The antibacterial activity of citru

The antibacterial activity of citrus peel extracts was measured using disc diffusion assay followed by broth dilution assay in order to determine MIC. Various degrees of inhibition against pathogenic bacterial strains were shown and the results were given in Table 2. It was evident that solvent type affects antibacterial activity. Ethyl acetate showed antibacterial effect against all strains while ethanol showed no effect against E. coli. KEa inhibited E. coli showing the greatest inhibition zone of 22.3±0.2 mm with the lowest MIC/MBC determined at 0.4 mg/ml, while PEa showed no inhibition zone against E. coli. Moreover, KEa exhibited no significant difference compared with the positive control, chloramphenicol showing inhibition zone of 25.0±0.3 mm against E. coli (data not shown). S. typhimurium and S. aureus were also found to be susceptible to KEa, showing inhibition zone of 19.0±0.0 and 18.0±0.1 mm, with MIC/MBC of 0.8 and 6.3 mg/ml, respectively. The antibacterial activity of citrus peel extracts was in the following order: Kaffir lime > Lime > Pomelo. Base on KEa data, the susceptibility of the test bacteria was in the following order: E. coli > S. typhimurium > S. aureus > B. cereus. These results were consistence with the previous studies on antibacterial effects of other plant extracts generally showing higher ability to inhibit Gram positive rather than Gram negative bacteria (Oke et al., 2009; Melendez & Capriles, 2006). Therefore, KEa is an expectable candidate as a natural antibacterial agent effective against broad spectrum of both Gram positive and Gram negative bacteria. Furthermore, KEa obtained in this study exhibited more effective against Gram negative bacteria than Kaffir lime essential oil reported in previous studies having MIC against E. coli and S. typhimurium at > 2.5 mg/ml (Chanthaphon, et al., 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากเปลือกส้มถูกวัดโดยใช้ดิสก์แพร่วิเคราะห์ตาม ด้วยซุปเจือจางวิเคราะห์เพื่อกำหนด MIC องศาต่าง ๆ ของยับยั้งกับสายพันธุ์แบคทีเรียที่อุบัติขึ้นแสดง และผลลัพธ์ถูกกำหนดในตารางที่ 2 เห็นได้ชัดว่า ชนิดของตัวทำละลายมีผลต่อกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียได้ เอทิล acetate พบผลต้านเชื้อแบคทีเรียจากสายพันธุ์ทั้งหมดในขณะที่เอทานอลพบว่าไม่มีผลกับ E. coli เกียห้าม E. coli แสดงโซนยับยั้งมากที่สุด 22.3±0.2 มม. มีต่ำ MIC/ช่อง MBC กำหนดที่ 0.4 mg/ml ในขณะที่ถั่วพบโซนไม่ยับยั้งกับ E. coli นอกจากนี้ เกียจัดแสดงไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับตัวควบคุมบวก chloramphenicol โซนยับยั้งการแสดงของ 25.0±0.3 มม.กับ E. coli (ข้อมูลไม่แสดง) S. typhimurium และ S. หมอเทศข้างลายยังพบจะไวต่อการเกีย โซนยับยั้งการแสดงของ 19.0±0.0 และ 18.0±0.1 กับ MIC/ช่อง MBC 6.3 มิลลิกรัม/มิลลิลิตร และ 0.8 ตามลำดับ มีกิจกรรมการต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากเปลือกส้มในลำดับต่อไปนี้: มะกรูด > มะนาว > ส้มโอ มีฐานข้อมูลเกีย ไก่แบคทีเรียทดสอบในลำดับต่อไปนี้: E. coli > S. typhimurium > หมอเทศข้างลาย S. > cereus เกิด ผลลัพธ์เหล่านี้ได้แยกเรื่องความสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ผลต้านเชื้อแบคทีเรียของพืชอื่น ๆ โดยทั่วไปแสดงความสามารถสูงยับยั้งกรัมบวกมากกว่าเชื้อแบคทีเรียกรัมลบ (โอคลอดจ์ et al., 2009 Melendez & Capriles, 2006) ดังนั้น เกียเป็นผู้มี expectable เป็นตัวธรรมชาติช่วยกำจัดแทนประสิทธิภาพต่อการทั้งกรัมบวกและกรัมลบแบคทีเรีย นอกจากนี้ เกียที่ได้รับในการศึกษานี้จัดแสดงเพิ่มประสิทธิภาพกับแบคทีเรียกรัมลบกว่ามะกรูดน้ำมันรายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้ที่มี MIC กับ E. coli และ S. typhimurium ที่ > 2.5 mg / ml (Chanthaphon, et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของสารสกัดเปลือกส้มได้รับการวัดโดยใช้การทดสอบการแพร่แผ่นตามด้วยการทดสอบการเจือจางน้ำซุปเพื่อกำหนด MIC องศาต่างๆของการยับยั้งต่อต้านแบคทีเรียที่ทำให้เกิดโรคที่มีการแสดงและผลที่ได้รับในตารางที่ 2 จะเห็นได้ชัดว่ามีผลกระทบต่อตัวทำละลายชนิดฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย เอทิลอะซิเตแสดงให้เห็นว่ามีผลต้านเชื้อแบคทีเรียกับทุกสายพันธุ์ในขณะที่เอทานอลแสดงให้เห็นผลกระทบกับเชื้อ E. coli ไม่มี Kea ยับยั้งเชื้อ E. coli แสดงบริเวณยับยั้งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของ 22.3 ± 0.2 มมกับต่ำสุด MIC / MBC กำหนดที่ 0.4 mg / ml ในขณะที่กฟภ. แสดงให้เห็นว่าบริเวณยับยั้งไม่ต่อต้านเชื้อ E. coli นอกจากนี้ Kea แสดงไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการควบคุมบวก chloramphenicol แสดงโซนยับยั้ง 25.0 ± 0.3 มมกับเชื้อ E. coli (ไม่ได้แสดงข้อมูล) S. typhimurium และ S. aureus นอกจากนี้ยังพบจะไวต่อ Kea แสดงบริเวณยับยั้ง 19.0 ± 0.0 และ 18.0 ± 0.1 มิลลิเมตรโดยมีค่า MIC / MBC 0.8 และ 6.3 mg / ml ตามลำดับ ฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของสารสกัดเปลือกส้มอยู่ในลำดับต่อไปนี้: มะกรูด> มะนาว> ส้มโอ ฐานข้อมูล Kea, ความไวของเชื้อแบคทีเรียที่ทดสอบอยู่ในลำดับต่อไปนี้: E. coli> S. typhimurium> S. aureus> B. cereus ผลเหล่านี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้าเกี่ยวกับผลกระทบต้านเชื้อแบคทีเรียของสารสกัดจากพืชอื่น ๆ โดยทั่วไปแสดงให้เห็นความสามารถสูงในการยับยั้งแบคทีเรียแกรมบวกมากกว่าแบคทีเรียแกรมลบ (โอค et al, 2009;. Melendez & Capriles 2006) ดังนั้น Kea เป็นผู้สมัครหวังเป็นตัวแทนต้านเชื้อแบคทีเรียธรรมชาติที่มีประสิทธิภาพกับสเปกตรัมของทั้งแกรมบวกและแกรมลบแบคทีเรีย นอกจากนี้ Kea ได้รับในการศึกษาครั้งนี้ได้มีประสิทธิภาพมากขึ้นต่อต้านแบคทีเรียแกรมลบกว่ามะกรูดน้ำมันหอมระเหยที่มีการรายงานในการศึกษาก่อนหน้ามี MIC ต่อเชื้อ E. coli และ S. typhimurium ที่> 2.5 mg / ml (Chanthaphon, et al., 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีฤทธิ์ต้านแบคทีเรียของสารสกัดจากเปลือกส้มซึ่งใช้แผ่นดิสก์ ) ตามด้วยวิธี broth dilution การแพร่เพื่อตรวจสอบ MIC องศาต่างๆของการต่อต้านเชื้อโรคแบคทีเรียสายพันธุ์ที่แสดงผลที่ได้รับในรางที่ 2 มันเห็นได้ชัดว่าตัวทำละลายชนิดมีผลต่อฤทธิ์ต้านแบคทีเรีย .เอทิลอะซิเตท พบแบคทีเรียมีผลกับทุกสายพันธุ์ ในขณะที่เอทานอลพบไม่มีผลกระทบกับ E . coli ยังสามารถยับยั้งเชื้อ E . coli ที่แสดงมากที่สุดบริเวณยับยั้งของ± 22.3 0.2 มม. กับ MBC Mic / ต่ำสุดที่กำหนดมก. / 0.4 มิลลิลิตร ในขณะที่ถั่วไม่พบบริเวณยับยั้งกับ E . coli นอกจากนี้ ยังจัดแสดงไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุมที่เป็นบวกคลอแรมเฟนิคอลแสดงการยับยั้งของ 25.0 ± 0.3 มม. กับเชื้ออีโคไล ( ข้อมูลไม่แสดง ) S . typhimurium และ S . aureus พบจะอ่อนแอต่อเกียแสดงการยับยั้งของวัน± 0.0 และ 18.0 ± 0.1 มิลลิเมตร กับไมค์ / MBC 0.8 และ 6.3 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ตามลำดับ กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียจากสารสกัดเปลือกส้มตามลำดับดังนี้ > > มะกรูด มะนาว ส้มโอ ฐานข้อมูลเกีย ,ความไวของแบคทีเรียทดสอบในลำดับต่อไปนี้ : E . coli > S . typhimurium > S . aureus > B . cereus . ผลลัพธ์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับการศึกษาผลต้านเชื้อแบคทีเรียของพืชอื่น ๆโดยทั่วไปแสดงความสามารถสูงกว่าสารยับยั้งแบคทีเรีย แกรมบวก มากกว่า ( วง et al . , 2009 ; เมเลเดซ& capriles , 2006 ) ดังนั้นยังเป็นผู้สมัคร expectable เป็นธรรมชาติตัวแทนต้านเชื้อแบคทีเรียที่มีประสิทธิภาพกับสเปกตรัมกว้างของแบคทีเรียทั้งแกรมบวกและแกรมลบ นอกจากนี้ ยังได้ศึกษาเพิ่มเติมและประสิทธิภาพป้องกันแบคทีเรียแกรมลบมากกว่ามะกรูด น้ำมันหอมระเหย รายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้มีไมค์กับเชื้ออีโคไลและ S . typhimurium ที่ 2.5 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( chanthaphon , et al . , 2008 )