3.1. Total lipid (TL)All aquatic an

3.1. Total lipid (TL)
All aquatic animal species that were sampled in this study
contained low levels of mean TL, varying from 0.86% of wet weight muscle tissue in R. borapetensis to 1.13% of w.w. in M. nipponense
with no significant differences in the muscle TL content among the
six species (Table 1). Within the same species, no significant
differences were found for the TL content of fish from the different
localities. There is some information published on the total lipid
content of C. macrocephalus, C. striatus and A. testudineus but none
for the fat content of R. borapetensis, P. brevis, and M. nipponense. It
should be noted here that the higher values for the TL of these
species in the literature are usually coming from studies in which
the fish were obtained from cultured conditions, where feed inputs
are higher, or from fish markets where again fish may had been
previously farmed. In the present study, the muscle TL content of C.
macrocephalus was 1.03% of w.w., which is lower than that
reported for the same species under cultivation (2.5% w.w., Shirai
et al., 2002; 3.25% of w.w., Rahman et al., 1995) but similar to the
muscle TL (0.86% w.w.) of other wild catfish species (Heteropneustes
fossilis, Nair and Gopakumar, 1978).
The muscle TL of C. striatus was 0.99% of w.w. (Table 1) which is
similar compared to that reported for the same species from the
wild (1.2% w.w., Henderson and Tocher, 1987); and to other wild
Channa sp., e.g. Channa argus, 0.9% w.w. (Henderson and Tocher,
1987); Channa marulius, 0.8% w.w. (Henderson and Tocher, 1987)
and Channa punctata, 0.8% w.w. (Henderson and Tocher, 1987). On
the other hand, Rahman et al. (1995) reported much higher muscle
TL for farm raised C. striatus 3.25% w.w. (Rahman et al., 1995). A.
testudineus contained similar levels of TL in their muscle tissues to
C. striatus (Table 1). However, A. testudineus has been reported to
be a more fatty fish compared to several species of snakehead,
including C. striatus (Wimalasena and Jayasuriya, 1996).
P. brevis sampled from the rice fields of Kanthararom district
(Sisaket province, Thailand), was found to contain 0.90% w.w. of TL.
Puntius species is known to be a lean to moderate-fat fish. Nair and
Gopakumar (1978) found that the Egyptian filamented barb (P.
filamentous) contained 1.14% w.w. of TL in their muscle tissues
(Henderson and Tocher, 1987), while the muscle fat of P.
gonionotus ranges from 4 to 5% w.w. (Rahman et al., 1995;
Mohanta et al., 2007). The muscle of R. borapetensis showed the
lowest values for TL (0.86% w.w.) and M. nipponense the highest
values (1.13% w.w.) compared to the other aquatic animal species
in the present study (Table 1).
C. macrocephalus, C. striatus, A. testudineus, R. borapetensis, P.
brevis, and M. nipponense collected from their wild habitats are
therefore classified as lean fish on the basis of their muscle fat
content according to Henderson and Tocher (1987). It is well
known that wild fish tend to be leaner compared to their cultured
counterparts (Karapanagiotidis et al., 2006). In rice–fish farming
systems the feed inputs are limited and the aquatic animals are
feeding opportunistically on the wild flora and fauna that inhabit
these environments. Therefore, it is not surprising that this study
found the fat content of these aquatic animal species to be among
the lowest reported.
The lipid content in the muscle tissues of the fish and prawns
collected from various rice fields in this study was relatively
constant, both within and between the species. The fat content in
fish and shellfish, however, can vary according to numerous
factors, both endogenous (genetically controlled and associated
with species-specific life cycle) and exogenous (environmental and
dietary) that operate simultaneously (Shearer, 1994). Thus, the fat
content is species-specific and could be affected by season,
geographical variation, reproductive maturation, growth, water
temperature and dietary energy intake. Shirai et al. (2002) showed
that there was seasonal variation of the total lipid from edible
portion of Japanese (Silurus asotus) and Thai catfish (C. macrocephalus).
