The in the example above outputs a

The in the example above outputs a sentence "Text in heading 1", with Heading 1 as style. The outputs the name of a model element, with Heading 2 as style.

The static way of specifying heading requires you to provide the style name in the template.

In contrast to the static way, here is an example that shows the dynamic way of specifying heading:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ ในตัวอย่างข้างต้นผลประโยค "ข้อความในหัวเรื่อง 1", 1 หัวเป็นลักษณะ การ ผลชื่อขององค์ประกอบแบบจำลอง มี 2 หัวเป็นลักษณะวิธีการระบุส่วนหัวคงจำเป็นต้องให้ชื่อลักษณะในแม่แบบตรงกันข้ามกับวิธีคง นี่เป็นตัวอย่างที่แสดงวิธีการระบุหัวเรื่องในแบบไดนามิก:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

The ในตัวอย่างข้างต้นเอาท์พุทประโยค "ข้อความในหัวเรื่อง 1" โดยมีหัวเรื่อง 1 ตามสไตล์ เอาท์พุทชื่อขององค์ประกอบรูปแบบที่มีหัวเรื่อง 2 ตามสไตล์. วิธีที่คงที่ของการระบุหัวข้อคุณจะต้องระบุชื่อรูปแบบในแม่แบบ. ในทางตรงกันข้ามกับวิธีการแบบคงที่และนี่คือตัวอย่างที่แสดงให้เห็นลักษณะแบบไดนามิกของการระบุมุ่ง :

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

< ข้อความ > ในตัวอย่างข้างต้นผลประโยค " ข้อความในหัวข้อ 1 " กับหัวข้อที่ 1 เป็นรูปแบบ < คุณสมบัติ > คือชื่อขององค์ประกอบรูปแบบ , กับหัวข้อ 2 ลักษณะวิธีการแบบคงที่ของการมุ่งหน้าคุณจะต้องให้ชื่อรูปแบบแม่แบบในทางตรงกันข้ามกับทางสถิต นี่คือตัวอย่างที่แสดงให้เห็นวิธีการแบบไดนามิกของการระบุหัวเรื่อง :