Adji Kurniawan, Contributor, Komodo

Adji Kurniawan, Contributor, Komodo Island

Once upon a time, a mystical lady called the Dragon Princess lived on a barren and remote island. She was married to a man named Najo. She conceived and gave birth to an egg she kept in a cave. A komodo dragon hatched out of the egg and was given the name Ora. A child, Gerong, was born at the same time.

As a youth, Gerong went out to hunt deer in a forest. He ran into Ora, who wanted to eat the deer being pursued. Gerong became enraged and was on the verge of killing Ora. The princess appeared at the last moment to remind them that they were twins. Gerong calmed down and behaved kindly toward Ora.

Locals on Komodo Island, Flores, East Nusa Tenggara (NTT), believe the story above dates back to time immemorial. The old folk tale about the origin of the giant komodo lizard has become an enduring island legend.

Remembering this myth, islanders treat the lizards they call Ora humanely. They feed aged komodos who are no longer capable of stalking prey, while the youngsters are free to chase deer and other animals in the forest. Thus, there are thousands of these rare dragons today.

The cave where Ora is said to have hatched is called Loang Atawini, on southern Komodo Island. There, the grave of Najo is also highly venerated. The Dragon Princess herself has no burial place, because locals feel certain that she is immortal and comes back when necessary to protect the island.

Komodo village is located around two kilometers west of Long Liang, a local sea terminal and village. Its inhabitants live in closely built houses on stilts, some 200 meters from the sea. With wooden walls and galvanized iron roofs, the large dwellings are usually occupied by several families. Behind their homes are open fields where village youths play football. Motorboats and sampans are moored off the coast. The village also has a mosque.

The island's barren, wild and remote conditions seem to defy human habitation. But people have lived on Komodo for a long time, long before the island's conversion into a national park. Hunting and occasional fishing used to be their livelihood. After they moved, they were banned from hunting. Now they are mostly fishermen, with some working as vendors and craftsmen producing wooden komodo replicas.

Komodo villagers consider themselves indigenous to the island because of their decades of occupation and their spiritual bond with the dragons. But are they? That is hard to prove. However, records indicate they are descendants of the Bajau or Bajo ethnic group from South Sulawesi. They settled in Komodo and have since been living in harmony with nature, including komodo lizards.

Magnet

The old story and the Komodo culture are only part of the charm the island has to offer. Various beautiful places can be found in Komodo National Park (TNK), including Banu Nggulung, Merah Beach, Poreng-Sabieta, Mt. Ara and Mt. Satalibo. Komodo lizards also remain a major magnet bringing tourists to the island.

Komodos are the last surviving monitor lizard species capable of reproduction. The cold-blooded reptiles were first discovered by a Dutchman, JKH Van Steyn, in 1911. They became famous in the world of science in 1912, after researcher and biologist Mayor PA Ouwens in his article ""On a Large Varanus Species from the Island of Komodo"" gave the dragons a scientific name, Varanus komodoensis.

The prehistoric lizards can reach over three meters long and weigh as much as 90 kilograms. Besides Komodo Island, they are scattered on Rinca Island and a number of surrounding islets. Rinca's dragons are a bit fiercer, with yellowish skin. Komodos are solitary animals, very seldom seen in groups except in Banu Nggulung.

Banu Nggulung is the location to watch and photograph komodos with ease. Some two kilometers east of Loh Liang, it is 45 minutes' walk along village paths lined with lush vegetation that for the most part resembles the trees of Darwin, Australia. This is due to the effect of the dry winds that sometimes blow into the area from that country.

Large, wild komodos often appear on the route to Banu Nggulung, poised to devour the unwary. Therefore, visitors are not allowed to walk alone; they must be accompanied by national park guides or forest rangers.

Pantai Merah, which means Red Beach, is among the island's most gorgeous spots. Tourists often call it Pink Beach. Its name comes from the reddish sand that covers its sloping shore. A favorite of sunbathers, the beach is also an interesting place for swimming, snorkeling, diving and fishing, since it offers a magnificent coral reefs as well as diverse commercial and ornamental fish species. Some tourists claim that its aquarium fish and coral are among the best found in Indonesia.

Komodo Island also boasts a beautiful panorama of two brownish hills, Poreng and Sabieta, with expanses of grassland and rows of palmyra trees. Wild buffaloes frequently graze there, and tourists who are lucky can see blackish adult komodos searching for their prey.

Poreng-Sabieta, 10 kilometers east of Loh Liang, can be reached via a footpath. It has a grave marked with a white cross in memory of a foreign tourist who was swallowed by a komodo dragon. According to reports, the man was taking pictures. He dropped his guard, and the giant lizard assaulted and devoured him. Nothing was left except his hair and the camera. The grave is intended to honor his soul and at the same time serve as a reminder to visitors to remain vigilant.

Another lovely spot is Mt. Ara, which is 510 meters above sea level and has a campground. One can get there via an 8-kilometer path from Loh Liang. Finally, Mt. Satalibo is the farthest destination from Loh Liang. With an altitude of 735 meters, it is the tallest mountain on Komodo. One can see the whole panorama of the island, including the sea and nearby islets, from its summit.

How to reach Komodo kingdom

Komodo Island draws wealthy tourists and backpackers alike. Those with money to spend often visit the island after Bali and Lombok. Spice Island Cruises and Evening Star are among the luxury ships that ply the route.

Tourists who are adventurous or short on cash go by bus, passenger ship and ferry. According to some backpackers, the ferry journey is more challenging because of the storms that frequently break out in Batu Tiga waters, between Labuanbajo and Komodo. The violent storms locals call kala-kala have swallowed a motorboat and a ferry, claiming passengers' lives.

Labuanbajo, Flores, is the gate to Komodo and the other islands within the Komodo National Park (TNK). The other entrance is Sape, on Sumbawa Island in West Nusa Tenggara. Tourists can take a ferry from Labuanbajo or Sape and disembark in Komodo Island waters before proceeding by sampan to the Loh Liang terminal. Fishermen's motorboats or speedboats can also be hired at negotiable fares. It takes 4 hours to travel from Labuanbajo to Loh Liang by motorboat. A speedboat takes only about an hour, but is more expensive. It is cheaper to visit Rinca Island due to its proximity to Labuanbajo.

