Union Summer 2006Most of the unioni

Union Summer 2006
Most of the unionized hotels in the major cities in the United States and Canada are part of
citywide employers' associations that bargain as a multiemployer groups. The contracts that emerge
from these negotiations are referred to as area or industry-wide agreements and cover all the hotel
employers in the association. In addition, some properties who are not part of the multiemployer group
sign what are referred to as "me-too agreements," which bind the nonassociated by the area
agreement. Traditionally, the contracts J in the major cities expired in different years because the older
hotel union, HERE, did not have the resources to negotiate on several fronts at the same time. Likewise,
the hotel companies found it too cumbersome to juggle multiple negotiations for their properties in
several cities simultaneously. Thus, both sides were agreeable to having the contracts for each market
expire in different years.
For the series of negotiations prior to 2006, the merged union, UNITE HERE, changed its
strategy. Specifically, it sought to have all the contracts in a number of large cities expire in the same
year. UNITE HERE did not, of course, announce this strategy to employers. In spring 2000 the union and
the New York employer's association extended to 2006 their contract, which had been set to expire in
2001. Then, in 2003, the union and the associations in Chicago and Boston signed three-year contracts.
Next, by agreeing to short contracts, or no contracts at all, the union made sure that, in addition to New
York, Boston, and Chicago, the contracts in Honolulu, Los Angeles, San Francisco, Detroit, and Toronto
all expired in 2006.
Having these contracts expire in 2006 was not completely successful, nor was it without a
significant amount of rancor. First, the employer association in Washington, D.C., refused to agree to a
short contract. The Washington, D.C., contract, signed in 2004, expired in 2007. Similarly, the San
Francisco contract expired in 2004 and the employers refused a two-year contract. The union called a
strike, and the employers issued a lockout. Even after the work stoppages concluded, the union issued a
boycott of certain unionized hotels. Consequently, there was no contract signed until summer 2006.
Despite these disruptions, the union was able to align most of its major city contracts to end in 2006.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฤดูร้อนสหภาพ 2006ส่วนใหญ่ของโรงแรม unionized ในเมืองใหญ่ ๆ ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาเป็นส่วนหนึ่งของความสัมพันธ์ของโครงข่ายจ้างที่ต่อรองเป็นกลุ่ม multiemployer สัญญาที่โผล่ออกมาจากเจรจาเหล่านี้จะเรียกว่าตั้ง หรือข้อตกลงทั้งอุตสาหกรรม และฝาครอบทุกโรงแรมนายจ้างในความสัมพันธ์ นอกจากนี้ บางแห่งที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม multiemployerลงอะไรจะเรียกว่า "me-too สัญญา ซึ่งผูกการ nonassociated