyfriend’s house, Eli, we were laughing. We loved to go into his room and throw everything around and mess up his desk and room. He hated when we would messed it up, but we did it anyway. Lilly was laughing skipping down the sidewalk.

“He is really going to be mad this time,” I said laughing following just a few feet away from her. “Oh he won’t be that mad, or he will just have to get over it,” She said giggling and stopping letting me catch up with her. I got by her side we were getting ready to cross the street. We had our hands to our sides and started walking into the road.

I heard something coming by I didn’t see anything. Then I heard a car slide down the street we couldn’t get across fast enough. “Bang!” I open my eyes one last time and I see the car speed down the road…. Lilly was on the ground next to me I couldn’t get to her and see if she was alright…. It was hard to see…..my eyes grew tired… I couldn’t get up…..I could barley move… I couldn’t keep my eyes open …..Then everything when black……

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลิลลี่และเดินออกจากบ้านแฟนของฉัน ลี เราได้หัวเราะ เรารักเข้าห้องของเขา และโยนทุกอย่างรอบ ๆ อาหารขึ้นโต๊ะและห้องพักของเขา เขาเกลียดชังเมื่อเราจะเลอะมัน แต่เราไม่ได้ต่อไป ลิลลี่ไม่หัวเราะข้ามลงสารพัด"เขาเป็นจริง ๆ ไปได้บ้าเวลานี้ ผมพูดหัวเราะต่อเพียงไม่กี่ฟุตจากเธอ "โอ้ เขาไม่บ้านั่น หรือเพียงแค่จะได้รับมัน เธอกล่าวว่า giggling และการหยุดให้ฉันกับเธอ ฉันมีเธอเคียงข้างเราได้รับพร้อมที่จะข้ามถนน เราได้มือของเราข้างของเรา และเริ่มต้นเดินเข้ามาในถนนผมได้ยินอะไรมาโดย ไม่เห็นอะไร จากนั้น ผมได้ยินรถยนต์ภาพนิ่งลงบนถนนที่เราไม่สามารถรับได้อย่างรวดเร็วเพียงพอ "บาง" ฉันเปิดตาของฉันครั้งหนึ่ง และเห็นความเร็วของรถบนถนน... ลิลลี่อยู่บนพื้นดินติดกับฉันฉันไม่สามารถได้รับเธอ และเห็นถ้าเธอครับ... ยากดู...ตาโตเหนื่อย... ฉันไม่สามารถรับค่า... สามารถย้ายข้าวบาร์เลย์... ฉันไม่ให้ดวงตาของฉันเปิด... จากนั้นทุกอย่างเมื่อสีดำ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลิลลี่และผมเดินออกจากบ้านแฟนฉัน, อีไลเราได้หัวเราะ เรารักที่จะเข้าไปในห้องของเขาและโยนทุกอย่างไปรอบ ๆ และเลอะโต๊ะทำงานและห้องของเขา เขาเกลียดเมื่อเราจะ messed ขึ้น แต่เราไม่ได้อยู่แล้ว ลิลลี่หัวเราะกระโดดลงทางเท้า. "เขาเป็นจริงจะบ้าเวลานี้" ผมพูดหัวเราะต่อไปเพียงไม่กี่ฟุตห่างจากเธอ "โอ้เขาจะไม่ว่าบ้าหรือเขาก็จะต้องได้รับมากกว่านั้น" เธอกล่าวและหัวเราะคิกคักหยุดให้ฉันจับขึ้นกับเธอ ผมได้อยู่เคียงข้างเธอเราได้รับพร้อมที่จะข้ามถนน เรามีมือของเราไปที่ด้านข้างของเราและเริ่มเดินเข้าถนน. ผมได้ยินบางสิ่งบางอย่างมาโดยที่ผมไม่ได้เห็นอะไร จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงรถสไลด์ลงบนถนนที่เราไม่สามารถได้รับในเร็วพอ "แบง!" ฉันเปิดตาของฉันเป็นครั้งสุดท้ายและผมเห็นความเร็วของรถลงถนน ... ลิลลี่อยู่บนพื้นดินข้างๆฉันฉันไม่สามารถรับกับเธอและดูว่าเธอก็ไม่เป็นไร ... มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็น ... ตา ..my เริ่มเบื่อ ... ฉันไม่สามารถได้รับการขึ้น ... ..I สามารถย้ายข้าวบาร์เลย์ ... ฉันไม่สามารถให้ดวงตาของฉันเปิด ... ทุกสิ่ง ..Then เมื่อสีดำ ......

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลิลลี่และฉันก็เดินออกจากบ้านของแฟน อีไล พวกเราหัวเราะ เราชอบเข้าไปในห้องของเขาและโยนทุกสิ่งรอบ ๆและเลอะโต๊ะในห้องของเขา เขาเกลียดเราก็พังไปแล้ว แต่เราก็ทำมันอยู่ดี ลิลลี่ กำลังหัวเราะ โดดลงฟุตบาท

" เขากำลังจะบ้า ในครั้งนี้ " ผมพูด หัวเราะตามเพียงไม่กี่ฟุตห่างจากเธอ " โอ้ เขาคงว่าบ้าหรือเขาจะต้องผ่านมันไปให้ได้ " เธอพูด หัวเราะและหยุดให้ฉันไล่จับเธอ ฉันได้อยู่ข้างๆเธอ เราได้รับพร้อมที่จะข้ามถนน เรามีมือของเราในด้านของเรา และเริ่มเดินเข้าสู่ถนน

ฉันได้ยินบางอย่างมา ฉันไม่เห็นอะไรเลย แล้วก็ได้ยินเสียงรถสไลด์ลงบนถนนที่เราไม่สามารถข้ามได้เร็วพอ " ปัง !" ผมลืมตาขึ้นอีกครั้ง และผมเห็นความเร็วรถลงถนน . . . . . . . ลิลลี่อยู่ที่พื้นข้างๆ ฉัน ฉันไม่ได้ให้เธอดูถ้าเธอสบายดี . . . . . . . มันก็ยากที่จะเห็น . . . . . ตาผมเหนื่อย . . . . . . . ผมลุกไม่ได้ . . . . . ฉันจะข้าวบาร์เลย์ย้าย . . . แต่ก็ลืมตาไม่ขึ้น . . . . . . . . . . .
เมื่อดำแล้วทุกอย่าง