You can reach Labuanbajo by any major form of transportation. It takes four days by bus or sea from Jakarta. In order to save time, visitors can fly from Jakarta to Mataram, Lombok, and then go by bus to Sape and further by speedboat to Loh Liang.

The Loh Liang tourist village is the gate and ticket counter for Komodo Island. It has complete facilities, such as a forest rangers office, a hostel that houses dozens of guests at reasonable rates, a cafeteria offering typical seafood and a cooperative selling souvenirs. For a tour of Rinca Island, tickets are available in Loh Buaya. Rinca, also providing accommodation, has a five-kilometer path through a hilly area where tourists can see long-tailed monkeys, wild horses and komodos.

Remote land

Komodo National Park feels like a remote area. That is because its natural and geographic conditions are different from most other regions in the country. Some of its islands are hilly, the results of centuries-long geological shifting. Other islets were formed by coral reaching as high as 200 to 400 meters.

The climate is relatively dry, with average rainfall of 800 to 1,000 millimeters. Its rainy season, which runs from January to April, and its longer dry spell affect the forms and types of flora and fauna. Its vegetation is dominated by grassland interspersed with tamarind, waru (hibiscus), wild cotton, kesambi (lac) and lontar (palmyra) trees.

The park has a combination of mangroves, seasonal and tropical rain forests, which are not as dense as the jungles of Java, Papua, Kalimantan and Sumatra. Its wildlife has only about 185 species, representing such Asian-Australian transition species as eagles, pigeons, cockatoos, Timorese deer, snakes, wild horses, and komodos. But its marine creatures are diverse: a survey by an international agency found that TNK waters contained around 900 marine biota species, including over 100 fish species like napoleon, groupers, red snappers and rayfish, as well as 260 species of coral, especially Acropora sp. Dolphins, sharks and blue whales are often found, too.

Covering an area of almost 220,000 hectares, the TNK mainly comprises Komodo (33,937 hectares), Rinca (19,625 hectares) and Padar (2,017 hectares), plus Gili Motang and a number of islets and their waters. Flanked by two provincial borders, it lies in the Sape Strait between the western tip of Flores and the eastern tip of Sumbawa.

Given the natural wealth, beauty and unique features of Komodo Island and its adjacent islets, the government declared the entire zone a national park on March 6, 1980, with the primary aim of protecting komodos and their habitat. UNESCO designated it as a Natural World Heritage Site in 1991. Under the Soeharto government, komodo dragons were declared the national animal in 1992. And in 1997, UNESCO declared it a Man and Biosphere Reserve.

