Whilst the tonal nature of Thai pre

Whilst the tonal nature of Thai presents considerable challenges to speakers of atonal languages, its grammatical structure is considered by most to be fairly straightforward. The principal difference is that verb forms do not vary to show first or third person forms, or to show differences between, for example the past or future. First and third person forms are generally understood by their context or by specifying 'I' or 'He' and markers are added to indicate tense. For example, 'ja' for the future or 'ma' for the past. Thus, 'Tomorrow he's going to see a movie' in Thai is 'Prung ni Khao ja bai duu nang' or 'Tomorrow he [future marker] go see movie'. Thai also has no articles as illustrated by this sentence. For Thai speakers of English this makes grammar, particularly aspect, a very difficult part of the language to master and there is frequently an over reliance on the present simple tense used in conjunction with a time phrase.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ลักษณะสูงต่ำของไทยนำเสนอความท้าทายมากลำโพง atonal ภาษา โครงสร้างไวยากรณ์จะถือว่า โดยส่วนใหญ่จะค่อนข้างตรงไปตรงมา ข้อแตกต่างหลักคือ ว่า ฟอร์มกริยาไม่แตกต่างกัน เพื่อแสดงฟอร์มแรก หรือสาม หรือแสดงความแตกต่างระหว่าง เช่นอดีตหรืออนาคต ฟอร์มแรก และ 3 บุคคลทั่วไปจะเข้าใจ ตามบริบทของตน หรือ โดยการระบุ 'ฉัน' หรือ 'เขา' และมีเพิ่มเครื่องหมายเพื่อบ่งชี้สภาวะตึงเครียด ตัวอย่าง 'จะ' ในอนาคตหรือ 'ม้า' ในอดีต ดังนั้น 'วันพรุ่งนี้เขาจะไปดูหนัง' ในไทยเป็น ' Prung ni เขาจะไบ duu นาง ' หรือ 'วันพรุ่งนี้ [ในอนาคตเครื่อง] เขาไปดูภาพยนตร์' ไทยยังไม่มีบทความ ตามประโยคนี้ สำหรับภาษาไทยภาษาอังกฤษ ทำไวยากรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้าน ส่วนที่ยากของภาษาต้นแบบ และมักไม่เกินพึ่งกาลอย่างปัจจุบันที่ใช้ร่วมกับวลีครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขณะที่ธรรมชาติวรรณยุกต์ไทยมีความท้าทายมากในการพูดภาษาท่วงทำนองโครงสร้างไวยากรณ์ของมันจะถูกพิจารณาโดยส่วนใหญ่จะเป็นธรรมตรงไปตรง แตกต่างที่สำคัญคือรูปแบบกริยาไม่แตกต่างกันที่จะแสดงในรูปแบบคนแรกหรือที่สามหรือเพื่อแสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างเช่นอดีตที่ผ่านมาหรือในอนาคต รูปแบบคนแรกและคนที่สามมีความเข้าใจโดยทั่วไปบริบทของพวกเขาหรือโดยการระบุ 'I' หรือ 'เขา' และเครื่องหมายที่มีการเพิ่มเพื่อบ่งชี้ถึงความตึงเครียด ตัวอย่างเช่น 'ja' สำหรับอนาคตหรือ 'แม่' สำหรับที่ผ่านมา ดังนั้นพรุ่งนี้เขาจะดูหนังในไทยคือ 'ปรุงพรรณีเขา ja ใบ duu นาง' หรือ 'พรุ่งนี้เขา [เครื่องหมายอนาคต] ไปดูหนัง' ไทยนอกจากนี้ยังมีบทความที่ไม่เป็นแสดงโดยประโยคนี้ สำหรับผู้พูดภาษาไทยภาษาอังกฤษนี้จะทำให้ไวยากรณ์ด้านโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนที่ยากมากของภาษาที่จะโทและมีบ่อยครั้งมากกว่าการพึ่งพาปัจจุบันเครียดง่ายใช้ร่วมกับวลีเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ลักษณะวรรณยุกต์ของภาษาไทย นำเสนอความท้าทายมากเป็นท่วงทำนองของภาษาไวยากรณ์โครงสร้าง โดยถือเป็นที่สุดจะตรงไปตรงมาค่อนข้าง ความแตกต่างหลักคือรูปแบบคำกริยาไม่แตกต่างกันเพื่อแสดงรูปแบบแรก หรือ 3 คน หรือจะแสดงความแตกต่างระหว่างตัวอย่างอดีตหรืออนาคตแรกและที่สามรูปแบบบุคคลโดยทั่วไปจะเข้าใจบริบทของพวกเขาหรือโดยการระบุ ' ฉัน ' หรือ ' เขา ' และเครื่องหมายถูกเพิ่มเพื่อแสดงกาล ตัวอย่างเช่น ' จา ' ' มา ' อนาคตหรืออดีต ดังนั้น พรุ่งนี้เขาจะไปดูหนัง ในภาษาไทย คือ ' ปรุงผมเขาจาไป๋ duu นาง ' หรือ ' พรุ่งนี้เขา [ ] เครื่องหมายในอนาคตไปดูหนัง ' ไทยยังไม่มีบทความที่แสดงโดยประโยคนี้สำหรับคนไทยในอังกฤษทำให้ไวยากรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านส่วนที่ยากที่สุดของภาษาหลักและมีบ่อยมากกว่าการพึ่งพิงปัจจุบันกาล ใช้ควบคู่กับเวลา วลี