Eleven-year-old Elizabeth Hughes wa

Eleven-year-old Elizabeth Hughes was, in retrospect, the ideal patient: bright, obedient,
uncomplaining and wholly unprepared to die. Born in 1907 in the New York State governor's
mansion, Elizabeth was the daughter of Charles Evans Hughes, who later became a justice on the
Supreme Court, ran against Woodrow Wilson in 1916 and served as secretary of state under
Harding.
Elizabeth had a perfectly normal, aristocratic youth until she seemed to become allergic
to childhood. She would come home from friends' birthday parties with an insatiable thirst,
drinking almost two quarts of water at a sitting. By winter, she had become thin, constantly
hungry and exhausted. Her body turned into a sieve: no matter how much water she drank, she
was always thirsty.
In early 1919, Elizabeth's parents took her to a mansion in Morristown, N.J.., recently
christened the Physiatric Institute and run by Dr. Frederick Allen. A severe, debt-ridden clinician
with a pockmarked resume, Allen had written the authoritative account on treating her condition.
He prolonged hundreds of lives and was the girl's best chance. Allen examined Elizabeth and
diagnosed diabetes -- her body was not properly processing her food into fuel -- and told her
parents what they would never tell their daughter: that her life expectancy was one year, three at
the outside. Even that was a magnificent extension of previous fatality rates. ''The diagnosis was
like knowing a death sentence had been passed,'' wrote one historian. Then Dr. Allen did what
many doctors at the time would have done for Elizabeth, except that this doctor was
exceptionally good, if not the finest in the world, at it. He began to starve her.
The history of medicine ''is like the night sky,'' says the historian Roy Porter in his book
''The Greatest Benefit to Mankind: A Medical History of Humanity.'' ''We see a few stars and
group them into mythic constellations. What is chiefly visible is the darkness.''
Diabetes doesn't come from simply eating too much sugar; nor is it cured, as was once
thought, by a little horseback riding. It is not the result of a failing kidney, overactive liver or
phlegmy disposition, though these were the authoritative answers for centuries. Diabetes happens
when the blood becomes saturated with glucose, the body's main energy source, which is
normally absorbed by the cells -- which is to say that the pathology of diabetes is subtle and
invisible, so much so that a third of the people who have it don't even know it. Until the
prohibition against autopsies was gradually lifted (by 1482, the pope had informally sanctioned
it), what we knew of human anatomy came through the tiny window of war wounds and
calamitous gashes -- and even then it took centuries for doctors to decide just what the long, lumpy organ called the pancreas actually did or, in the case of diabetes, didn't do. We like to
think surgically about the history of medicine, that it moved purposefully from insight to insight,
angling closer to cure. But that is only the luxury of contemporary life. Looked at over time,
medicine doesn't advance as much as grope forward, with remedies -- like bloodletting,
quicksilver ointments and simple, unendurable hunger -- that blurred the line between treatment
and torture.
Diabetes was first diagnosed by the Greek physician Aretaeus of Cappadocia, who
deemed it a ''wonderful affection . . . being a melting down of the flesh and limbs into urine.'' For
the afflicted, ''life is disgusting and painful; thirst unquenchable . . . and one cannot stop them
from drinking or making water.'' Since the classical period forbade dissection, Porter notes,
''hidden workings had to be deduced largely from what went in and what came out.'' An early
diagnostic test was to swill urine, and to the name diabetes, meaning ''siphon,'' was eventually
added ''mellitus,'' meaning ''sweetened with honey.'' Healers could often diagnose diabetes
without the taste test. Black ants were attracted to the urine of those wasting away, drawn by the
sugar content. Generations later, doctors would make a similar deduction by spotting dried white
sugar spots on the shoes or pants of diabetic men with bad aim.
