The catchment area of the Klang Riv

The catchment area of the Klang River basin is 1,288 square kilometers (km2), and it is
the most urbanized region in Malaysia, encompassing the Federal Territory of Kuala Lumpur
and includes part of the state of Selangor. It has an estimated population of 4.4 million (16% of
the national population) that is growing at a rate of 5% annually. The basin spreads over nine
local government authorities and faces serious environmental degradation and flooding
problems from urbanization, industrialization, and population growth. More than half of the basin
has been urbanized, and much of this continuing urban development has taken place on land
that is prone to flooding. Construction has caused soil erosion and huge discharges of
sediments into waterways. The increase in impervious surface area in the watershed causes
flooding. The water quality in the basin has declined due to high sediment loads from
construction and deforestation, large quantities of litter and rubbish, and untreated sewage and
industrial and commercial effluents. The ecology of the river has suffered from the removal of
vegetation from the riparian corridor and removal of snags from the watercourses, diminishing
habitats for a variety of riparian and aquatic fauna. This has also reduced pollutant filtration
capacity and increased the nutrients and other pollutants going into the rivers. The combined
effect of poor water quality, high sediment load, and the removal of vegetation from the river
corridor has caused a decline in the number and diversity of native flora and fauna.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นที่ลุ่มน้ำของลุ่มน้ำลางเป็น 1,288 ตารางกิโลเมตร (km2), และเป็นภูมิภาค urbanized มากที่สุดในมาเลเซีย บริบูรณ์กลางดินแดนของกัวลาลัมเปอร์และรวมถึงส่วนหนึ่งของรัฐเซลังกอร์ มีประชากรประมาณการ 4.4 ล้านคน (16% ของประชากรแห่งชาติ) ที่มีการเติบโตในอัตรา 5% ต่อปี ลุ่มน้ำแพร่กระจายกว่าเก้ารัฐบาลท้องถิ่นหน่วยงานและใบหน้ารุนแรงด้านสิ่งแวดล้อมย่อยสลายและน้ำท่วมปัญหาจากการเจริญเติบโต และความเป็นเมือง ทวีความรุนแรงมาก ประชากร กว่าครึ่งหนึ่งของลุ่มน้ำมีการ urbanized และมากของการพัฒนาเมืองอย่างต่อเนื่องนี้ได้เกิดขึ้นบนบกที่มีแนวโน้มที่จะน้ำท่วม ก่อเกิดดินพังทลายและปล่อยขนาดใหญ่ของตะกอนเป็นการบ้าน เพิ่มพื้นที่ผิว impervious ในลุ่มน้ำสาเหตุน้ำท่วม คุณภาพน้ำในลุ่มน้ำได้ปฏิเสธเนื่องจากปริมาณตะกอนสูงจากก่อสร้างและการทำลายป่า จำนวนมาก ของแคร่ และขยะ น้ำเสียไม่ถูกรักษา และeffluents อุตสาหกรรม และการค้า ระบบนิเวศวิทยาของแม่น้ำได้รับความเดือดร้อนจากการลบพืชจากทาง riparian เอา snags จากเรือน ลดลงอยู่อาศัยเพื่อความหลากหลายของสัตว์น้ำ และ riparian นี้ยังมีลดมลพิษน้ำกำลังการผลิต และเพิ่มสารอาหารและสารมลพิษอื่น ๆ ไปสู่แม่น้ำ การรวมผลของคุณภาพน้ำไม่ดี โหลดตะกอนสูง และการกำจัดของพืชจากแม่น้ำภายในมีเกิดลดลงในจำนวนและความหลากหลายของพันธุ์พืชพื้นเมืองและสัตว์ป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นที่รับน้ำของลุ่มน้ำกลางเป็น 1,288 ตารางกิโลเมตร (กิโลเมตร 2) และมันก็เป็น
