“If you people hadn’t showed your f

“If you people hadn’t showed your faces, none of this would have happened. He wouldn’t have gone to make trouble for you. At any other time, it wouldn’t have mattered. Considering his temperament, he really wouldn’t have paid you any attention. But now… you had to go and mess with his son.

“Messing with his son is like rubbing a cat’s fur backward! Who would dare to do such a thing?”

The remaining six auras were trembling violently. How could they ever have imagined that the Dawn Immortal would actually provoke someone this terrifying? Of these six auras, two ceased falling back, and instead shot high up into the sky, as if to flee the planet itself.

One was the skull, the other was the mountain deity from the Western Desert’s Violet Sea.

“On the path of cultivation, one cannot rely on the protection of others. You haven’t left Planet South Heaven yet in this lifetime. Let me tell you, I’ve seen far too many Chosen who utilize the help of Dao Protectors. By now… each and every one is as useless as a wild chicken or a stray dog.” Meng Hao’s father turned to him and chuckled, then performed an incantation with his left hand, extending his index finger and middle finger together. It almost seemed as if he were wresting away energy from Heaven and Earth, causing a bizarre glow to surround his entire body as he took two more steps forward. With each step, a blast of sword qi shot up into the sky.

A moment later, the mountain deity let out a miserable shriek. Its enormous frame was clearly just about to escape Planet South Heaven. Nonetheless, it collapsed into pieces, which then burned into nothing.

As for the skull, it shot out into the starry sky and was speeding away. Unfortunately for it, even with such speed, it could not outrun the sword qi.

“NO!!” screamed the skull. Then, it was completely destroyed, including its Nascent Divinity.

Meng Hao’s eyes widened, and he stared blankly at his father. He had taken five steps, and unleashed one sword after another. One by one he had slaughtered five terrifying beings as easily as if he were killing baby chickens. Those almighty creatures’ auras were such that any single one would leave Meng Hao dazed; any of them could have slaughtered him easily. And yet, a single beam of sword qi from his father, and they were completely eradicated.

“What… what Realm are they in?” Meng Hao murmured.

The first to reply was his mother. “They have opened their Immortal meridians, solidified their Dao Fruit, and stepped into the peak of the Immortal Realm. They refer to themselves as Dao Lords, but are unable to open the door to the Ancient Realm. They aren’t even true Immortals, and will one day return to the dust.”

“In the Spirit Realm, Dao Seeking is the absolute peak,” said Meng Hao’s father. “In the Immortal Realm, there are two paths. The first path involves offering worship to an ancestor, acquiring that ancestor’s Dao Fruit, and then using it to tread the path to Immortality. On that path, you will never have a Dharma Idol of your own. Immortals like that are referred to as false Immortals. That is because, if that ancestor ever perishes, everyone who worships him will experience a drop in their cultivation base!

“That is the easy path to Immortality, the one which the vast majority of people choose to follow. However, there is another path…. On that path, you worship yourself. Your Dharma Idol is your own. You experience Immortal Tribulation and tread your own path. Others can worship you and tread your path of cultivation as false Immortals. This second path is the path of… the true Immortal!”

Meng Hao’s father moved like the wind as he took two more steps forward. Each step caused the ground to quake. His hair swirled around him in the air, and wisps of mist rose up from the top of his head. He waved his right hand, causing two more beams of sword qi to fly out, one toward the Eastern Lands, the other toward the Western Desert.

In the Ancient Paradise of the Eastern Lands, the tree’s branches were rustling, and its aura surged. Its mind was unprecedentedly focused as it drew upon all the power it could muster. The entire Ancient Paradise began to vibrate. The ground split, and the tree’s roots writhed as it prepared to fight back against the incoming sword qi.

A boom rang out, and the tree wailed. All the power it could muster did nothing to stop the incoming sword qi. The tree was split completely in half, and then began to burn. Screams of pain filled the air as the tree was transformed into ash.

Beneath the surface of the Violet Sea in the Western Desert, the crocodile was trembling. It fled with all the speed it could muster, but the sword qi descended upon it nonetheless. In the blink of an eye, it was right above its head.

The crocodile wore a look of hopelessness.