Mohanty and Samantaray (1996) also showed the
seasonal change of the lipid content of snakehead (C. striatus)
which was correlated to the water temperature and the
reproductive cycle. During the summer period, in which the
aquatic animal species were captured in the present study, fish and
shellfish become reproductively more active causing higher
metabolic rates and increased requirements for energy that are
fulfilled by the lipid reserves. In winter, during the non-breeding
phase, fish are less metabolically active and deposition of lipid
reserves in the body usually occurs (Tiwary et al., 1989).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1 การรวมไขมัน (TL)ทั้งหมดน้ำสัตว์ชนิดที่มีตัวอย่างในการศึกษานี้อยู่ระดับต่ำหมายถึง TL แตกต่างจาก 0.86% ของเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อน้ำหนักเปียกในอาร์ borapetensis 1.13% ของ w.w. ใน M. nipponenseมีความแตกต่างที่ไม่สำคัญในกล้ามเนื้อ TL เนื้อหาระหว่างการ6 ชนิด (ตาราง 1) ภายในพันธุ์เดียวกัน ไม่สำคัญพบความแตกต่างในเนื้อหา TL ของปลาจากที่อื่นมา มีข้อมูลบางอย่างของไขมันทั้งหมดเนื้อหาผสม C. ช่อน C. และอ. testudineus แต่ไม่สำหรับไขมัน R. borapetensis เทนเซอร์ P. และ M. nipponense มันควรบันทึกไว้ที่นี่ที่ค่าสูงสำหรับ TL เหล่านี้สปีชีส์ในวรรณคดีมักจะมาจากการศึกษาที่ปลาได้รับจากสภาพอ่าง ที่ป้อนอินพุตสูง หรือ จากตลาดที่อีกปลาอาจได้ปลาfarmed ก่อนหน้านี้ ในการศึกษาปัจจุบัน เนื้อหากล้าม TL ของ cผสมเป็น 1.03% ของ w.w. ซึ่งเป็นที่ต่ำกว่ารายงานในสปีชีส์เดียวกันภายใต้การเพาะปลูก (2.5% w.w. ชิโอะและ al., 2002 3.25% ของ w.w., Rahman และ al., 1995) แต่เหมือนกับกล้ามเนื้อ TL (0.86% w.w.) ชนิดอื่น ๆ ปลาป่า (ปลาจีfossilis, Nair และ Gopakumar, 1978)กล้ามเนื้อช่อน TL C. เป็น 0.99% ของ w.w. (ตาราง 1) ซึ่งเป็นเหมือนกันเมื่อเทียบกับที่รายงานสำหรับชนิดเดียวกันจากการป่า (1.2% w.w., Henderson และ Tocher, 1987); และป่าอื่น ๆปลาช่อน sp. เช่นปลาช่อนมั่น 0.9% w.w. (Henderson และ Tocher1987); ปลาช่อนงูเห่าอินเดีย w.w. 0.8% (Henderson และ Tocher, 1987)และปลาช่อน punctata, w.w. 0.8% (Henderson และ Tocher, 1987) บนมืออื่น ๆ Rahman et al. (1995) รายงานการกล้ามเนื้อมากขึ้นTL สำหรับฟาร์มเลี้ยงช่อน C. 3.25% w.w. (Rahman และ al., 1995) อ.testudineus อยู่ระดับคล้ายของ TL ในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อเพื่อC. ช่อน (ตาราง 