Pharyngeal ManometryManometric swal

Pharyngeal Manometry
Manometric swallow pressures were measured with
a 100-cm solid state manometric catheter, 2.1 mm in diameter,
with three pressure transducers (Galtek, Hackensak,
NJ). The catheter was calibrated to record a pressure range
from –50 to 250 mmHg prior to use for each participant.
Manometric data were time linked to the videofluoroscopic
images using the KayPENTAX Digital Swallowing Workstation
and Swallow Signals Laboratory.
Videofluoroscopy
Videofluoroscopy was utilized to assist with manometric
placement. Images were recorded on the KayPENTAX
Digital Swallowing Workstation at a rate of 30 frames per
second and synchronized to the manometric pressure waves.
Procedures
Instruction Session
After giving informed consent and completing the preliminary
tasks (MoCA and pain rating), participants completed
a brief instruction session to learn how to complete a
swallow with lingual effort. Participants were trained to perform
a forceful lingual swallow condition and to differentiate
it from their typical swallowing. The IOPI was utilized to provide
visual biofeedback of lingual pressures during the instruction
session. The IOPI tongue bulb was positioned between
the center of the anterior tongue (tongue blade) and hard
palate just behind the upper alveolar ridge (IOPI Northwest,
2005). Specific instructions were to “swallow as you typically
would” for the typical swallowing condition and “push
your tongue against the roof of your mouth forcefully as you
swallow” during the forceful lingual swallowing condition.
The investigator demonstrated proper bulb placement,
typical swallows, and forceful lingual swallows with the
IOPI. Participants practiced these conditions to discriminate
between typical swallows and forceful lingual swallows. On
average, healthy adults have a 20–30 kPa reserve between
swallowing pressure and maximal pressures (Youmans &
Stierwalt, 2006). However, clinical populations are known to
have reduced tongue strength (Lazarus et al., 2000; Stierwalt
& Youmans, 2007). Therefore, to ensure that participants
were able to differentiate the forceful lingual swallow from
typical swallowing, a minimum of 10 kPa differential was
required between the typical swallow condition and the
forceful lingual swallow condition in this study. Once participants
demonstrated the ability to generate the differential
pressure over two consecutive trials, the instruction session
was complete. After 10 attempts, if the participant was unable
to demonstrate at least a 10 kPa difference in lingual
pressure between swallow conditions over two consecutive
trials, the participant was excluded from the study (two of the
25 participants were excluded on the basis of this criterion).
Manofluorographic Swallow Assessment
This assessment consisted of simultaneous lingual
and pharyngeal manometry under videofluoroscopy. Participants
were seated upright in a chair during this procedure.
A three air-filled tongue bulb array, as described in the instrumentation
section (Figure 2), was affixed to the hard
palate using Stomahesive (ConvaTec). Placement of the
bulbs was consistent with prior research (Hind et al., 2001;
Huckabee & Steele, 2006; Robbins et al., 2005, 2007; Steele
& Huckabee, 2006), with the most anterior bulb placed at
the upper alveolar ridge; middle bulb 8 mm behind the first
bulb and approximately at mid-palate; and the most posterior
bulb 8 mm behind the second bulb, approximately at
the posterior portion of the hard palate just anterior to the
soft palate. Use of this tongue bulb array allowed lingual
pressure information to be sent directly into the KayPENTAX
Digital Swallowing Workstation.
The solid-state manometric catheter was placed into
the pharynx using a transnasal approach. To maintain
sensory function during the swallowing assessment, anesthesia
was not used during this procedure. When the catheter
reached the pharynx, as viewed under videofluoroscopy,
participants were encouraged to produce repeated swallows
(with water if needed) to facilitate passage of the catheter
into the proximal esophagus. Once the catheter was in
the esophagus, it was slowly retracted until the most distal
sensor (Sensor 3) appeared to be positioned in the UES.
