Various forms of lumbar traction ha

Various forms of lumbar traction has been used for the relief of pain since the time of Hippocrates. During the 1950’s and 1960’s it became a popular, and until today it is used by physiotherapists for threatening patients with low back and leg pain.[1] Although its effectiveness is still being questioned by a few clinical trials (see further), there are three benefits described of lumbar traction: distraction to increase the intervertebral space, tensing of the posterior longitudinal vertebral ligament and suction to draw the disc protrusion towards the center of the joint.[2]
Different types of lumbar traction can be used.[3] First of all there is mechanical traction, using a mechanical device and a specially designed table that is divided into two sections.[2] The device delivers a certain tension to perform the traction. The patient wears a harness, which consists of two rings, to support the patient.[4]

Autotraction also utilized a table divided into two sections, the patient provides the traction force by pulling with the arms and/or pushing with the feet.[2] Finally there is manual traction performed by the therapist, pulling at the patient his ankles. Another way of manual traction is with the patient his legs over the therapist his shoulders, the therapist will place his arms on the patient’s thighs and pull.[4]

Continuous traction is applied for several hours with the use of a small amount of weight. Sustained traction has a shorter duration but a larger tension force.[3] Intermittent traction is similar sustained traction but alternately applies and releases the traction force at certain intervals.[2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีการใช้รูปแบบต่าง ๆ ของฉุดเอวบรรเทาอาการปวดตั้งแต่เวลาของ Hippocrates ในช่วง 1950 และ 1960 กลายเป็นความนิยม และจนถึงวันนี้ การใช้ โดยนักกายภาพบำบัดสำหรับการคุกคามผู้ป่วยมีการปวดหลังที่ต่ำและขา [1] แม้ว่าประสิทธิภาพจะยังคงถูกสอบสวน โดยกี่ทดลอง (ดูเพิ่มเติม), มีประโยชน์สามอธิบายเอวยืด: ฟุ้งซ่านเพื่อเพิ่มเนื้อที่ intervertebral, tensing หลังเอ็นกระดูกสันหลังยาวและดูดเพื่อวาดส่วนดิสก์ไปทางศูนย์ของข้อ [2] สามารถใช้แตกต่างจากการดึงเอว [3] ครั้งแรกของทั้งหมดคือจักรกลฉุด การใช้อุปกรณ์ทางกลและตารางออกแบบเป็นพิเศษที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน [2 อุปกรณ์]ให้ความตึงเครียดบางอย่างเพื่อทำการฉุด ผู้ป่วยสวมบังเหียน ซึ่งประกอบด้วยแหวนสอง เพื่อสนับสนุนผู้ป่วย [4]นอกจากนี้ Autotraction ยังใช้ตารางแบ่งออกเป็นสองส่วน ผู้ป่วยมีแรงดึง ด้วยแขนดึง หรือผลัก ด้วยเท้า [2] ในที่สุด มีฉุดด้วยตนเองที่ดำเนินการ โดยนักบำบัด ดึงที่ผู้ป่วยข้อเท้าของเขา อีกวิธีของตนเองฉุดอยู่กับผู้ป่วยขาบำบัดโรคไหล่ของเขา บำบัดโรคจะวางแขนของเขาบนต้นขาของผู้ป่วยและดึง [4]ลากต่อเนื่องใช้เวลาหลายชั่วโมงด้วยการใช้น้ำหนักเล็กน้อย