1) อย่างไรก็ตาม A. testudineus มีรายงานว่ามีปลามากขึ้นไขมันเมื่อเปรียบเทียบกับหลายพันธุ์ปลาช่อนรวมทั้งช่อน C. (Wimalasena และ Jayasuriya, 1996)เทนเซอร์ P. ตัวอย่างจากข้าวของอำเภอกันทรารมย์(จังหวัดศรีสะเกษ ประเทศไทย), พบมี w.w. 0.90% ของ TLพันธุ์ปลาเป็นที่รู้จักเป็น แบบ lean ไขมันปานกลางปลา Nair และGopakumar (1978) พบว่าปลา filamented อียิปต์ (P.filamentous) อยู่ w.w. 1.14% ของ TL ในเนื้อเยื่อกล้ามเนื้อ(Henderson และ Tocher, 1987), ในขณะที่ไขมันกล้ามเนื้อของพีช่วง gonionotus จาก 4 ไป 5% w.w. (Rahman และ al., 1995Mohanta et al., 2007) แสดงให้เห็นว่ากล้ามเนื้อของอาร์ borapetensisค่าต่ำสุดสำหรับ TL (w.w. 0.86%) และ M. nipponense สุดค่า (w.w. 1.13%) เมื่อเทียบกับอื่น ๆ น้ำสัตว์สปีชีส์ในปัจจุบันการศึกษา (ตารางที่ 1)ค.ผสม ช่อน C., A. testudineus, R. borapetensis, P.เทนเซอร์ และ M. nipponense ที่รวบรวมจากอยู่อาศัยป่าดังนั้นจึง จัดเป็นปลาแบบ lean ตามไขมันในกล้ามเนื้อของพวกเขาเนื้อหาตาม Henderson และ Tocher (1987) เป็นอย่างดีรู้จักกันที่ปลาป่ามีแนวโน้มที่จะกระชับเมื่อเทียบกับของอ่างคู่ (Karapanagiotidis และ al., 2006) ในการทำนาข้าวปลาระบบอินพุตฟีดจำกัด และสัตว์น้ำอาหารพืชป่าและสัตว์ที่อาศัยอยู่ใน opportunisticallyสภาพแวดล้อมเหล่านี้ ดังนั้น มันจะไม่น่าแปลกใจที่การศึกษานี้พบไขมันเหล่านี้พันธุ์สัตว์น้ำจะเป็นผู้รายงานต่ำสุดเนื้อหาไขมันกล้ามเนื้อเนื้อเยื่อของปลาและกุ้งรวบรวมจากข้าวต่างๆ ในการศึกษานี้ค่อนข้างถูกคง ทั้งภายใน และ ระหว่างสายพันธุ์ เนื้อหาในไขมันปลาและหอย อย่างไรก็ตาม อาจแตกต่างกันตามมากมายปัจจัย ทั้ง endogenous (แปลงพันธุกรรมควบคุม และเชื่อมโยงมีวงจรชีวิต species-specific) และบ่อย (สิ่งแวดล้อม และอาหาร) ที่ทำงานพร้อมกัน (เชียเรอร์ 1994) ดังนั้น ไขมันเนื้อหาเป็น species-specific และอาจได้รับผลกระทบจากฤดูกาลการเปลี่ยนแปลงทางภูมิศาสตร์ สืบพันธุ์พ่อแม่ เติบโต น้ำอุณหภูมิและอาหารสำหรับผู้บริโภคพลังงาน แสดงให้เห็นว่าชิโอะ et al. (2002)ที่มีความผันแปรตามฤดูกาลของไขมันรวมจากกินส่วนของญี่ปุ่น (Silurus asotus) และปลาไทย (ลูกผสมระหว่าง C.)Mohanty และ Samantaray (1996) นอกจากนี้ยังพบการเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของเนื้อหาไขมันของปลาช่อน (C. ช่อน)ซึ่งถูก correlated อุณหภูมิน้ำ และการวงจรการสืบพันธุ์ ช่วงฤดูร้อน ซึ่งการพันธุ์สัตว์น้ำถูกจับในการศึกษาปัจจุบัน ปลา และหอยเป็น reproductively อยู่ทำให้สูงขึ้นอัตราการเผาผลาญและเพิ่มความต้องการพลังงานที่สมบูรณ์สำรองกระบวนการ ในฤดูหนาว ในระหว่างที่ไม่ใช่พันธุ์ขั้นตอน มีปลาน้อย metabolically ใช้งานอยู่และการสะสมของไขมันในร่างกายมักจะเกิดขึ้น (Tiwary et al., 1989)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1 . ปริมาณไขมันทั้งหมด ( TL )