“I… I can be a mount!” the crocodile cried out. “I don’t qualify to be a Dao Protector, but I… I’m willing to be a mount!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ถ้าคนที่คุณไม่ได้แสดงให้เห็นว่าใบหน้าของคุณ ไม่มีการนี้จะเกิดขึ้นได้ เขาจะไม่ได้ไปจะทำให้ปัญหาสำหรับคุณ ในเวลาอื่น ๆ มันจะไม่มีเพลงนี้ พิจารณาอารมณ์ของเขา เขาจริง ๆ ไม่ได้สนใจคุณใด ๆ แต่ตอนนี้...คุณ จะไปยุ่งกับลูกชายของเขา"มายุ่งกับลูกชายของเขาเป็นเหมือนถูขนของแมวย้อนหลัง ใครจะกล้าทำสิ่งนั้น"รัศมีหกที่เหลือถูกสั่นอย่างรุนแรง วิธีอาจจะเคยมีจินตนาการว่า อมตะ Dawn จะจริงตอแยกับคนนี้กลัว ของรัศมีเหล่านี้หก สองหยุดตกกลับ และแทน ถ่ายสูงขึ้นสู่ท้องฟ้า ว่าต้องหนีโลกตัวเองคือกะโหลกศีรษะ อื่น ๆ เป็นเทพเจ้าภูเขาจากทะเลตะวันตกของทะเลทรายสีม่วง"บนเส้นทางของการเพาะปลูก หนึ่งไม่สามารถพึ่งการคุ้มครองของผู้อื่น คุณยังไม่ทิ้งสวรรค์โลกใต้ยังอยู่ในช่วงชีวิตนี้ ให้ฉันบอกคุณ ผมเคยเห็นเลือกจำนวนมากที่ใช้ความช่วยเหลือของดาวที่ป้องกัน ตอนนี้...ทุกคนมีประโยชน์เป็นไก่ป่าหรือสุนัขจรจัด " พ่องเฮาเปิดเขา และเบา ๆ แล้วดำเนินการบริกรรม ด้วยมือซ้าย ยืดนิ้วชี้และนิ้วกลางของเขาร่วมกัน มันเกือบจะดูเหมือนว่า เขาถูก wresting เก็บพลังงานจากสวรรค์และโลก ก่อให้เกิดการเรืองแสงแปลกประหลาดล้อมรอบร่างกายของเขาทั้งเป็นเขาเอาสองขั้นตอนเพิ่มเติมข้างหน้า แต่ละขั้นตอน การระเบิดของดาบชิยิงสู่ท้องฟ้าช่วงหลัง เทพเจ้าภูเขาให้ออกกรี๊ดอนาถ โครงกรอบขนาดใหญ่ได้อย่างชัดเจนเพียงเกี่ยวกับหนีโลกใต้สวรรค์ อย่างไรก็ตาม มันยุบเป็นชิ้น ซึ่งเผาแล้ว เป็นอะไรกะโหลกศีรษะ มันยิงเข้าบนท้องฟ้า และถูกเร่งไป แต่น่าเสียดาย แม้จะ มีความเร็วดังกล่าว มันอาจไม่วิ่งเร็วกว่าชิดาบ"ไม่!!" กรีดร้องกะโหลกศีรษะ แล้ว มันถูกทำลายอย่างสมบูรณ์ รวมทั้งของเทพก่อถึงเวลาตาเมงเฮา และเขาจ้อง blankly ที่พ่อของเขา เขาได้นำ 5 ขั้นตอน และปลดปล่อยดาบที่หนึ่งหลังจากที่อื่น หนึ่งเขาได้ฆ่ามนุษย์น่ากลัวที่ห้าได้อย่างง่ายดายว่าเขาได้ฆ่าเด็กไก่ รัศมีของสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นยิ่งถูกเช่นที่หนึ่งเดียวใด ๆ จะออกจากเมงเฮามึนงง ใด ๆ ของพวกเขาไม่ได้ฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย และ ยัง ลำเดียวของชิดาบจากพ่อของเขา และพวกเขาถูกกำจัดให้หมดอย่างสมบูรณ์"อะไร...