เกาะถนนอย่างยั่งยืนมีระยะเวลาสั้นแต่แรงตึงใหญ่ [3] เป็นระยะ ๆ ฉุดฉุดยั่งยืนคล้าย แต่สลับใช้ และออกแรงดึงในช่วงเวลาหนึ่ง ๆ [2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบต่างๆของเครื่องดึงหลังถูกนำมาใช้เพื่อบรรเทาอาการปวดตั้งแต่เวลาของฮิปโปเครติ ในช่วงปี 1950 และปี 1960 มันก็กลายเป็นที่นิยมและจนถึงวันนี้มันถูกใช้โดยนักกายภาพบำบัดสำหรับการขู่ว่าผู้ป่วยที่มีกลับมาและขาที่ต่ำเจ็บปวด. [1] ถึงแม้ว่าประสิทธิภาพของมันยังคงถูกสอบสวนโดยการทดลองทางคลินิกไม่กี่ (ดูเพิ่มเติม) มี สามประโยชน์อธิบายของการลากเอว:. สิ่งที่ทำให้ไขว้เขวเพื่อเพิ่มพื้นที่ intervertebral, ขวางหูขวางตาของหลังเอ็นกระดูกสันหลังยาวและดูดการวาดติ่งแผ่นดิสก์สู่ศูนย์กลางของการร่วมทุน [2]
. ประเภทที่แตกต่างกันของการลากเอวสามารถใช้ [3] แรกของทั้งหมดที่มีการลากกลใช้อุปกรณ์เครื่องจักรกลและตารางการออกแบบเป็นพิเศษที่ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน. [2] อุปกรณ์ที่มอบความตึงเครียดบางอย่างที่จะดำเนินการลาก ผู้ป่วยสวมเทียมซึ่งประกอบด้วยสองวงเพื่อสนับสนุนผู้ป่วย. [4] Autotraction ยังใช้ตารางแบ่งออกเป็นสองส่วนผู้ป่วยให้แรงฉุดด้วยการดึงแขนและ / หรือการผลักดันเท้า. [ 2] ในที่สุดก็มีการลากคู่มือการดำเนินการโดยนักบำบัด, การดึงผู้ป่วยที่ข้อเท้าของเขา วิธีการฉุดคู่มือก็คือกับผู้ป่วยขาของเขามากกว่าบำบัดไหล่ของเขานักบำบัดจะวางแขนของเขาบนต้นขาของผู้ป่วยและดึง. [4] ฉุดอย่างต่อเนื่องถูกนำไปใช้เป็นเวลาหลายชั่วโมงที่มีการใช้ในปริมาณที่น้อยของน้ำหนัก ฉุดยั่งยืนมีระยะเวลาที่สั้นลง แต่แรงตึงเครียดขนาดใหญ่. [3] ฉุดไม่สม่ำเสมอคือการลากยั่งยืนคล้ายกัน แต่สลับกันใช้และรุ่นแรงฉุดบางช่วง. [2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปแบบต่างๆของ lumbar traction มีใช้บรรเทาอาการปวดตั้งแต่สมัย Hippocrates . ในช่วงทศวรรษ 1950 และ 1960 มันเป็นที่นิยม และจนถึงวันนี้ มันถูกใช้ โดยนักกายภาพบำบัดที่คุกคามผู้ป่วยกลับต่ำและปวดขา [ 1 ] แม้ว่าประสิทธิภาพของมันยังคงถูกสอบสวนโดยการทดลองทางคลินิกไม่กี่ ( ดูเพิ่มเติม ) มีอยู่สามประการที่อธิบายฉุดเอว : รบกวนเพิ่มพื้นที่ intervertebral tensing ของเอ็นด้านหลังตามยาว กระดูกสันหลัง และดึงแผ่นดูดติ่งต่อศูนย์ของร่วม [ 2 ]ประเภทที่แตกต่างกันของแรงฉุดเอวสามารถใช้ [ 3 ] ครั้งแรกของทั้งหมดมีการลากเครื่องจักรกล โดยใช้อุปกรณ์ทางกลและออกแบบตารางถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน [ 2 ] อุปกรณ์ส่งมอบความตึงเครียดบางอย่างเพื่อทำการลาก ผู้ป่วยที่ใส่เครื่องเทียมลาก ซึ่งประกอบด้วยสองแหวน เพื่อรองรับผู้ป่วย [ 5 ]autotraction ยังใช้ตารางแบ่งออกเป็นสองส่วน ผู้ป่วยมีแรงฉุดดึงด้วยแขนและ / หรือกดด้วยเท้า [ 2 ] ในที่สุดก็มีคู่มือและดำเนินการโดยนักบำบัดผู้ป่วยดึงที่ข้อเท้าของเขา อีกวิธีคือใช้กับคนไข้ฉุดขาของเขาไปบำบัดไหล่ของเขา นักบำบัดจะวางแขนบนต้นขาของผู้ป่วยและดึง [ 5 ]แรงต่อเนื่องใช้สำหรับหลายชั่วโมงกับการใช้จำนวนเล็ก ๆของน้ำหนัก ยั่งยืน traction มีระยะเวลาที่สั้นลง แต่แรงดึงขนาดใหญ่ . [ 3 ] ต่อเนื่องกัน แต่ได้รับแรงฉุดดึง สลับกันใช้ และออกแรงดึงในช่วงเวลาหนึ่ง [ 2