โดยพื้นที่ข้อตกลงนี้ สัญญาเจในเมืองสำคัญประเพณี หมดอายุในปีที่แตกต่างกันเนื่องจากเก่าโรงแรมยูเนียน ที่นี่ ไม่มีทรัพยากรที่จะเจรจาในหลายมุมมองพร้อมกัน ทำนองเดียวกันบริษัทโรงแรมพบว่ามันยุ่งยากเกินไปโยนเจรจาหลายสำหรับคุณสมบัติในหลายเมืองพร้อม ๆ กัน ดังนั้น ทั้งสองฝ่ายได้เห็นด้วยกับการมีสัญญาที่แต่ละตลาดหมดอายุในปีสำหรับชุดของเจรจาก่อน 2006 ผสานสหภาพ รวมตัวกันที่นี่ เปลี่ยนเป็นกลยุทธ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันขอทั้งหมดอายุสัญญาในหลายเมืองใหญ่ในเดียวกันปี UNITE นี่ได้ แน่นอน ประกาศกลยุทธ์นี้ให้นายจ้าง ในฤดูใบไม้ผลิ 2000 สหภาพ และขยายสัญญาของพวกเขา ซึ่งมีการตั้งค่าการหมดอายุใน 2006 สมาคมของนายจ้างนิวยอร์ก2001. แล้ว 2003 สหภาพและสมาคมในชิคาโกและบอสตันเซ็นสัญญาสามปีถัดไป ยินยอมสั้นสัญญา หรือไม่มีสัญญาทั้งหมด สหภาพทำให้แน่ใจว่า นอกจากใหม่นิวยอร์ก บอสตัน และ ชิคาโก สัญญาในโฮโนลูลู ลอสแองเจลิส ซานฟรานซิสโก ดีทรอยต์ และโตรอนโตทั้งหมดหมดอายุใน 2006มีสัญญาเหล่านี้หมดอายุในปี 2549 ไม่สำเร็จอย่างสมบูรณ์ ไม่มันไม่เป็นจำนวน rancor สำคัญ ครั้งแรก สมาคมนายจ้างใน Washington, dc ปฏิเสธที่จะยอมรับการสัญญาสั้น Washington, dc สัญญา ลงนามในปี 2004 หมดอายุใน 2007 ในทำนองเดียวกัน Sanฟรานซิสโกสัญญาที่หมดอายุในปี 2547 และนายจ้างปฏิเสธสัญญาสองปี เรียกว่าสหภาพการตี และนายจ้างออกแบบปิด แม้หลังจากที่หยุดทำงานได้ข้อสรุป สหภาพออกเป็นการคว่ำบาตรของโรงแรมบางแห่ง unionized ดังนั้น ก็ไม่มีสัญญาที่ลงนามจนถึงฤดูร้อน 2006แม้เหล่านี้หยุดชะงัก สหภาพก็สามารถที่จะจัดตำแหน่งส่วนใหญ่ของเมืองใหญ่สัญญาจะสิ้นสุดในปี 2549

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยูเนี่ยนฤดูร้อน 2006
ส่วนใหญ่ของสหภาพโรงแรมในเมืองใหญ่ ๆ ในประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดาเป็นส่วนหนึ่งของ
สมาคมนายจ้างโครงข่าย 'ต่อรองราคาที่เป็นกลุ่ม multiemployer สัญญาที่เกิด
จากการเจรจาเหล่านี้จะเรียกว่าเป็นข้อตกลงในพื้นที่หรืออุตสาหกรรมกว้างและครอบคลุมทุกโรงแรม
นายจ้างในสมาคม นอกจากนี้ยังมีคุณสมบัติบางอย่างที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม multiemployer
ลงชื่อเข้าใช้สิ่งที่เรียกว่า "ข้อตกลงฉันมากเกินไป" ซึ่งผูก nonassociated โดยพื้นที่
ข้อตกลง ตามเนื้อผ้าสัญญา J ในเมืองใหญ่หมดอายุในปีที่แตกต่างกันเพราะพี่
Union Hotel ที่นี่ไม่ได้มีทรัพยากรในการเจรจาต่อรองในหลายมุมมองในเวลาเดียวกัน ในทำนองเดียวกัน
บริษัท โรงแรมพบว่ามันยุ่งยากเกินไปที่จะเล่นปาหี่การเจรจาหลายรายการสำหรับคุณสมบัติของพวกเขาใน
หลายเมืองพร้อมกัน ดังนั้นทั้งสองฝ่ายต่างเห็นด้วยกับการมีสัญญาในแต่ละตลาด
หมดอายุในปีที่แตกต่างกัน
สำหรับชุดของการเจรจาต่อรองก่อนปี 2006 สหภาพผสานรวมกันที่นี่มีการเปลี่ยนแปลงของ
กลยุทธ์ โดยเฉพาะมันจึงต้องสัญญาทั้งหมดในจำนวนของเมืองใหญ่หมดอายุในเดียวกัน
ปี รวมกันอยู่ที่นี่ไม่ได้แน่นอนประกาศกลยุทธ์นี้เพื่อให้นายจ้าง ในฤดูใบไม้ผลิปี 2000 และสหภาพ
สมาคมนายจ้างนิวยอร์กขยายถึงปี 2006 สัญญาของพวกเขาซึ่งได้รับการตั้งค่าที่จะหมดอายุใน
ปี 2001 จากนั้นในปี 2003 สหภาพและสมาคมในชิคาโกและบอสตันลงนามในสัญญาสามปี
ถัดไปโดยการตกลงสัญญาระยะสั้นหรือสัญญาที่ทุกคนไม่สหภาพทำให้แน่ใจว่านอกเหนือไปจาก New
York, บอสตันและชิคาโกสัญญาในโฮโนลูลู, Los Angeles, San Francisco, ดีทรอยต์และโตรอนโต
ทั้งหมดหมดอายุในปี 2006 .