For the Greeks, to separate disease symptoms from individual pain while isolating them
from magical causes was itself an enormous intellectual leap. ''We should be really impressed
with Aretaeus,'' says Dr. Chris Feudtner, author of the coming ''Bittersweet: Diabetes, Insulin and
the Transformation of Illness.'' ''He was able to spot the pattern of diabetes in a dense thicket of
illness and suffering.''
But for centuries, this increasing precision in disease recognition was not followed by any
effective treatment -- more details didn't make physicians any less helpless. At the time, they
were unknowingly confusing two kinds of diabetes: Type 1, known until recently as ''juvenile
diabetes,'' which is more extreme but less common than Type 2, or ''adult onset,'' which seems to
be related to obesity and overeating. With Type 1 (what Elizabeth Hughes had), the pancreas
stops secreting insulin, a hormone that instructs the body to use the sugar in the blood for energy.
With Type 2, the pancreas produces insulin (at least initially), but the tissues of the body stop
responding appropriately. By 1776, doctors were still just boiling the urine of diabetics to
conclusively determine that they were passing sugar, only to watch their patients fall into
hyperglycemic comas and die.
If dangerous levels of glucose were pumping out of diabetics, one idea was obvious: stop
it from going in. That demanded a more sophisticated understanding of food itself. In the long
tradition of grotesque scientific experimentation, an insight came through a lucky break: a gaping
stomach wound. In 1822, William Beaumont, a surgeon in the U.S. Army, went to the Canadian
border to treat a 19-year-old trapper hit by a shotgun. The boy recovered, but he was left with a
hole in his abdomen. According to Porter, Beaumont ''took advantage of his patient's unique
window'' and dropped food in on a string. The seasoned beef took the longest to digest. Stale
bread broke down the quickest. The digestion process clearly worked differently depending on
what was eaten. Then during the 1871 siege of Paris by the Germans, a French doctor named
Apollinaire Bouchardat noticed that, though hundreds were starving to death, his diabetic
patients strangely improved. This became the basis for a new standard of treatment. Mangez le
