4.2. Measures of earnings managemen

4.2. Measures of earnings management
The measures of accounting quality employed by previous researchers in regard to IFRS adoption have varied. In this study, we use Dechow et al. (1995) and the modified Dechow and Dichev models (McNichols, 2002) to measure earnings quality which have generally not been employed by the IFRS literature. The probable reason for this is data constraints resulting from the relatively recent adoption of IFRS (Jeanjean and Stolowy, 2008). These models in the past have been found to be robust measures of accounting quality. Consequently, their use in the current study provides useful insights into the success or otherwise of IFRS adoption (Chen et al., 2010).
The Jones model (1991) captures earnings management by calculating total accruals for a business. Total accruals consist of non-discretionary accruals (NDA) and discretionary accruals (DA). Dechow et al. (1995) provide a modification to the Jones model (1991) for the detection of earnings management.Dechow et al. (1995) measure earnings management as follows:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2 การประเมินการจัดการรายได้ประเมินคุณภาพบัญชีที่จ้าง โดยก่อนหน้านี้นักวิจัยเรื่อง IFRS ยอมรับได้แตกต่างกัน ในการศึกษานี้ เราใช้ Dechow et al. (1995) และ Dechow ปรับเปลี่ยน และ Dichev โมเดล (McNichols, 2002) ในการวัดคุณภาพกำไรที่ได้โดยทั่วไปไม่ได้ว่าวรรณคดี IFRS สาเหตุน่าเป็นเป็นข้อจำกัดของข้อมูลที่เกิดจากการยอมรับค่อนข้างล่าสุดของ IFRS (Jeanjean และ Stolowy, 2008) พบรูปแบบเหล่านี้ในอดีตจะ วัดประสิทธิภาพของบัญชี ดัง ใช้ในการศึกษาปัจจุบันแสดงความสำเร็จลึกประโยชน์หรือของ IFRS ยอมรับ (Chen et al., 2010)โจนส์รุ่นจับ (1991) กำไรฝ่ายบริหาร โดยการคำนวณการรับรู้รวมธุรกิจ รวมรับรู้ประกอบด้วยการรับรู้ไม่ใช่ discretionary (NDA) และรับรู้ discretionary (DA) Dechow et al. (1995) ให้แก้ไขโจนส์รุ่น (1991) ตรวจบริหารกำไรDechow et al. (1995) วัดจัดการรายได้เป็นดังนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2 มาตรการในการบริหารจัดการรายได้ของ
มาตรการที่มีคุณภาพการบัญชีการจ้างงานโดยนักวิจัยก่อนหน้านี้ในเรื่องที่เกี่ยวกับการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม IFRS มีความหลากหลาย ในการศึกษาครั้งนี้เราจะใช้ Dechow และคณะ (1995) และการแก้ไข Dechow และรูปแบบ Dichev (McNichols, 2002) ในการวัดคุณภาพกำไรที่ได้โดยทั่วไปไม่ได้รับการว่าจ้างจากวรรณกรรม IFRS เหตุผลน่าจะเป็นนี้เป็นข้อ จำกัด ของข้อมูลที่เกิดจากการยอมรับค่อนข้างล่าสุดของ IFRS (Jeanjean และ Stolowy 2008) รูปแบบเหล่านี้ในอดีตที่ผ่านมาได้พบว่าเป็นมาตรการที่แข็งแกร่งของคุณภาพการบัญชี ดังนั้นการใช้งานของพวกเขาในการศึกษาในปัจจุบันให้ข้อมูลเชิงลึกที่เป็นประโยชน์ในความสำเร็จหรืออย่างอื่นของการยอมรับ IFRS (Chen et al., 2010).
รูปแบบโจนส์ (1991) จับบริหารกำไรโดยการคำนวณรายการคงค้างรวมสำหรับธุรกิจ รายการคงค้างรวมประกอบด้วยรายการคงค้างที่ไม่ใช่การตัดสินใจ (NDA) และตัดสินใจคงค้าง (DA) Dechow และคณะ (1995) ให้ปรับเปลี่ยนรูปแบบโจนส์ (1991) สำหรับการตรวจหากำไร management.Dechow และคณะ (1995) ตัวชี้วัดการบริหารจัดการรายได้ดังต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2 . มาตรการการจัดการกำไร
มาตรการบัญชีคุณภาพที่ใช้โดยนักวิจัยในอดีตในเรื่องมาตรฐานการยอมรับมีหลากหลาย ในการศึกษาครั้งนี้ได้ใช้ dechow et al . ( 1995 ) และรุ่นที่แก้ไขและ dechow dichev ( แมคนิโคลส์ , 2002 ) เพื่อวัดคุณภาพกำไรซึ่งโดยทั่วไปไม่ได้รับการจ้างงานตาม IFRS วรรณกรรมเหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับข้อมูลนี้ข้อจำกัดที่เกิดจากการยอมรับค่อนข้างล่าสุดของ IFRS ( jeanjean และ stolowy , 2008 ) เหล่านี้รุ่นในอดีตได้ถูกพบว่าเป็นมาตรการที่แข็งแกร่งคุณภาพการบัญชี ดังนั้น การใช้ของพวกเขาในการศึกษาปัจจุบันให้ประโยชน์ข้อมูลเชิงลึกในความสำเร็จหรือการยอมรับของ IFRS ( Chen et al . , 2010 ) .
รูปแบบ โจนส์ ( 1991 ) ครอบคลุมการจัดการกำไรโดยการคำนวณรายการคงค้างรวมสำหรับธุรกิจ ค้างไม่ค้างทั้งหมดประกอบด้วย ) ( NDA ) และ ( ค้าง ( ดา ) dechow et al . ( 1995 ) ให้ปรับเปลี่ยนให้เป็นรูปแบบ โจนส์ ( 1991 ) สำหรับการตรวจสอบการจัดการรายได้ dechow et al . ( 1995 ) วัดการจัดการกำไรดังนี้