Those few derisive remarks rendered

Those few derisive remarks rendered Song Ruwei speechless for a good while.

Liang Yurong and Wei Luo both had the same skill, namely their innate eloquence. Arguing with others, they would never lose. How else would they have become such close friends? After all, birds of a feather flock together, it was the same for people.

Song Ruwei took a few breaths. Unwilling to resign, she came up with a good excuse, and responded: “I mean…”

“Wei Wei.” Song Hui called out her name, his expression somewhat disapproving, “The pond water is cold, quickly take little sister Ah Zheng to change her clothes. Don’t waste time here.”

This tone obviously meant to say she was making a scene.

Song Ruwei couldn’t go back to her previous imposing manner. Her heart was unwilling, but she didn’t dare defy her brother’s words. With no other choice, she mumbled an ‘Oh’, and instructed an old servant behind her: “Quickly take little sister Ah Zheng back to my room and let her change into my clothes.”

Wei Zheng’s nosebleed had already stopped. The small, deathly pale face was freezing. When the old servant picked her up to go back, she was still endlessly shivering.

This event ought to become a lesson for her, right?

Wei Luo’s small head popped up from within Song Hui’s embrace, looking in the direction Wei Zheng had departed, disdain flashing through her eyes. She was actually hoping Wei Zheng would become a little smarter through this experience, otherwise, she’d also get bored of always fooling around with such inferior schemes. By that time, she wouldn’t have the patience to play with her.

Her shoulders suddenly felt heavier, her body wrapped in warmth. Ah Luo turned her head to look, and found that Song Hui had just taken off his outer robe to put it on her. Song Hui rubbed her head: “Ah Luo’s clothes are also wet, do you want to go change into clean clothes?”

When Wei Zheng had fallen in, some water had splashed onto Ah Luo’s clothes, drenching a large area. It hadn’t dried yet.