Optimal UES sensor placement was demonstrated by
(a) identification of resting baseline pressure with a pressure
increase, drop, and increase again during a swallow
to produce an “M wave”; (b) UES pressure wave dropping
as the BOT and hypopharynx sensor waves were increasing;
and (c) visual identification via fluoroscopy confirming
that Sensor 3 appeared to be positioned in the UES, approximately
at the C6 level at rest. Therefore, when sensor
three was in the UES, Sensor 2 was 3.5 cm superior, resting
in the hypopharynx. Sensor 1 then was 3 cm superior to
Sensor 2, positioned in the upper pharynx near the BOT,
approximately at the level of the epiglottis (Figure 3).
These sensor locations are consistent with previous work
in this area (Cerenko, McConnel, & Jackson, 1989; Hiss
& Huckabee, 2005; Huckabee & Steele, 2006; McConnel,
Cerenko, Hersh, & Weil, 1988; Steele & Huckabee, 2006).
Once placement was confirmed, the catheter was securely
taped to the nose. At that point, dry saliva test swallows
were completed, which allowed the participant time to
adapt to the catheter and also allowed the investigator to
confirm manometric sensor placement and function. As
with the data from the tongue bulb array, manometric
pressure data were sent directly into the KayPENTAX
Digital Swallowing Workstation and recorded for future
analyses.
Once the tongue bulbs and manometric catheter were
placed and the sensors were checked, each participant was
asked to swallow 5-ml boluses of Varibar Nectar Barium
Sulfate Suspension (E-Z-EM, Lake Success, NY) delivered
by syringe. This volume and viscosity was selected in an effort
to incorporate a standard bolus that could be tolerated by
most participants (Kuhlemeier, Palmer, & Rosenberg, 2001).
Furthermore, standardizing the bolus across all trials controlled
for volume and viscosity effects (Butler et al., 2009;
Kahrilas, Lin, Logemann, Ergun, & Facchini, 1993; Miller

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่าง Manometryสวอลโล่ manometric ความดันที่วัดด้วยมีสถานะเป็นของแข็ง 100 ซม. manometric พัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูล 2.1 มม.