- See more at: http://www.thejakartapost.com/new

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาะโคโมโด Adji Kurniawan ผู้สนับสนุนกาลครั้งหนึ่ง หญิงลึกลับที่เรียกว่าเจ้าหญิงมังกรอาศัยอยู่บนเกาะแห้งแล้ง และระยะไกล เธอได้แต่งงานกับชายที่ชื่อ Najo เธอรู้สึก และให้กำเนิดไข่เธอเก็บไว้ในถ้ำ มังกรโคโมโดที่ฟักออกจากไข่ และให้ชื่อว่าราโอแตล เด็ก Gerong เกิดเวลาเดียวกันเป็นเยาวชน Gerong ออกไปล่าสัตว์ในป่า เขาวิ่งมาราโอแตล ที่ต้องการกินสัตว์ที่ถูกติดตาม Gerong เป็นสนั่น และถูกเจียนฆ่าราโอแตล เจ้าหญิงปรากฏหรอกจะเตือนพวกเขาว่า พวกเขามีฝาแฝด Gerong สงบ และทำงานกรุณาต่อราโอแตลชาวบ้านบน เกาะโคโมโด ฟลอเรส อีสต์นูซาเตงการา (เอ็นที), เชื่อว่าเรื่องราวข้างต้นให้อดีตกาลนานกาเล เรื่องพื้นบ้านเก่าเกี่ยวกับต้นกำเนิดของจิ้งจกยักษ์โคโมโดได้กลายเป็น ตำนานเกาะยั่งยืนจำเรื่องนี้ ชาวรักษากิ้งก่าที่พวกเขาเรียกโอราเล้คไซด์ humanely พวกเขาเลี้ยง komodos อายุที่ไม่สามารถเหยื่อ stalking ในขณะที่เยาวชนที่มีอิสระในการไล่ล่ากวางและสัตว์อื่น ๆ ในป่า ดังนั้น มีพันมังกรเหล่านี้หายากวันนี้ถ้ำที่โอราเล้คไซด์ว่า มีเป็ดถูกเรียก Loang Atawini ในภาคใต้เกาะคอโมโด ศพของ Najo จะดี venerated เจ้าหญิงมังกรตัวเองได้ทำไม่งานศพ เพราะชาวบ้านรู้สึกบางอย่างที่เธอเป็นอมตะ และกลับมาเมื่อจำเป็นเพื่อป้องกันเกาะหมู่บ้านโคโมโดเป็นอยู่ประมาณสองกิโลเมตรทางตะวันตกของเหลียงยาว ทะเลท้องถิ่น และหมู่บ้าน ประชากรอาศัยอยู่ในบ้านอย่างใกล้ชิดสร้างบนหน้าผา บาง 200 เมตรจากทะเล ด้วยไม้และหลังคาเหล็กกัลวาไนซ์ บริเวณขนาดใหญ่มีครอบครอง โดยหลายครอบครัวปกติ หลังบ้านอยู่ที่หมู่บ้านเยาวชนเล่นฟุตบอลฟิลด์เปิด Motorboats และ sampans จอดนอกชายฝั่ง หมู่บ้านมีแหล่งสภาพแห้งแล้ง ป่า และระยะไกลของเกาะที่ดูเหมือนจะ ท้าทายมนุษย์ habitation แต่คนเคยอาศัยอยู่ในโคโมโดนาน ยาวนานก่อนที่จะแปรสภาพเป็นอุทยานแห่งชาติเกาะ ล่าสัตว์และตามโอกาสที่ปลาใช้ในการดำรงชีวิตของพวกเขาได้ หลังจากที่พวกเขาย้าย พวกเขาถูกห้ามจากการล่าสัตว์ ตอนนี้ พวกเขาเป็นส่วนใหญ่เป็นชาวประมง มีบางส่วนทำงานเป็นผู้จัดจำหน่ายและผลิตแบบจำลองโคโมโดไม้หลังโคโมโดชาวบ้านพิจารณาตัวเองชนพื้นเมืองเกาะเนื่องจากทศวรรษของอาชีพและพันธะของจิตวิญญาณกับมังกร แต่พวกเขา ก็ยากที่จะพิสูจน์ อย่างไรก็ตาม ระเบียนที่ระบุเป็นลูกหลานของบาโจหรือ Bajau ชาติพันธุ์กลุ่มจาก South Sulawesi พวกเขาตัดสินในโคโมโด และตั้งแต่มาอยู่กับธรรมชาติ รวมถึงกิ้งก่าโคโมโดแม่เหล็กเรื่องเก่าและวัฒนธรรมโคโมโดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเสน่ห์เกาะมีให้ สถานต่าง ๆ ที่สวยงามสามารถพบในโคโมโดอุทยาน (TNK), Banu Nggulung เมราห์บีช Poreng Sabieta, Ara ภูเขา และภูเขา Satalibo กิ้งก่าโคโมโดยังยังคง นำนักท่องเที่ยวไปยังเกาะแม่เหล็กหลักKomodos สุดท้ายรอดตายตรวจสอบจิ้งจกสายพันธุ์สามารถสืบพันธุ์ได้ สัตว์เลื้อยคลานเลือดเย็นก่อนถูกพบ โดย Dutchman, JKH แวน Steyn พ.ศ. 2454 พวกเขาก็มีชื่อเสียงในโลกของวิทยาศาสตร์ในซาวน่า หลังจากที่นักวิจัยและนักชีววิทยา Ouwens PA นายกเทศมนตรีในบทความของเขา ""บนตัวใหญ่ตะกวดชนิดจากเกาะโคโมโด"" ให้มังกรชื่อวิทยาศาสตร์ komodoensis ตะกวดกิ้งก่ายุคก่อนประวัติศาสตร์สามารถเข้าถึงกว่า 3 เมตร และมีน้ำหนัก ถึง 90 กิโลกรัม นอกจากเกาะโคโมโด พวกเขาจะกระจายอยู่ในเกาะรินและจำนวนรอบเกาะ มังกรของรินเป็นบิตไม่มี มีผิวสีเหลือง Komodos เป็นสัตว์ปัจเจก มากไม่ใคร่เห็นในกลุ่มยกเว้น Banu NggulungBanu Nggulung เป็นสถานที่ชม และถ่ายรูป komodos อย่างง่ายดาย บางสองกิโลเมตรตะวันออกโละเหลียง ได้ 45 นาทีตามเส้นทางหมู่บ้านที่เต็มไป ด้วยพืชพรรณเขียวชอุ่มที่ส่วนใหญ่มีลักษณะของดาร์วิน ออสเตรเลีย นี่คือเนื่องจากผลของลมแห้งที่บางครั้งพัดเข้าพื้นที่จากประเทศขนาดใหญ่ komodos ป่ามักปรากฏบนเส้นทางไป Banu Nggulung เตรียมพร้อมที่จะกินที่ unwary ดังนั้น ผู้เข้าชมไม่อนุญาตให้เดินคนเดียว พวกเขาต้องพร้อมแผนที่อุทยานแห่งชาติหรือป่าเรนเจอร์เมราห์ไต ซึ่งหมายความว่า ชายหาดสีแดง เป็นหนึ่งในเกาะสวยที่สุดจุด นักท่องเที่ยวมักจะเรียกว่าหาดสีชมพู ชื่อมาจากน้ำตาลทรายที่ครอบคลุมของฝั่งลาด ใจของไนต์คลับ ชายหาดเป็นสถานที่น่าสนใจสำหรับสระว่ายน้ำ ดำน้ำ ดำน้ำ และตก ปลา หลังเป็นสวยงามปะการัง ตลอดจนปลาค้า และไม้ประดับหลากหลายชนิด นักท่องเที่ยวอาจอ้างว่า พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำปลาและปะการังที่ดีที่สุดพบในอินโดนีเซียเกาะโคโมโดแห่งพาโนรามาสวยงามสองออกภูเขา Poreng และ Sabieta กับมหาสมุทรกราสแลนด์และแถวของต้นไม้ปาล์มไมร่า ควายป่ามัก graze มี และนักท่องเที่ยวที่โชคดีสามารถดู blackish komodos ผู้ใหญ่หาเหยื่อของพวกเขาPoreng-Sabieta, 10 กิโลเมตรทางตะวันออกจากโละเหลียง