I visited Antwerp Zoo when I was 5

I visited Antwerp Zoo when I was 5 and I have one vivid memory of that
visit: Looking at a 15 square meter cage with a wolf in it. The wolf was
continuously running the same circle, down to the point that his path
was already centimetres deeper than the rest of the cage floor. I
remember that, minutes after I entered the zoo, I started crying. I hardly
knew what a wolf was, and neurotic behaviour was not something I would
possibly have been able to fathom, but I felt the unhappiness of that
animal.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เยี่ยมสวนสัตว์แอนต์เวิร์ปได้ 5 และมีหน่วยความจำหนึ่งที่สดใสของที่ เข้าชม: มองกับหมาป่าในกรง 15 เมตร หมาป่าได้อย่างต่อเนื่องทำงานวงกลมเดียวกัน ไปยังจุดที่เส้นทางของเขา เป็นหน่วยเซนติเมตรลึกกว่าส่วนเหลือของพื้นกรงแล้ว ฉัน จำไว้ว่า นาทีหลังจากที่ฉันป้อนสัตว์ ฉันเริ่มร้องไห้ ผมแทบไม่ รู้อะไรถูกหมาป่า และพฤติกรรม neurotic ไม่ใช่สิ่งที่ฉัน อาจจะได้สามารถเข้าใจ แต่ฉันก็รู้สึกทุกข์ที่ สัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์ Antwerp เมื่อฉันเป็น 5
และฉันมีความทรงจำที่สดใสของการเยี่ยมชม: มองไปที่กรง 15 ตารางเมตรกับหมาป่าในนั้น หมาป่าได้รับการทำงานอย่างต่อเนื่องวงกลมเดียวกันลงไปยังจุดที่เส้นทางของเขาแล้วเซนติเมตรลึกกว่าส่วนที่เหลือของพื้นกรง ผมจำได้ว่านาทีหลังจากที่ผมเข้าสวนสัตว์ที่ฉันเริ่มร้องไห้ ฉันแทบจะรู้ว่าสิ่งที่เป็นหมาป่าและพฤติกรรมโรคประสาทไม่ได้สิ่งที่ฉันจะอาจจะได้รับสามารถที่จะเข้าใจแต่ผมก็รู้สึกมีความสุขจากการที่สัตว์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเข้าเยี่ยมชมสวนสัตว์ Antwerp เมื่อฉันถูก 5 และฉันมีความทรงจำที่สดใสของ
เยี่ยมชม : มอง 15 ตารางเมตร กรงกับหมาป่าใน หมาป่าเป็น
วิ่งต่อไปในวงการเดียวกัน ลงจุดที่เส้นทางของเขา
แล้วเซนติเมตรลึกกว่าส่วนที่เหลือของพื้นกรง ผม
จำได้ว่านาทีหลังจากที่ฉันเข้าสวนสัตว์ ฉันเริ่มร้องไห้ ผมแทบ
รู้ว่าหมาป่าได้และพฤติกรรมภายใน เป็นสิ่งที่ผมไม่ได้จะ
อาจจะได้เข้าใจ แต่ผมก็รู้สึกว่าทุกข์นั้น
สัตว์