เส้นผ่านศูนย์กลางมีหัววัดความดันสาม (Galtek, HackensakNJ) พัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลถูกปรับเทียบบันทึกช่วงความดันจาก –50 ไป 250 mmHg ก่อนที่จะใช้สำหรับแต่ละผู้เข้าร่วมเวลาที่เชื่อมโยงกับ videofluoroscopic มีข้อมูล manometricรูปภาพ KayPENTAX ดิจิตอลกลืนเวิร์กสเตชันและปฏิบัติสัญญาณกลืนVideofluoroscopyมีใช้ Videofluoroscopy เพื่อช่วย manometricจัดวาง ภาพที่ถูกบันทึกไว้ใน KayPENTAXดิจิทัลกลืนเวิร์กสเตชันที่อัตรา 30 เฟรมต่อสอง และทำข้อมูลให้ตรงกับคลื่นความดัน manometricขั้นตอนการรอบเวลาของคำสั่งหลังจากให้แจ้งความยินยอม และดำเนินการเบื้องต้นงาน (MoCA และคะแนนความเจ็บปวด) คนที่เสร็จสมบูรณ์เซสชันคำสั้น ๆ เพื่อเรียนรู้วิธีการดำเนินการกลืนกับความพยายามภาษา มีการฝึกอบรมผู้เข้าร่วมการเงื่อนไขสวอลโล่ภาษาพลังและ เพื่อแยกความแตกต่างได้จากการกลืนโดยทั่วไป IOPI ถูกใช้เพื่อให้biofeedback ภาพของภาษาความดันระหว่างคำสั่งเซสชัน หลอดไฟ IOPI ลิ้นถูกตำแหน่งระหว่างตัวลิ้นแอนทีเรียร์ (ใบมีดลิ้น) และหนักโหว่หลังริดจ์เสียงด้านบน (IOPI ตะวันตกเฉียงเหนือ2005) มีคำแนะนำ "กลืนเป็นปกติจะ"เงื่อนไขการกลืนที่ปกติและ"ผลักดันลิ้นกับหลังคาของปากของคุณเป็นประกลืน"ระหว่างโดยพลังที่กลืนเงื่อนไขเอกชนที่แสดงตำแหน่งของหลอดไฟที่เหมาะสมswallows ทั่วไป และ swallows พลังภาษาที่มีการIOPI ผู้เข้าร่วมปฏิบัติเงื่อนไขเหล่านี้ถือพรรคถือพวกปกติ swallows และ swallows พลังภาษา บนผู้ใหญ่เฉลี่ย สุขภาพมี kPa 20 – 30 จองระหว่างกลืนความดันความดันและสูงสุด (Youmans &Stierwalt, 2006) อย่างไรก็ตาม ประชากรทางคลินิกเป็นที่รู้จักกันได้ลดความแข็งแรงของลิ้น (ลาซาและ al., 2000 Stierwaltและ Youmans, 2007) ดังนั้น เพื่อให้แน่ใจว่าผู้เข้าร่วมสามารถแยกความแตกต่างของสวอลโล่ภาษาพลังจากกลืนโดยทั่วไป มีอย่างน้อย 10 kPa ที่แตกต่างระหว่างเงื่อนไขสวอลโล่ทั่วไปและเงื่อนไขสวอลโล่ภาษาพลังในการศึกษานี้ เมื่อผู้เรียนแสดงความสามารถในการสร้างแตกต่างกันความดันทดลองติดต่อกันกว่าสอง รอบคำสั่งมีสมบูรณ์ หลังจากพยายาม 10 ถ้าผู้เรียนไม่สามารถแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างน้อย 10 kPa โดยความดันระหว่างเงื่อนไขสวอลโล่มากกว่าสองติดต่อกันการทดลอง ผู้เข้าร่วมถูกแยกออกจากการศึกษา (สองผู้เข้าร่วม 25 ถูกแยกออกตามเกณฑ์นี้)สวอลโล่ Manofluorographic ประเมินแบบประเมินนี้ประกอบด้วยโดยพร้อมกันและอย่าง manometry ภายใต้ videofluoroscopy ผู้เข้าร่วมได้นั่งตรงเก้าอี้ในระหว่างกระบวนการนี้ในการเป็นลิ้นเติมอากาศสามหลอดอาร์เรย์ ในการใช้เครื่องมือส่วน (รูปที่ 2), ถูกติดอยู่กับหนักโหว่ใช้ Stomahesive (ConvaTec) ตำแหน่งของการหลอดไฟสอดคล้องกับงานวิจัยก่อนหน้านี้ (เดนไฮนด์ et al., 2001Huckabee & Steele, 2006 ร็อบบินส์และ al., 2005, 2007 Steeleและ Huckabee, 2006), มีหลอดไฟแอนทีเรียร์ที่สุดอยู่ที่สันเขาด้านบนเสียง หลอดไฟกลาง 8 มม.หลังแรกหลอดไฟและประมาณ ที่ โหว่กลาง และหลังสุดหลอดไฟ 8 มม.