มีสัญญาเหล่านี้จะหมดอายุในปี 2006 ไม่ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์หรือถูกมันโดยไม่ต้องมี
จำนวนมากของความเคียดแค้น ครั้งแรกที่สมาคมนายจ้างในวอชิงตันดีซีปฏิเสธที่จะเห็นด้วยกับการ
ทำสัญญาระยะสั้น กรุงวอชิงตันดีซี, สัญญาที่ลงนามในปี 2004 หมดอายุในปี 2007 ในทำนองเดียวกันซาน
สัญญาหมดอายุรานซิสโกในปี 2004 และนายจ้างปฏิเสธสัญญาสองปี สหภาพเรียกว่า
การนัดหยุดงานและนายจ้างที่ออกกิจ แม้หลังจากที่หยุดการทำงานได้ข้อสรุปสหภาพออก
คว่ำบาตรของสหภาพบางโรงแรม ดังนั้นมีไม่มีสัญญาลงนามจนถึงฤดูร้อนปี 2006
แม้จะมีการหยุดชะงักเหล่านี้สหภาพก็สามารถที่จะจัดที่สุดของเมืองใหญ่สัญญาที่จะสิ้นสุดในปี 2006

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฤดูร้อนปี 2006 สหภาพที่สุดของ 30 โรงแรมในเมืองใหญ่ในสหรัฐอเมริกาและแคนาดาเป็นส่วนหนึ่งของหมวดหมู่ : สมาคมนายจ้างที่ต่อรองเป็น multiemployer กลุ่ม สัญญาที่อุบัติจากการเจรจาเหล่านี้จะเรียกว่าเป็นเขตอุตสาหกรรมหรือข้อตกลงที่กว้าง และครอบคลุมทุกโรงแรมนายจ้างในสมาคม นอกจากนี้คุณสมบัติบางอย่างที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่ม multiemployerลงชื่อแล้วจะเรียกว่า " ฉันสัญญา " ซึ่งผูก nonassociated โดยพื้นที่ข้อตกลง นอกจากนี้ สัญญา J ในเมืองใหญ่ หมดอายุปีต่างกันเพราะอายุมากโฮเต็ล ยูเนี่ยน นี่ ไม่ได้มีทรัพยากรที่จะเจรจาใน fronts หลายในเวลาเดียวกัน อนึ่งบริษัทโรงแรมพบว่ามันยุ่งยากที่จะเล่นปาหี่เจรจาหลายสำหรับคุณสมบัติของพวกเขาในหลายๆเมืองพร้อมกัน ดังนั้น ทั้งสองฝ่ายตกลงที่จะมีสัญญาในแต่ละตลาดหมดอายุในปีแตกต่างกันสำหรับชุดของการเจรจาก่อนปี 2006 ที่ผสานรวมกันที่นี่ การเปลี่ยนแปลงของสหภาพกลยุทธ์ โดยเฉพาะ มันพยายามที่จะมีสัญญาทั้งหมดในหลายเมืองใหญ่หมดอายุ เหมือนเดิมปี รวมกันที่นี่ไม่ได้แน่นอน ประกาศกลยุทธ์นี้กับนายจ้าง ในฤดูใบไม้ผลิ 2000 สหภาพและสมาคมนายจ้างของนิวยอร์กปีขยายสัญญาของพวกเขา ซึ่งมีกำหนดจะหมดอายุใน2001 จากนั้นในปี 2003 สมาพันธ์และสมาคมในชิคาโก บอสตัน และลงนามในสัญญา 3 ปีต่อไป โดยตกลงเซ็นสัญญาระยะสั้น หรือ ไม่มีสัญญาทั้งหมด สหภาพ ทำให้แน่ใจว่า นอกเหนือจากการใหม่นิวยอร์ก , บอสตัน , ชิคาโก , สัญญาในโฮโนลูลู , ลอสแองเจลิส , ซานฟรานซิสโก , ดีทรอยต์และโตรอนโตทั้งหมดที่หมดอายุในปี 2006มีสัญญาเหล่านี้จะหมดอายุในปี 2006 ได้สำเร็จสมบูรณ์ ก็ ไม่ ไม่จำนวนเงินที่สำคัญของความขมขื่น แรก นายจ้าง สมาคม ใน วอชิงตัน ดีซี ปฏิเสธที่จะเห็นด้วยกับสัญญาระยะสั้น สัญญา , วอชิงตัน ดี.ซี. , ลงนามในปี 2004 หมดอายุในปี 2550 เหมือนกับ , ซานซานฟรานซิสโกสัญญาหมดอายุในปี 2004 และนายจ้างปฏิเสธสัญญาสองปี สหภาพโทรโจมตี และนายจ้างประกาศปิดงาน . หลังจากได้ทำงานสนอง สหภาพยุโรปออกการคว่ำบาตรของบางสหภาพแรงงานโรงแรม ดังนั้นไม่มีเซ็นสัญญาจนถึงฤดูร้อนปี 2006แม้จะมีการหยุดชะงักเหล่านี้ สหภาพสามารถจัดที่สุดของเมืองหลักของ บริษัท ที่จะสิ้นสุดสัญญาในปี 2549