moins possible, he advised them. Eat as little as possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สตีเฟ่นเอลิซาเบธเอ็ดปีค.ศ. retrospect ผู้ป่วยพัก: สดใส เชื่อ ฟังuncomplaining และทั้งหมดเกิดการตาย เกิด 8 ธันวาคมพ.ศ. 2450 ในรัฐนิวยอร์กเวอร์เนอร์แมนชั่น อลิซาเบธเป็นลูกสาวชาร์ลส์อีแวนส์ฮิวจ์ส ที่ภายหลังกลายเป็นความยุติธรรมในการศาลฎีกา วิ่งกับ Woodrow Wilson ใน 1916 และทำหน้าที่เป็นเลขานุการของรัฐภายใต้ดดิงเอลิซาเบธมีเยาวชนอย่างปกติ รูปจนเธอดูเหมือนจะเป็นภูมิแพ้วัยเด็ก เธอจะมาบ้านจากงานวันเกิดเพื่อนด้วยความเป็นประเทศไม่เพียงพอดื่มน้ำเกือบ 2 ควอร์ที่นั่ง โดยหนาว เธอได้กลายเป็นบาง ตลอดเวลาหิว และเหนื่อย ร่างกายของเธอเปลี่ยนเป็นตะแกรง: ไม่ว่าจำนวนน้ำที่เธอดื่ม เธอถูกเสมอกระหายน้ำในช่วง 1919 อลิซาเบธผู้ปกครองพาเธอไปอากาศใน Morristown เอ็นเจ ล่าสุดchristened สถาบัน Physiatric และเรียกใช้ โดยดร.อัลเลนเฟรเดอริก Clinician ที่รุนแรง นั่งหนี้มีประวัติย่อ pockmarked อัลเลนได้เขียนบัญชีเผด็จการรักษาสภาพของเธอเขาเป็นเวลานานหลายร้อยชีวิต และเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของสาว อัลเลนเอลิซาเบธที่ตรวจสอบ และถูกไม่ถูกประมวลผลอาหารเป็นเชื้อเพลิง - การวินิจฉัยเบาหวาน - ร่างกายของเธอ และบอกเธอผู้ปกครองเขาจะไม่เคยบอกอะไรลูกสาวตน: ว่า อายุขัยของเธอคือ ปี หนึ่ง สามที่ภายนอก ก็มีนามสกุลเป็นอันก่อนหน้านี้ผิวอัตรา '' การวินิจฉัยได้เช่นรู้การตาย ประโยคได้แล้วผ่าน เขียนนักประวัติศาสตร์หนึ่ง จากนั้น ดร.อัลเลนได้อะไรแพทย์หลายคนเวลาจะเสร็จสำหรับเอลิซาเบธ ยกเว้นว่านายแพทย์คนนี้นั้นโรงแรมบริการดี ถ้าไม่ดีที่สุดในโลก มัน เขาเริ่มอดเธอประวัติของยา ''เป็นเหมือนท้องฟ้าตอนกลางคืน กล่าวว่า นักประวัติศาสตร์รอยกระเป๋าในหนังสือของเขานิ้วประโยชน์มนุษย์มากที่สุด: ประวัติทางการแพทย์ของมนุษยชาติ '' '' เราดูกี่ดาว และกลุ่มเป็น mythic น คืออะไรส่วนใหญ่มองเห็นได้ในความมืด ''โรคเบาหวานไม่มาก็กินน้ำตาลมากเกินไป ไม่เป็นมัน หาย ตามเคยความคิด โดยขี่ม้าเล็กน้อย ไม่ได้ผลของความล้มเหลวไต ตับทำเลย หรือครอบครอง phlegmy ว่าเป็นคำตอบที่เชื่อถือมานานหลายศตวรรษ โรคเบาหวานเกิดขึ้นเมื่อเลือดจะอิ่มตัว ด้วยน้ำตาลกลูโคส ของร่างกายหลักแหล่งพลังงาน ซึ่งเป็นโดยปกติการดูดซึม โดยเซลล์ - ที่จะพูดว่า พยาธิวิทยาของโรคเบาหวานรายละเอียด และมองไม่เห็น มากให้หนึ่งในสามของคนที่มันไม่ได้รู้ก็ จนกว่าจะค่อย ๆ ถูกยก prohibition กับ autopsies (1482 โดยสมเด็จพระสันตะปาปาได้อย่างอนุมัติมัน), สิ่งที่เรารู้ของกายวิภาคศาสตร์มนุษย์มาถึงหน้าต่างเล็ก ๆ ของบาดแผลสงคราม และgashes calamitous - แล้วแม้จะเอาศตวรรษสำหรับแพทย์ในการตัดสินใจเพียงสิ่งอวัยวะยาว เป็นก้อนที่เรียกว่าตับอ่อนจริงไม่ ขึ้น ในกรณีของโรคเบาหวาน ไม่ได้ทำ เราต้องการคิดว่า ผ่าตัดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ที่จะย้ายทุกจากความเข้าใจเพื่อความเข้าใจangling ใกล้การรักษา แต่ที่หรูหราของชีวิตเท่านั้น ดูที่ช่วงเวลาแพทย์ไม่ก้าวหน้ามากเป็น grope กับการเยียวยา - เช่น bloodletting หน้าquicksilver ointments และเรียบง่าย unendurable หิว - ที่เบลอเส้นระหว่างรักษาและทรมานโรคเบาหวานมีการวินิจฉัย โดยแพทย์กรีก Aretaeus เทิลเคฟ ก่อนที่ว่ามัน ''จิตมหัศจรรย์...มีการละลายลงเนื้อและแขนขาในปัสสาวะ '' สำหรับการทรมาน, '' เป็นวิวทะเล และเจ็บ ปวด ความกระหายเอเซีย... และหนึ่งไม่สามารถหยุดพวกเขาจากการดื่มน้ำทำ '' ตั้งแต่ยุคคลาสสิกหมายเหตุกระเป๋า ชำแหละ ข้อ''งานซ่อนได้จะมี deduced มากจากอะไรไปในและอะไรออกมา '' เป็นต้นการทดสอบวินิจฉัยเพื่อ swill ปัสสาวะ และชื่อ โรคเบาหวาน ความหมาย ''กาลักน้ำ ได้ในที่สุดเพิ่ม ''หวาน หมายถึง ''ใสน้ำผึ้ง '' Healers สามารถมักจะวินิจฉัยโรคเบาหวานโดยไม่มีการทดสอบรสชาติ มดดำถูกดูดปัสสาวะของเสีย วาดโดยการเนื้อหาน้ำตาล รุ่นหลัง แพทย์จะทำให้หักคล้ายจำแห้งสีขาวจุดน้ำตาลบนรองเท้าหรือกางเกงของคนเป็นโรคเบาหวานมีจุดมุ่งหมายที่ไม่ดีในกรีก แยกอาการโรคจากอาการปวดแต่ละขณะแยกพวกเขาจากสาเหตุที่ขลังได้เองการกระโดดทางปัญญามหาศาล '' เราควรประทับใจมากมี Aretaeus กล่าวว่า ดร. Chris Feudtner ผู้เขียนมาที่ '' Bittersweet: โรคเบาหวาน อินซูลิน และการเปลี่ยนแปลงของโรค '' '' เขาจุดรูปแบบของโรคเบาหวานในดงหนาแน่นเจ็บป่วยและทุกข์ทรมาน ''แต่สำหรับศตวรรษ นี้ความแม่นยำเพิ่มขึ้นในการรับรู้โรคได้ไม่ตามใด ๆรักษาผล - รายละเอียดเพิ่มเติมไม่ได้แพทย์ก็น้อยกำพร้า เวลา พวกเขาก็ไม่รู้สับสนโรคเบาหวานชนิดที่สอง: ประเภท 1 รู้จักกันเพราะเป็น '' เยาวชนโรคเบาหวาน ซึ่งเป็นมากขึ้น แต่ไม่มากกว่า 2 ชนิด หรือ ''ผู้ใหญ่เริ่ม '', ซึ่งดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับโรคอ้วน และ overeating (อะไรฮิวจ์สเอลิซาเบธได้), 1 ชนิดตับอ่อนหยุด secreting อินซูลิน ฮอร์โมนที่ร่างกายใช้น้ำตาลในเลือดสำหรับพลังงานชนิด 2 ตับอ่อนการสร้างอินซูลิน (น้อยเริ่มต้น), แต่เนื้อเยื่อของร่างกายหยุดตอบสนองอย่างเหมาะสม โดย 1776 แพทย์ก็ยังคงเพียงต้มปัสสาวะของเบาไปเห็นระบุว่า พวกเขาได้ช่วยน้ำตาล เพียงการดูผู้ป่วยของพวกเขาตกอยู่ในhyperglycemic comas และตายถ้าระดับอันตรายของกลูโคสถูกสูบจากเบาหวาน ความคิดหนึ่งเห็นได้ชัด: หยุดมันจากไปใน ที่ต้องการความเข้าใจที่ซับซ้อนมากขึ้นของอาหารเอง ในการลองประเพณีประหลาดทดลองทางวิทยาศาสตร์ ความเข้าใจผ่านมาหยุดพักลัคกี้: เป็น gapingกระเพาะอาหารแผล ใน 1822 โบมอนต์ William ศัลยแพทย์ในกองทัพสหรัฐฯ ไปที่แคนาดาborder to treat