ดินแดนพวกเขากำลังใน? " เมงเฮา murmuredคนแรกที่ตอบถูกแม่ของเขา "พวกเขามีเปิดเส้นเมอริเดียนของอมตะ ละลายผลไม้ดาวของพวกเขา และก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของอาณาจักรอมตะ พวกเขาอ้างตัวเองเป็นดาวขุนนาง แต่ไม่สามารถเปิดประตูสู่ดินแดนโบราณ ไม่จริงแม้แต่อมตะ และวันหนึ่งจะกลับไปฝุ่น""ในดินแดนวิญญาณ ค้นหาดาวเป็นจุดสูงสุดสัมบูรณ์ พ่องเฮากล่าว "ในดินแดนอมตะ เส้นทางสอง เส้นทางแรกเกี่ยวข้องกับการบูชาสิ่งบรรพบุรุษ ผลไม้ Dao ของบรรพบุรุษที่ได้รับ และโดยใช้การเหยียบเส้นทางเพื่อความเป็นอมตะ บนเส้นทางที่ คุณจะไม่มีไอดอลเป็นธรรมของตัวเอง อมตะเช่นตัวเรียกว่าอมตะเท็จ นั่นเป็น เพราะ ถ้าบรรพบุรุษที่เคย perishes ทุกคนที่วิงวอนเขาจะพบปลูกของพวกเขาฐานลดลง"นั่นคือเส้นทางที่ง่ายเพื่อความเป็นอมตะ หนึ่งซึ่งคนส่วนใหญ่เลือกที่จะทำตาม อย่างไรก็ตาม มีเส้นทางอื่น... บนเส้นทาง คุณบูชาตัวเอง ไอดอลของธรรมเป็นของคุณเอง คุณพบอมตะความทุกข์ยาก และเส้นทางของดอกยาง ผู้อื่นสามารถบูชาคุณ และยางเป็นเส้นทางของการเพาะปลูกเป็นเท็จอมตะ เส้นทางที่สองนี้เป็นเส้นทางของ...อมตะจริง! "เมงเฮาพ่อย้ายเช่นลมเขาเอาสองขั้นตอนเพิ่มเติมไปข้างหน้า แต่ละขั้นตอนเกิดจากพื้นดินจะสะเทือน ผมปั่นเขาในอากาศ และ wisps ของหมอกลุกขึ้นจากด้านบนของศีรษะของเขา เขาโบกมือขวา ก่อให้เกิดลำแสงเพิ่มเติมสองดาบชิบิน หนึ่งไปสู่ดินแดนตะวันออก ทะเลทรายตะวันตกอื่น ๆในสมัยโบราณดินแดนตะวันออก สาขาของต้นไม้ถูกยาม และออร่าเพิ่มขึ้น ใจของตนคือ unprecedentedly เน้นมันดึงเมื่อพลังทั้งหมดที่มันสามารถรวบ เดอะพาราไดซ์โบราณทั้งเริ่มสั่น แบ่งพื้นดิน และรากของต้นไม้ writhed มันเตรียมที่จะต่อสู้กลับกับชิดาบเข้ามาบูมเป็นรังออก และ wailed ต้น พลังงานทั้งหมดที่มันสามารถรวบก็ไม่มีอะไรหยุดชิดาบเข้ามา ต้นไม้แยกออกอย่างสมบูรณ์ในช่วงครึ่งปี และจากนั้น เริ่มเขียน เสียงกรีดร้องของความเจ็บปวดเติมอากาศ ตามต้นไม้ก็กลายเป็นเถ้าใต้พื้นผิวของสีม่วงทะเลในทะเลทรายตะวันตก จระเข้ถูกสั่น มันหนีไปกับความเร็วที่มันสามารถรวบ แต่ชิดาบลงมาเมื่อมันกระนั้น ในพริบตา มันเป็นสิทธิเหนือหัวของมันจระเข้สวมลักษณะของความสิ้นหวัง"ฉัน... สามารถติดตั้ง "จระเข้ร้องออกมา "ฉันไม่มีคุณสมบัติเป็น ตัวป้องกัน Dao แต่ฉัน... ผมเต็มใจที่จะติดตั้ง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ถ้าคนที่คุณไม่ได้แสดงให้เห็นใบหน้าของคุณไม่มีนี้จะเกิดขึ้น เขาจะไม่ได้ไปสร้างความเดือดร้อนให้คุณ ในช่วงเวลาอื่น ๆ ก็จะไม่ได้สำคัญ พิจารณาอารมณ์ของเขาเขาจริงๆจะไม่ได้จ่ายเงินคุณให้ความสนใจใด ๆ แต่ตอนนี้ ... คุณจะต้องไปยุ่งกับลูกชายของเขา.