หลังหลอดสอง ประมาณที่ส่วนหลังของลิ้นฮาร์ดดิสก์ anterior เพื่อโหว่อ่อน ใช้อาร์เรย์นี้ลิ้นหลอดได้ภาษาข้อมูลความดันจะถูกส่งโดยตรงไป KayPENTAXดิจิทัลกลืนเวิร์กสเตชันพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลแบบโซลิดสเตต manometric มีอยู่ในหลอดลมโดยใช้วิธี transnasal ในการรักษาฟังก์ชันทางประสาทสัมผัสระหว่างการประเมิน swallowing ยาถูกใช้ในระหว่างกระบวนการนี้ เมื่อการพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลถึงหลอดลม ตามดูภายใต้ videofluoroscopyผู้เข้าร่วมได้รับการสนับสนุนในการผลิตซ้ำ swallows(น้ำถ้าจำเป็น) เพื่อความสะดวกในเส้นทางของการพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลเข้าไปในหลอดอาหารที่ proximal เมื่อพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลอยู่ในหลอดอาหาร ก็ช้าหดจนกระดูกมากที่สุดเซ็นเซอร์ (เซ็นเซอร์ 3) ปรากฏให้วางใน UESวางเซ็นเซอร์ UES สุดถูกแสดงโดย(ก) การระบุของการวางพื้นฐานความดันกับความดันเพิ่มขึ้น ลดลง และเพิ่มขึ้นอีกในระหว่างสวอลโล่การผลิต "M คลื่น" (b) ปล่อยคลื่นความดัน UESเป็นการเซ็นเซอร์ที่ธปท.และ hypopharynx คลื่นถูกเพิ่มและยืนยันรหัสภาพ (c) ผ่าน fluoroscopyที่ 3 เซนเซอร์ปรากฏให้วางใน UES ประมาณที่ระดับ C6 ที่เหลือ ดังนั้น เมื่อเซ็นเซอร์สามอยู่ UES, 2 เซ็นเซอร์ได้ 3.5 ซม ห้องพักใน hypopharynx เซ็นเซอร์ 1 แล้วเหนือกว่า 3 ซม.เซ็นเซอร์ 2 ตำแหน่งในหลอดลมด้านบนใกล้กับโบสถ์ประมาณที่ระดับของฝาปิดกล่องเสียง (รูปที่ 3)ตำแหน่งเซ็นเซอร์เหล่านี้จะสอดคล้องกับการทำงานก่อนหน้านี้ในพื้นที่นี้ (Cerenko, McConnel, & Jackson, 1989 Hissและ Huckabee, 2005 Huckabee & Steele, 2006 McConnelCerenko, Hersh, & Weil, 1988 Steele และ Huckabee, 2006)เมื่อวางได้รับการยืนยัน การพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูลได้อย่างปลอดภัยน้องแอนกับจมูก ตัวอย่าง การทดสอบน้ำลายแห้ง swallowsไม่สมบูรณ์ ซึ่งได้เวลาผู้เข้าร่วมปรับให้เข้ากับการพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูล และยัง อนุญาตให้เอกชนไปยืนยันตำแหน่งเซนเซอร์ manometric และฟังก์ชัน เป็นด้วยข้อมูลจากลิ้นหลอดอาร์เรย์ manometricข้อมูลความดันถูกส่งโดยตรงไป KayPENTAXเวิร์กสเตชันกลืนดิจิทัล และบันทึกในอนาคตวิเคราะห์เมื่อลิ้นหลอดและพัฒนาโปรแกรมฐานข้อมูล manometricวาง และเซนเซอร์ถูก ตรวจ มีผู้เข้าร่วมแต่ละต้องกลืน boluses 5 ml ของแบเรียม Varibar น้ำหวานส่งระงับซัลเฟต (E-Z-EM เลสำเร็จ NY)โดยเข็ม เลือกไดรฟ์ข้อมูลนี้และความหนืดในความพยายามการรวม bolus มาตรฐานที่ไม่มีอภัยโทษโดยคนส่วนใหญ่ (Kuhlemeier พาล์มเมอร์ & Rosenberg, 2001)นอกจากนี้ standardizing bolus ที่ผ่านการทดลองทั้งหมดควบคุมในลักษณะปริมาณและความหนืด (คนร้อยเอ็ด al., 2009Kahrilas หลิน Logemann, Ergun, & Facchini, 1993 มิลเลอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เชอรี่ manometry
Manometric กลืนแรงกดดันถูกวัดด้วย
100 ซมสถานะของแข็งสวน manometric 2.1 มิลลิเมตรเส้นผ่าศูนย์กลาง
สามก้อนดัน (Galtek, Hackensak,
NJ) สายสวนได้รับการสอบเทียบการบันทึกช่วงความดัน
จาก -50 ถึง 250 มิลลิเมตรปรอทก่อนที่จะใช้สำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละ.
