This is an analytical framework app

This is an analytical framework appropriated from the study of profit-making firms that typically uses regression models to provide point estimated of how the inputs of schooling (student characteristics, school resources, teaching experience, etc.) relate to the outputs of schooling (test scores, graduation rates, etc.) Such studies have been used repeatedly to support claims that “money does not matter” or more technically that there is no significant positive correlation between monetary inputs (usually measured as per student expenditures) and test scores or other education outputs. These studies are often technically very sophisticated and are presented as objective representations of the causal relationship that exist in the real world. As the data clearly indicate that money does not matter the response to “ what should we do about school performance?” should focus on alternatives such as institutional re form rather than on more resources (e.g., Chubb and more 1990; Moe 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นกรอบการวิเคราะห์การจัดสรรจากการศึกษาของบริษัททำกำไรที่จะใช้แบบจำลองถดถอยให้จุดโดยประมาณของวิธีอินพุตของ schooling (ลักษณะนักเรียน โรงเรียนทรัพยากร ประสบการณ์สอน ฯลฯ) ที่เกี่ยวข้องกับ outputs ของ schooling (คะแนนสอบ จบราคา ฯลฯ) ศึกษาดังกล่าวมีการใช้ซ้ำ ๆ เพื่อสนับสนุนการเรียกร้องที่ว่า "เงินไม่สำคัญ" หรือเพิ่มเติมทางเทคนิคที่มีความสำคัญในเชิงบวกระหว่างอินพุตเงิน (โดยปกติจะวัดตามค่าใช้จ่ายของนักเรียน) และทดสอบคะแนนหรือแสดงผลการศึกษาอื่น ๆ การศึกษานี้ทางเทคนิคมักมีความซับซ้อนมาก และนำเสนอเป็นการนำเสนอวัตถุประสงค์ของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีอยู่ในโลกจริง เป็นข้อมูลได้ระบุว่า เงินเรื่องการตอบสนองต่อ "ควรเราอย่างไรเกี่ยวกับโรงเรียน" ควรเน้นทางเลือกเช่นแบบฟอร์มในการ re สถาบัน มากกว่าทรัพยากรเพิ่มมากขึ้นอย่างชัดเจน (เช่น Chubb และ 1990 เพิ่มเติม หมอ 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้เป็นกรอบการวิเคราะห์ที่เหมาะสมจากการศึกษาของ บริษัท ที่ทำกำไรที่มักจะใช้รูปแบบการถดถอยที่จะให้จุดโดยประมาณของวิธีการที่ปัจจัยการผลิตของการศึกษา (ที่ลักษณะของนักเรียนโรงเรียนทรัพยากรประสบการณ์การเรียนการสอน ฯลฯ ) ที่เกี่ยวข้องกับผลของการศึกษา (การทดสอบ คะแนน, การศึกษาอัตรา ฯลฯ ) การศึกษาดังกล่าวได้ถูกนำมาใช้ซ้ำ ๆ เพื่อสนับสนุนการเรียกร้องว่า "เงินไม่สำคัญ" หรือในทางเทคนิคอื่น ๆ ที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางบวกอย่างมีนัยสำคัญระหว่างปัจจัยการผลิตทางการเงิน (วัดมักจะเป็นค่าใช้จ่ายต่อนักเรียน) และคะแนนการทดสอบหรืออื่น ๆ ผลการศึกษา การศึกษาเหล่านี้มักจะมีเทคนิคที่ซับซ้อนมากและได้แสดงเป็นตัวแทนวัตถุประสงค์ของความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่มีอยู่ในโลกแห่งความจริง เป็นข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าเงินไม่สำคัญว่าการตอบสนองต่อ "สิ่งที่เราควรจะทำอย่างไรเกี่ยวกับประสิทธิภาพของโรงเรียน?" ควรมุ่งเน้นไปที่ทางเลือกดังกล่าวเป็นรูปแบบใหม่ของสถ​​าบันมากกว่าทรัพยากรมากขึ้น (เช่นชับบ์และอื่น ๆ 1990; Moe 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็นกรอบวิเคราะห์ที่เหมาะสม จากการศึกษาของ บริษัท การสร้างผลกำไรที่มักจะใช้ตัวแบบการถดถอยเพื่อให้ชี้ประมาณว่าปัจจัยการผลิตของตน ( ผู้เรียน ทรัพยากร , ประสบการณ์การสอน , โรงเรียน , ฯลฯ ) มีความสัมพันธ์กับผลผลิตของตน ( คะแนนสอบจบราคา ฯลฯ) การศึกษาดังกล่าวได้ถูกใช้ซ้ำเพื่อสนับสนุนการอ้างว่า " เงินไม่สำคัญ " หรืออีกเทคนิคที่ไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางการเงิน ( มักจะวัดต่อค่าใช้จ่ายนักเรียน ) และคะแนนการทดสอบหรือผลการศึกษาอื่น ๆการศึกษาเหล่านี้มักจะเป็นเทคนิคซับซ้อนมาก และนำเสนอตามวัตถุประสงค์เป็นตัวแทนของความสัมพันธ์ที่มีอยู่ในโลกจริง เป็นข้อมูลที่บ่งชี้อย่างชัดเจนว่าเงินไม่สำคัญ การตอบสนองต่อ " เราจะทำยังไงกับงานโรงเรียน " ควรเน้นทางเลือกเช่นสถาบันเป็นรูปแบบมากกว่าทรัพยากรเพิ่มเติม ( เช่น ชับๆ 1990 ;2544 ) และ