3.3. Antioxidant Activity3.3.1. In

3.3. Antioxidant Activity

3.3.1. In Vitro

Comparison of the antioxidant activity of Rice Formula 2 with the DPPH method by comparing from concentrations of substances capable of suppressing DPPH• radicals at 50% (IC50) found Rice Formula 2

(before cooking) to have an IC50 value of 12.21 mg/ml, which was lower than 37.66 mg/ml for Rice Formula

2 (after cooking) while Rice Formula 2 (before cooking) was able to reduce iron atoms by the FRAP method at 3.27 μmol FeSO4/g, which was better than 3.03 μmol FeSO4/g for Rice Formula 2 (after cooking) (Table 2).

When antioxidant activity of Rice Formula 2 (before and after cooking) was compared by the DPPH and

FRAP methods, antioxidant activity was found to be different with statistical significance (p

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3. Antioxidant Activity3.3.1. In VitroComparison of the antioxidant activity of Rice Formula 2 with the DPPH method by comparing from concentrations of substances capable of suppressing DPPH• radicals at 50% (IC50) found Rice Formula 2(before cooking) to have an IC50 value of 12.21 mg/ml, which was lower than 37.66 mg/ml for Rice Formula2 (after cooking) while Rice Formula 2 (before cooking) was able to reduce iron atoms by the FRAP method at 3.27 μmol FeSO4/g, which was better than 3.03 μmol FeSO4/g for Rice Formula 2 (after cooking) (Table 2).When antioxidant activity of Rice Formula 2 (before and after cooking) was compared by the DPPH andFRAP methods, antioxidant activity was found to be different with statistical significance (p<0.05), thus227 Patcharapun Seedad et al./ APCBEE Procedia 8( 2014 ) 222 – 229indicating that Rice Formula 2 (after cooking) had significantly reduced antioxidant capabilities in every method. Antioxidant activity was related to all levels of γ-oryzanol, α-tocopherol, phenolic substances, carotenoid and anthocyanidin in rice grains with reduced values during the cooking process. Therefore, residual antioxidant activity in rice grains after the cooking process may be caused by substances with antioxidant properties not being completely eliminated.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ3.3.1 ในหลอดทดลองเปรียบเทียบฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของข้าวสูตร 2 ด้วยวิธี DPPH โดยเปรียบเทียบจากความเข้มข้นของสารที่มีความสามารถในการยับยั้งอนุมูล DPPH •ที่ 50% (IC50) พบข้าวสูตร 2 (ก่อนการปรุงอาหาร) จะมีค่า IC50 เท่ากับ 12.21 mg / มล. ซึ่งต่ำกว่า 37.66 mg / ml ข้าวสูตร2 (หลังจากการปรุงอาหาร) ในขณะที่ข้าวสูตร 2 (ก่อนการปรุงอาหาร) ก็สามารถที่จะลดอะตอมเหล็กโดยวิธี FRAP ที่ 3.27 ไมโครโมล FeSO4 / g ซึ่งก็ยังดีกว่า 3.03 ไมโครโมล FeSO4 / กรัมข้าวสูตร 2 (หลังจากการปรุงอาหาร) (ตารางที่ 2). เมื่อฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของข้าวสูตร 2 (ก่อนและหลังการทำอาหาร) เมื่อเทียบโดย DPPH และวิธี FRAP, สารต้านอนุมูลอิสระที่พบว่ามีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) จึง227 Patcharapun Seedad และคณะ / APCBEE Procedia 8 (2014) 222 -. 229 แสดงให้เห็นว่าข้าวสูตร 2 (หลังจากการปรุงอาหาร) ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญความสามารถในการต้านอนุมูลอิสระในทุกวิธีการ ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่เกี่ยวข้องกับทุกระดับของγ-Oryzanol, αโทโคฟีรอสารฟีนอลและ carotenoid anthocyanidin ในเมล็ดข้าวที่มีค่าลดลงในระหว่างขั้นตอนการปรุงอาหาร ดังนั้นสารต้านอนุมูลอิสระที่เหลือในเมล็ดข้าวหลังการปรุงอาหารที่อาจจะเกิดจากสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระไม่ได้ถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . สารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรม

3.3.1 . ในหลอดทดลอง

เปรียบเทียบฤทธิ์ต้านข้าวสูตร 2 กับ dpph วิธีโดยการเปรียบเทียบจากความเข้มข้นของสารที่สามารถยับยั้งการ dpph - อนุมูลที่ 50% ( ic50 ) พบว่าข้าวสูตร 2

( ก่อน ) มีค่าดัชนี ic50 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ซึ่งต่ำกว่า 37.66 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร สำหรับ

ข้าวสูตร2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ในขณะที่ข้าวสูตร 2 ( ก่อน ) ก็สามารถลดโดยอะตอมเหล็ก VDO วิธีที่ 3.27 μโมล feso4 / กรัม ซึ่งมากกว่า 3.03 μ mol / g feso4 ข้าวสูตร 2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ( ตารางที่ 2 ) .

เมื่อฤทธิ์ต้านข้าว ( สูตร 2 ก่อนและหลังอาหาร ) เทียบ โดย dpph และ

VDO วิธีการต้านอนุมูลอิสระ พบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ดังนั้น

พี่พัชราภรณ์ seedad et al . / apcbee procedia 8 ( 2014 ) 222 - 229

แสดงว่าข้าวสูตร 2 ( หลังจากการปรุงอาหาร ) ได้ลดลงอย่างมากความสามารถของสารต้านอนุมูลอิสระในทุกวิธีการ ต้านอนุมูลอิสระ มีความสัมพันธ์กับระดับทั้งหมดของแกมมา - โอไรซานอลγแอลฟาโทโคเฟอรอล , ฟีนอล สารและแคโรทีนอยด์ในข้าวธัญพืชกับแอนโทไซยานิดินลดคุณค่าในระหว่างกระบวนการทำอาหาร ดังนั้น เหลือต้านออกซิเดชันในเมล็ดข้าว หลังจากกระบวนการปรุงอาหาร อาจเกิดจากสารที่มีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระไม่ได้ถูกตัดออกอย่างสมบูรณ์