สามารถเข้าถึงได้ผ่านทางการเดิน มีศพที่ถูกทำเครื่องหมายกากบาทสีขาวในความทรงจำของนักท่องเที่ยวต่างประเทศที่ถูกกลืนกิน โดยมังกรโคโมโด ตามรายงาน คนถูกถ่ายภาพ เขาทิ้งการรักษาของเขา และจิ้งจกยักษ์ทำร้าย และกลืนเขา ไม่มีอะไรที่เหลือยกเว้นผมของเขาและกล้อง ศพมีวัตถุประสงค์เพื่อเกียรติแก่จิตใจของเขา และในเวลาเดียวกันทำหน้าที่เป็นตัวเตือนให้นักท่องเที่ยวยังคงระมัดระวังธรรมดาอีกเป็นภูเขา Ara, 510 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล และมีแคมป์กราวด์ หนึ่งสามารถได้มีผ่านเส้นทาง 8 กิโลเมตรการโละเหลียง สุดท้าย ภูเขา Satalibo เป็นปลายทางมากที่สุดจากโละเหลียง ด้วยระดับความสูงของ 735 เมตร เป็นภูเขาสูงที่สุดในโคโมโด หนึ่งสามารถดูกว้างทั้งหมด ของ เกาะ รวมถึงทะเล และใกล้ เคียง เกาะ จากการประชุมสุดยอดวิธีการไปยังอาณาจักรโคโมโดเกาะโคโมโดดึงนักท่องเที่ยวที่มั่งคั่งและแบ็คแพ็ค ผู้ที่ มีเงินจะใช้จ่ายมักจะไปเกาะหลังบาหลีและลอมบอค เกาะเครื่องเทศและดาวเย็นเป็นเรือหรูที่ชั้นกระบวนการผลิตนักท่องเที่ยวที่จะผจญภัย หรือระยะสั้นเงินสดไป โดยรถประจำทาง เรือโดยสาร และเรือเฟอร์รี่ ตามบางแบ็คแพ็คเกอร์ การเดินทางเรือเฟอร์รี่คือความ ท้าทายเนื่องจากพายุที่มักระบาดในแหล่งพักน้ำ ระหว่าง Labuanbajo และโคโมโด พายุ violent ถิ่นเรียกกะลากะลาได้กลืนกินเป็นเรือยนต์และเรือเฟอร์รี่ ว่า ชีวิตของผู้โดยสารLabuanbajo ฟลอเรส เป็นประตูที่โคโมโดและอื่น ๆ เกาะภายในอุทยานแห่งชาติโคโมโด (TNK) ทางเข้าเป็น Sape บนเกาะใส่เวสต์นูซาเตงการา นักท่องเที่ยวสามารถใช้ต่อเรือเฟอร์รี่จาก Labuanbajo หรือ Sape และ disembark ในเกาะโคโมโดน้ำก่อน โดยซัมปานกับเหลียงโละเทอร์มินัล Motorboats ของชาวประมงหรือสปียังสามารถเช่าที่ราคาสามารถต่อรอง ใช้เวลา 4 ชั่วโมงเดินทางจาก Labuanbajo เพื่อโละเหลียง โดยเรือยนต์ เรือสปีดโบ๊ทใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมงเท่านั้น แต่มีราคาแพงมาก ถูกกว่าไปเกาะรินเนื่องจากแก่ Labuanbajoคุณสามารถเข้าถึง Labuanbajo โดยรูปแบบใด ๆ หลักการขนส่ง ก็สี่วันโดยซีจากจาการ์ตา เพื่อประหยัดเวลา ผู้เข้าชมสามารถบินจากจาการ์ตาสู่มาตารัม ลอมบอก แล้วไปรถ Sape และเพิ่มเติม โดยเรือสปีดโบ๊ทเพื่อโละเหลียงหมู่บ้านท่องเที่ยวโละเหลียงเป็นเคาน์เตอร์ประตูและตั๋วสำหรับเกาะคอโมโด มีสิ่งอำนวยความสะดวก เช่นป่าเรนเจอร์สำนักงาน พักที่บ้านของแขกผู้เข้าพักราคาสมเหตุสมผล โรงอาหารเป็นสหกรณ์ที่ขายของที่ระลึกและอาหารทะเลทั่วไป สำหรับทัวร์เกาะริน ตั๋วมีโละ Buaya ริน นอกจากนี้ยัง ให้บริการสถานที่พัก มีห้ากิโลเมตรเส้นทางผ่านพื้นที่ฮิลลีที่นักท่องเที่ยวสามารถเห็นลิงหางยาว ม้าป่า และ komodosดินแดนไกลอุทยานแห่งชาติโคโมโดรู้สึกเช่นตั้งระยะไกล นั่นเป็น เพราะสภาพทางภูมิศาสตร์ และธรรมชาติที่แตกต่างจากภูมิภาคอื่นมากที่สุดในประเทศ เกาะมีฮิลลี ผลลัพธ์ของศตวรรษยาวธรณีวิทยาขยับ เกาะอื่น ๆ เกิดขึ้นจากปะการังถึงสูงเป็น 200-400 เมตรสภาพภูมิอากาศค่อนข้างแห้ง มีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 800-1000 มิลลิเมตรได้ ของฝน ซึ่งเริ่มจากเดือนมกราคมถึงเมษายน และสะกดแห้งความยาวมีผลต่อรูปแบบและชนิดของพืชและสัตว์ พืชที่ถูกครอบงำ ด้วยกราสแลนด์กระจายกับมะขาม waru (กระเจี๊ยบ), ป่าฝ้าย kesambi (lac) และ lontar (ปาล์มไมร่า) ต้นไม้ในสวนมีทั้งโกรฟส์ ตามฤดูกาล และเขตร้อนป่าฝน ซึ่งจะไม่หนาแน่นที่ป่าของ Java ปาปัว กาลิมันตัน และสุมาตรา สัตว์ป่ามีพันธุ์เฉพาะประมาณ 185 แสดงชนิดเปลี่ยนเช่นเอเชียออสเตรเลียอีเกิลแลนดิง นกพิราบ cockatoos ติมอร์กวาง งู ม้าป่า และ komodos แต่ของสิ่งมีชีวิตทางทะเลหลากหลาย: การสำรวจ โดยสำนักงานการนานาชาติพบว่า น้ำ TNK ประกอบด้วยพันธุ์ทะเลสิ่งรอบ ๆ 900 รวมถึงพันธุ์ปลากว่า 100 เช่นนโปเลียน คัว snappers แดง และ rayfish ตลอดจน 260 พันธุ์ปะการัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Acropora sp.ปลาโลมา ปลาฉลามและปลาวาฬสีน้ำเงินมักพบ เกินไปครอบคลุมพื้นที่เกือบ 220,000 เฮคเตอร์ TNK ส่วนใหญ่ประกอบด้วยโคโมโด (33,937 เฮกเตอร์), ริน (19,625 เฮกเตอร์) และ Padar (2,017 เฮกเตอร์), บวก Motang กิ และการเกาะของน้ำ ขนาบข้าง ด้วยสองจังหวัดขอบ มันอยู่ในช่องแคบ Sape ฟลอเรสปลายตะวันตกและตะวันออกปลายใส่ให้ธรรมชาติ ความงาม และคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของเกาะโคโมโดและเกาะติดของ รัฐบาลประกาศโซนทั้งหมดเป็นอุทยานแห่งชาติบน 6 มีนาคม 1980 มีจุดประสงค์หลักเพื่อป้องกัน komodos และผู้อยู่อาศัย องค์การยูเนสโกกำหนดมันเป็นเว็บไซต์มรดกโลกทางธรรมชาติในปีพ.ศ. 2534 ภายใต้รัฐบาล Soeharto มังกรโคโมโดถูกประกาศสัตว์แห่งชาติในปี 1992 และในปี 1997 ยูเนสโกประกาศมันคนและสำรองชีวบริเวณ-ดูเพิ่มเติมได้ที่: http://www.thejakartapost.com/new