ข้อมูล Manometric เวลาถูกเชื่อมโยงกับ videofluoroscopic
ภาพโดยใช้ KayPENTAX เวิร์คสเตชั่กลืนดิจิตอล
และกลืนสัญญาณห้องปฏิบัติการ.
Videofluoroscopy
Videofluoroscopy ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการ manometric
การวาง ภาพที่ถูกบันทึกไว้ใน KayPENTAX
เวิร์คสเตชั่กลืนดิจิตอลในอัตรา 30 เฟรมต่อ
วินาทีตรงกับคลื่นความดัน manometric.
วิธี
การเรียนการสอนการประชุม
หลังจากที่ให้ความยินยอมและเสร็จสิ้นเบื้องต้น
งาน (MoCA และการประเมินความเจ็บปวด) ผู้เข้าร่วมเสร็จ
เซสชั่นการใช้งานสั้น เรียนรู้วิธีการดำเนินการ
ที่มีความพยายามกลืนภาษา ผู้เข้าร่วมรับการฝึกอบรมที่จะดำเนินการ
ในสภาพกลืนภาษาและมีพลังที่จะแยกความแตกต่าง
ได้จากการกลืนโดยทั่วไปของพวกเขา IOPI ถูกนำมาใช้เพื่อให้
biofeedback ภาพของแรงกดดันในระหว่างการเรียนการสอนภาษา
เซสชั่น หลอดลิ้น IOPI อยู่ในตำแหน่งระหว่าง
กลางของลิ้นหน้า (ใบลิ้น) และยากที่
เพดานปากอยู่ด้านหลังฐานกรณ์บน (IOPI ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ
2005) คำแนะนำที่จะ "กลืนเป็นคุณมัก
จะ "กลืนสภาพทั่วไปและ" ดัน
ลิ้นของคุณกับหลังคาของปากของคุณอย่างแข็งขันในขณะที่คุณ
กลืน "ระหว่างสภาพกลืนภาษาพลัง.
ตรวจสอบแสดงให้เห็นถึงการจัดวางหลอดไฟที่เหมาะสม
กลืนทั่วไปและ นกนางแอ่นภาษาที่มีพลัง
IOPI ผู้เข้าร่วมการฝึกเงื่อนไขเหล่านี้ในการแยกแยะ
ระหว่างนกนางแอ่นและนกนางแอ่นทั่วไปภาษามีพลัง เมื่อวันที่
โดยเฉลี่ยแล้วผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพมีเงินสำรองระหว่าง 20-30 กิโลปาสคาล
กลืนกินความดันและความดันสูงสุด (Youmans และ
Stierwalt 2006) แต่ประชากรทางคลินิกเป็นที่รู้จักกัน
มีการลดความแรงของลิ้น (ลาซารัส et al, 2000;. Stierwalt
และ Youmans 2007) ดังนั้นเพื่อให้มั่นใจว่าผู้เข้าร่วม
ก็สามารถที่จะแยกความแตกต่างภาษากลืนพลังจาก
การกลืนโดยทั่วไปอย่างน้อย 10 กิโลปาสคาลที่แตกต่างกันถูก
ต้องระหว่างสภาพกลืนทั่วไปและ
สภาพกลืนภาษามีพลังในการศึกษานี้ เมื่อผู้เข้าร่วม
แสดงให้เห็นถึงความสามารถในการสร้างค่า
ความดันมากกว่าสองการทดลองติดต่อกันเซสชั่นการใช้งานที่
เสร็จสมบูรณ์ หลังจาก 10 ครั้งหากผู้เข้าร่วมก็ไม่สามารถที่
จะแสดงให้เห็นอย่างน้อยแตกต่างปาสคาลที่ 10 ในภาษา
ความดันระหว่างเงื่อนไขกลืนกว่าสองติดต่อกัน
การทดลองผู้เข้าร่วมได้รับการยกเว้นจากการศึกษา (สองของ
25 ผู้เข้าร่วมได้รับการยกเว้นบนพื้นฐานของเกณฑ์นี้) .