ทั้งหมดสัตว์น้ำชนิดที่เป็นตัวอย่างในการศึกษา
ที่มีอยู่ระดับต่ำหมายถึง TL varying จาก 0.86 % ของกล้ามเนื้อน้ำหนักเปียกเนื้อเยื่อในอาร์ borapetensis จะพบของ w.w. ในม. nipponense
ไม่มีความแตกต่างกันใน TL กล้ามเนื้อเนื้อหาระหว่าง
6 ชนิด ( ตารางที่ 1 ) ภายในชนิดเดียวกันที่ไม่แตกต่างกัน
ความแตกต่างที่พบใน TL เนื้อหาของปลาจากท้องถิ่นต่าง ๆ

มีบางข้อมูลที่เผยแพร่บนไขมันรวม
เนื้อหาของ ปลาดุกอุย ซี และ ใช้ testudineus แต่ไม่มี
สำหรับปริมาณไขมันของ borapetensis , หน้าขนาดสั้น และม. nipponense . มัน
ควรสังเกตที่นี่ว่าสูงกว่าค่าใน TL ของเหล่านี้
ชนิดในวรรณคดีมักจะมาจากการศึกษาที่
ปลาได้จากเงื่อนไขที่เพาะเลี้ยงที่ป้อนปัจจัยการผลิต
สูง หรือจากตลาดปลาที่ไหนอีก ปลาอาจได้รับ
ก่อนหน้านี้ที่มีอยู่ . ในการศึกษา , TL กล้ามเนื้อเนื้อหาของ C .
( เป็น 1.03 % ของ w.w. ซึ่งต่ำกว่า
รายงานชนิดเดียวกันภายใต้การเพาะปลูก ( 2.5% w.w. ชิรา
, et al . ,2002 ; 3.25 % ของ w.w. ราห์มาน , et al . , 1995 ) แต่คล้ายกับ
กล้ามเนื้อ TL ( 0.86 % w.w. ) ของสายพันธุ์ปลาดุกป่าอื่น ๆ (
fossilis แนร์ และ gopakumar วงศ์ปลาหมอ , 1978 ) .
กล้ามเนื้อ TL ของ สดเป็น 0.99 % ของ w.w. ( ตารางที่ 1 ) ซึ่งคล้ายคลึงกับ
ไปที่รายงานชนิดเดียวกันจาก
ป่า ( 1.2% w.w. เฮนเดอร์สัน และ tocher , 1987 ) ; และ sp . ฉันนะป่า
อื่น ๆ เช่น ฉันนะกัส , 0 .9 % w.w. ( เฮนเดอร์สัน และ tocher
, 1987 ) ; ปลาช่อนงูเห่าอินเดีย , 0.8% w.w. ( เฮนเดอร์สัน และ tocher , 1987 ) และ punctata
ฉันนะ , 0.8% w.w. ( เฮนเดอร์สัน และ tocher , 1987 ) บนมืออื่น ๆเพิ่ม
, et al . ( 1995 ) รายงาน TL กล้ามเนื้อ
ที่สูงมากสำหรับฟาร์มเลี้ยง C ใช้ 3.25 % w.w. ( Rahman et al . , 1995 ) A .
testudineus ที่มีอยู่ในระดับที่คล้ายกันของ TL ในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อเพื่อ
C สด ( ตารางที่ 1 ) อย่างไรก็ตาม อ.มีรายงานว่า testudineus
เป็นปลาไขมันมากขึ้นเมื่อเทียบกับหลาย ๆชนิด รวมทั้งใช้ปลาช่อน
, C ( wimalasena และ jayasuriya , 1996 ) .
หน้าเบรวิสตัวอย่างจากนาข้าวของอำเภอกันทรารมย์ ( จังหวัดศรีสะเกษ )
) พบว่ามี w.w. 0.90 เปอร์เซ็นต์ของ tl.
เฉียบพลันชนิดที่เป็นที่รู้จัก เป็นลีน ( ไขมันปลา แนร์และ
gopakumar ( 1978 ) พบว่า บาร์บ filamented อียิปต์ ( P .
