After the Latin translations of the

After the Latin translations of the 12th century, the term "comedy" gained a more general meaning in medieval literature.[7]

In the late 20th century, many scholars preferred to use the term laughter to refer to the whole gamut of the comic, in order to avoid the use of ambiguous and problematically defined genres such as the grotesque, irony, and satire.[8][9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากการแปลภาษาละตินศตวรรษที่ 12 คำว่า "ตลก" รับความหมายทั่วไปในวรรณกรรมยุคกลาง [7]ในศตวรรษที่ 20 ปลาย นักวิชาการหลายคนต้องการใช้เสียงหัวเราะระยะเพื่ออ้างถึงช่วงทั้งหมดของการ์ตูน เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ของประเภทที่ชัดเจน และกำหนด problematically เช่น grotesque ประชด เสียดสี [8] [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากที่มีการแปลภาษาละตินของศตวรรษที่ 12 คำว่า "ตลก" ได้รับความหมายที่กว้างขึ้นในวรรณคดียุคกลาง. [7] ในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 นักวิชาการหลายคนที่ต้องการที่จะใช้เสียงหัวเราะระยะเพื่ออ้างถึงขอบเขตทั้งหมดของการ์ตูน เพื่อที่จะหลีกเลี่ยงการใช้ของประเภทที่ไม่ชัดเจนและกำหนด problematically เช่นพิลึกประชดและเสียดสี. [8] [9]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากภาษาละตินแปลจากศตวรรษที่ 12 คำว่า " ตลก " ที่ได้รับความหมายทั่วไปในวรรณกรรมในยุคกลาง [ 7 ]ในศตวรรษที่ 20 สาย นักวิชาการหลายคนเลือกที่จะใช้คำว่าเสียงหัวเราะดูเฉดสีทั้งหมดของการ์ตูน เพื่อหลีกเลี่ยงการใช้ problematically คลุมเครือและกำหนดประเภทเช่นวิปลาส , ประชด , ถากถาง [ 8 ] [ 9 ]