Manofluorographic Swallow การประเมินผล
การประเมินนี้ประกอบด้วยภาษาพร้อมกัน
และคอหอย manometry ภายใต้ videofluoroscopy เข้าร่วม
กำลังนั่งอยู่ในเก้าอี้ตรงระหว่างขั้นตอนนี้.
สามลิ้นอากาศที่เต็มไปด้วยอาร์เรย์หลอดไฟที่อธิบายไว้ในวัด
ส่วน (รูปที่ 2) ได้รับการติดยาก
เพดานใช้ Stomahesive (ConvaTec) ตำแหน่งของ
หลอดไฟมีความสอดคล้องกับการวิจัยก่อน (หลัง et al, 2001;.
กะบและสตีล 2006 ร็อบบินส์ et al, 2005, 2007. สตีล
และกะบ 2006) กับหลอดไฟหน้ามากที่สุดอยู่ที่
ฐานกรณ์บน ; หลอดไฟกลาง 8 มมอยู่เบื้องหลังครั้งแรก
และประมาณหลอดไฟที่กลางเพดานปาก; และหลังส่วนใหญ่
หลอดไฟ 8 มมหลอดไฟที่อยู่เบื้องหลังที่สองโดยประมาณที่
ส่วนหลังของเพดานแข็งเพียงด้านหน้าเพื่อ
เพดานอ่อน การใช้งานของหลอดไฟอาร์เรย์ลิ้นนี้ได้รับอนุญาตภาษา
ข้อมูลความกดดันที่จะถูกส่งโดยตรงใน KayPENTAX
ดิจิตอลกลืนเวิร์คสเตชั่.
solid-state สวน manometric ถูกวางลงใน
หลอดลมใช้วิธี transnasal เพื่อรักษา
ฟังก์ชั่นการประเมินทางประสาทสัมผัสในระหว่างการกลืนกินชา
ไม่ได้ถูกนำมาใช้ในขั้นตอนนี้ เมื่อสายสวน
ถึงหลอดลมเมื่อมองภายใต้ videofluoroscopy,
ผู้เข้าร่วมได้รับการสนับสนุนในการผลิตซ้ำนกนางแอ่น
(ด้วยน้ำถ้าจำเป็น) เพื่ออำนวยความสะดวกทางเดินของสายสวน
เข้าไปในหลอดอาหารใกล้เคียง เมื่อสายสวนอยู่ใน
หลอดอาหารมันก็หดช้าจนปลายมากที่สุด
เซ็นเซอร์ (Sensor ที่ 3) ปรากฏว่าได้รับตำแหน่งใน UES.
ตำแหน่งเซ็นเซอร์ที่เหมาะสม UES ถูกแสดงให้เห็นโดย
(ก) บัตรประจำตัวของความดันพื้นฐานที่พักผ่อนที่มีความดัน
ที่เพิ่มขึ้นลดลง และเพิ่มขึ้นอีกครั้งในระหว่างการกลืน
การผลิต "คลื่น M"; (ข) การลดลงความดันคลื่น UES
เป็นธนาคารแห่งประเทศไทยและคลื่นเซ็นเซอร์ hypopharynx ถูกเพิ่มขึ้น;
และ (ค) บัตรประจำตัวผ่านส่องยืนยัน
ว่าเซนเซอร์ 3 ปรากฏว่าได้รับตำแหน่งใน UES ประมาณ
ที่ระดับ C6 ที่เหลือ ดังนั้นเมื่อเซ็นเซอร์
สามอยู่ใน UES, เซนเซอร์ 2 3.5 ซมเหนือกว่าที่วางอยู่
ใน hypopharynx เซนเซอร์ 1 แล้ว 3 ซม. เหนือกว่า
เซ็นเซอร์ 2 ตำแหน่งในหลอดลมตอนบนใกล้กับ ธ ปท
ประมาณในระดับของฝาปิดกล่องเสียง (รูปที่ 3).
