‘I was careless.’Although he was fi

‘I was careless.’
Although he was filled with regret, it was not something he could undo.
He used up all the herbs that may have been useful against illness when cooking soup in Morata Village.
‘Now I can really do nothing.’
Weed closed his eyes silently.
The rocky ground felt as cold as a sheet of ice, and cold air came in from everywhere. In these circumstances, a cold could only get worse.
His hands and feet were already getting numb. Death was approaching.
‘Just why did I have to get sick.... so pathetic.’
With his eyes closed, he looked back to his past.
Ever since he was little he took any job for the sake of money. To help his grandmother who was working in the street market, even at such an old age, he would work anywhere as long as they took under aged employees, when he should have been playing with friends of his age.
Since it was illegal, the working conditions were the worst possible, and he never got paid on time.
Still, because he worked over vacation without sleeping, he could gain a bit of money.
But now he had a type of work that he have never done before, and by pushing himself too much, his body couldn’t endure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'ผมสะเพร่า'แต่เขาก็เต็มไป ด้วยริเกร็ต ไม่สิ่งที่เขาไม่สามารถเลิกทำเขาใช้ค่าทั้งหมดต้มสมุนไพรที่อาจได้รับประโยชน์จากการเจ็บป่วยเมื่ออาหารในหมู่บ้าน Morata'ตอนนี้ฉันจริง ๆ ทำไม่'วัชพืชปิดตาของเขาอยู่เบื้องหลังพื้นดินหินรู้สึกเย็นเป็นแผ่นน้ำแข็ง และอากาศเย็นมาจากทุก ในสถานการณ์เหล่านี้ หวัดสามารถเฉพาะได้แย่มือและเท้าของเขาได้แล้วรับ numb ความตายกำลัง' เพียงทำไมมีได้ป่วย...น่าสงสารมาก.'มีปิดตา เขามองกลับมาตั้งแต่ที่เขา น้อยเขาเอางานใด ๆ เพื่อเงิน ช่วยยายของเขาที่ทำงานในตลาดถนน ห้องดังกล่าวมีอายุมาก เขาจะทำงานที่ใดก็ได้ตราบใดที่พวกเขาได้ภายใต้อายุพนักงาน เมื่อเขาควรได้เล่นกับเพื่อนของเขาอายุเนื่องจากมันเป็นสิ่งผิดกฎหมาย สภาพการทำงานถูกสุดเลวร้ายที่สุด และเขาไม่เคยได้รับการชำระเงินตามยังคง เพราะเขาทำงานช่วงวันหยุดโดยไม่นอนหลับ เขาอาจรับสนุกแต่ตอนนี้ เขามีชนิดของงานที่เขาไม่เคยทำก่อน และ โดยการผลักดันตัวเองมากเกินไป ร่างกายของเขาไม่สามารถทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'ผมก็ประมาท.'
แม้ว่าเขาจะเต็มไปด้วยความเสียใจมันก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะเลิก.
เขาใช้ขึ้นสมุนไพรทั้งหมดที่อาจจะเป็นประโยชน์ต่อการเจ็บป่วยเมื่อน้ำซุปปรุงอาหารในโมราต้าวิลเลจ.
'ตอนนี้ผมไม่สามารถทำอะไร.'
วัชพืชปิดตาของเขาเงียบ ๆ .
พื้นหินรู้สึกเย็นเป็นแผ่นน้ำแข็งและอากาศเย็นเข้ามาจากทุกที่ ในสถานการณ์เช่นนี้เย็นเท่านั้นที่จะได้รับที่เลวร้ายยิ่ง.
มือและเท้าของเขาแล้วได้รับชา ตายถูกใกล้.
'แค่ทำไมผมจะต้องได้รับป่วย .... น่าสงสารดังนั้น.'
ปิดตาของเขาเขามองกลับไปในอดีตของเขา.
นับตั้งแต่เขาเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาเอางานใด ๆ เพื่อประโยชน์ของเงิน เพื่อช่วยให้คุณยายของเขาที่กำลังทำงานอยู่ในตลาดถนนแม้ที่ดังกล่าวอายุเขาจะทำงานที่ใดก็ได้ตราบใดที่พวกเขาเอาพนักงานที่มีอายุต่ำกว่าเมื่อตอนที่เขาควรจะได้รับการเล่นกับเพื่อน ๆ ของอายุของเขา.
เพราะมันเป็นเรื่องผิดกฎหมาย สภาพการทำงานที่มีความเป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุดและเขาไม่เคยได้รับการชำระเงินในเวลา.
ยังคงเพราะเขาทำงานในช่วงวันหยุดโดยไม่ต้องนอนหลับที่เขาจะได้รับบิตของเงิน.
แต่ตอนนี้เขามีประเภทของงานที่เขาไม่เคยทำมาก่อนและ ผลักดันตัวเองมากเกินไปร่างกายของเขาไม่สามารถทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' ผมประมาท '
ถึงแม้ว่าเขาเต็มไปด้วยความเสียใจ มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาจะยกเลิก
เขาใช้พวกสมุนไพรที่อาจได้รับประโยชน์จากการเจ็บป่วยเมื่อปรุงอาหารซุปใน morata หมู่บ้าน .
ตอนนี้ฉันสามารถทำอะไร . '
วัชพืชหลับตาลงเงียบๆ
พื้นหิน รู้สึก เย็นเป็นแผ่นแข็ง และอากาศเย็น มาจากทุกที่ ในสถานการณ์เหล่านี้ เย็นจะยิ่งแย่ลง
มือและเท้าของเขาก็เริ่มชา ความตายใกล้ .
แค่ทำไมฉันต้องป่วย . . . . . . . น่าสงสารนะ '
หลับตา เขาหันกลับไปมองอดีต
ตั้งแต่เขายังเล็ก เขารับงานใด ๆเพื่อประโยชน์ของเงิน ช่วยยายของเขาที่ได้ทำงานในตลาดถนนแม้อายุมาก เขาจะทำงานที่ใดก็ได้ตราบเท่าที่พวกเขาเอาอายุของพนักงานเมื่อเขาควรจะได้เล่นกับเพื่อนอายุของเขา .
เพราะมันผิดกฎหมาย สภาพก็แย่ที่สุด และเขาไม่เคยได้รับเงินในเวลา .
ยัง เพราะเขาทำมากกว่าวันหยุดโดยไม่ต้องนอน เขาอาจได้รับบิตของเงิน .
แต่ตอนนี้เขาชนิดของงานที่เขามี ที่ไม่เคยทำมาก่อน และกดดันตัวเองมากเกินไป ร่างกายของเขาไม่สามารถทน