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Adji Kurniawan, ผู้สนับสนุน, เกาะโคโมโดกาลครั้งหนึ่ง, ผู้หญิงลึกลับที่เรียกว่าปริ๊นเซมังกรอาศัยอยู่บนเกาะที่แห้งแล้งและระยะไกล เธอแต่งงานกับชายคนหนึ่งชื่อ Najo เธอรู้สึกและให้กำเนิดไข่เธอเก็บไว้ในถ้ำแห่งหนึ่ง มังกรโคโมโดฟักออกจากไข่และได้รับชื่อ Ora เด็ก, Gerong เกิดในเวลาเดียวกัน. ในฐานะที่เป็นเยาวชน Gerong ออกไปล่ากวางในป่า เขาวิ่งเข้าไปใน Ora ใครอยากจะกินกวางถูกไล่ล่า Gerong กลายเป็นโกรธและกำลังจะฆ่า Ora เจ้าหญิงปรากฏในนาทีสุดท้ายเพื่อเตือนพวกเขาว่าพวกเขาเป็นฝาแฝด Gerong สงบลงและประพฤติกรุณาต่อ Ora. ชาวบ้านบนเกาะโคโมโดฟลอเรสจังหวัดนูซาเต็งการาตะวันออก (NTT) เชื่อว่าเรื่องดังกล่าวข้างต้นวันที่กลับไป แต่ไหน แต่ไร นิทานพื้นบ้านเก่าเกี่ยวกับการกำเนิดของโคโมโดจิ้งจกยักษ์ได้กลายเป็นตำนานเกาะที่ยั่งยืน. จำตำนานนี้รักษาจิ้งจกเกาะที่พวกเขาเรียก Ora มนุษย์ พวกเขากิน komodos วัยที่มีความสามารถไม่นานสะกดรอยตามเหยื่อในขณะที่เด็กมีอิสระในการไล่ล่ากวางและสัตว์อื่น ๆ ในป่า ดังนั้นจึงมีหลายพันของมังกรที่หายากเหล่านี้วันนี้. ถ้ำที่ Ora กล่าวจะเรียกว่าฟัก Loang Atawini บนเกาะโคโมโดทางตอนใต้ มีหลุมฝังศพของ Najo ยังเป็นที่เคารพอย่างสูง ปริ๊นเซมังกรตัวเองมีสถานที่ฝังศพไม่เพราะชาวบ้านรู้สึกบางอย่างที่เธอเป็นอมตะและกลับมาเมื่อมีความจำเป็นที่จะปกป้องเกาะ. หมู่บ้านโคโมโดตั้งอยู่ประมาณสองกิโลเมตรทางตะวันตกของยาวเหลียงขั้วทะเลท้องถิ่นและหมู่บ้าน ที่อาศัยอยู่ในที่อาศัยอยู่ในบ้านที่สร้างขึ้นอย่างใกล้ชิดบนเสา, 200 เมตรจากน้ำทะเล ด้วยผนังไม้และหลังคาเหล็กชุบสังกะสีที่อยู่อาศัยที่มีขนาดใหญ่จะถูกครอบครองโดยปกติหลายครอบครัว เบื้องหลังบ้านของพวกเขามีช่องเปิดที่หมู่บ้านเยาวชนเล่นฟุตบอล เรือยนต์และ sampans จอดนอกชายฝั่ง หมู่บ้านนอกจากนี้ยังมีมัสยิด. เกาะของหมันสภาพป่าและระยะไกลดูเหมือนจะท้าทายอยู่อาศัยของมนุษย์ แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่ในโคโมโดเป็นเวลานานนานก่อนที่จะแปลงของเกาะเป็นอุทยานแห่งชาติ การล่าสัตว์และการประมงในบางครั้งที่ใช้จะเป็นชีวิตของพวกเขา หลังจากที่พวกเขาย้ายพวกเขาถูกห้ามจากการล่าสัตว์ ตอนนี้พวกเขาส่วนใหญ่จะเป็นชาวประมงที่มีบางส่วนที่ทำงานเป็นผู้ขายและช่างฝีมือที่ผลิตเลียนแบบโคโมโดไม้. ชาวบ้านคิดว่าตัวเองโคโมโดของชนพื้นเมืองไปยังเกาะเพราะทศวรรษที่ผ่านมาของพวกเขาในการประกอบอาชีพและพันธบัตรจิตวิญญาณของพวกเขากับมังกร แต่ที่พวกเขา? นั่นเป็นเรื่องยากที่จะพิสูจน์ แต่บันทึกระบุว่าพวกเขาเป็นลูกหลานของ Bajau หรือ Bajo กลุ่มชาติพันธุ์จากสุลาเวสีใต้ พวกเขาตั้งรกรากอยู่ในโคโมโดและนับ แต่นั้นมาใช้ชีวิตอยู่ในความกลมกลืนกับธรรมชาติรวมทั้งสัตว์เลื้อยคลานโคโมโด. Magnet เรื่องเก่าและวัฒนธรรมโคโมโดเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเสน่ห์เกาะที่มีข้อเสนอ สถานที่ที่สวยงามต่าง ๆ สามารถพบได้ในอุทยานแห่งชาติโคโมโด (TNK) รวมทั้งนู Nggulung, Merah หาด Poreng-Sabieta, Mt ara และภูเขา Satalibo จิ้งจกโคโมโดยังคงเป็นแม่เหล็กสำคัญที่จะนำนักท่องเที่ยวไปยังเกาะ. Komodos เป็นสายพันธุ์ตะกวดรอดตายสุดท้ายที่มีความสามารถของการทำสำเนา สัตว์เลื้อยคลานเลือดเย็นที่ถูกค้นพบครั้งแรกโดยชาวดัตช์, JKH- สนามบินแวนเทนในปี 1911 พวกเขากลายเป็นที่มีชื่อเสียงในโลกของวิทยาศาสตร์ในปี 1912 หลังจากที่นักวิจัยและนักชีววิทยานายกเทศมนตรี PA Ouwens ในบทความของเขา "" ในขนาดใหญ่ Varanus สายพันธุ์จากเกาะ โคโมโด "" ให้มังกรชื่อทางวิทยาศาสตร์ Varanus