สถานที่เซ็นเซอร์เหล่านี้มีความสอดคล้องกับการทำงานก่อนหน้า
ในพื้นที่นี้ (Cerenko, McConnel และแจ็คสัน 1989; ฟ่อ
และกะบ 2005; & กะบสตีล 2006; McConnel,
Cerenko, Hersh และ Weil, 1988. สตีลและกะบ 2006)
เมื่อได้รับการยืนยันการจัดวางสายสวนได้อย่างปลอดภัย
แปะจมูก ณ จุดที่การทดสอบน้ำลายแห้งนกนางแอ่น
เสร็จสมบูรณ์ซึ่งได้รับอนุญาตครั้งที่เข้าร่วมในการ
ปรับตัวเข้ากับสายสวนและยังอนุญาตให้ผู้ตรวจสอบเพื่อ
ยืนยันตำแหน่งเซ็นเซอร์ manometric และฟังก์ชั่น ในฐานะที่เป็น
ที่มีข้อมูลจากแถวหลอดลิ้น manometric
ข้อมูลความดันถูกส่งโดยตรงใน KayPENTAX
เวิร์คสเตชั่กลืนดิจิตอลและบันทึกไว้สำหรับอนาคต
การวิเคราะห์.
เมื่อหลอดลิ้นและสวน manometric ถูก
วางไว้และเซ็นเซอร์ถูกตรวจสอบผู้เข้าร่วมแต่ละคนถูก
ถามจะกลืน 5 -ml boluses ของ Varibar น้ำทิพย์แบเรียม
ซัลเฟต (Suspension EZ-EM, ทะเลสาบสำเร็จนิวยอร์ก) ส่ง
โดยเข็มฉีดยา ปริมาณและความหนืดนี้ได้รับการคัดเลือกในความพยายาม
ที่จะรวมยาลูกกลอนมาตรฐานที่สามารถได้รับการยอมรับจาก
ผู้เข้าร่วมมากที่สุด (Kuhlemeier พาลเมอร์และโรเซนเบิร์ก, 2001).
นอกจากนี้มาตรฐานยาลูกกลอนทั่วทดลองทั้งหมดควบคุม
ปริมาณสำหรับผลกระทบและความหนืด (บัตเลอร์, et al . 2009;
Kahrilas หลิน, Logemann, Ergun และ Facchini 1993; มิลเลอร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับคอหอยมาโนเมทรี
manometric กลืนตัววัดกับ
100 ซม. ของแข็งรัฐ manometric สายสวน 2.1 มม. ในเส้นผ่าศูนย์กลาง ,
3 Transducers ความดัน ( galtek hackensak
, , NJ ) ใช้เป็นมาตรฐานการบันทึกความดันในช่วง 50 ถึง 250 มิลลิเมตรปรอท )
จากก่อนที่จะใช้สำหรับผู้เข้าร่วมแต่ละ .
ข้อมูล manometric มีการเชื่อมโยงไปยัง videofluoroscopic
ภาพโดยใช้ kaypentax ดิจิตอลเวิร์กสเตชันและกลืนกลืน


videofluoroscopy ทดลองสัญญาณ videofluoroscopy ถูกใช้เพื่อช่วยเหลือ ด้วยการจัดวาง manometric

ภาพที่ถูกบันทึกไว้ใน kaypentax
ดิจิตอลกลืนเวิร์กสเตชันที่อัตรา 30 เฟรมต่อวินาที และตรงไปยัง
คลื่นความดัน manometric .


ขั้นตอนการเรียนการสอนเซสชันหลังจากได้ให้ความยินยอมและจบงานเบื้องต้น
( MOCA และความเจ็บปวดคะแนน ) ผู้เข้าร่วมเซสชันสอนเสร็จ
สั้นเพื่อเรียนรู้วิธีที่จะเสร็จสมบูรณ์
กลืนกับความพยายามด้วย . ผู้เข้าร่วมอบรมจะแสดงอาการรุนแรง และกลืนลิ้น

มันแตกต่างจากทั่วไป กลืน ที่ถูกนำมาใช้เพื่อให้
iopibiofeedback และแรงกดดันด้านการสอน
ในระหว่างเซสชัน การ iopi ลิ้นหลอดไฟเป็นตำแหน่งระหว่าง
กลางลิ้นส่วนหน้า ( ลิ้นใบมีด ) และเพดานปากยาก
หลังแนวปุ่มเหงือกบน ( iopi Northwest
2005 ) คำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงถูก " กลืนเป็นคุณโดยปกติ
" โดยการกลืนสภาพและ " ดัน
ลิ้นกับเพดานปากของคุณบังคับให้คุณ
กลืน " ระหว่างพลังด้านการกลืนสภาพ .