"ล้อเล่นกับลูกชายของเขาเป็นเหมือนถูขนสัตว์แมวย้อนหลัง! ใครจะกล้าที่จะทำสิ่งนั้น? "

ที่เหลืออีกหกรัศมีสั่นอย่างรุนแรง วิธีการได้ที่พวกเขาเคยได้คิดว่ารุ่งอรุณอมตะจริงจะยั่วยุให้คนที่น่ากลัวนี้หรือไม่? ของเหล่านี้หกรัศมีสองหยุดตกกลับและแทนที่จะยิงสูงขึ้นสู่ท้องฟ้าราวกับจะหนีดาวเคราะห์เอง.

หนึ่งคือกะโหลกศีรษะ, อื่น ๆ เป็นเทพภูเขาจากทะเลทรายตะวันตกของไวโอเล็ตทะเล.

"บนเส้นทางของ การเพาะปลูกอย่างใดอย่างหนึ่งไม่สามารถพึ่งพาการป้องกันของคนอื่น ๆ คุณยังไม่ได้ใส่แพลนใต้สวรรค์เลยในชีวิตนี้ ให้ฉันบอกคุณฉันได้เห็นไกลมากเกินไปเลือกที่ใช้ความช่วยเหลือของดาวป้องกัน โดยตอนนี้ ... ทุกคนเป็นไร้ประโยชน์เป็นไก่ป่าหรือสุนัขจรจัด. "พ่อเม้งเฮาส์หันไปหัวเราะเขาและดำเนินการแล้วปลุกเสกด้วยมือข้างซ้ายของเขายื่นนิ้วชี้และนิ้วกลางร่วมกัน มันเกือบจะดูเหมือนราวกับว่าเขากำลังออกไป wresting พลังงานจากสวรรค์และโลกทำให้เกิดการเรืองแสงที่แปลกประหลาดที่จะล้อมรอบทั้งร่างกายของเขาในฐานะที่เขาเอาสองขั้นตอนมากขึ้นไปข้างหน้า กับแต่ละขั้นตอนการระเบิดของฉีดาบยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า.

ช่วงเวลาต่อมาเทพภูเขาให้ออกกรีดร้องอนาถ กรอบมหาศาลได้อย่างชัดเจนเพียงเกี่ยวกับการหนีโลกใต้สวรรค์ กระนั้นก็ทรุดตัวลงเป็นชิ้นที่แล้วเผาเป็นอะไร.

ในฐานะที่เป็นกะโหลกศีรษะก็ยิงออกสู่ท้องฟ้าเต็มไปด้วยดวงดาวและได้เร่งออกไป แต่น่าเสียดายที่มันแม้จะมีความเร็วดังกล่าวก็ไม่สามารถวิ่งได้เร็วกว่าฉีดาบ.

"ไม่ !!" กรีดร้องกะโหลกศีรษะ จากนั้นมันจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์รวมทั้งตั้งไข่เทพของ.

ตาเม้งเฮาส์กว้างขึ้นและเขาจ้อง blankly ที่พ่อของเขา เขาได้รับห้าขั้นตอนและปลดปล่อยดาบหนึ่งหลังจากที่อื่น หนึ่งโดยหนึ่งเขาได้ฆ่าห้าสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวได้อย่างง่ายดายเช่นถ้าเขาถูกฆ่าไก่ทารก รัศมีบรรดาสิ่งมีชีวิตผู้ทรงอำนาจ 'เป็นเช่นที่คนใดคนหนึ่งเดียวจะออกจากเม้งเฮามึนงง; ๆ ของพวกเขาจะได้ฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย และยังลำแสงเดียวของฉีดาบจากพ่อของเขาและพวกเขาถูกกำจัดให้หมดไปอย่างสมบูรณ์.

"มีอะไร ... อะไร Realm พวกเขามีอะไรบ้าง?" เม้งเฮาพากันบ่น.