komodoensis. กิ้งก่ายุคก่อนประวัติศาสตร์ที่สามารถเข้าถึงกว่าสามเมตรยาวและมีน้ำหนักมากที่สุดเท่าที่ 90 กิโลกรัม นอกจากนี้โคโมโดเกาะที่พวกเขาจะกระจัดกระจายอยู่บนเกาะ Rinca และจำนวนรอบเกาะเล็กเกาะน้อย มังกร Rinca เป็นบิตรุนแรงที่มีผิวสีเหลือง Komodos เป็นสัตว์โดดเดี่ยวไม่ค่อยเห็นในกลุ่มยกเว้นในนู Nggulung. นู Nggulung เป็นที่ตั้งในการชมและ komodos ภาพได้อย่างง่ายดาย บางสองกิโลเมตรทางตะวันออกของโละเหลียงก็เดิน 45 นาทีตามเส้นทางหมู่บ้านเรียงรายไปด้วยต้นไม้เขียวชอุ่มที่ส่วนใหญ่มีลักษณะคล้ายกับต้นไม้ของดาร์วินออสเตรเลีย เพราะนี่คือผลกระทบของลมแห้งว่าบางครั้งการระเบิดเข้ามาในพื้นที่จากประเทศนั้น. ขนาดใหญ่ป่า komodos มักจะปรากฏอยู่บนเส้นทางที่จะไปนู Nggulung ทรงตัวกินไม่ระวัง ดังนั้นผู้เข้าชมจะไม่ได้รับอนุญาตให้เดินคนเดียว; พวกเขาจะต้องมาพร้อมกับคำแนะนำอุทยานแห่งชาติหรือพรานป่า. Pantai Merah ซึ่งหมายถึงหาดแดงเป็นหนึ่งในเกาะที่งดงามจุดมากที่สุด นักท่องเที่ยวมักจะเรียกว่าหาด Pink ชื่อของมันมาจากทรายแดงที่ครอบคลุมชายฝั่งของลาด เป็นที่ชื่นชอบของอาบแดดชายหาดนอกจากนี้ยังเป็นสถานที่ที่น่าสนใจสำหรับการว่ายน้ำดำน้ำดูปะการังดำน้ำและการประมงเนื่องจากมีแนวปะการังที่สวยงามเช่นเดียวกับพันธุ์ปลาในเชิงพาณิชย์และไม้ประดับที่มีความหลากหลาย นักท่องเที่ยวบางคนอ้างว่าปลาพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำและปะการังอยู่ในหมู่ที่ดีที่สุดที่พบในอินโดนีเซีย. เกาะโคโมโดยังมีทัศนียภาพที่สวยงามของภูเขาสองสีน้ำตาล Poreng และ Sabieta กับทุ่งหญ้ากว้างใหญ่ของและแถวของต้นไม้ตาล ควายป่าบ่อยกินหญ้าที่นั่นและนักท่องเที่ยวที่จะโชคดีสามารถดู komodos ผู้ใหญ่ดำค้นหาเหยื่อของพวกเขา. Poreng-Sabieta 10 กิโลเมตรทางตะวันออกของโละเหลียงสามารถเข้าถึงได้ผ่านทางเท้า มันมีหลุมฝังศพที่มีเครื่องหมายกากบาทสีขาวในความทรงจำของนักท่องเที่ยวต่างชาติที่ถูกกลืนกินโดยมังกรโคโมโด ตามรายงานของคนที่ได้รับการถ่ายภาพ เขาลดลงยามของเขาและจิ้งจกยักษ์ทำร้ายและกินเขา ไม่มีอะไรที่เหลือยกเว้นผมและกล้องของเขา หลุมฝังศพมีวัตถุประสงค์เพื่อเป็นเกียรติแก่จิตวิญญาณของเขาและในเวลาเดียวกันทำหน้าที่เป็นตัวเตือนกับผู้เข้าชมจะยังคงระมัดระวัง. อีกจุดที่น่ารักเป็นภูเขา Ara ซึ่งเป็น 510 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลและมีที่ตั้งแคมป์ หนึ่งจะได้รับมีเส้นทางผ่านทาง 8 กิโลเมตรจาก Loh เหลียง สุดท้ายภูเขา Satalibo เป็นปลายทางที่ไกลที่สุดจาก Loh เหลียง ด้วยระดับความสูง 735 เมตรเป็นภูเขาที่สูงที่สุดในโคโมโด หนึ่งสามารถมองเห็นทัศนียภาพของทั้งเกาะรวมทั้งทะเลและเกาะเล็กเกาะน้อยที่อยู่ใกล้เคียงจากการประชุมสุดยอด. วิธีที่จะไปถึงอาณาจักรโคโมโดโคโมโดเกาะดึงนักท่องเที่ยวมั่งคั่งและแบ็คแพ็คเหมือนกัน ผู้ที่มีเงินเพื่อใช้จ่ายมักจะเยี่ยมชมเกาะหลังจากที่บาหลีและลอมบ็อค ล่องเรือเกาะเครื่องเทศและดาวศุกร์อยู่ในหมู่เรือหรูหราที่เร่เส้นทาง. นักท่องเที่ยวที่รักการผจญภัยหรือสั้นเงินสดในระหว่างการเดินทางโดยรถประจำทางเรือโดยสารเรือข้ามฟากและ ตามที่แบ็คแพ็คบางการเดินทางของเรือข้ามฟากเป็นสิ่งที่ท้าทายมากขึ้นเพราะพายุที่มักแบ่งออกในน่านน้ำ Batu Tiga ระหว่าง Labuanbajo และโคโมโด ชาวบ้านเรียกพายุรุนแรงกาลา-กาลาได้กลืนเรือยนต์และเรือข้ามฟากที่อ้างว่าชีวิตของผู้โดยสาร. Labuanbajo ฟลอเรสเป็นประตูสู่โคโมโดและเกาะอื่น ๆ ภายในอุทยานแห่งชาติโคโมโด (TNK) ทางเข้าอื่น ๆ ที่เป็น Sape บนเกาะซุมบาวาในจังหวัดนูซาเต็งการาตะวันตก นักท่องเที่ยวสามารถใช้เรือข้ามฟากจาก Labuanbajo หรือ Sape และขึ้นฝั่งในน่านน้ำเกาะโคโมโดก่อนที่จะดำเนินการโดยเรือสำปั้นไป