ผู้ตรวจสอบแสดงการจัดวางหลอดไฟเหมาะสม
ทั่วไปนกนางแอ่น นกนางแอ่น และดันลิ้นด้วย
iopi . ผู้เข้าร่วมปฏิบัติเงื่อนไขเหล่านี้

ระหว่างนกนางแอ่นทั่วไปและรุนแรง ลิ้น กลืนถือเขาถือเรา บน
เฉลี่ยผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีมี 20 – 30 kPa สำรองระหว่าง
กลืนแรงกดดันความดันและสูงสุด ( ยูเมิ่นส์&
stierwalt , 2006 ) อย่างไรก็ตาม ประชากรทางคลินิกเป็นที่รู้จักกัน

มีความแข็งแรงลดลงลิ้น ( Lazarus et al . , 2000 ; stierwalt
&ยูเมิ่นส์ , 2007 ) ดังนั้นเพื่อให้มั่นใจว่าผู้เข้าร่วม
สามารถแยกแยะนกนางแอ่นด้วยพลังจาก
ปกติกลืนอย่างน้อย 10 kPa ค่าคือ
ต้องระหว่างปกติกลืนเงื่อนไขและ
ดันลิ้น กลืน เงื่อนไขในการ เมื่อผู้เข้าร่วม
แสดงความสามารถในการสร้างความแตกต่าง
ความกดดันมากกว่า 2 ครั้งติดต่อกัน การเซสชัน
เสร็จสมบูรณ์ หลัง 10 ครั้ง หากผู้เข้าร่วมไม่สามารถ
อย่างน้อย 10 กิโลปาสคาล แสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในด้าน
แรงดันระหว่างเงื่อนไขกลืนมากกว่าสองการทดลองติดต่อกัน
, ผู้เข้าร่วมถูกแยกออกจากการศึกษา ( สองผู้เข้าร่วม
25 ได้รับการยกเว้นบนพื้นฐานของเกณฑ์การประเมินกลืน
)
manofluorographic การประเมินครั้งนี้พร้อมกันด้วย
videofluoroscopy คอหอยมาโนเมทรีและภายใต้ . ผู้กำลังนั่งตัวตรงอยู่

เก้าอี้ในระหว่างกระบวนการนี้3 เติมอากาศลิ้นของหลอดไฟเรย์ตามที่อธิบายไว้ในส่วนของเครื่องมือ
( รูปที่ 2 ) ถูกติดอยู่ที่เพดานปากใช้ยาก
stomahesive ( เมือง ) ตำแหน่งของ
หลอดไฟมีความสอดคล้องกับงานวิจัยก่อน ( หลัง et al . , 2001 ;
huckabee & Steele , 2006 ; Robbins et al . , 2005 , 2007 ; Steele
& huckabee , 2006 ) กับหลอดไฟที่วางไว้ด้านหน้าสุด
สันเขาเบ้าบนกลางหลอด 8 mm หลังหลอดแรก
ประมาณที่กลางเพดาน และหลอดไฟด้านหลัง
ที่สุด 8 มม. หลังหลอดที่สองประมาณ
ส่วนด้านหลังของเพดานแข็งแค่ด้านหน้ากับ
เพดานอ่อน . ใช้นี้ลิ้นหลอดไฟเรย์อนุญาตข้อมูลความดันลิ้น
ที่จะถูกส่งโดยตรงใน kaypentax

ดิจิตอลกลืนเวิร์กสเตชัน