พื้นที่ urbanized มากที่สุดในประเทศมาเลเซียครอบคลุมมณฑลของรัฐบาลกลางของกรุงกัวลาลัมเปอร์
และรวมถึงส่วนหนึ่งของรัฐสลังงอ แต่ก็มีประชากรประมาณ 4.4 ล้านบาท (16% ของ
ประชากรแห่งชาติ) ที่มีการเติบโตในอัตรา 5% ต่อปี อ่างกระจายไปเก้า
เจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่นและใบหน้าเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมอย่างจริงจังและน้ำท่วม
ปัญหาจากการกลายเป็นเมืองอุตสาหกรรมและการเติบโตของประชากร มากกว่าครึ่งหนึ่งของลุ่มน้ำ
ได้รับการ urbanized และมากของการพัฒนาเมืองอย่างต่อเนื่องที่เกิดขึ้นบนที่ดิน
ที่มีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วม การก่อสร้างได้ที่เกิดจากการพังทลายของดินและการปล่อยของเสียมากของ
ตะกอนลงสู่แหล่งน้ำ การเพิ่มขึ้นของพื้นที่ผิวไม่อนุญาตในลุ่มน้ำทำให้เกิด
น้ำท่วม คุณภาพน้ำในอ่างที่มีการปรับตัวลดลงเนื่องจากการโหลดตะกอนสูงจาก
การก่อสร้างและการตัดไม้ทำลายป่าในปริมาณมากของเศษซากพืชและขยะและน้ำเสียได้รับการรักษาและ
น้ำทิ้งอุตสาหกรรมและเชิงพาณิชย์ ระบบนิเวศของแม่น้ำได้รับความเดือดร้อนจากการกำจัดของ
พืชจากทางเดินชายฝั่งและการกำจัดอุปสรรคจากธารน้ำลดน้อยลง
แหล่งที่อยู่อาศัยเพื่อความหลากหลายของสัตว์น้ำชายฝั่งและ นอกจากนี้ยังมีการกรองมลพิษลด
กำลังการผลิตและเพิ่มสารอาหารและสารอื่น ๆ ที่จะเข้าสู่แม่น้ำ รวม
ผลกระทบของคุณภาพน้ำไม่ดีตะกอนสูงและการกำจัดของพืชจากแม่น้ำ
เดินได้ก่อให้เกิดการลดลงของจำนวนและความหลากหลายของพืชและสัตว์พื้นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนพื้นที่รับน้ำของลุ่มน้ำ คือ กลาง 389 ตารางกิโลเมตร ( กม. 2 ) และเป็นเขต
urbanized มากที่สุดในมาเลเซีย ซึ่งรวมไปถึงดินแดนสหพันธรัฐกัวลาลัมเปอร์
และรวมถึงส่วนหนึ่งของรัฐ Selangor . มันมีประชากรราว 4.4 ล้านบาท ( ร้อยละ 16 ของประชากรแห่งชาติ
) ที่เติบโตในอัตรา 5% ต่อปี แอ่งกระจายกว่าเก้า
เจ้าหน้าที่รัฐบาลท้องถิ่นและใบหน้าจริงจังสิ่งแวดล้อมการย่อยสลายและปัญหาน้ำท่วม
จากความเป็นเมือง การพัฒนาอุตสาหกรรม และการเติบโตของประชากร . มากกว่าครึ่งหนึ่งของอ่าง
ถูก urbanized มากอย่างต่อเนื่องและการพัฒนาเมืองได้เกิดขึ้นบนแผ่นดิน
ที่เสี่ยงน้ำท่วม การก่อสร้างทำให้เกิดการชะล้างพังทลายของดิน และการไหลของตะกอนในแหล่งน้ำขนาดใหญ่
.การเพิ่มพื้นที่ผิวทึบในลุ่มน้ำสาเหตุ
น้ำท่วม คุณภาพน้ำในลุ่มน้ำได้ลดลงเนื่องจากมีตะกอนจาก
โหลด การก่อสร้าง และการตัดไม้ทำลายป่า ขนาดใหญ่ปริมาณของขยะ และขยะ และสิ่งปฏิกูลดิบและ
ในเชิงพาณิชย์ และอุตสาหกรรมบริการ . ระบบนิเวศของแม่น้ำได้รับความเดือดร้อนจากการกำจัด
พืชจากทางเดินชายฝั่งและการกำจัดอุปสรรคจากลำน้ำลดน้อยลง
ที่อยู่อาศัยความหลากหลายของทรัพยากรสัตว์น้ำ และพืช นี้ยังลดมลพิษและเพิ่มความสามารถในการกรอง
รังและสารมลพิษอื่น ๆเข้าไปในแม่น้ำ ผลกระทบรวม
คุณภาพน้ำไม่ดี โหลดตะกอนสูง และกำจัดพืชจากแม่น้ำ
ทางเดินทำให้ลดลงในจำนวนและความหลากหลายของพืชพื้นเมือง และพืช