Loh เหลียงขั้ว ชาวประมงเรือยนต์หรือเรือเร็วนอกจากนี้ยังสามารถได้รับการว่าจ้างในราคาที่ต่อรองได้ มันต้องใช้เวลา 4 ชั่วโมงในการเดินทางจาก Labuanbajo จะโละเหลียงโดยเรือยนต์ เรือเร็วใช้เวลาเพียงประมาณหนึ่งชั่วโมง แต่มีราคาแพงกว่า มันมีราคาถูกกว่าที่จะเยี่ยมชมเกาะ Rinca เนื่องจากมันอยู่ใกล้กับ Labuanbajo. คุณสามารถเข้าถึง Labuanbajo ตามรูปแบบใด ๆ ที่สำคัญของการขนส่ง มันต้องใช้เวลาสี่วันโดยรถบัสหรือวิวทะเลจาการ์ตา เพื่อประหยัดเวลาผู้เข้าชมสามารถบินจากกรุงจาการ์ตาไป Mataram ในลอมบ็อกและจากนั้นไปโดยรถบัสไป Sape และต่อไปโดยเรือเร็วไป Loh เหลียง. หมู่บ้านท่องเที่ยว Loh เหลียงเป็นประตูและตั๋วเคาน์เตอร์สำหรับเกาะโคโมโด แต่ก็มีสิ่งอำนวยความสะดวกที่สมบูรณ์เช่นป่าสำนักงานเรนเจอร์โฮสเทลที่บ้านหลายสิบของผู้เข้าพักในอัตราที่เหมาะสมเป็นโรงอาหารที่นำเสนออาหารทะเลทั่วไปและของที่ระลึกขายสหกรณ์ สำหรับทัวร์ของ Rinca เกาะตั๋วที่มีอยู่ใน Loh Buaya Rinca ยังให้บริการที่พักที่มีเส้นทางห้ากิโลเมตรผ่านพื้นที่ที่เป็นเนินเขาที่นักท่องเที่ยวสามารถมองเห็นลิงหางยาวม้าป่าและ komodos. ที่ดินระยะไกลอุทยานแห่งชาติโคโมโดรู้สึกเหมือนพื้นที่ห่างไกล นั่นเป็นเพราะสภาพธรรมชาติและทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างจากภูมิภาคอื่น ๆ มากที่สุดในประเทศ บางส่วนของหมู่เกาะที่เป็นเนินเขาที่มีผลของศตวรรษยาวขยับทางธรณีวิทยา เกาะเล็กเกาะน้อยอื่น ๆ ที่ถูกสร้างขึ้นโดยปะการังถึงสูงถึง 200-400 เมตร. สภาพภูมิอากาศค่อนข้างแห้งมีปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย 800 ถึง 1,000 มิลลิเมตร ฤดูฝนซึ่งทำงานตั้งแต่เดือนมกราคมถึงเดือนเมษายนและสะกดนานแห้งส่งผลกระทบต่อรูปแบบและชนิดของพืชและสัตว์ พืชของมันถูกครอบงำด้วยทุ่งหญ้าสลับกับมะขาม Waru (ชบา), ผ้าฝ้ายป่า kesambi (ครั่ง) และ lontar (ตาล) ต้นไม้. สวนสาธารณะที่มีการรวมกันของป่าชายเลนป่าไม้ตามฤดูกาลและฝนเขตร้อนซึ่งจะไม่เป็นที่หนาแน่นเป็น ป่าชวาปาปัวกาลิมันตันและเกาะสุมาตรา สัตว์ป่าที่มีเพียงประมาณ 185 ชนิดที่เป็นตัวแทนของการเปลี่ยนแปลงสายพันธุ์เอเชียออสเตรเลียเช่นนกอินทรีนกพิราบคักคาทูกวางติมอร์งูม้าป่าและ komodos แต่สิ่งมีชีวิตทางทะเลที่มีความหลากหลาย: สำรวจโดยหน่วยงานระหว่างประเทศพบว่าน้ำ TNK ที่มีอยู่รอบ 900 สายพันธุ์สิ่งมีชีวิตทางทะเลรวมถึงกว่า 100 ชนิดปลาเช่นปลานโปเลียน, ปลากะรัง, ปลากระพงแดงและ rayfish เช่นเดียวกับ 260 สายพันธุ์ของปะการังโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Acropora SP . โลมาฉลามและปลาวาฬสีน้ำเงินที่พบบ่อยเกินไป. ครอบคลุมพื้นที่เกือบ 220,000 เฮกตาร์ TNK ส่วนใหญ่ประกอบด้วยโคโมโด (33,937 เฮกตาร์), Rinca (19,625 ไร่) และ Padar (2,017 เฮกตาร์) บวก Gili Motang และจำนวนของเกาะเล็กเกาะน้อย และน้ำทะเลของพวกเขา ขนาบข้างด้วยสองชายแดนจังหวัดมันอยู่ในช่องแคบ Sape ระหว่างปลายตะวันตกของฟลอเรสและปลายตะวันออกของซุมบาวา. ได้รับความมั่งคั่งธรรมชาติความงามและคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของเกาะโคโมโดและเกาะเล็กเกาะน้อยที่อยู่ใกล้เคียงที่รัฐบาลประกาศเขตทั้งชาติ จอดที่ 6 มีนาคม 1980 โดยมีจุดประสงค์หลักของการปกป้อง komodos และที่อยู่อาศัยของพวกเขา . ยูเนสโกกำหนดให้เป็นมรดกโลกทางธรรมชาติในปี 1991 ภายใต้รัฐบาล Soeharto, มังกรโคโมโดประกาศสัตว์แห่งชาติในปี 1992 และในปี 1997 ยูเนสโกประกาศว่าผู้ชายและเขตสงวนชีวมณฑล- ดูเพิ่มเติมได้ที่: http: // www .thejakartapost.com / ใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