Wei Luo shook her head, her tone light, “It’ll dry soon, it’s not in the way.” Saying so, she thought for a while, then looked up at Song Hui to say gratefully: “Thank you, big brother Song Hui, for saving me.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุที่โห่ฮาป่าไม่กี่สะอึก Ruwei เพลงดีในขณะนี้Yurong เหลียงและ Wei Luo ทั้งสองมีทักษะเดียวกัน คือการเอื้อนโดยธรรมชาติ เถียงกับคนอื่น ๆ พวกเขาจะไม่เคยสูญเสีย วิธีการอื่นจะได้กลายเป็นเพื่อนดังกล่าว หลังจากที่ทุก นกของฝูงนกเข้าด้วยกัน มันเป็นเหมือนกันสำหรับคนRuwei เพลงเอากี่ลมหายใจ ไม่ยอมลาออก เธอขึ้นมา ด้วยพลัง และสามารถตอบ: "ผมหมายถึง...""เว่ยเว่ย" เพลงฮุยเรียกชื่อเธอ นิพจน์ของเขาบ้างเรา "บ่อน้ำเย็น พาน้องสาวเจิ้ง Ah เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ ไม่ต้องเสียเวลาที่นี่"เสียงนี้แน่นอนหมายถึง การบอกว่า เธอทำฉากRuwei เพลงไม่สามารถกลับไปยังลักษณะเกรงขามของเธอก่อนหน้านี้ หัวใจของเธอก็ไม่เต็มใจ แต่เธอไม่กล้าต่อต้านคำพูดของพี่ชายของเธอ ตัวเลือกอื่น ๆ เธอ mumbled 'Oh' และข้าราชการเก่าที่เธอได้รับคำสั่ง: "อย่างรวดเร็วนำน้องสาวเจิ้ง Ah กลับไปห้องของฉัน และปล่อยให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้า"แล้วได้หยุดเลือดกำเดาเว่ยเจิง ใบหน้าซีดเล็กน้อย รางถูกแช่แข็ง เมื่อข้าราชการเก่าเบิกของเธอขึ้นไป เธอก็ยังคงไม่รู้จบสั่นเหตุการณ์นี้ควรจะกลายเป็น บทเรียนสำหรับเธอ ขวาWei Luo หัวเล็กโผล่ขึ้นมาจากภายในอ้อมกอดเพลงฮุย มองในทิศทางที่เว่ยเจิงจะเดินออกไป รังเกียจแวบผ่านสายตาของเธอ เธอจริงหวังเว่ยเจิงจะกลายเป็นน้อยฉลาดผ่านประสบการณ์นี้ มิฉะนั้น เธอจะยังได้รับเบื่อของเสมอหลอกลวงรอบกับแผนดังกล่าวด้อยกว่า โดยเวลานั้น เธอจะไม่มีความอดทนในการเล่นกับเธอไหล่ของเธอก็รู้สึกหนักกว่า ร่างกายของเธอในความอบอุ่น อา ลูหันหัวของเธอเพื่อค้นหา และได้นำเพลงฮุยปิดเสื้อคลุมด้านนอกของเขาจะนำเธอเพียงพบ เพลงฮุยลูบหัวของเธอ: "Ah Luo เสื้อผ้าก็เปียก คุณต้องไปเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่สะอาดหรือไม่"เมื่อเว่ยเจิงได้ลดลงใน มีสาดน้ำลงบน Ah Luo ของผ้า drenching พื้นที่ขนาดใหญ่ มันไม่แห้งยังWei Luo ส่ายหัวของเธอ เธอโทนแสง "มันจะแห้งเร็ว มันไม่ได้อยู่ในลักษณะนั้น" บอกว่า นั้น เธอคิดว่า ในขณะ แล้วดูเพลงหุยว่าควระ: "ขอบคุณ พี่ใหญ่เพลงฮุย สำหรับการบันทึกฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้ที่พูดดูถูกไม่กี่กลายเป็นเพลง Ruwei พูดในขณะที่ดี. เหลียงเหว่ย Yurong และ Luo ทั้งสองมีทักษะเดียวกันคือมีคารมคมคายโดยธรรมชาติของพวกเขา เถียงกับคนอื่น ๆ พวกเขาจะไม่สูญเสีย วิธีการอื่นที่พวกเขาจะได้กลายเป็นเพื่อนสนิทดังกล่าวหรือไม่ หลังจากที่ทุกนกขนแห่กันก็เป็นเช่นเดียวกันสำหรับคน. เพลง Ruwei เอาหายใจไม่กี่ ไม่เต็มใจที่จะลาออกจากตำแหน่งเธอมากับข้อแก้ตัวที่ดีและตอบ: "ผมหมายถึง ... " "เหว่ยเหว่ย" เพลงฮุยเรียกว่าออกมาชื่อของเธอแสดงออกของเขาค่อนข้างไม่พอใจ "น้ำบ่อมีอากาศหนาวเย็นอย่างรวดเร็วใช้เวลาน้องสาวคนเล็กอาเจิ้งเหอ. เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ ไม่ต้องเสียเวลาที่นี่. " เสียงนี้เห็นได้ชัดหมายถึงว่าเธอกำลังทำฉาก. เพลง Ruwei ไม่สามารถกลับไปที่ลักษณะการจัดเก็บภาษีของเธอก่อนหน้านี้ หัวใจของเธอก็เต็มใจ แต่เธอไม่กล้าขัดขืนคำพี่ชายของเธอ ไม่มีทางเลือกอื่น ๆ ที่เธอพึมพำว่า 'โอ้' และสั่งข้าราชการเก่าที่อยู่เบื้องหลังของเธอ: "ได้อย่างรวดเร็วใช้เวลาน้องสาวคนเล็กอาเจิ้งเหอกลับไปที่ห้องของฉันและให้เธอเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าของฉัน." เลือดกำเดาเหว่ยเจิ้งเหอได้หยุดแล้ว ขนาดเล็กใบหน้าขาวซีดเหมือนคนตายถูกแช่แข็ง เมื่อคนรับใช้เก่าอุ้มเธอขึ้นที่จะกลับไปเธอก็ยังคงสั่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด. เหตุการณ์นี้ควรจะกลายเป็นบทเรียนสำหรับเธอใช่มั้ย? หัวเล็ก Wei Luo ของโผล่ขึ้นมาจากภายในอ้อมกอดเพลงฮุ่ยมองไปในทิศทางที่เหว่ยเจิ้งเหอได้ออก ดูหมิ่นกระพริบผ่านดวงตาของเธอ เธอเป็นจริงหวังเหว่ยเจิ้งเหอจะกลายเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างชาญฉลาดผ่านประสบการณ์นี้มิฉะนั้นเธอยังต้องการได้รับเบื่อเสมอหลอกลวงรอบกับแผนการที่ด้อยกว่าเช่น โดยเวลาที่เธอจะได้มีความอดทนที่จะเล่นกับเธอ. ไหล่ของเธอก็รู้สึกหนักร่างกายของเธอห่อในความอบอุ่น อาลูหันหัวของเธอไปดูและพบว่าเพลงฮุยได้รับเพียงแค่ปิดเสื้อคลุมด้านนอกของเขาที่จะใส่ไว้ในของเธอ เพลงฮุยลูบหัวของเธอ: "เสื้อผ้าอา Luo นอกจากนี้ยังมีเปียกคุณต้องการที่จะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่สะอาด?" เมื่อเหว่ยเจิ้งเหอได้ลดลงในน้ำบางส่วนได้สาดลงบนเสื้อผ้าอา Luo ของ drenching พื้นที่ขนาดใหญ่ . มันไม่เคยแห้งเลย". มันจะแห้งเร็ว ๆ นี้ก็ไม่ได้อยู่ในทาง" Wei Luo ส่ายหัวเบาเสียงเธอพูดเช่นนั้นเธอคิดว่าในขณะที่แล้วมองมาที่เพลงฮุ่ยจะบอกว่าสุดซึ้ง: "ขอบคุณพี่ใหญ่เพลงฮุยสำหรับการบันทึกฉัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเหตุ การสะสมตัวของตะกอนเหล่านั้นไม่กี่แสดงเพลง ruwei อึ้งสักพักดีเลี่ยง yurong และ Wei หลัว ทั้งมีทักษะเดียวกันคือภารดีโดยธรรมชาติของพวกเขา เถียงกับคนอื่น พวกเขาก็จะไม่มีวันแพ้ แล้วจะให้พวกเขากลายเป็นเพื่อนสนิท ? หลังจากทั้งหมด , ขนนกฝูงด้วยกัน มันก็เหมือนกับคนเพลง ruwei เอาไม่กี่อึดใจ ไม่เต็มใจที่จะลาออก เธอมากับข้อแก้ตัวที่ดีและตอบ : " ผมหมายถึง . . . . . . . "" เหว่ยเหว่ย " ซองฮีเรียกชื่อเธอ สีหน้าค่อนข้างไม่เห็นด้วย " บ่อน้ำหนาว รีบพาน้องสาวอาเจิ้งเปลี่ยนเสื้อผ้าของเธอ ไม่ต้องเสียเวลามาที่นี่ "โทนนี้ก็หมายถึงว่าเธอกำลังทำฉากเพลง ruwei ไม่สามารถกลับมาหาเธอก่อนการกำหนดลักษณะ หัวใจเธอไม่เต็มใจ แต่เธอก็ไม่กล้าขัดคำพูดของพี่ชายเธอ โดยไม่มีทางเลือกอื่น เธอพึมพำ " โอ้ " และสั่งให้คนรับใช้ชราหลังของเธอ : " รีบพาน้องสาวอาเจิ้ง กลับไปที่ห้องฉัน และให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าของฉัน " .Wei Zheng เลือดกำเดาก็หยุดเรียบร้อยแล้ว เล็ก หน้าเค้าซีดถูกแช่แข็ง เมื่อคนใช้เก่ามารับเธอกลับไป เธอยังคงไม่รู้จบ ตัวสั่นเหตุการณ์นี้คงเป็นบทเรียนให้กับเธอ , ใช่มั้ย ?Wei Luo เล็กหัวขึ้นมาจากภายในเพลงกอดฮีก็มองในทิศทางเว่ยเจิงได้ออกเดินทาง , ดูหมิ่นแวบผ่านตาของเธอ เธอกำลังหวังเหว่ยเจิ้งจะกลายเป็นเล็ก ๆน้อย ๆอย่างชาญฉลาดผ่านประสบการณ์นี้ ไม่เช่นนั้น เธอยังเบื่อเสมอปั่นหัวนั้นด้อยกว่าโครงร่าง ถึงตอนนั้น เธอไม่ได้มีความอดทนที่จะเล่นกับเธอไหล่ของเธอก็รู้สึกหนัก ร่างกายของเธอถูกห่อในความอบอุ่น อาหลัว หันหัวไปมอง และพบว่า เพลงฮีเพิ่งเอาออกเสื้อคลุมด้านนอกของเขาใส่เธอ เพลงฮีลูบหัวของเธอ : " อาหลัว เสื้อก็เปียก อยากจะไปเปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าที่สะอาด "เมื่อเว่ยเจิงได้ตกลงมาในน้ำก็สาดลงบนเสื้อผ้าของอาหลัว / , พื้นที่ขนาดใหญ่ มันยังไม่แห้งเลยครับWei หลัวสั่นหัวของเธอ เสียง แสง มันก็จะแห้งเร็ว มันไม่ได้อยู่ในทาง . " พูดแล้วเธอคิดสักพัก แล้วมองไปที่ซองฮีกล่าวด้วยความยินดี " ขอบคุณ พี่ซองฮีใหญ่ ที่ช่วยฉันไว้ "