ใย ) ที่มีอยู่ w.w. 1.14 % ของ TL ในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อ ( เฮนเดอร์สัน และ tocher
, 2530 ) ขณะที่กล้ามเนื้อไขมันของ P .
gonionotus ช่วง 4 ถึง 5 % w.w. ( Rahman et al . , 1995 ;
mohanta et al . , 2007 ) กล้ามเนื้อของ borapetensis พบ
ต่ำสุดค่าสำหรับ TL ( 0.86 % w.w. ) และ nipponense คุณค่าสูงสุด
( 1.13 % w.w.) เมื่อเทียบกับชนิดอื่น ๆสัตว์น้ำ
ในการศึกษา ( ตารางที่ 1 ) .
ปลาดุกอุย , C . สด อ. testudineus , R borapetensis , หน้า
แบคทีเรีย และ ม. nipponense รวบรวมจากแหล่งป่าของพวกเขาจึงจัดเป็นปลา
ยันบนพื้นฐานของกล้ามเนื้อไขมัน
เนื้อหาตาม tocher เฮนเดอร์สัน และ ( 1987 ) มันเป็นอย่างดี
หรือที่เรียกกันว่า ปลาป่ามีแนวโน้มที่จะผอมเมื่อเทียบกับ counterparts เลี้ยง
( karapanagiotidis et al . , 2006 ) ในข้าวปลาอาหารและการเกษตร
ระบบปัจจัยมี จำกัด และสัตว์น้ำเป็นอาหาร opportunistically
บนป่าพืชและสัตว์ที่อาศัยอยู่ใน
สภาพแวดล้อมเหล่านี้ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่า การศึกษานี้พบว่าปริมาณไขมันเหล่านี้

เป็นสัตว์น้ำชนิดของนรายงาน
ปริมาณไขมันในเนื้อเยื่อของกล้ามเนื้อปลาและกุ้ง
ที่เก็บจากนาข้าวต่างๆในการศึกษานี้ค่อนข้าง
อย่างต่อเนื่องทั้งภายในและระหว่างชนิด ไขมันเนื้อหาใน
ปลาและหอย , อย่างไรก็ตาม , จะขึ้นอยู่กับหลายปัจจัยทั้งภายนอก (

และพันธุกรรมที่ควบคุมกับวัฏจักรชีวิตเผ่าพันธุ์ - เฉพาะ ) และภายนอก ( สิ่งแวดล้อมและอาหารที่ใช้งานได้พร้อมกัน (
) กรรไกร , 1994 ) ดังนั้นไขมัน
เนื้อหาเฉพาะ - ขยายพันธุ์ และอาจได้รับผลกระทบจากฤดูกาล
ทางภูมิศาสตร์ของ การเจริญเติบโต การเจริญเติบโต การสืบพันธุ์ อุณหภูมิน้ำ
และการบริโภคอาหารพลังงาน . ชิรา et al . ( 2002 ) พบว่ามีความผันแปรของฤดูกาล

กินปริมาณไขมันทั้งหมดจากส่วนของญี่ปุ่น ( สกุลไซเลอร์อัส asotus ) ไทย ( ปลาดุกอุยและปลาดุก )
mohanty และ samantaray ( 1996 ) พบ
เปลี่ยนแปลงตามฤดูกาลของปริมาณไขมันของปลาช่อน ( C .
ซึ่งสด ) มีความสัมพันธ์กับอุณหภูมิน้ำและ
วงจรการสืบพันธุ์ ในช่วงฤดูร้อนซึ่งใน
ชนิดสัตว์น้ำถูกจับในการศึกษาปลา
หอยกลายเป็น reproductively ปราดเปรียวมากขึ้นทำให้อัตราการเผาผลาญอาหารที่สูง
และความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับพลังงานที่
สำเร็จโดยไขมันสำรอง ในฤดูหนาวช่วงไม่ผสมพันธุ์
เฟส ปลาน้อย metabolically การใช้งานและการสะสมของไขมันในร่างกาย
สำรองมักจะเกิดขึ้น ( tiwary et al . , 1989 )