adji kurniawan ผู้สนับสนุนเกาะโคโมโด , ,

กาลครั้งหนึ่ง หญิงลึกลับที่เรียกว่าเจ้าหญิงมังกรอาศัยอยู่ในที่แห้งแล้ง และเกาะที่ห่างไกล เธอแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อ najo . นางก็ตั้งครรภ์และให้กำเนิดไข่เธอเก็บไว้ในถ้ำ เป็นมังกรโคโมโดฟักออกมาจากไข่และได้รับชื่อโอร่า เด็ก gerong เกิดในเวลาเดียวกัน

เป็นเยาวชนgerong ออกไปล่ากวางในป่า เขาวิ่งเข้าไปในขณะนี้ ใครอยากจะกินกวางถูกตามล่า gerong กลายเป็นโกรธและถูกหมิ่นฆ่าโอร่า เจ้าหญิงปรากฏในนาทีสุดท้ายเพื่อเตือนพวกเขาว่าพวกเขาเป็นฝาแฝดกัน gerong สงบลงและประพฤติกรุณาต่อออร่า

ชาวบ้านบนเกาะโคโมโด ฟลอเรส , East Nusa Tenggara ( NTT )เชื่อเรื่องข้างต้นวันที่กลับไปเวลานมนาน เก่าเรื่องเล่าพื้นบ้านเกี่ยวกับกำเนิดของกิ้งก่าโคโมโดยักษ์กลายเป็นเจาะเกาะตำนาน

จำตำนานนี้ ชาวเกาะรักษาจิ้งจกพวกเขาเรียกออร่าอย่างปกติ พวกเขาให้อาหารแก่โคโมโดมันที่ไม่มีความสามารถในการสะกดรอยตามเหยื่อ ในขณะที่เยาวชนมีอิสระที่จะไล่ล่ากวาง และสัตว์อื่น ๆ ในป่า ดังนั้นมีหลายพันของเหล่ามังกรหายากวันนี้

ถ้ำที่ ORA บอกว่ามีฟักเรียกว่า loang atawini บนเกาะใต้ โคโมโด . มีหลุมฝังศพของ najo เป็น venerated สูง . มังกรของเจ้าหญิงเอง ไม่มีสถานที่ฝังศพ เพราะชาวบ้านรู้สึกบางอย่างที่หล่อนเป็นอมตะ และกลับมาเมื่อจำเป็นเพื่อปกป้องเกาะ

โคโมโด วิลเลจ ตั้งอยู่ประมาณสองกิโลเมตรทางตะวันตกของยาวเลี่ยง terminal ทะเล หมู่บ้านและท้องถิ่น . ของประชากรที่อาศัยอยู่ในบ้านอย่างใกล้ชิดสร้างบนเสาบาง 200 เมตรจากทะเล กับผนังไม้ และหลังคาเหล็กอาบสังกะสี , ที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่มักจะถูกครอบครองโดยครอบครัวหลาย ด้านหลังบ้านจะเปิดสาขาที่หมู่บ้านเยาวชนเล่นฟุตบอลและมีติ่ง sampans ผูกอกชายฝั่ง หมู่บ้านยังมีมัสยิด

ของเกาะแห้งแล้ง ป่า และ รีโมท สภาพดูเหมือนจะต่อต้านการอยู่อาศัยของมนุษย์ แต่คนที่อยู่ในโคโมโดมานานแล้ว นานก่อนที่จะแปลงเป็นเกาะอุทยานแห่งชาติ การล่าสัตว์และตกปลาบางครั้งใช้เป็นวิถีชีวิตของพวกเขา หลังจากพวกเขาย้ายพวกเขาถูกห้ามจากการล่าตอนนี้พวกเขาส่วนใหญ่เป็นชาวประมง มีการทำงานเป็นผู้ขาย และหลังการผลิตไม้ Komodo replicas

โคโมโดชาวบ้านพิจารณาตัวเองพื้นเมืองไปยังเกาะเพราะพวกเขาทศวรรษที่ผ่านมาของอาชีพและพันธะทางจิตวิญญาณของพวกเขากับมังกร แต่พวกเขา ? ที่ยากจะพิสูจน์ อย่างไรก็ตาม รายงานระบุว่าพวกเขาเป็นลูกหลานของบาเจา หรือ bajo กลุ่มชาติพันธุ์จากสุลาเวสีใต้พวกเขาตัดสินในโคโมโด และเนื่องจากอยู่ในความกลมกลืนกับธรรมชาติ รวมทั้งกิ้งก่าโคโมโด



เก่าแม่เหล็กเรื่องโคโมโดวัฒนธรรมเป็นเพียงส่วนหนึ่งของเสน่ห์เกาะมีให้ สถานที่สวยงามต่าง ๆสามารถพบได้ในอุทยานแห่งชาติโคโมโด ( tnk ) ได้แก่ บานู nggulung เมราห์บีช , poreng sabieta Ara , ภูเขา และภูเขา satalibo .กิ้งก่าโคโมโดก็ยังคงเป็นหลักที่พานักท่องเที่ยวไปยังเกาะแม่เหล็ก

โคโมโดมันสุดท้ายที่รอดชีวิตหลี่เอี๋ยนชนิดความสามารถในการสืบพันธุ์ สัตว์เลื้อยคลานเลือดเย็น ถูกค้นพบครั้งแรกโดย Dutchman jkh รถตู้ใจเพชร ใน 1911 พวกเขากลายเป็นที่มีชื่อเสียงในโลกของวิทยาศาสตร์ใน 1912 ,หลังจากที่นักวิจัยและนักชีววิทยานายกเทศมนตรีป่า ouwens ในบทความของเขา " ในขนาดใหญ่ตัวเงินตัวทองชนิดจากเกาะโคโมโด " ให้จินตนาการทางวิทยาศาสตร์ ชื่อ วารา komodoensis

จิ้งจกยุคก่อนประวัติศาสตร์ได้ถึง 3 เมตร และหนักกิโลกรัมมากเท่าที่ 90 นอกจากเกาะโคโมโด พวกเขามีอยู่บนเกาะ rinca และจํานวนรอบเกาะเล็กเกาะน้อย rinca มังกรเป็นบิตรุนแรง ,ที่มีผิวค่อนข้างเหลือง โคโมโดมันเป็นสัตว์โดดเดี่ยว ไม่ค่อยเห็นในกลุ่มยกเว้น Banu nggulung

Banu nggulung เป็นสถานที่ในการชมและถ่ายภาพโคโมโดมันได้อย่างง่ายดาย สองกิโลเมตรทางตะวันออกของ Loh เหลียง เป็น 45 นาทีเดินตามเส้นทางหมู่บ้านเรียงรายด้วยพืชพันธุ์เขียวขจี ที่ส่วนใหญ่มีลักษณะคล้ายกับต้นไม้ในดาร์วิน , ออสเตรเลีย