ครั้งแรกที่จะตอบเป็นแม่ของเขา "พวกเขาได้เปิดเส้นเมอริเดียนอมตะของพวกเขาแข็งผลไม้ดาวของพวกเขาและก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของอาณาจักรอมตะ พวกเขาเรียกตัวเองว่าเป็นดาวขุนนาง แต่ไม่สามารถที่จะเปิดประตูไปสู่อาณาจักรโบราณ พวกเขาจะไม่ได้เป็นอมตะจริงและจะกลับมาวันหนึ่งที่ฝุ่น. "

" ในดินแดนพระวิญญาณดาวที่กำลังมองหาเป็นยอดเขาแน่นอน "กล่าวว่าพ่อเม้งเฮาส์ "ในดินแดนอมตะมีสองเส้นทาง เส้นทางแรกที่เกี่ยวข้องกับการเสนอการเคารพบูชาบรรพบุรุษได้มาของบรรพบุรุษที่เชียงดาวผลไม้แล้วใช้มันจะเหยียบเส้นทางไปสู่ความเป็นอมตะ บนเส้นทางที่คุณไม่เคยจะมีไอดอลของธรรมะของคุณเอง อมตะเช่นนั้นจะเรียกว่าอมตะเป็นเท็จ นั่นเป็นเพราะถ้าบรรพบุรุษที่เคยพินาศทุกคนที่บูชาเขาจะได้สัมผัสกับการลดลงในฐานการเพาะปลูกของตน!

"นั่นคือเส้นทางที่ง่ายต่อการเป็นอมตะหนึ่งซึ่งส่วนใหญ่ของคนเลือกที่จะทำตาม แต่มีเส้นทางอื่น ... บนเส้นทางที่ท่านเคารพบูชาด้วยตัวคุณเอง ไอดอลของคุณคือธรรมะของคุณเอง คุณพบความทุกข์ยากลำบากอมตะและเหยียบเส้นทางของคุณเอง คนอื่น ๆ สามารถบูชาท่านและเหยียบเส้นทางของคุณของการเพาะปลูกอมตะเป็นเท็จ เส้นทางที่สองนี้เป็นเส้นทางของ ... จริงอมตะ! "

พ่อเม้งเฮาย้ายเหมือนลมในขณะที่เขาใช้เวลาสองขั้นตอนมากขึ้นไปข้างหน้า แต่ละขั้นตอนที่เกิดจากพื้นดินที่จะสั่นสะเทือน ผมของเขาหมุนวนอยู่รอบ ๆ ตัวเขาในอากาศและปอยหมอกลุกขึ้นมาจากด้านบนของหัวของเขา เขาโบกมือขวาของเขาก่อให้เกิดสองคานมากขึ้นของฉีดาบที่จะบินออกไปหาดินแดนตะวันออก, อื่น ๆ ไปยังทะเลทรายตะวันตก.

ในพาราไดซ์โบราณของดินแดนตะวันออกสาขาของต้นไม้ที่ถูกทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบและกลิ่นอายของมันเพิ่มขึ้น ความคิดของตนได้เน้นเคยมีในขณะที่มันดึงพลังงานทั้งหมดที่สามารถรวบรวม เดอะพาราไดซ์โบราณทั้งเริ่มที่จะสั่นสะเทือน แยกพื้นดินและรากของต้นไม้ writhed ขณะที่มันเตรียมที่จะกลับมาต่อสู้กับฉีดาบเข้ามา.

บูมดังออกมาและต้นไม้คร่ำครวญ พลังงานทั้งหมดที่สามารถรวบรวมไม่ได้ทำอะไรเพื่อหยุดฉีดาบเข้ามา ต้นไม้ที่ถูกแบ่งออกอย่างสมบูรณ์ในช่วงครึ่งปีและจากนั้นก็เริ่มที่จะเผาไหม้ เสียงกรีดร้องของความเจ็บปวดที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นต้นไม้ก็กลายเป็นเถ้า.

ใต้พื้นผิวของทะเลสีม่วงในทะเลทรายตะวันตกที่จระเข้ตัวสั่น มันหนีไปกับทุกความเร็วที่สามารถรวบรวม แต่ฉีดาบลงไปบน แต่อย่างไรก็ตามมัน ในพริบตามันเป็นด้านขวาเหนือหัวของมัน.

จระเข้สวมรูปลักษณ์ของความสิ้นหวัง.

"ฉัน ... ฉันจะเป็นภูเขา!" จระเข้ร้องออกมา "ผมไม่ได้มีคุณสมบัติที่จะเป็นรอยดาว แต่ฉัน ... ฉันยินดีที่จะเป็นภูเขา!"