on a “dark and stormy night” with M

on a “dark and stormy night” with Meg Murry sitting in her attic bedroom contemplating the events of the day. She is feeling sore because she was dropped to the lowest section in her grade, teased by other girls in her class, and drawn into a fight when another boy made disparaging remarks about her youngest brother. As she sits in the attic she can’t help but think about her missing Father and the “smugly vicious gossip” that surrounds his disappearance. She looks at herself in the mirror, takes in her glasses and braces on her teeth, and feels very alone on the stormy night of the hurricane.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน "มืด และพายุคืน" กับเม็ก Murry นั่งอยู่ในห้องนอนถังห้องใต้หลังคาของเธอใคร่ครวญเหตุการณ์ประจำวัน เธอจะรู้สึกเจ็บ เพราะเธอถูกตัดทิ้งในส่วนต่ำสุดในชั้นของเธอ teased โดยสาวอื่น ๆ ในชั้นเรียนของเธอ และดึงเข้าสู่การต่อสู้เมื่อเด็กอื่น disparaging หมายเหตุเกี่ยวกับพี่ชายของเธออายุน้อยที่สุด ขณะที่เธออยู่ในถังห้องใต้หลังคาเธอไม่สามารถช่วย แต่คิดเธอขาดพ่อและ "ทายา smugly ซุบซิบ" ที่ล้อมรอบของเขาหายตัวไป เธอมองไปที่ตัวเองในกระจก ในแก้วของเธอจัดฟันบนฟันของเธอ และรู้สึกมากคนเดียวในคืนพายุเฮอริเคนเป็นพายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน "คืนที่มืดและมีพายุ" กับขา Murry นั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาห้องนอนของเธอใคร่ครวญเหตุการณ์ของว​​ันที่ เธอมีความรู้สึกเจ็บเพราะเธอถูกทิ้งในส่วนที่ต่ำที่สุดในชั้นของเธอล้อโดยผู้หญิงคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนของเธอและดึงเข้าสู่การต่อสู้เมื่อเด็กผู้ชายอีกคนทำข้อสังเกตเกี่ยวกับการดูถูกน้องชายคนสุดท้องของเธอ ขณะที่เธอนั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาที่เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับพ่อของเธอที่ขาดหายไปและ "นินทาหินใจแคบ" ที่ล้อมรอบหายตัวไปของเขา เธอมองไปที่ตัวเองในกระจกจะใช้เวลาในแก้วของเธอและวงเล็บบนฟันของเธอและความรู้สึกมากเพียงอย่างเดียวในคืนที่มีพายุเฮอริเคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บน " มืดและพายุเมื่อคืน " กับเม็กเมอร์รีย์นั่งอยู่ในห้องใต้หลังคาห้องนอนคิดกิจกรรมของวัน เธอจะรู้สึกเจ็บ เพราะว่าเธอลดลงส่วนค่าเกรด ล้อ โดยผู้หญิงคนอื่น ๆในชั้นเรียนของเธอและประมือเมื่ออีกคนทำเหยียบย่ำข้อสังเกตเกี่ยวกับน้องชายคนเล็กของเธอขณะที่เธออยู่ในห้องใต้หลังคาที่เธอไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับการหายตัวไปของเธอ พ่อ " อย่างไม่คบหาสมาคมร้ายนินทา " ที่ล้อมรอบการหายตัวไปของเขา เธอมองตัวเองในกระจก ที่ใช้ในแว่นตา และฟันของเธอในฟันของเธอและรู้สึกโดดเดี่ยวในคืนพายุของพายุเฮอริเคน