a 19-year-old trapper hit by a shotgun. The boy recovered, but he was left with ahole in his abdomen. According to Porter, Beaumont ''took advantage of his patient's uniquewindow'' and dropped food in on a string. The seasoned beef took the longest to digest. Stalebread broke down the quickest. The digestion process clearly worked differently depending onwhat was eaten. Then during the 1871 siege of Paris by the Germans, a French doctor namedApollinaire Bouchardat noticed that, though hundreds were starving to death, his diabeticpatients strangely improved. This became the basis for a new standard of treatment. Mangez lemoins possible, he advised them. Eat as little as possible.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิบเอ็ดปี เอลิซาเบธ ฮิวส์ ในการหวนกลับ , ผู้ป่วยที่เหมาะสม : สดใส เชื่อฟัง และ
uncomplaining ทั้งหมดเตรียมตัวตาย เกิดใน ค.ศ. 1907 ในรัฐนิวยอร์ก ผู้ว่าการรัฐ
แมนชั่น อลิซาเบธ เป็นลูกสาวของชาร์ลส์อีแวนส์ฮิวส์ ซึ่งต่อมาก็กลายเป็นผู้พิพากษาใน
ศาลฎีกา รันกับวูดโรว์ วิลสันใน 1916 และทำหน้าที่เป็นเลขานุการของรัฐภายใต้

ฮาร์ดิงอลิซาเบธเป็นปกติ จนกว่าเธอจะกลายเป็นชนชั้นสูงเยาวชนแพ้
ในวัยเด็ก เธอจะกลับจากงานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อน ๆที่มีความกระหายมักมาก ,
ดื่มเกือบสอง quarts ของน้ำ ที่นั่ง โดยฤดูหนาว เธอได้กลายเป็นบางตลอดเวลา
หิวและเหนื่อย ร่างกายของเธอกลายเป็นตะแกรง : ไม่ว่าน้ำเธอดื่ม เธอ

ก็หิวน้ำในช่วงต้นปีค.ศ. พ่อแม่ของเอลิซาเบธพาเธอไป แมนชั่น ใน มอร์ริสทาวน์ , นิวเจอร์ซีย์เมื่อเร็ว ๆ นี้ สถาบัน physiatric
ของฝ่าบาท และเรียกใช้ โดย ดร. เฟรดอัลเลน รุนแรง , หนี้ขึ้น แพทย์
กับ pockmarked ประวัติ , อัลเลนเขียนบัญชี สิทธิในการรักษาสภาพของเธอ
เขานานหลายร้อยชีวิต และเป็นโอกาสที่ดีที่สุดของผู้หญิง อัลเลนและ
ตรวจสอบ อลิซาเบธการวินิจฉัยเบาหวาน -- ร่างกายของเธอจึงไม่ได้ถูกแปรรูปอาหารเป็นเชื้อเพลิง . . . และบอกพ่อแม่
สิ่งที่พวกเขาไม่เคยจะบอกลูกสาวว่า อายุขัยของเธอ คือ หนึ่งปี สามที่
ภายนอก แม้มันเป็นส่วนขยายที่งดงามของอัตราการเสียชีวิต ก่อน ' ' การวินิจฉัยคือ
ว่าโทษประหารได้ผ่าน ' ' เขียนนักประวัติศาสตร์ จากนั้น ดร. อัลเลนทำอะไร
แพทย์หลายคนในเวลาที่ทำให้อลิซาเบธ ยกเว้นว่าหมอคนนี้คือ
โคตรดี ถ้าไม่ดีที่สุดใน โลก ที่ เขาเริ่มที่จะอดเธอ
ประวัติศาสตร์การแพทย์ ' 'is เหมือนท้องฟ้ายามราตรี ' ' กล่าวว่า นักประวัติศาสตร์รอยพอร์เตอร์ ในหนังสือของเขา
การพลีที่สุดผลประโยชน์กับมนุษย์ : ประวัติทางการแพทย์ของมนุษย์ ' ' ' ' เราเห็นดาวไม่กี่และ
กลุ่มให้เป็นเทพนิยายกลุ่มดาว