Languages express concepts via two

Languages express concepts via two types of meaningful sound: grammatical morphemes and lexemes. Lexemes are simply noun, verb, and adjective stems which express general concepts. Grammatical morphemes are sometimes referred to as 'function words'. 'Grammatical morpheme' is a better term for the functions of language are expressed not only by words but by suffixes, prefixes, and unaccented particles, too. They belong to closed classes to which speakers may not add nor subtract and never refer to general cognitive categories. Grammatical morphemes are those bits of linguistic sound which mark the grammatical categories of language (Tense, Number, Gender, Aspect), each of which has one or more functions (Past, Present, Future are functions of Tense; Singular and Plural are functions of Number). So suffixes like -s and -ed as well as particles like the (Definite) and not (Negative) are grammatical morphemes because they express grammatical functions, not general concepts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาที่แสดงแนวคิดผ่านเสียงมีสองชนิด: ไวยากรณ์ morphemes และ lexemes Lexemes เป็นเพียงคำนาม กริยา และลำคำคุณศัพท์ที่แสดงแนวคิดทั่วไป Morphemes ไวยากรณ์บางอย่างเป็น 'คำฟังก์ชัน' 'ไวยากรณ์ morpheme' เป็นคำที่ดีกว่าสำหรับฟังก์ชันของภาษาจะแสดงไม่เพียงแต่ โดยคำ แต่ โดยส่วนต่อท้าย คำนำหน้า และ อนุภาคเน้นที่แตกต่าง เกินไป พวกเขาอยู่ในชั้นปิดที่ลำโพงไม่อาจเพิ่ม หรือลบ และไม่อ้างอิงถึงประเภททั่วไปรับรู้ Morphemes ไวยากรณ์มีบิตเหล่านั้นเสียงภาษาศาสตร์ซึ่งทำเครื่องหมายประเภททางไวยากรณ์ของภาษา (กริยาแสดงเวลา หมายเลข เพศ ลักษณะ), ซึ่งมีอย่าง น้อยหนึ่งฟังก์ชัน (อดีต อนาคต ปัจจุบันเป็นหน้าที่ของกาล เอกพจน์และพหูพจน์ ฟังก์ชันจำนวน) ดังนั้น ส่วนต่อท้ายเช่น -s และ - ed เป็นอนุภาคต้องการ (หน้าต่างอิน) และไม่ (ลบ) จะ morphemes ไวยากรณ์ เพราะจะแสดงหน้าที่ทางไวยากรณ์ แนวคิดทั่วไปไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาแสดงแนวคิดผ่านสองประเภทของความเสียง : หน่วยคำไวยากรณ์และ lexemes . lexemes เป็นเพียงคำนาม , คำกริยา , คำคุณศัพท์และลำต้นซึ่งแสดงแนวคิดทั่วไป คำไวยากรณ์ที่บางครั้งเรียกว่า ' คำ ' ' เป็นฟังก์ชัน ไวยากรณ์จาก ' เป็นคำที่ดีกว่าสำหรับการทำงานของภาษาแสดงไม่เพียง แต่จากคำพูด แต่คำนำหน้าต่อท้าย ,และ unaccented อนุภาคด้วย พวกเขาอยู่ในชั้นเรียน ปิดที่ผู้พูดไม่อาจเพิ่ม หรือ ลบ และไม่เคยดูหมวดหมู่ความรู้ทั่วไป คำไวยากรณ์ที่บิตของภาษาเสียง ซึ่ง มาร์ค ประเภททางไวยากรณ์ของภาษา ( ด้านกาล , หมายเลขเพศ ) ซึ่งแต่ละคนมีหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งฟังก์ชั่น ( อดีต ปัจจุบัน อนาคต เป็นหน้าที่ของกาล ;เอกพจน์และพหูพจน์การทำงานของตัวเลข ) ดังนั้น ปัจจัยเช่น - และ - ed เช่นเดียวกับอนุภาคเช่น ( แน่นอน ) และไม่ ( ลบ ) หน่วยคำไวยากรณ์เพราะพวกเขาแสดงหน้าที่ทางไวยากรณ์ไม่แนวคิดทั่วไป